Tempo düşük olsa da devamlı vites arttıran bir film. Özellikle sonlara doğru çok etkileyici sahnelere sahip. Dram yönü de yoğun olduğu için tam bir türe konumlandırmak zor olsa da, "Gizem-Gerilim" severler mutlaka izlemeli.
Duygusallığın empatinin ne olduğunu bilmeyen dümdüz insanların izlememesi gereken bir film,yoksa korku dozu gerilim dozu tartışılıyor tamamen dram olduğu halde.Son sahnesinde film bitip müziği çalmaya başlayınca banyoya koşup aynaya bakarak hüngür hüngür ağladığımı hiç unutamam.
Film sizi içine çekiyor, sonuna kadar merak ettiriyor. Ama o sonu nedir öyle ya. Çok klişe olarak Laura bir akıl hastası olsaydı, film boyunca yaşananlar kafasında kurguladığı şeyler olsaydı daha iyi olurdu.
Güzel bir ispanyol gerilim filmiizlemek için heveslenenler kendilerini klişelere hazırlasın. Kolay tahmin edilebilir ve beni pek de germeyen yapım olsa da bazı vurucu sahneleri var ki hakkını vermek lazım. Tavsiyem yokluk günlerinize saklamanız.
Çocuk ruhunun tarif edilemeyecek gizemi , merakı , cesaretliliği ve asla kin güdemeyeceğinin en iyi yansımasını görebileceğimiz bir film. Çocuk masumiyeti yaşarken de aynı , öldüğünde de aynı yüz ifadesinde. Ve annelerin ikna olunmaz derin hissiyatı..
Belen Rueda filmin genelinde olduğu gibi özellikle "uno dos tres toca la pared - önüm arkam sağım solum sobe" sahnesinde çok iyiydi.
"İnanmak görmekten önce gelir, inandığını görürsün" gibi aslında pek de gerçekçi olmayan, inancı bilginin önüne koyan savını etkileyici bir dille anlatan bir film, klişelerin nasıl rahatsız etmeden kullanılabileceğini göstermesi açısından da güzel, hatta bazı klişeleri klişelerle dalga geçmek için abartılı kullanarak bunu klişe olmaktan çıkarmaya hizmet ettirmesiyle de dikkat çekiciydi... 70/100
@asim_2
1 yıl önce
7 / 10
@onrfilm
3 yıl önce
7 / 10
@sessizuzunyolla
7 yıl önce
7.5 / 10
@free_style
7 yıl önce
6.8 / 10
@tendopain
7 yıl önce
1 / 10
@hakanx
7 yıl önce
7 / 10
@kraker
8 yıl önce
5.5 / 10
@naksidil
8 yıl önce
@ustilago
9 yıl önce
@poormf
10 yıl önce
7 / 10
"İnanmak görmekten önce gelir, inandığını görürsün" gibi aslında pek de gerçekçi olmayan, inancı bilginin önüne koyan savını etkileyici bir dille anlatan bir film, klişelerin nasıl rahatsız etmeden kullanılabileceğini göstermesi açısından da güzel, hatta bazı klişeleri klişelerle dalga geçmek için abartılı kullanarak bunu klişe olmaktan çıkarmaya hizmet ettirmesiyle de dikkat çekiciydi... 70/100