Vicdanlılar, vicdansızlar diye birşey yoktur; galipler ve mağluplar vardır. Galiplerin yaptığının aynısını öbür taraf gücü ele geçirseydi yapmayacak mıydı? İnsanlığın trajedisi burdadır; yenenler yenilenlerin dikişsiz ak libaslarında sileceklerdir her daim kılıçlarının kanını. Mesele yenen tarafta olabilmekte, kavga bunun için...
Üzücü bir film bu. Çünkü abartmadan, sömürmeden gerçekçi ve yalın bir dille anlattı inanılmaz öyküsünü. 12 Eylül, 12 Mart, Maraş, Sivas, Çorum, Gezi Olayı, Suruç, Ankara katliamları, yaşanmış bir ülkede geçmişle hesaplaşma adına sinema sanatında arkasında durabileceğimiz dişe dokunur yapım sayısı çok ama çok az. Tüm dünyaya dizi ihraç edebilecek teknik altyapıya sahip bir coğrafyadayız ve deneyim konusunda fakir de değiliz oysa. Üzücü... 85/100
Bugün pazar. Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar. Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldamadan durdum. Sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara. Bu anda ne düşmek dalgalara, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım. Toprak, güneş ve ben... Bahtiyarım...
Uruguay’da 1973-1985 yılları arasında hüküm süren askeri diktatörlük döneminde tutuklanan üç tupamaro gerillasının 12 yıl boyunca hücrede tutulması ekseninde geçiyor film..
En temel yaşam şartlarından yoksun, konuşmanın yazmanın okumanın dahi yasak olduğu bu mahkumiyetleri süresince amaç öldürmek değil delirtmektir.
Lakin film aslında size bir duygu aktaramıyor, ne delirmemin eşiğini ne de pislik içinde tek başına bir hücrede yaşamanın sıkıntısını hissetmiyoruz.
Bu filmin çarpıcı bir başka yanı ise; mahkumlardan biri Pepe, 2010 yılında devlet başkanı seçilen Mujica, diğeri ise "Nato" senatör ve Savunma Bakanı Huidobro. Ruso ise Kültür Varlıkları müdürü Rosencof.
@basribabam
5 yıl önce
7.9 / 10
@poormf
5 yıl önce
@fishguts
5 yıl önce
9 / 10
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım...
@ustunkoru
5 yıl önce
7.4 / 10
En temel yaşam şartlarından yoksun, konuşmanın yazmanın okumanın dahi yasak olduğu bu mahkumiyetleri süresince amaç öldürmek değil delirtmektir.
Lakin film aslında size bir duygu aktaramıyor, ne delirmemin eşiğini ne de pislik içinde tek başına bir hücrede yaşamanın sıkıntısını hissetmiyoruz.
Bu filmin çarpıcı bir başka yanı ise; mahkumlardan biri Pepe, 2010 yılında devlet başkanı seçilen Mujica, diğeri ise "Nato" senatör ve Savunma Bakanı Huidobro. Ruso ise Kültür Varlıkları müdürü Rosencof.
@korgan
5 yıl önce
teslim olmamakta bütün mesele, diyen Nazım bu filmi iki satırda özetler.
@martiuctu
5 yıl önce
8 / 10