Son Umut Yorumları

Bilimsel distopyadan ziyade insan trajedisini müşahaslandıran, günümüz mevcud kaotik unsurlarının ve acımasızlığın hakim olduğu dünya düzenindeki devlet caniliği, direnişci güruhun hukuk dışı yöntemlerini sergileyen, ikisinin arasındaki çatışmada haklı ve haksızlığı insanın değeri üzerinden ifade edip Clive Owen'ın üstün performansıyla insanda meknuz olan korku, kaygı, şaşkınlık, cesaret ve doğruluk vasıflarını canlandırıp bunların insanın nasıl özünü oluşturduğu ve doğru bir biçimde nasıl kullanabilineceğini izah etmedeki başarısıyla, asıl ve örnek kişi tarafından tüm insanlığa teşmil edip, canlandıran, kurgu ve çekim kabiliyetleriyle yaşanılan insani duygu ve vahşetleri çok iyi yansıtabilmesine rağmen, kişilierin gösterilen karakter, bilgileri ve emellerinin dışında sergiledi tavırlarıyla, yıllar sonra karşılaşan ve eski davası uğrana savaşmaya başlamaya meyl eden bir insanın kararsızlığını aktaramayıp, bunu muallak bir düşünceyle hareket eden soyut bir insan portresiyle belli bir düzeyde giderip sonrasında karşılaşdığı mucize karşısında, insani güdülerinin tahrikiyle sarıldığı insanlık olgusu ve ideali yararına haklı ve doğru olan tutumda hareket etmeye başlamasıyla inandırıcılığı kazandıran, kader, insanlık, kişilik, evsaf ve tamahkarlığın sunulduğu, nice felsefik, bilimsel ve dünya geleceğini, insanlığı muhakeme eden hikayelerinin en başarılı bir başyapıtı.

Not: Kitabına sahib olan okumalık verebilir?

şu ana kadar izlediğim, bana göre en iyi fikrin bulunduğu bilimkurguydu bu. insan olmanın yıl, yüzyıl falan geçmesiyle değişmeyişi... şimdi bile herşeyimizin hazırcılık, yapaylık üzerinden yaşandığı bir dünyada olabilmesi en mümkün gelecek bence de bu çünkü. yediğimiz meyvelerin bile tadı yok. deliler gibi araştırma yapılıyor doğru ama geceleri yan yana uyuduğumuz telefonların olduğu, yediğimiz yüyeceklerin içindeki katkı maddelerinin, bile bile tüketilen hormonlu yiyeceklerin neticesinin erken büyüyen çocuklar olduğu bir dünyadayız.

kısırlık sebebiyle olmasın başka sebeple olsun ama çok olabilir gözüken bir gelecek profiliydi bence bebeksiz, çocuksuz bir dünya. ayrıca filmde dikkatimi çeken bir ayrıntı da şu. daha filmin başında ölen şu çocuğun ne derece şımarık olduğu, veya teo'nun kuzeninin oğlunun ne derce içe dönük, umursamaz bir halde oluşu. insanı, zaten kısır kalmayacak olsak da kendimize bile zor baktığımız ama kendimizi putlaştırdığımız şu dünyada bir çocuğun sorumluluğunu nasıl üstlenecektik ki diye düşündürüyor.