Polanski'nin belki de Rosemary's Baby filminden bile daha iyi olan korku klasiği Repulsion kesinlikle görülmeli. Cinselliğe dair edilen sözler, semboller ve altında yatan psikoloji şahane bir yönetmenlik ve Catherine Denevue'un muazzam oyunculuğuyla canlanıp, seyirciyi baştan kabul edilmiş bir tekinsizliğe ışınlıyor. Benim için çok sevdiğim Possession, Suspiria (1977), Eraserhead seviyesine çıkan bir eserdi. Onlarda bulunan tekinsiz havanın, sürreal çağrışımların güçlü tesiri Repulsion'da da vardı.
Kelime anlamı "Tiksinti" olan Repulsion, Carole karekterinin sürekli olarak bir şeylerden tiksinti duymasıyla açılıyor. Bu tiksinti anları yönetmenin başarılı çabasıyla izleyiciye de geçiyor. Yeri geliyor bir yaşlıdan, yeri geliyor bir mumluktan, yeri geliyor bir gölgeden tiksiniyoruz. Üstelik bunu Carole karakterinin tiksintisinin sebebini bilmeden yapıp, ona katılıyoruz. Fallik objelerin gırla oluşu, sesler, filmdeki ısrarcı, tacizci erkek karakterlerin her biri konunun bir cinsel taci... Devamı
Polanski'nin belki de Rosemary's Baby filminden bile daha iyi olan korku klasiği Repulsion kesinlikle görülmeli. Cinselliğe dair edilen sözler, semboller ve altında yatan psikoloji şahane bir yönetmenlik ve Catherine Denevue'un muazzam oyunculuğuyla canlanıp, seyirciyi baştan kabul edilmiş bir tekinsizliğe ışınlıyor. Benim için çok sevdiğim Possession, Suspiria (1977), Eraserhead seviyesine çıkan bir eserdi. Onlarda bulunan tekinsiz havanın, sürreal çağrışımların güçlü tesiri Repulsion'da da vardı.
Kelime anlamı "Tiksinti" olan Repulsion, Carole karekterinin sürekli olarak bir şeylerden tiksinti duymasıyla açılıyor. Bu tiksinti anları yönetmenin başarılı çabasıyla izleyiciye de geçiyor. Yeri geliyor bir yaşlıdan, yeri geliyor bir mumluktan, yeri geliyor bir gölgeden tiksiniyoruz. Üstelik bunu Carole karakterinin tiksintisinin sebebini bilmeden yapıp, ona katılıyoruz. Fallik objelerin gırla oluşu, sesler, filmdeki ısrarcı, tacizci erkek karakterlerin her biri konunun bir cinsel tacize dayandığını yavaş da olsa açıyor. Carole her gece ablasının sevişme seslerini duyuyor, kendisini öpen adamdan kaçıp dişlerini fırçalıyor, hatta ona penise benzeyen bir mumlukla saldırıyor. Tüm bu açık edişin ardından Carole'un delirme süreci hızlanıyor ve biz oyuncunun, yönetmenin görkemine kapılıp filmin bariz sonunu nasıl yapacağını merak ediyoruz. Ve bu son sinema tarihinin en vurucu sonlarından biri bence. Kubrick'in The Shining'inin sonuna da oldukça benziyor. Hatta Kubrick, Polanski'den esinlenmiş bile olabilir.
Filmin müzikleri, karakter gelişimi, evde yalnız olmanın verdiği ürkütücülüğü yansıtması, sekse psikolojik açıdan getirdiği bakış, oyuncu yönetimi ve oyunculukla tam bir klasik. Polanski'nin bir sapık, tecavüzcü ve pedofili olduğunun ortaya çıkması ise bu filmiyle inanılmaz ironik bir bağ oluşturuyor.
Duvarda, yerde her yerde çatlaklar. Korunaklı ve güvende hissetmemiz için ördüğümüz (hapishaneler ve okullar hariç :)) duvarlardan oluşan kırıklar. Çatlaklardan sızan tiksinti. O aile resmindeki korkulu bakış kime? Erkek bedeninden ve dokunuşundan hatta erkeğe ait her objeden duyduğu tiksintinin kaynağına mı? Yaralı kadınlar için yakılan sessiz bir ağıt gibi film. Polanski; büyüksün. Deneuve; şahanesin.
Carol karakteri daha iyi nasıl oynanabilirdi ki?Catherine Deneuve müthiş bir oyunculuk sergilemiş. Psikolojik gerilim anlamında kesinlikle en iyi filmlerden.
Polanski'nin apartman üçlemesinin ilk parçası olan Tiksinti, üçüncü parça olan The Tenant için bir referans niteliğinde. Catherine Deneuve'ün olağanüstü oyunculuğu dışında bana göre üçlemenin en zayıf halkası olsa da mutlaka izlenmesi gereken filmlerden. Apartman üçlemesini dolayısıyla Repulsion'ı şiddetle tavsiye ederim. İyi seyirler.
