Aylardır "Alman dizisi mi?!" diyerek burun kıvırıyordum. Bilim kurgu, özellikle zaman yolculuğu senaryolarını seviyorsanız siz siz olun bu hataya düşmeyin.
Hoşuma gitmeyen kurgu kısımları yok değil ama bu dizinin teknik ve oyunculuk tarafındaki şahane başarısının yanında hiçbir şey.
şu diziyi eleştiren adam dünyanın en boş adamıdır hayatınızdan çıkarabilirsiniz. introsu müzikleri oyuncu seçimi atmosferi konusu gereği son yıllarda izlediğim en sağlam yapımdır.
son bölümlerdeki ışık yırtılması efektinin dandikliğinden dolayı 5 puan kırdım, 95’i çaktım.
dizinin ikinci sezonunda izleyicilerin aklına takılan sorular giderilirse ve dizi fazla uzatılmazsa harika bir yapım olabilir. aklımızdaki soruları giderme gibi bir misyon taşımıyor da olabilir tabii ki. üniversitede seçmeli bir ders seçmiştim....bu dersi neden seçtiniz? eğer aklınızdaki soruları gidermek içinse öyle bir şey olmayacak,aklınız daha çok karışacak demişti, hocamız.
oyunculuklar ve müzikler çok iyi. ilk bölümlerde ulrich'in kayıp çocuk cesedine acaba mikkel mi diye baktığı sahne aslında sıradan bir dizide bile olabilecek bir sahne ama ortam ve müzikler beni duygulandırdı. hannah karakteri ile ilgili gelişmeleri de ayrıca heyecan ile bekliyorum.umarım dizinin devamı gelir......
dark, netflix’in iddialı yapımlarından biri. görselliği, kasvetli ve yağmurlu havası, inandırıcı oyunculuklarıyla göz dolduran dizide, gizem unsuru çok iyi kullanılmış. 1953, 1986 ve 2019 yıllarındaki ortamlar öyle güzel oturtulmuş ki insan zaman zaman üç farklı diziyi birden izlediği hissine kapılıyor. karakterlerin hem kendi yetişkinlik/gençlik/çocukluk hallerini zihinde oturtmaya hem de karakterler arası akrabalık ilişkilerini çözmeye çalışmak da insanı bir o kadar yoruyor tabi.
zayıf taraflarına bakacak olursak, dizide polisinden hemşiresine hiçbir karakterin, cerahat dolu bir yaraya benzetilen winden’dan ayrılmamış olması ilginç. hemen her karakter birbiriyle çocukluk yıllarında tanışmış, yetişkinlik dönemlerinde evlenmiş. winden’da üniversite var mı bilmiyorum ama herkes bir şekilde meslek sahibi olup yine winden’a yerleşmiş. karakterlerin bu kadar sevmedikleri ve çocukluklarından beri ayrılmanın hayalini kurdukl... Devamı
Dark 1. Sezon İncelemesi
dark, netflix’in iddialı yapımlarından biri. görselliği, kasvetli ve yağmurlu havası, inandırıcı oyunculuklarıyla göz dolduran dizide, gizem unsuru çok iyi kullanılmış. 1953, 1986 ve 2019 yıllarındaki ortamlar öyle güzel oturtulmuş ki insan zaman zaman üç farklı diziyi birden izlediği hissine kapılıyor. karakterlerin hem kendi yetişkinlik/gençlik/çocukluk hallerini zihinde oturtmaya hem de karakterler arası akrabalık ilişkilerini çözmeye çalışmak da insanı bir o kadar yoruyor tabi.
zayıf taraflarına bakacak olursak, dizide polisinden hemşiresine hiçbir karakterin, cerahat dolu bir yaraya benzetilen winden’dan ayrılmamış olması ilginç. hemen her karakter birbiriyle çocukluk yıllarında tanışmış, yetişkinlik dönemlerinde evlenmiş. winden’da üniversite var mı bilmiyorum ama herkes bir şekilde meslek sahibi olup yine winden’a yerleşmiş. karakterlerin bu kadar sevmedikleri ve çocukluklarından beri ayrılmanın hayalini kurdukları bir kasabadan ısrarla ayrılmamaları insanı düşündürüyor haliyle.
