Uyarlandığı romanı çok severim. Bugüne kadar filmi izlememe nedenim de buydu. Ellis edebiyatta pop lit diye küçümsenecek bir roman çıkarmasına rağmen bunu modern klasikler arasına sokmuştur. Böyle özel bir kitap nasıl uyarlanabilir diye uzak durdum. Ama sosyal medyadaki sigma memelerinde sürekli Bateman’ı görünce, izleyici acaba neresiyle izlemiş diyerek filme başladım.
Film tüketim kültürüne inen bir balta aslında. Bateman sigma ya da katil değil. Kişilik bozukluğu olan biri. Sistem içerisindeki yarışta öne geçebilmek için aklından oluyor kahramanımız. Filmde de deliliğinin dozu gittikçe artıyor. (İnsanlar anlayamamış, cinayetleri ciddiye alan yorumları okuyunca epey şaşırdım.) Film başlarken kan damlaları sandığımız şeylerin sos çıkmasıyla aslında her şey açıklanıyor. Ama belli emareler dışında cinayetleri ciddiye almamız bekleniyor. Narsisistik kişilik bozukluğuyla ilgili en ikonik filmlerden biri zannımca.
Vay anam vay neler anlatıyormuş film. Yorumları okuyana kadar köşeli jetonum düşmedi, soru işaretleriyle bitirdim resmen. Bilmiyorum, belki de benim anlamam için Bilal'e anlatır gibi anlatması gerekirdi, çünkü açık uçları birleştirme konusunda çok iyi sayılmam. Ama filme bayıldım, bence muazzam sahneleri vardı. Keşke bu kadar geç izlemeseydim. Patrick Bateman ile müzik zevkimizin çok yakın olması beni biraz endişelendirdi. Ne diyorduk? "I'm in touch with humanity."
Tüketim kültürü, imaj takıntısı ve gerçek benlik üzerine harika bir psikolojik filmdir. film akıcılık olarak biraz bana da yavaş geldi fakat Christian Bale'nin namı değer Patrick Bateman karakterinin oyunculuğu filmdeki çoğu eksiyi kapatıyor bence. Filmdeki dünya aslında tam da bizim yaşadığımız dünyanın evrilmeye başladığı dünya artık hepimiz etiketler için markalar için instagramda paylaşımımıza gelen beğeniler için yaşıyoruz önemli olan her şey dış güzellik olmaya başladı. Çoğu insanda engel olunamaz biçimde içten içe haset ego ve kibir artmaya başladı filmde de basit bir kartviziti bile arkadaşlarının daha iyi olmasına deliriyordu patrick. Kafasında böyle bir karakter yatıyor bu yüzden de dış görünüşü mükemmel olmasına rağmen kusursuz bir hayat sürmesine rağmen bunun bir maske olduğunu biliyordu patrick. Kafasını baltayla yarıp öldürdüğü adamı koyduğu bavulu çekerken bunu fark eden insanların adamın yanına gidip "Bu bavulun markası ne?" sorusunu sorması her şeyi özetliyor aslında
... Devamı
Tüketim kültürü, imaj takıntısı ve gerçek benlik üzerine harika bir psikolojik filmdir. film akıcılık olarak biraz bana da yavaş geldi fakat Christian Bale'nin namı değer Patrick Bateman karakterinin oyunculuğu filmdeki çoğu eksiyi kapatıyor bence. Filmdeki dünya aslında tam da bizim yaşadığımız dünyanın evrilmeye başladığı dünya artık hepimiz etiketler için markalar için instagramda paylaşımımıza gelen beğeniler için yaşıyoruz önemli olan her şey dış güzellik olmaya başladı. Çoğu insanda engel olunamaz biçimde içten içe haset ego ve kibir artmaya başladı filmde de basit bir kartviziti bile arkadaşlarının daha iyi olmasına deliriyordu patrick. Kafasında böyle bir karakter yatıyor bu yüzden de dış görünüşü mükemmel olmasına rağmen kusursuz bir hayat sürmesine rağmen bunun bir maske olduğunu biliyordu patrick. Kafasını baltayla yarıp öldürdüğü adamı koyduğu bavulu çekerken bunu fark eden insanların adamın yanına gidip "Bu bavulun markası ne?" sorusunu sorması her şeyi özetliyor aslında
Bu tarz filmler hakkında filmi bitirdikten sonra felsefesini ve repliklerin analizlerini incelemenin filmleri anlamada daha etkili olduğunu düşünüyorum ve tavsiye ediyorum.
