The Platform Yorumları

" Ayaklarınızın altında kuşkusuz ki insanlar ölüyor "
" Tanrı'ya inanıyor musun ? Ama hangi tanrıya ? "
--" Onları ben ikna etmek istiyordum "
--" İkna oldular " - Bokla mı ?
--" Dayanışmadan daha etkili "
--" Yukarıda ki adamları da edebilsek.. " -- "Hayır onlar beni dinlemez."
-- " Neden ? "
--" Çünkü yukarı doğru sıçamam hanımefendi."
Kesinlikle izlemeye değer bir yapım. Yukarıya yaklaştıkça silikleşen insanoğlu.
Bakalım sonunda diplomayı hangi tanrısından alacak ;)

Harika bir sosyal düzen eleştirisi içeriyor,tanrı tarafından(aşçı) özenle hazırlanan leziz yemekler insanoğlu tarafından açgözlülükle heba ediliyor,herkesin statüsü değişmesine,herkes hayatın en dibine düşme tehlikesi olmasına rağmen paylaşım ruhu,beraberlik ruhu yok,bilge adam(peygamber) aslında pasta metaforu ile diyalogun önemini vurguluyor,film sosyal hayata dönük yalın gerçekler içeriyor,küresel adaletsizliğin zirve yaptığı çağımızda herkese yetecek kadar yiyecek varken afrikada açlıktan ölen çocukların varlığı ile zenginlerin bir yemekte ziyan ettiklerini bir arada düşününce film daha anlamlı oluyor.örneğin 2018 itibariye Dünyadaki en zengin 42 kişinin mal varlığı, dünya nüfusunun %50sine tekabül eden 3,6 milyar insanla eşittir;en zengin 10 ülkenin geliri de en fakir 10 ülke gelirinin tam 77 katıdır.

Değişim hiç bir zaman spontane değildir hanfendi sözlerinin aklımıza kazındığı, distopik ve reel hayatın kendisi.

hiç distopik bir hikaye değil; içinde bulunduğumuz durumun ta kendisi..

ispanyolların gerçekten nasıl bu kadar özgün senaryolar yazabildiklerine hayret ediyorum. dünya sinemasında örnek olması için bir ülke seçsem kesinlikle ispanya ispanya ispanya derdim. yalnızca sonu belki beklentinizi karşılamayabilir. onun haricinde toplumsal normlarınızı derinden sarsıp sorgulatacak bir film. aslında bir filmden ziyade bir devleti, toplumu ve onun işleyiş düzenini izliyorsunuz.

Son zamanlarda izlediğim en yaratıcı en özgün hikaye oldu. Başlarken beklentim düşüktü ama fena çarptı beni. Adalet, eşitlik, insanlık gibi soyut kavramların bir yemek masası sembolü ile nasıl da etkileyici bir somutluğa eriştiğini görmüş oluyorsunuz. Üstelik de bunu gerilimi, merakı son ana kadar sürekli ayakta tutarak yapıyor. Filmde bazı cevaplanmamış sorular var ama hiç önemli değil sadece sonunu eleştirebilirim biraz .Karantina günlerinde ilaç gibi geldi.

Zor duygularla baş etmeye çalışacaksınız film boyunca. Hayatın küçük bir resmini cizsek aynen böyle olurdu maalesef. Çok iyi film. Yalnız sonu eksik bence.

Adeta bir dişli döngüsü gibi hiyerarşik düzeni ve sistemi bu kadar iyi eleştirebilen çok az film izlemiştim.