Ben bu filme ne diyeceğimi bilemiyorum. Bambaşka bir şey. İletişimsizliğin insanların içe kapanmasına ne kadar etkili olduğunu gösteriyor. Anlatmak istediğin şeyleri anlatamamak ve bunun yerine bir önceki günün tekrarını sürekli yaşamak. Ağlarken aslında gülümsemek.
Çok bambaşka bir durum. Sürekli yarım kalan hikâyelerin katman katman ince işçilikle tamamlandığını görüyoruz.
En etkilendiğim kısım ise;
Kadının yazdığı senaryonun devamını kocasına değil de genç adama anlatması ve genç adamın bunu dile getirmesi inanılmazdı. Yani kadın kocasına " iletişim kurduğum birini buldum ve bu hikâyenin sonunu o hak etti. " diyerek tepkisini göstermesi kusursuz bir detaydı. Ölmesinden sonra bile bu tepkinin geçerli olması. Çünkü muhtemelen karısı adamın bunu öğreneceğini biliyordu.
İletişim konusuna çok aşırı vurgu vardı ve çok başarılıydı. helal olsun bu filme.
Şunu da eklemem lazım; Bu film çok uzun evet ama seyirci için yapılan bir film değil bu. Hatta seyirci sıkılır mı sıkılmaz ... Devamı
Ben bu filme ne diyeceğimi bilemiyorum. Bambaşka bir şey. İletişimsizliğin insanların içe kapanmasına ne kadar etkili olduğunu gösteriyor. Anlatmak istediğin şeyleri anlatamamak ve bunun yerine bir önceki günün tekrarını sürekli yaşamak. Ağlarken aslında gülümsemek.
Çok bambaşka bir durum. Sürekli yarım kalan hikâyelerin katman katman ince işçilikle tamamlandığını görüyoruz.
En etkilendiğim kısım ise;
Kadının yazdığı senaryonun devamını kocasına değil de genç adama anlatması ve genç adamın bunu dile getirmesi inanılmazdı. Yani kadın kocasına " iletişim kurduğum birini buldum ve bu hikâyenin sonunu o hak etti. " diyerek tepkisini göstermesi kusursuz bir detaydı. Ölmesinden sonra bile bu tepkinin geçerli olması. Çünkü muhtemelen karısı adamın bunu öğreneceğini biliyordu.
İletişim konusuna çok aşırı vurgu vardı ve çok başarılıydı. helal olsun bu filme.
Şunu da eklemem lazım; Bu film çok uzun evet ama seyirci için yapılan bir film değil bu. Hatta seyirci sıkılır mı sıkılmaz mı hiç umurunda bile değil. Bu yapıt tamamen sanatsallık amaçlı yapılmış. Gişe derdi seyirci derdi eleştiri derdi hiç bir şey yok. Bunu unutmamak gerek. Bu film sizin için değil kendileri için.
Murakami eserlerinden uyarlama olunca film, maalesef klişeler ve arabesk bir arada oluyor. Rus edebiyatına özgü bir eseri alıp onun derinliğine biraz değinip devamında çözüm elbet vardır tarzında teselli vermesi rahatsız edici. İyi sonla bitirme hevesi tamamen seyircinin içini hoş tutmak için yapılmış aşırı yüzeysel bir popülerlik.
Rus edebiyatında inanılmaz bir derinlik ve bunun getirdiği çözümsüzlük vardır. Bu çözümsüzlük durumunu eseri okuyanların yargılayamaz ve eserdeki kahramana alternatif bir çare öneremez hale getirir. Bu çözümsüzlük aynı zamanda kişinin yaşadıklarını ve olaylara bakışını inanılmaz derecede derinlikli bir şekilde ortaya koyar. Bazılarının kahramanı teselli etmesi bile umudun olmadığı bir durumdaki buruk gülümsemeyi andırır.
Murakami'nin edebi eserlere yorumunu şu örnekle daha rahat açıklayabilirim. Farkındalığı düşük birinin, belirli derinliklerde savrulan birine ''elbet geçer'', ''geçmişteki gibi olmaz bir daha'', ''kafana takma'' benzeri aptalca bir öğ... Devamı
Murakami eserlerinden uyarlama olunca film, maalesef klişeler ve arabesk bir arada oluyor. Rus edebiyatına özgü bir eseri alıp onun derinliğine biraz değinip devamında çözüm elbet vardır tarzında teselli vermesi rahatsız edici. İyi sonla bitirme hevesi tamamen seyircinin içini hoş tutmak için yapılmış aşırı yüzeysel bir popülerlik.