dizide bir başka problem de winden halkının hafızasının epey zayıf olması. hannah’ın mikkel’ı gördüğünde kocasının küçüklüğü olduğunu anlaması ya da en azından çocuk büyüdükçe bir şeylerin tuhaflaştığını düşünmesi gerekirdi. ulrich, 2019’da mads’in cesedini ilk gördüğü anda aklına kardeşi gelmeliydi. eton, gençliğinden beri bir satanizmdir kaptırmak yerine, mads’in kaybolmasıyla geçmişte şahit olduğu çocuk vakaları arasında bir benzerlik olduğunu düşünmeliydi. charlotte iyi resim yapan, görsel zekası gelişmiş bir polis olarak 1986’da gördüğü mikkel ve jonas’ı sonrasında hatırlamalıydı. ben doğup büyüdüğüm küçük bir kasabada rastladığım, buralı olmayan, zaman ve ölüleri diriltme konusunda garip garip konuşan, sarı yağmurluklu bir çocuğu unutmazdım mesela. bunun gibi birbiriyle farklı zaman dilimlerinde bir şekilde karşılaşmış ama birbirini hatırlamayanları geçtim, kendisine rastlayıp da kendisini tanımayanlar var. ilginç.
başka bir ilginç nokta da ormandaki mağara. her üç yılda da garip olayların hepsi o mağara çevresinde oluşmuşken bu durumun kimsenin, bir şekilde yolu o mağaraya düşene dek dikkatini çekmemesi düşündürücü. en azından mağarayla ilgili bir efsane dolaştırılabilirdi winden halkı arasında.
dördüncü olarak, polis teşkilatının işleyişi 2019 yılına göre çok zayıf. yerel bir gazetenin yıllar önceki sayılarına ancak sezon finalinde bakabildi charlotte. halbuki küçük bir kasabada yaşanan tuhaf olaylar, belgeleri olmasa dahi toplumsal hafızada yer eder. dolayısıyla geçmişle bugün arasında ilişki kurmak bu kadar ite kaka gerçekleştirilmemeliydi. diğer yandan kimse mads’e dna testi yapmayı önermedi. mads 2019 yılına ilk geldiğinde, peter ona suni teneffüs yaptı, dolayısıyla çocuğun kimliğine dair bir bilgiye ulaşılmasa dahi en azından peter’ın durumla ilgisi olduğu sonucuna ulaşmak o kadar zor değildi.
dizinin felsefi arka planına bakacak olursak, dizide döngüsel bir zaman anlayışının hakim olduğu söylenebilir. geçmiş nasıl ki geleceği inşa ederse kara delikler sayesinde gelecek de geçmişi etkiler ve bu etkileşim kuvvetli bir nedensellikle gerçekleşir. bu açıdan bakıldığında nedensellik ile kadercilik arasında herhangi bir fark yok. hiçbir şey boşuna değil ve hiçbir şey değiştirilemez. insan yaşananlar üzerinde kendisini söz sahibi zannetse de aslında niyetler, istekler ve kararlar çoktan var edilmiş bir düzeni adım adım tamamlamaktan ve sürdürmekten başka bir işlev görmüyor. dolayısıyla hiçkimse kendi hayatı üzerinde söz sahibi değil. bu düzenin bir kurucusu ise yok. tanrı, acıya dayanamayan insanların sığındığı büyük bir yalandan ibaret. zaman ve uzayda işleyen neden-sonuç ilişkileri öyle kuvvetle birbirine bağlanmış ki bu zinciri tanrı da, kendisini tanrı olarak gören kibirli insanoğlu da kıramaz.
bazı problemler içermekle birlikte sadece arka planındaki felsefenin nereye varacağına dair merak bile dizinin sonraki sezonlarını izlemek için yeterli bir sebep. severek takip edeceğim.
