Yönetmenin izlediğim ilk işi oldu. Konusuyla direkt merak uyandırmıştı. Başlangıçta ilgimi çekmiş olmasına rağmen konunun beklenen düzeyde işlenemediğini düşünüyorum. Gerek Colin Farrell, gerek Rachel Weisz donuk karakterlerini çok iyi oynamışlar. Ama bir şeyler eksik. Büyüleyici bir konudan olağanüstü bir film çıkabilecekken ortalama bir iş çıkması bir sinemasever olarak beni üzdü. Yine de sonu fena değildi.
Yönetmen gibi yönetmen Yorgos abimizin Kynodontas'tan sonraki bir diğer sıradışı filmi. Elbette bir Kynodontas değil; fakat bu da izlenesi... Merak uyandırıcı ve yine acıtıcı! Kahramanlara yine acıyorsunuz; ama yine de sürreal görünürken altta yer alan ''gerçek'', kendini hissettiriyor.
Bana 1984 ve Fahrenheit 451 karması gibi geldi ya da yönetmen kesinlikle onlardan esinlendi diye düşünüyorum.
Yönetmenin "Kynodontas" filminde de bu filminde de aslında benzer bir konu işlenmiş. İnsan gerçekten nasıl öğrenir?Bilişsel öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi içsel süreçlerle mi, sosyal öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi başkalarını model alarak mı yoksa davranışçı öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi uyarıcı-tepki bağıyla mı ? En büyük olasılık John Locke'un "Tabula rasa" önermesini baz alarak hikayelerini oluşturduğu ki doğuştan getirilen bir takım yetiler yerine boş bir levha gibi ,bir çamur gibi şekillendirildiğini insanoğlunun ,ne öğretilirse,ne verilirse o olduğunu anlatmaya çalışmış ya da çok iyi bir şekilde anlatmış.
Ama bu filmde hikayeye çok daha farklı bir bakış açısı getirmiş ki ;
Sistemlerden kaçış yollarının sisteme tam zıt olarak bulunamayacağını, göreceli yanlışların o göreceli yanlışa ters olarak görülen göreceli doğrularla düzeltilemeyeceğini; evliliğin zorunlu olduğu bu distopik evrende özgürlüğü arayan insanları... Devamı
Yönetmenin "Kynodontas" filminde de bu filminde de aslında benzer bir konu işlenmiş. İnsan gerçekten nasıl öğrenir?Bilişsel öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi içsel süreçlerle mi, sosyal öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi başkalarını model alarak mı yoksa davranışçı öğrenme kuramlarında bahsedildiği gibi uyarıcı-tepki bağıyla mı ? En büyük olasılık John Locke'un "Tabula rasa" önermesini baz alarak hikayelerini oluşturduğu ki doğuştan getirilen bir takım yetiler yerine boş bir levha gibi ,bir çamur gibi şekillendirildiğini insanoğlunun ,ne öğretilirse,ne verilirse o olduğunu anlatmaya çalışmış ya da çok iyi bir şekilde anlatmış.
Ama bu filmde hikayeye çok daha farklı bir bakış açısı getirmiş ki ;
Sistemlerden kaçış yollarının sisteme tam zıt olarak bulunamayacağını, göreceli yanlışların o göreceli yanlışa ters olarak görülen göreceli doğrularla düzeltilemeyeceğini; evliliğin zorunlu olduğu bu distopik evrende özgürlüğü arayan insanların gerçeğin yalnızlık olduğuna inanmalarıyla göstermek istemiş.. Düzenin karşıtı kaostur ama düzen yanlışsa kaos doğrudur anlamı çıkmaz,sayı doğrusu üzerinden eksi ve artıyla hakikate ulaşılamaz,tek boyutlu sistemde yaşamayan insan tek boyutta cevapları bulamaz. Sağ da sol da yanlış kapıya çıkar bazen ,altı -üstü,çarprazı da vardır yolların.. Konformizmden tek kaçış yolu anarşizm midir ? Belki de kaos bile düzeni elinde bulunduranların olmasını istediği düzeyde vardır her zaman.. Yaşamla ölümü bünyesinde bulunduran alemde yaşamın karşıtı ölüm değildir ..Yönetmen, sistem içi her kaçış yolunun aslında başka bir çıkmaza sürüklediğini insanoğlunu evlilik ve yalnızlık üzerinden çok iyi işlemiş.. Ve topluma ayak uyduramayanların başka bir canlıya dönüştürülmeleri bana Kafka'nın "Dönüşüm" hikayesini anımsattı ..Ve filmin adı; belki de doğuştan sahip olduğumuz tek şey yaşama içgüdüsü, ne kadar başka fikirlerle donatılırsa donatılsın hiçbir canlıdan silinmeyen o gerçek..
