Çok kısa da sürse Zülfü Livaneli’den Karlı Kayın ve Leylim Ley türkülerini de duyabileceğiniz Batı Almanya’da geçen şiir gibi bir film. Konu harika müzikler de güzeldi bir de duygu yönü biraz daha ağır basabilse inanılmaz bir film olabilirmiş. Yine de izlenilmesi gereken kült filmlerden.
Filmi izlerken sıkıldığımı hissettim daha sonra filmin aslında içinde yatan çok derin bir anlamı olduğunu farkettim. Tarkovsky gibi Bergman gibi insanı hissetmeye yöneltiyor, filmin kafası sonradan geldi çok iyi bence.
Bu zaman kadar hiçbir felsefe filmine ’’iyi ki izlemişim!’’ demediğim gibi buna da demedim. Filmin yarısında uyuya kalırsınız muhtemelen. Bittiğinde ’’ee n’oldu şimdi?’’ diyeceksiniz muhtemelen.
insanların aklından geçenleri görüp onların zor ve sıkıntılı yaşamlarına, uzun süren giriş sahnesi ile tanıklık ediyoruz . böyle bir giriş, melek damiel'in insanların yaşadığı bunca güçlüğü görüyor olmasına rağmen ete kemiğe bürünme ve sevip sevilme arzusunu daha iyi vurgulayacağından tercih edilmiş olsa gerek...
ilk olarak, trapezci kızın işine tam olarak kendini verdiğinde renklenen film sirkin dağılacağının duyulmasıyla yine siyah beyaza dönüyor . trapezci kızın bu sahnede sarf ettiği ''herşey gerçek olamayacak kadar güzelleştiğinde bitiveriyor.'' repliği sahneyi daha bir güzel kılıyor. sonrasında böyle renklenen bir çok sahne olmasına rağmen bu ilk sahnedeki etkiyi yaratmadığı gibi bu renkli renksiz döngüsü sevimsiz bir hal almaya başlıyor. ve nihayet meleğin insana döndüğü sahneyle aynı hissi verebiliyor.
kesinlikle izlenmesi gereken filmlerden biridir. bi' kısmı siyah beyaz, bir kısmı da renkli geçiyor, spoiler vermek istemiyorum. ama konu olsun, replikler olsun mükemmel bir film, kendine özgü bi' senaryosu var daha n'olsun? alışılmışın dışında olduğunu düşünüyorum. fantastik kurgu, ama içinizden "lan, gerçek olabilir mi acaba böyle bir şey?" diyebiliyorsunuz.
Müthiş bir fikir, insanların içlerini okumak. Bir film çeksem kesinlikle böyle bir şeyi eklemeyi düşünürdüm. Filmi izlerken dehşete düştüm yoğunluk ve güzellik karşısında.
öyle bi film izliosunuzki o replikler ezber olsun ortamı gelsinde çatur çutur konuşayım böle fikirlerim açık olsun aynı bu şekilde die geçiriosunuz aklınızdan.ha bide ben de kötü geçen günün ardından omza bi dokunuş hissii ve "amaannn koy .. rahvan" durumları da oluşmadı deil. tabi bide hollywood ellerinde nice harcanmış senaryolar örneği olarak ele alınablir . nitekim city of angels versiyonu bu yoğunluğun sağından solundan geçemez. tabi kişisel fikrimizdir ama wim wenders harbi film yapmştr bilgilerinize..
@kuzgunadam
4 yıl önce
8 / 10
Konu harika müzikler de güzeldi bir de duygu yönü biraz daha ağır basabilse inanılmaz bir film olabilirmiş. Yine de izlenilmesi gereken kült filmlerden.
@ebus_durak
4 yıl önce
7.7 / 10
@merveklc
8 yıl önce
@paranoyakvisne
9 yıl önce
@anasumiobalatu
9 yıl önce
5.3 / 10
@enik_kral
11 yıl önce
ilk olarak, trapezci kızın işine tam olarak kendini verdiğinde renklenen film sirkin dağılacağının duyulmasıyla yine siyah beyaza dönüyor . trapezci kızın bu sahnede sarf ettiği ''herşey gerçek olamayacak kadar güzelleştiğinde bitiveriyor.'' repliği sahneyi daha bir güzel kılıyor. sonrasında böyle renklenen bir çok sahne olmasına rağmen bu ilk sahnedeki etkiyi yaratmadığı gibi bu renkli renksiz döngüsü sevimsiz bir hal almaya başlıyor. ve nihayet meleğin insana döndüğü sahneyle aynı hissi verebiliyor.
@all_you_need_is
12 yıl önce
10 / 10
@paradigma
14 yıl önce
9 / 10
@edchigliak
15 yıl önce
8.2 / 10
@basak
15 yıl önce
8 / 10
ama son sahnede kadının çok konuşması..sus yeter sus konşma!
dedirtiyor:))