Dizi mantığında en sevdiğim olay gizemdir. Bu asıl kavram dizimizin ana mantığını oluşturuyor. Etkileyici bir işlenişe sahip. Her bölüm pek bir şey olmuyormuş gibi geliyor ama yavaş yavaş içine çekiyor sizi dizimiz. Almanca üzerine de bir ön yargı kırılması mevcut. Almancayı çoğu kez itici bulmuşumdur ama öyle değilmiş. Gayet izlerken size keyif veriyor. Hani Alman dizisi de neymiş ya tuhaf olur herhalde dediğimden bunları yazdım. Amerika dışında gizem ve gerilim sunan bir dizi olması da bence bir başarı. Netflix bu açıdan önemli dünya kalitesine. Daha 4-5 bölüm izledim ama izledikçe izlemeniz geliyor. Ha şunu da belirtmek gerek dizinin giriş müziğine hayranım. Hangi şarkı olduğunu merak edenlere hemen cevap veriyorum: "Apparat - Goodbye" İnternet'ten aratıp dinleyebilirsiniz.
kesinlikle abartılan bir yapım. en başta görsellik oluşturmak adına fazlasıyla uzatılan durağan sahneler sıkıyor, birinin bi tık kısa olmaları hususunda uyarması gerekirdi yönetmeni.
ikinci olarak elle tutulur hiç bişey vermeden bilmem kaç bölüm boyunca gizem, gizem, gizem, gizem......! bu da sıktı fikrimce.
asıl meseleyse, belli türde -zamanda yolculuk, kader, özgür irade vs.- filmleri takip edenlerin hiç de yabancı olmadığı konuları işlediği ve yeni hiçbir şey getirmeden, aynı soruları sordurarak yine emsalleri gibi cevapla(ya)madan ortada bıraktığı gerçeği.
kesinlikle heyecanlandırmadı. sayısız kez uyuyakaldım.
Kurgu ve görsellik mükemmel. Orman, sürekli kasvetli hava, küçük köy yaşantısı zaten direk almanları getirdi aklıma. Oyuncuların çocukluk -gençlik - yaşlılık seçimleri tam oturmuş. Yıllar arasındaki geçişler net ve anlaşılır, kostümler çok iyi. Bir kaç mantık hatası var ama tolere edilebilir.
jonas'in sürekli yağmur sahneleri bir süre sonra bunaltıyor ???? çocuk hasta olmuyor o kadar yağmura. Bir de mikkel 'in okulda fotoğrafları var kimse fark etmiyor, ya insan en azından gözü takılır bakar hepiniz mi körsünüz be kardeşim
Stranger things gibi referans filmleri, dizileri eğlencelidir. Sinamasal değerinden çok geçmişimizle temasından dolayı severiz sanki bu kolaj işleri. ama Dark bambaşka. Benzerlerinden çok çok iyi bence.
Şu kimdi bu kimdi? Tipe bak yaşlanınca nasıl gıcık olmuuuş, bundan zaten bi halt olmazdı diye diye izlediğim, zaman ve paradoksla ilgili cümleleri durdurup düşündüğüm enfes dizi.
izlerken düşündüren, dünyadan koparan, ufkunuzu açan dizilerden hoşlanıyorsanız bi dal Black Mİrror bi dal Dark alınız.İyi seyirler.
Dip not: Diziyi izlemiş eleman bulursanız 'adamlar ne yapmış be!' muhabbeti de bonusu:)
@savolina
6 yıl önce
8.7 / 10
Hoşuma gitmeyen kurgu kısımları yok değil ama bu dizinin teknik ve oyunculuk tarafındaki şahane başarısının yanında hiçbir şey.
@vikingr
6 yıl önce
9.5 / 10
son bölümlerdeki ışık yırtılması efektinin dandikliğinden dolayı 5 puan kırdım, 95’i çaktım.
@papurika
6 yıl önce
8 / 10
oyunculuklar ve müzikler çok iyi. ilk bölümlerde ulrich'in kayıp çocuk cesedine acaba mikkel mi diye baktığı sahne aslında sıradan bir dizide bile olabilecek bir sahne ama ortam ve müzikler beni duygulandırdı. hannah karakteri ile ilgili gelişmeleri de ayrıca heyecan ile bekliyorum.umarım dizinin devamı gelir......