Rus edebiyatında inanılmaz bir derinlik ve bunun getirdiği çözümsüzlük vardır. Bu çözümsüzlük durumunu eseri okuyanların yargılayamaz ve eserdeki kahramana alternatif bir çare öneremez hale getirir. Bu çözümsüzlük aynı zamanda kişinin yaşadıklarını ve olaylara bakışını inanılmaz derecede derinlikli bir şekilde ortaya koyar. Bazılarının kahramanı teselli etmesi bile umudun olmadığı bir durumdaki buruk gülümsemeyi andırır.
Murakami'nin edebi eserlere yorumunu şu örnekle daha rahat açıklayabilirim. Farkındalığı düşük birinin, belirli derinliklerde savrulan birine ''elbet geçer'', ''geçmişteki gibi olmaz bir daha'', ''kafana takma'' benzeri aptalca bir öğütler vermesi kadar olayı ve konuyu özümseyememesi durumudur.
Gerçek olan suskunluğun bile dili vardır.
Hayat hep sesten ibaret değil, acıların yalnız gözyaşı olmadığı gibi.. Su gibi film diyebilirim. Silkelenmek istiyor insan. Oyuncular çok iyi.
Baştan sona kadar diyalog. Altyazı okumaktan yorulursunuz artık. 3 saat anlatıyorlar da anlatıyorlar.
Film 1 kişi üzerine de kurulu değil. Toplamda 4 farklı kişi ele alınıyor. Haliyle dağınık bir film. ''Hayat zor'', ya da ''düşünce kalkmasını bileceksin'' tarzında klişe şeyler anlatılıyor. Bir şey yok yani ama sonuna kadar da izleyebildim. Oscar alabilir mi? Alabilir. Severler böyle sanatsal şeyleri.
Sanat hikaye anlatmak değildir, sanat seyirciyi filmi içine çekip, seyirciye zevk aldırmaktır. Filmde bu yoktu.
Drive My Car son dönemde gördüğüm en iyi filmlerden biri Ryusuke Hamaguchi yönettiği ilk film bu kadar katmanlı bir hikaye bu kadar iyi diyaloglar süper ötesi görsellik cidden bu nu ilk filmde yapmak çok zor ve bunu öyle bir usta şekilde yapmış. Haruki Murakami kısa hikayesinden uyarlan filmin üstüne çehov da gelince akıl almaz bir edebiyat çalışması haline gelmiş Hidetoshi Nishijima çok iyi kar sahnesinde duyguları çok güzel şekilde aktarıyor. Filmin sonundaki tiyatro sahnesi filmi özetleyen şekilde bitiyor karakterimizin başına neler gelirse gelsin ayağa kalkıp devam etmesi lazım çünkü hayat devam edecek ustaca bir anlatım Ryusuke Hamaguchi diğer filmlerini şimdiden merak ediyorum.
Uzun zamandır bu tarz bir sanat filmi izlemediğimi fark edip beyoğlu sinemasında bir bilet alıp gittim. filmin süresiyle ilgili olan eleştirilere katılıyorum. film izlerken genelde süre takıntım olmaz ama bu film için 3 saat uzun olmuş bazı sahneler gereksiz uzun . birde benim bu tarz filmlerden beklentim diyalogların çok güçlü olması ve izleyiciye geçmesi bu yönden biraz zayıf buldum. onun dışında beğendiğim bir film
@yokitosama
1 hafta önce
8 / 10
Çok bambaşka bir durum. Sürekli yarım kalan hikâyelerin katman katman ince işçilikle tamamlandığını görüyoruz.
En etkilendiğim kısım ise;
Kadının yazdığı senaryonun devamını kocasına değil de genç adama anlatması ve genç adamın bunu dile getirmesi inanılmazdı. Yani kadın kocasına " iletişim kurduğum birini buldum ve bu hikâyenin sonunu o hak etti. " diyerek tepkisini göstermesi kusursuz bir detaydı. Ölmesinden sonra bile bu tepkinin geçerli olması. Çünkü muhtemelen karısı adamın bunu öğreneceğini biliyordu.
İletişim konusuna çok aşırı vurgu vardı ve çok başarılıydı. helal olsun bu filme.
Şunu da eklemem lazım; Bu film çok uzun evet ama seyirci için yapılan bir film değil bu. Hatta seyirci sıkılır mı sıkılmaz ... Devamı
Çok bambaşka bir durum. Sürekli yarım kalan hikâyelerin katman katman ince işçilikle tamamlandığını görüyoruz.