Film tabiri caizse akmıyordu . Zoraki bir enerji harcayarak izlemeniz gerekebilir. Listemde uzunca süredir bekliyordu keşke beklemeye devam etseydi dayanamayıp yarım bıraktım.
Vakit kaybı.
Kore yapımı bir cinnet filmi vardı kat be kat daha izlenilebilir hem gizemi hem aksiyonu hem psikolojik bakış açısıyla bu filmden çok daha iyi.
Öncelikle filmi izledikten sonra büyük bir pişmanlık duydum çünkü bu filmi Dexter'dan önce izlemem gerekirdi. American Psycho'nun o kendine has jeneriği direk bana Dexter'ın yapımcılarının nereden ilham aldığını gösteriyor ve Patrick Bateman ile Dexter Morgan'ın benzerlikleri su götürmez bir gerçek. Yalnızca Dexter Morgan'ın öldürdüğü kurbanlar gerçek, Bay Bateman'ınkiler ise kendi paranoyak-şizofren beyninin oluşturduğu bir imajlar bütünü. İşte burada değinilecek bir nokta var, Dexter de şizofren eğilimler görmek mümkün. Özellikle babası Harry ile konuşmalarında.
Dexter ile compare-contrast yaptıktan sonra film hakkındaki düşüncelerime geçeyim. Ben her daim sıkı bir Christian Bale taraftarı olmuşumdur çünkü Bale gibi adamlar Britanya ekolü ile yetiştiğinden her daim sinemada parlamışlardır. (bkz. Michael Fassbender, Daniel Day-Lewis, Robert De Niro) Literatürde "metod oyunculuğu" dediğimiz şeyi yani karakterleriyle sadece film setinde değil normal hayatlarında da -en azından prodüksi... Devamı
Öncelikle filmi izledikten sonra büyük bir pişmanlık duydum çünkü bu filmi Dexter'dan önce izlemem gerekirdi. American Psycho'nun o kendine has jeneriği direk bana Dexter'ın yapımcılarının nereden ilham aldığını gösteriyor ve Patrick Bateman ile Dexter Morgan'ın benzerlikleri su götürmez bir gerçek. Yalnızca Dexter Morgan'ın öldürdüğü kurbanlar gerçek, Bay Bateman'ınkiler ise kendi paranoyak-şizofren beyninin oluşturduğu bir imajlar bütünü. İşte burada değinilecek bir nokta var, Dexter de şizofren eğilimler görmek mümkün. Özellikle babası Harry ile konuşmalarında.
Dexter ile compare-contrast yaptıktan sonra film hakkındaki düşüncelerime geçeyim. Ben her daim sıkı bir Christian Bale taraftarı olmuşumdur çünkü Bale gibi adamlar Britanya ekolü ile yetiştiğinden her daim sinemada parlamışlardır. (bkz. Michael Fassbender, Daniel Day-Lewis, Robert De Niro) Literatürde "metod oyunculuğu" dediğimiz şeyi yani karakterleriyle sadece film setinde değil normal hayatlarında da -en azından prodüksiyon boyunca- bir olmaları. Mesela Daniel Day-Lewis, Spielberg'in Lincoln filmi çekimleri sırasında, sette herkes kendisine "Mr. President" şeklinde hitap ediyormuş, sırf o psikolojiye girsin diye.
Aslında Galli oyuncumuzun yaptığı da bu oldu Amerikan Sapığı'nda. Karakterinin sabah rutinini prodüksiyondan önce sürekli etüd etmiş ve tekrarlamış, Bateman gibi bir hayatı olmuş birkaç ay. Ve sonrasında ortaya bu güzel?! karakteri çıkarmış.