@tambenlik
6 yıl önce
dark, netflix’in iddialı yapımlarından biri. görselliği, kasvetli ve yağmurlu havası, inandırıcı oyunculuklarıyla göz dolduran dizide, gizem unsuru çok iyi kullanılmış. 1953, 1986 ve 2019 yıllarındaki ortamlar öyle güzel oturtulmuş ki insan zaman zaman üç farklı diziyi birden izlediği hissine kapılıyor. karakterlerin hem kendi yetişkinlik/gençlik/çocukluk hallerini zihinde oturtmaya hem de karakterler arası akrabalık ilişkilerini çözmeye çalışmak da insanı bir o kadar yoruyor tabi.
zayıf taraflarına bakacak olursak, dizide polisinden hemşiresine hiçbir karakterin, cerahat dolu bir yaraya benzetilen winden’dan ayrılmamış olması ilginç. hemen her karakter birbiriyle çocukluk yıllarında tanışmış, yetişkinlik dönemlerinde evlenmiş. winden’da üniversite var mı bilmiyorum ama herkes bir şekilde meslek sahibi olup yine winden’a yerleşmiş. karakterlerin bu kadar sevmedikleri ve çocukluklarından beri ayrılmanın hayalini kurdukl ... Devamı
dark, netflix’in iddialı yapımlarından biri. görselliği, kasvetli ve yağmurlu havası, inandırıcı oyunculuklarıyla göz dolduran dizide, gizem unsuru çok iyi kullanılmış. 1953, 1986 ve 2019 yıllarındaki ortamlar öyle güzel oturtulmuş ki insan zaman zaman üç farklı diziyi birden izlediği hissine kapılıyor. karakterlerin hem kendi yetişkinlik/gençlik/çocukluk hallerini zihinde oturtmaya hem de karakterler arası akrabalık ilişkilerini çözmeye çalışmak da insanı bir o kadar yoruyor tabi.
zayıf taraflarına bakacak olursak, dizide polisinden hemşiresine hiçbir karakterin, cerahat dolu bir yaraya benzetilen winden’dan ayrılmamış olması ilginç. hemen her karakter birbiriyle çocukluk yıllarında tanışmış, yetişkinlik dönemlerinde evlenmiş. winden’da üniversite var mı bilmiyorum ama herkes bir şekilde meslek sahibi olup yine winden’a yerleşmiş. karakterlerin bu kadar sevmedikleri ve çocukluklarından beri ayrılmanın hayalini kurdukları bir kasabadan ısrarla ayrılmamaları insanı düşündürüyor haliyle.
dizide bir başka problem de winden halkının hafızasının epey zayıf olması. hannah’ın mikkel’ı gördüğünde kocasının küçüklüğü olduğunu anlaması ya da en azından çocuk büyüdükçe bir şeylerin tuhaflaştığını düşünmesi gerekirdi. ulrich, 2019’da mads’in cesedini ilk gördüğü anda aklına kardeşi gelmeliydi. eton, gençliğinden beri bir satanizmdir kaptırmak yerine, mads’in kaybolmasıyla geçmişte şahit olduğu çocuk vakaları arasında bir benzerlik olduğunu düşünmeliydi. charlotte iyi resim yapan, görsel zekası gelişmiş bir polis olarak 1986’da gördüğü mikkel ve jonas’ı sonrasında hatırlamalıydı. ben doğup büyüdüğüm küçük bir kasabada rastladığım, buralı olmayan, zaman ve ölüleri diriltme konusunda garip garip konuşan, sarı yağmurluklu bir çocuğu unutmazdım mesela. bunun gibi birbiriyle farklı zaman dilimlerinde bir şekilde karşılaşmış ama birbirini hatırlamayanları geçtim, kendisine rastlayıp da kendisini tanımayanlar var. ilginç.
başka bir ilginç nokta da ormandaki mağara. her üç yılda da garip olayların hepsi o mağara çevresinde oluşmuşken bu durumun kimsenin, bir şekilde yolu o mağaraya düşene dek dikkatini çekmemesi düşündürücü. en azından mağarayla ilgili bir efsane dolaştırılabilirdi winden halkı arasında.
dördüncü olarak, polis teşkilatının işleyişi 2019 yılına göre çok zayıf. yerel bir gazetenin yıllar önceki sayılarına ancak sezon finalinde bakabildi charlotte. halbuki küçük bir kasabada yaşanan tuhaf olaylar, belgeleri olmasa dahi toplumsal hafızada yer eder. dolayısıyla geçmişle bugün arasında ilişki kurmak bu kadar ite kaka gerçekleştirilmemeliydi. diğer yandan kimse mads’e dna testi yapmayı önermedi. mads 2019 yılına ilk geldiğinde, peter ona suni teneffüs yaptı, dolayısıyla çocuğun kimliğine dair bir bilgiye ulaşılmasa dahi en azından peter’ın durumla ilgisi olduğu sonucuna ulaşmak o kadar zor değildi.
