Hepimizin sosyal rolleri vardır.Bunların önem sırası yaşamımızda anlık değişimlere uğrar ve bu normal bir durumdur.Ama en zor anda en zor sosyal rolünüz ve bunu yerine getirme çabası
Duygulandığım nadir filmlerdendir..Bir babanın en zor şartlarda bile hayata iyimser bakış açısı ve oğluna öyle yansıtması inanılmaz...Savaşın kötü iğrenç ortamını oğluna oyun gibi yansıtan bir babanın hikayesi...Ağlayacaksınız..
Çocukken bu filmi ilk izlediğim esnada hayran kalmıştım Guido'nun çocuğu için çırpınışlarına.. Hani güldürürken ağlatan cinsten derler ya aynen öyle , II. Dünya Savaşı'nın tüm o yıkıcı etkisine rağmen hayata oğlu tutunmaya çalışan bir baba.Filmin son sahnelerinde yanınızda bolca peçete bulundurmanızı tavsiye ederim
Mussolinin faşist ve anti semitizmle yoğurulan Italyasının bu denli zor kurulan yuvalara bile gözünü kırpmadan dehşet saçabildiğini çok iyi anlatmışlar. Guido'nun o ağır demirleri taşıdıktan sonra üzerine koşan Joshua'yı kucağına alıp o yorgunlukla taşıması ayrı bir duygu seli....Kesinlikle izlemelisiniz.
-Amca kalk noldu kimdi onlar ?
+Barbarlar (yerden kalkarken
-Niye yardım istemedin
+Sessizlik en büyük haykırıştır.
Joshua'nın duştan hoşlanmaması 40 yılda bir işe yaradı :)
bu filmi çok küçükken, küçük dayımın evinde ailece izlemiştik. filmin sonunu hatırlayamıyor ama olayları çok net hatırlıyordum. özellikle bazı sahneler, çocukken yaşadıklarını hatırlayamayan biri olan benim bile aklımda çok net duruyordu.
tekrar izlemeye karar verdim elbette, kaçmazdı.
bi takım sebepler yüzünden filmi bi süre izleyemedim ama sonunda geçtiğimiz hafta dayanamayıp izledim.
"Filmi yahudilerin gördüğü soykırımı görmek için değilde bir babanın oğlu için yaptıklarını görmek için izlemek gerekir. Yoksa işin içinden çıkamazsın."
diye yorum yapmış biri aşağıda. kesinlikle katılıyorum. tamamiyle o kafada izledim.
adamın karısına duyduğu aşkı, oğluna, ailesine duyduğu aşkı hissettim. çok çok güzel sahneler vardı. izlenmesi "gereken" bir film olduğunu düşünüyorum.
on nömara beş yıldız.
ve tabii akıllardan silinmeyecek bide replik var. o müthiş replik. dünyanın en güzel repliği.
Bu filmi çocuk zamanlarımda bizim bir eleman vardı o izletmişti, kendisi koministti ve bu filmi dikkatle izlememi söylemişti. O an izlediğimde olayları bende bir oyunmuş gibi çocuğun gözünden yaşamıştım ve sonlara doğru ise o çocuk gibi bende kendimi kandırmıştım ve gözyaşlarımı tutamadığım bir film olmuştu. İzlemeyen gerçekten çok şey kaçırıyor. Zamanın asla boşa gitmeyeceği bir film.
@fakir
10 yıl önce
Hepimizin sosyal rolleri vardır.Bunların önem sırası yaşamımızda anlık değişimlere uğrar ve bu normal bir durumdur.Ama en zor anda en zor sosyal rolünüz ve bunu yerine getirme çabası
alkışlanacak bir film...
@nezlelikelebek
10 yıl önce
8.9 / 10
@medusaa
11 yıl önce
9 / 10
@errorcode
11 yıl önce
9.8 / 10
@fateless23
11 yıl önce
8.2 / 10
+Barbarlar (yerden kalkarken
-Niye yardım istemedin
+Sessizlik en büyük haykırıştır.
Joshua'nın duştan hoşlanmaması 40 yılda bir işe yaradı :)
---spoiler---
@reyhanscastle
11 yıl önce
tekrar izlemeye karar verdim elbette, kaçmazdı.
bi takım sebepler yüzünden filmi bi süre izleyemedim ama sonunda geçtiğimiz hafta dayanamayıp izledim.
"Filmi yahudilerin gördüğü soykırımı görmek için değilde bir babanın oğlu için yaptıklarını görmek için izlemek gerekir. Yoksa işin içinden çıkamazsın."
diye yorum yapmış biri aşağıda. kesinlikle katılıyorum. tamamiyle o kafada izledim.
adamın karısına duyduğu aşkı, oğluna, ailesine duyduğu aşkı hissettim. çok çok güzel sahneler vardı. izlenmesi "gereken" bir film olduğunu düşünüyorum.
on nömara beş yıldız.
ve tabii akıllardan silinmeyecek bide replik var. o müthiş replik. dünyanın en güzel repliği.
"günaydın prenses!"
@hiiillll
11 yıl önce
@tylerdal_durden
11 yıl önce
8 / 10
@expectopatronum
11 yıl önce
@betulkars
11 yıl önce
10 / 10
http://www.youtube.com/watch?v=8cTR6fk8frs