Joker Yorumları

Joaquin phoenix’in, jokeri oynaması, Heath ledger’in ortaya koyduğu performanstan sonra büyük bir cesaret.
Phoenix, önceki performansları ile Oscar ödülünü çoktan hak etmişti zaten. Bu filmle gecikmiş olan ödülü alacaktır.

Joker’i fragmanında gördüğüm bir kaç karede ’The King Of Comedy’ e olan gönderme ve benzerliği fark etmem üzerine oldukça merak etmiştim.
Todd Phillips’in Joker filmi, Martin Scorsese’nin ’The King Of Comedy’ ve ’Taxi Driver’ filmlerini referans almakla kalmayıp bir çok konuda da sırtını yaslamış. Her iki filmin de kahramanını canlandıran Robert de Niro’ya, King of Comedy’deki Jerry Lewis’in canlandırdığı talk show sunucusu gibi bir rol verilerek selam çakmayla kalmamış, Scorsese’nin bu iki filmi ’joker’ filmininin senaryosuna, atmosferine ve karakterlere ciddi bir biçimde işlenmiş.

Taxi Driver’da; Travis karakterinin yalnızlığı, tuttuğu günlük, çevresine uyum sağlayamaması üzerine gerçekleşen değişimi, kendini ortaya koymadan önce silahla yaptığı hazırlık, iki filmde de bir başkanlık seçimi hazırlığı olması, jokerin eli ile kendini vurur gibi yapması taxi driver’ın da unutulmaz sahnelerindendir. Jokerin savaşa hazırlanır gibi yüzünü ve saçlarını boyaması, Travis’in ise mohikan modeli saçları ile ortaya çıkması iki film arasındaki bazı benzerlikler.

The King Of Comedy’de; Rupert Pupkin karakteri joker gibi, annesi ile yaşıyor. Bir tv şovunun düzenli takipçisi ve hayranı, programa çıkmak ve stand up yapmak istiyor.
Programa çıkmak konusunda hayal kuruyor. Programda King takma adıyla tanıtılmayı istiyor, tıpkı Arthur’un da joker olarak tanıtılmayı istemesi gibi. The King of Comedy’deki bazı planlar çekim açılarına kadar neredeyse birebir aynı şekilde kullanılmış. Joker, finalde hastane koridorlarında görevlileri peşine takıp bir sağa bir sola koşarken, Pupkin tv binasında görevlileri peşinden koşturuyor.

Joker filmi joaquin phoenix’in performansına hizmet etmiş. Film olarak değerlendirdiğimde yeni bir şey ortaya koyduğunu söylemem mümkün değil. Ötekileştirilen ve ezilenlerin isyan etmesi bir maske altında toplanması, kötüyü ve suçu övüyor olması yönünde aldığı eleştiri de filmi bir yere taşımıyor. ’V for Vendetta’ zaten bunları fazlasıyla söylemişti.

Öncelikle Joaquin Phoenix'in oyunculuğuna henüz keşfedilmemiş bir sürü cümlenin buraya geldiğini düşünün. Çünkü tarifini henüz yok. Sen nasıl bir odakla girdin karakterin içine de nasıl böylesine muhteşem ve bir saniye bile sırıtmayan, yapay gelmeyen bir oyunculuk ortaya koydun, hem de bunca zaman neredeyse her aktörün en az bir kere oynadığı bir karakter için. Senaryoya gelince diğer Joker filmleri ile kıyaslamayacağım çünkü ben sanki hiç Joker diye bir çizgi roman karakteri yokmuşcasına yeni bir film izledim. Yani sanki vizyona Joker isimli bir film girmiş de öyle gitmiş gibiyim. Bu beni filme daha çok bağladı ve subjektif bakmamamı sağladı ki tek başına muazzam bir dram olmuş. Senaryonun geneline baktığımızda geçmiş Joker filmleri gibi bir kurgu bekleyenler için tatmin etmeyebilir ama benim gibi Amerikan Sineması'ndan hele de popüler karakterlerin gişe kokan filmlerinden sonra fazlasıyla tatmin edici bir ''sanat'' filmi olmuş. Kurgunun kendisine göre boşlukları var tabii ama geneline baktığım zaman oyunculuk, müzikler, kadrajların kullanımını düşündüğümde gerçekten başucu filmi olabilecek kadar akılda kalıcı.

Joker için kötü bir film denemez, ancak diğer karakterler de joker kadar önemsenmeliydi . O zaman Joker'in kimliğine çıkma süreci daha etkileyici olabilirdi belki de, çünkü arthur aslında iyi birisi olduğu için ezilen birisi değil. Zaten iyi birisi değil, ve başına gelen kötü olaylar sadece onun kendisini kabul etmesi için bir araç görevi görüyor. Tek kişilik bir film olarak Joker evet, narsist ve hasta bir insanın iyi olmak, toplumun kurallarına uymak için kendini ezmek ve kendine eziyet etmekten vazgeçerek dışarıya bakarak kendisini görmesini anlatıyor: kendisi hasta, insanlar hastalar ve bu kadar hasta insan arasında artık rol yapmanın ve -mış gibi yaparak yaşamaya çalışmanın bir anlamı yok. Filmin finali de arthur'u artık joker olarak hem kendisini kabullenmiş hem de insanlar tarafından kabul görmüş haliyle gösteriyor bize. İyi güzel, ama film bir türlü "o hissi" veremiyor. Bu film kendi meziyetini ve gücünü bilen ve çok iyi yazılmış bir film ama gerçeklik hissi ilginç bir şekilde sahte hissi veren bir film bu. Yaşanan şeylerin gerçekten olmuş olması muhtemel, şaşırtıcı bir şey yok, ama joker karakteri sanki istediği sonuca çok zahmetsiz, çok rahat ulaşıyor. Bu kolaylık ilgi çekiyor ama yine de bir anlamda bir fantastik film izlediğimizi düşünüyoruz. Sanki gerçek üstü hiç bir efekt veya olay, vb kullanmadan çekilmiş bir fantastik film gibi Joker. İşte bu sebeple hakikaten makyajı var Joker'in ve dibi bir şekilde görünüyor. Bu noktaların yanında Joaquin Phoenix'in oyunculuğu, ışık ve renk kullanımı, müzikler çok iyi, etkileyici ve ilgiyi hak ediyorlar.