Be birader; bu kadar mı yavaş olur, bu kadar mı ağır-aksak olur bir film?
Öldürmek maksadıyla mum altlığını adama adeta ağır çekimde vuruyor Catherine bacım. O kadar diyeyim ben size.
Ha, ensest sonucu cinsellikten soğumuş, psikolojisi rahatsız bir kızın dramını-sanrılarını ve sonunda sıyırışını iyi vermiyor mu? Veriyor. Filminfinal sahnesinde fotoğraftaki kızın gözleri etkili bir son yaratmıyor mu? Yaratıyor. Ama yine de çok yavaş, aşırı yavaş...
Yavaş olsun, ağır-aksak ilerlesin; yeter ki sanat filmi olsun diyorsanız; buyrun size "sanat filmi."
Yok hacım, film dediğin azcık hareketli olacak, ben sıkılırım yavaş filmden diyorsanız; kesinlikle sıkılacaksınız...
Film genel olarak ağır bir tempoda ilerliyor. Catherine Deneuve'nun oyunculuğu ve Polanski'nin konuyu işleyişini başarılı buldum. Bu arada, gördüğüm en etkileyici film sonlarından birine sahipti.
@furkandgn9
1 yıl önce
8.4 / 10
Kelime anlamı "Tiksinti" olan Repulsion, Carole karekterinin sürekli olarak bir şeylerden tiksinti duymasıyla açılıyor. Bu tiksinti anları yönetmenin başarılı çabasıyla izleyiciye de geçiyor. Yeri geliyor bir yaşlıdan, yeri geliyor bir mumluktan, yeri geliyor bir gölgeden tiksiniyoruz. Üstelik bunu Carole karakterinin tiksintisinin sebebini bilmeden yapıp, ona katılıyoruz. Fallik objelerin gırla oluşu, sesler, filmdeki ısrarcı, tacizci erkek karakterlerin her biri konunun bir cinsel taci ... Devamı
Kelime anlamı "Tiksinti" olan Repulsion, Carole karekterinin sürekli olarak bir şeylerden tiksinti duymasıyla açılıyor. Bu tiksinti anları yönetmenin başarılı çabasıyla izleyiciye de geçiyor. Yeri geliyor bir yaşlıdan, yeri geliyor bir mumluktan, yeri geliyor bir gölgeden tiksiniyoruz. Üstelik bunu Carole karakterinin tiksintisinin sebebini bilmeden yapıp, ona katılıyoruz. Fallik objelerin gırla oluşu, sesler, filmdeki ısrarcı, tacizci erkek karakterlerin her biri konunun bir cinsel tacize dayandığını yavaş da olsa açıyor. Carole her gece ablasının sevişme seslerini duyuyor, kendisini öpen adamdan kaçıp dişlerini fırçalıyor, hatta ona penise benzeyen bir mumlukla saldırıyor. Tüm bu açık edişin ardından Carole'un delirme süreci hızlanıyor ve biz oyuncunun, yönetmenin görkemine kapılıp filmin bariz sonunu nasıl yapacağını merak ediyoruz. Ve bu son sinema tarihinin en vurucu sonlarından biri bence. Kubrick'in The Shining'inin sonuna da oldukça benziyor. Hatta Kubrick, Polanski'den esinlenmiş bile olabilir.
Filmin müzikleri, karakter gelişimi, evde yalnız olmanın verdiği ürkütücülüğü yansıtması, sekse psikolojik açıdan getirdiği bakış, oyuncu yönetimi ve oyunculukla tam bir klasik. Polanski'nin bir sapık, tecavüzcü ve pedofili olduğunun ortaya çıkması ise bu filmiyle inanılmaz ironik bir bağ oluşturuyor.
@mehmetm
4 yıl önce
@mamcici
7 yıl önce
8.2 / 10
@normajeane
8 yıl önce
9.6 / 10
@ciuv
10 yıl önce
@doris
10 yıl önce
@volk
11 yıl önce
9.8 / 10
@burakzengin
11 yıl önce
@basribabam
12 yıl önce
6 / 10
Öldürmek maksadıyla mum altlığını adama adeta ağır çekimde vuruyor Catherine bacım. O kadar diyeyim ben size.
Ha, ensest sonucu cinsellikten soğumuş, psikolojisi rahatsız bir kızın dramını-sanrılarını ve sonunda sıyırışını iyi vermiyor mu? Veriyor. Filminfinal sahnesinde fotoğraftaki kızın gözleri etkili bir son yaratmıyor mu? Yaratıyor. Ama yine de çok yavaş, aşırı yavaş...
Yavaş olsun, ağır-aksak ilerlesin; yeter ki sanat filmi olsun diyorsanız; buyrun size "sanat filmi."
Yok hacım, film dediğin azcık hareketli olacak, ben sıkılırım yavaş filmden diyorsanız; kesinlikle sıkılacaksınız...
@smaug
12 yıl önce