Şunu da belirteyim, filmin son sahnesinde Bateman'ın arkasındaki kapı üzerinde "This is not an exit" ibaresi bulunur. Bu yönetmenimizin seyircilere bir göz kırpışıdır. Çünkü Bret Easton Ellis'in romanından uyarlanan bu filmde, romanın son sayfasında aynı cümle yer alır.
@stancredid
11 ay önce
@positivist
1 yıl önce
Film tüketim kültürüne inen bir balta aslında. Bateman sigma ya da katil değil. Kişilik bozukluğu olan biri. Sistem içerisindeki yarışta öne geçebilmek için aklından oluyor kahramanımız. Filmde de deliliğinin dozu gittikçe artıyor. (İnsanlar anlayamamış, cinayetleri ciddiye alan yorumları okuyunca epey şaşırdım.) Film başlarken kan damlaları sandığımız şeylerin sos çıkmasıyla aslında her şey açıklanıyor. Ama belli emareler dışında cinayetleri ciddiye almamız bekleniyor. Narsisistik kişilik bozukluğuyla ilgili en ikonik filmlerden biri zannımca.
@consuela
1 yıl önce
8.8 / 10
Kitabını bulmam lazım.
@masquerade
2 yıl önce
... Devamı
Bu tarz filmler hakkında filmi bitirdikten sonra felsefesini ve repliklerin analizlerini incelemenin filmleri anlamada daha etkili olduğunu düşünüyorum ve tavsiye ediyorum.
@a_gnydn
2 yıl önce
5.9 / 10
Vakit kaybı.
Kore yapımı bir cinnet filmi vardı kat be kat daha izlenilebilir hem gizemi hem aksiyonu hem psikolojik bakış açısıyla bu filmden çok daha iyi.
@denihiszionlevi
4 yıl önce
9.6 / 10
@acemiseyirci
5 yıl önce
@aysaaw
5 yıl önce
@robertbresson
10 yıl önce
@blitzkrieg
11 yıl önce
8 / 10
Dexter ile compare-contrast yaptıktan sonra film hakkındaki düşüncelerime geçeyim. Ben her daim sıkı bir Christian Bale taraftarı olmuşumdur çünkü Bale gibi adamlar Britanya ekolü ile yetiştiğinden her daim sinemada parlamışlardır. (bkz. Michael Fassbender, Daniel Day-Lewis, Robert De Niro) Literatürde "metod oyunculuğu" dediğimiz şeyi yani karakterleriyle sadece film setinde değil normal hayatlarında da -en azından prodüksi ... Devamı
Dexter ile compare-contrast yaptıktan sonra film hakkındaki düşüncelerime geçeyim. Ben her daim sıkı bir Christian Bale taraftarı olmuşumdur çünkü Bale gibi adamlar Britanya ekolü ile yetiştiğinden her daim sinemada parlamışlardır. (bkz. Michael Fassbender, Daniel Day-Lewis, Robert De Niro) Literatürde "metod oyunculuğu" dediğimiz şeyi yani karakterleriyle sadece film setinde değil normal hayatlarında da -en azından prodüksiyon boyunca- bir olmaları. Mesela Daniel Day-Lewis, Spielberg'in Lincoln filmi çekimleri sırasında, sette herkes kendisine "Mr. President" şeklinde hitap ediyormuş, sırf o psikolojiye girsin diye.
Aslında Galli oyuncumuzun yaptığı da bu oldu Amerikan Sapığı'nda. Karakterinin sabah rutinini prodüksiyondan önce sürekli etüd etmiş ve tekrarlamış, Bateman gibi bir hayatı olmuş birkaç ay. Ve sonrasında ortaya bu güzel?! karakteri çıkarmış.
Şunu da belirteyim, filmin son sahnesinde Bateman'ın arkasındaki kapı üzerinde "This is not an exit" ibaresi bulunur. Bu yönetmenimizin seyircilere bir göz kırpışıdır. Çünkü Bret Easton Ellis'in romanından uyarlanan bu filmde, romanın son sayfasında aynı cümle yer alır.