En etkilendiğim kısım ise;
Kadının yazdığı senaryonun devamını kocasına değil de genç adama anlatması ve genç adamın bunu dile getirmesi inanılmazdı. Yani kadın kocasına " iletişim kurduğum birini buldum ve bu hikâyenin sonunu o hak etti. " diyerek tepkisini göstermesi kusursuz bir detaydı. Ölmesinden sonra bile bu tepkinin geçerli olması. Çünkü muhtemelen karısı adamın bunu öğreneceğini biliyordu.
İletişim konusuna çok aşırı vurgu vardı ve çok başarılıydı. helal olsun bu filme.
Şunu da eklemem lazım; Bu film çok uzun evet ama seyirci için yapılan bir film değil bu. Hatta seyirci sıkılır mı sıkılmaz mı hiç umurunda bile değil. Bu yapıt tamamen sanatsallık amaçlı yapılmış. Gişe derdi seyirci derdi eleştiri derdi hiç bir şey yok. Bunu unutmamak gerek. Bu film sizin için değil kendileri için.
@kerimakb
1 yıl önce
7.7 / 10
Güzel
@olanzveins
1 yıl önce
4.2 / 10
Rus edebiyatında inanılmaz bir derinlik ve bunun getirdiği çözümsüzlük vardır. Bu çözümsüzlük durumunu eseri okuyanların yargılayamaz ve eserdeki kahramana alternatif bir çare öneremez hale getirir. Bu çözümsüzlük aynı zamanda kişinin yaşadıklarını ve olaylara bakışını inanılmaz derecede derinlikli bir şekilde ortaya koyar. Bazılarının kahramanı teselli etmesi bile umudun olmadığı bir durumdaki buruk gülümsemeyi andırır.
Murakami'nin edebi eserlere yorumunu şu örnekle daha rahat açıklayabilirim. Farkındalığı düşük birinin, belirli derinliklerde savrulan birine ''elbet geçer'', ''geçmişteki gibi olmaz bir daha'', ''kafana takma'' benzeri aptalca bir öğ ... Devamı
Rus edebiyatında inanılmaz bir derinlik ve bunun getirdiği çözümsüzlük vardır. Bu çözümsüzlük durumunu eseri okuyanların yargılayamaz ve eserdeki kahramana alternatif bir çare öneremez hale getirir. Bu çözümsüzlük aynı zamanda kişinin yaşadıklarını ve olaylara bakışını inanılmaz derecede derinlikli bir şekilde ortaya koyar. Bazılarının kahramanı teselli etmesi bile umudun olmadığı bir durumdaki buruk gülümsemeyi andırır.
Murakami'nin edebi eserlere yorumunu şu örnekle daha rahat açıklayabilirim. Farkındalığı düşük birinin, belirli derinliklerde savrulan birine ''elbet geçer'', ''geçmişteki gibi olmaz bir daha'', ''kafana takma'' benzeri aptalca bir öğütler vermesi kadar olayı ve konuyu özümseyememesi durumudur.
@naksidil
2 yıl önce
Hayat hep sesten ibaret değil, acıların yalnız gözyaşı olmadığı gibi.. Su gibi film diyebilirim. Silkelenmek istiyor insan. Oyuncular çok iyi.
@berat_k
2 yıl önce
7.6 / 10
Filmi uzun buldum ben de; 2 saat 15 dakika yeterli olurdu sanki bu film için.
Jenerik 40. dakikada giriyor, gerisini siz düşünün :)
@fthgzl79
2 yıl önce
5.8 / 10
Film 1 kişi üzerine de kurulu değil. Toplamda 4 farklı kişi ele alınıyor. Haliyle dağınık bir film. ''Hayat zor'', ya da ''düşünce kalkmasını bileceksin'' tarzında klişe şeyler anlatılıyor. Bir şey yok yani ama sonuna kadar da izleyebildim. Oscar alabilir mi? Alabilir. Severler böyle sanatsal şeyleri.
Sanat hikaye anlatmak değildir, sanat seyirciyi filmi içine çekip, seyirciye zevk aldırmaktır. Filmde bu yoktu.
@yigithan300
2 yıl önce
8.8 / 10
@sersak53
2 yıl önce
7.7 / 10
@kuzgunadam
2 yıl önce
8 / 10
@hakanyclt
2 yıl önce
9.9 / 10