Bergen Yorumları

bergen varsa nasılsa izlenir mentalitesiyle özensiz yazılmış, özensiz oynanmış bir film.

erdal beşikçioğlu ve nergis öztürk'ün oyunculuğuna diyecek yok tabi ama farah zeynep yine her zamanki gibi çocuksu, fazla avrupai ve yapmacık bir oyunculuk sergilediği için bergen'in arabesk ruhunu ve tarzını ne kadar zorlasa da yansıtamamış. sesi bergen'in sesinden ve gırtlağından fersah fersah uzak. hareketleri aşırı abartılı. serenay sarıkaya hem sesi hem de arabesk ruhu ile daha iyi bir seçim olurmuş.

hikaye muhtemelen toksik ilişkiye özendirmeme kaygısıyla fazla sterilize edilmiş. neredeyse bergen halis serbest'le sadece onun tehditleri yüzünden evlenmiş ve tekrar tekrar affetmiş gibi bir görüntü sergilenerek bergen'in öyle bir adamla birlikte olma motivasyonu ihmal edilmiş. bergen muhtemelen gördüğü bütün kötülük ve uğradığı şiddete rağmen hayatındaki baba boşluğunu dolduran mahlukata hala aşık ve bağımlıydı. sahte nikah yapmış, üç çocuklu evli bir adamın şiddetine ve ev hapsine maruz kalan birinin bütün yaşadıklarına rağmen aynı adamla evlenmesinin sebebi de ancak böyle bir motivasyon olabilir gibi geliyor. gözünü kaybettikten sonra o adamla filmde gösterilen dışında başka bir sürü fotoğrafı olduğu ve mutlu aile pozları verdiği çok rahat görülebilir.

film gereksiz derecede uzun olmasına rağmen pek çok şey üstünkörü geçiliyor. mesela ben aile düzenlerini pek anlamadım. yedi kardeş oldukları söylendi ama bütün kardeşler aynı anneden miydi? anne neden sadece bergen'i alıp gitti. diğer çocuklar nerede büyüdüler ya da babasının hastalığına kadar hiç bir araya gelip de birbirlerini tanıma şansı buldular mı? orası karışık bende.

bir ara bergen hamile olduğundan şüphelenmişti. hamile değil miydi yoksa aldırdı mı belli değil.

kızı daha küçücükken "sen de şarkıcı olursun" diyen ve ona yıllarca müzik eğitimi aldıran annenin kızının şarkıcı olmak istediğini duyduğunda kötü yola düşüyormuş gibi tepki vermesini de çok anlayamadım. kadın konservatuvarı bitirse de o yılların şartlarında yine kulüplerde gazinolarda sahne alıp plak yapmayacak mıydı? bu ne şiddet ne celal?

abdullah'ın kız okuyacak diye ortadan kaybolup kızın okulu bırakıp sahnelere çıktığını görünce neden ortaya çıkmadığını da anlamadım. kızın annesinin neden direkt onları ayırmak yerine okul bitince evlenin demediğini hiç anlamadım. oğlanın da askerliği vardı, yapıp gelene kadar okul biterdi belki :)

bergen'in babasıyla ilişkisi de fazla es geçilmiş. küçükken enstrüman hediye eden ilgili baba yıllar sonra karşılaştıklarında kızla muhatap bile olmamışken, hastaneye gittiğinde şarkıcı olduğu ve "normal insanlar gibi evlenmediği" için kötü tavırlara maruz kalmışken, birden nasıl araları düzeldi de kız mutlu mutlu hastane odasına gelip "babacım bak ben evlendim" moduna girebildi vs. vs.

sanki acıların kadını bergen'i değil de kolejli seren serengil'in hikayesini izledik gibi bir hisle salondan çıktım.