Kynodontas kadar çarpıcı olmasa da bu filmi de beğendim. 7.5/10
Orijinal bir konusu olduğu gerçek. Alışılagelmiş film izleyenler için izlemesi güç. Ne anlatıyor lan bu denilebilir. Ama ben oldukça beğendim. Ah bir de cevapsız sorularla başbaşa kalmasaydık.
Çok keskin, izlerken delip geçiyor özgün senaryosuyla.Müzikler de mekan ve konuyu güzel destekliyor. Film sırasında gerçekten çok düşündüm:) bir hayvan olmam gerekse hangisi olurum?:)
Yönetmenin diğer bir eseri Dogtooth’dan sonra bu film daha "normal" geldi açıkçası; daha keyifli, daha eğlenceli. Diyaloglar, karakterler ilgi çekici. Kesinlikle farklı bir deneyim sunduğunu söyleyebilirim.
Distopya güzel. Konu gerçekten iyi seçilmiş ama işlerken o kadar çok açıkta kalan şey var ki. Filme 1-1.5 saat daha lazımmış düşüncesine kapıldım. Herşey havada kaldı.
@stiff
6 yıl önce
6.5 / 10
@dehsett
6 yıl önce
7.8 / 10
Bana 1984 ve Fahrenheit 451 karması gibi geldi ya da yönetmen kesinlikle onlardan esinlendi diye düşünüyorum.
@no_one
7 yıl önce
7.5 / 10
Ama bu filmde hikayeye çok daha farklı bir bakış açısı getirmiş ki ;
Sistemlerden kaçış yollarının sisteme tam zıt olarak bulunamayacağını, göreceli yanlışların o göreceli yanlışa ters olarak görülen göreceli doğrularla düzeltilemeyeceğini; evliliğin zorunlu olduğu bu distopik evrende özgürlüğü arayan insanları ... Devamı
Ama bu filmde hikayeye çok daha farklı bir bakış açısı getirmiş ki ;
Sistemlerden kaçış yollarının sisteme tam zıt olarak bulunamayacağını, göreceli yanlışların o göreceli yanlışa ters olarak görülen göreceli doğrularla düzeltilemeyeceğini; evliliğin zorunlu olduğu bu distopik evrende özgürlüğü arayan insanların gerçeğin yalnızlık olduğuna inanmalarıyla göstermek istemiş.. Düzenin karşıtı kaostur ama düzen yanlışsa kaos doğrudur anlamı çıkmaz,sayı doğrusu üzerinden eksi ve artıyla hakikate ulaşılamaz,tek boyutlu sistemde yaşamayan insan tek boyutta cevapları bulamaz. Sağ da sol da yanlış kapıya çıkar bazen ,altı -üstü,çarprazı da vardır yolların.. Konformizmden tek kaçış yolu anarşizm midir ? Belki de kaos bile düzeni elinde bulunduranların olmasını istediği düzeyde vardır her zaman.. Yaşamla ölümü bünyesinde bulunduran alemde yaşamın karşıtı ölüm değildir ..Yönetmen, sistem içi her kaçış yolunun aslında başka bir çıkmaza sürüklediğini insanoğlunu evlilik ve yalnızlık üzerinden çok iyi işlemiş.. Ve topluma ayak uyduramayanların başka bir canlıya dönüştürülmeleri bana Kafka'nın "Dönüşüm" hikayesini anımsattı ..Ve filmin adı; belki de doğuştan sahip olduğumuz tek şey yaşama içgüdüsü, ne kadar başka fikirlerle donatılırsa donatılsın hiçbir canlıdan silinmeyen o gerçek..
Kynodontas kadar çarpıcı olmasa da bu filmi de beğendim. 7.5/10
@free_style
7 yıl önce
@hersia
7 yıl önce
@obilgi
7 yıl önce
8.2 / 10
@comeche
7 yıl önce
@aliozen93
7 yıl önce
@general52
8 yıl önce
8.1 / 10
@cigilipab
8 yıl önce
@tendopain
6 yıl önce