dizinin felsefi arka planına bakacak olursak, dizide döngüsel bir zaman anlayışının hakim olduğu söylenebilir. geçmiş nasıl ki geleceği inşa ederse kara delikler sayesinde gelecek de geçmişi etkiler ve bu etkileşim kuvvetli bir nedensellikle gerçekleşir. bu açıdan bakıldığında nedensellik ile kadercilik arasında herhangi bir fark yok. hiçbir şey boşuna değil ve hiçbir şey değiştirilemez. insan yaşananlar üzerinde kendisini söz sahibi zannetse de aslında niyetler, istekler ve kararlar çoktan var edilmiş bir düzeni adım adım tamamlamaktan ve sürdürmekten başka bir işlev görmüyor. dolayısıyla hiçkimse kendi hayatı üzerinde söz sahibi değil. bu düzenin bir kurucusu ise yok. tanrı, acıya dayanamayan insanların sığındığı büyük bir yalandan ibaret. zaman ve uzayda işleyen neden-sonuç ilişkileri öyle kuvvetle birbirine bağlanmış ki bu zinciri tanrı da, kendisini tanrı olarak gören kibirli insanoğlu da kıramaz.
bazı problemler içermekle birlikte sadece arka planındaki felsefenin nereye varacağına dair merak bile dizinin sonraki sezonlarını izlemek için yeterli bir sebep. severek takip edeceğim.
@serkanaydemir
6 yıl önce
8 / 10
Dizi mantığında en sevdiğim olay gizemdir. Bu asıl kavram dizimizin ana mantığını oluşturuyor. Etkileyici bir işlenişe sahip. Her bölüm pek bir şey olmuyormuş gibi geliyor ama yavaş yavaş içine çekiyor sizi dizimiz. Almanca üzerine de bir ön yargı kırılması mevcut. Almancayı çoğu kez itici bulmuşumdur ama öyle değilmiş. Gayet izlerken size keyif veriyor. Hani Alman dizisi de neymiş ya tuhaf olur herhalde dediğimden bunları yazdım. Amerika dışında gizem ve gerilim sunan bir dizi olması da bence bir başarı. Netflix bu açıdan önemli dünya kalitesine. Daha 4-5 bölüm izledim ama izledikçe izlemeniz geliyor. Ha şunu da belirtmek gerek dizinin giriş müziğine hayranım. Hangi şarkı olduğunu merak edenlere hemen cevap veriyorum: "Apparat - Goodbye" İnternet'ten aratıp dinleyebilirsiniz.
İyi seyirler.
P: 8
@black_cat
6 yıl önce
ikinci olarak elle tutulur hiç bişey vermeden bilmem kaç bölüm boyunca gizem, gizem, gizem, gizem......! bu da sıktı fikrimce.
asıl meseleyse, belli türde -zamanda yolculuk, kader, özgür irade vs.- filmleri takip edenlerin hiç de yabancı olmadığı konuları işlediği ve yeni hiçbir şey getirmeden, aynı soruları sordurarak yine emsalleri gibi cevapla(ya)madan ortada bıraktığı gerçeği.
kesinlikle heyecanlandırmadı. sayısız kez uyuyakaldım.
@qlten
6 yıl önce
7.6 / 10
jonas'in sürekli yağmur sahneleri bir süre sonra bunaltıyor ???? çocuk hasta olmuyor o kadar yağmura. Bir de mikkel 'in okulda fotoğrafları var kimse fark etmiyor, ya insan en azından gözü takılır bakar hepiniz mi körsünüz be kardeşim
@mamcici
6 yıl önce
@sehrinazizi
6 yıl önce
@zelenz
6 yıl önce
9 / 10
Şu kimdi bu kimdi? Tipe bak yaşlanınca nasıl gıcık olmuuuş, bundan zaten bi halt olmazdı diye diye izlediğim, zaman ve paradoksla ilgili cümleleri durdurup düşündüğüm enfes dizi.
izlerken düşündüren, dünyadan koparan, ufkunuzu açan dizilerden hoşlanıyorsanız bi dal Black Mİrror bi dal Dark alınız.İyi seyirler.
Dip not: Diziyi izlemiş eleman bulursanız 'adamlar ne yapmış be!' muhabbeti de bonusu:)