Yönetmen henüz 30 yaşında ve ikinci filmini tamamlamış. İlk filmi Searching yaratıcı tarzıyla daha öne çıkmakla birlikte bu film de oldukça etkileyici. Vekil aracılığıyla Munchaesen Sendromu (MSBP) diye bilinen bir hastalığı konu alan film için Shyamalan tarzı bir twist vaat ettiği söylenemez. Açılış sahnelerinden itibaren annenin manipülatif görünen tavırlarından kızıyla aralarındaki ilişkinin istismar üzerine kurulu olduğunun sinyali veriliyor ve film daha ziyade bu istismarın şok edici boyutlarını parça parça açığa çıkararak ve evrilterek seyirciyi sürekli diken üstünde ve gerginlik evresinde tutmaya odaklanıyor. Ve bunu başardığı da söylenebilir. Konunun kendinden menkul rahatsız edici bir doğası var ve film boyunca seyirci bu hisse hapsediliyor. Öte yandan çözümlenme kısmının aceleci üslubunu beğenmedim; filmin kalanına kıyasla zayıf ve özensiz hissettirdi.
Kızın yaşadıkları çok üzücüydü ya filmin gerilimi dışında dram yönünüde iyi buldum konusunun işlenişide fena sayılmaz izlenir.
Spoiler: Hayatta ne anneler var ya kendi çocuklarının üzücü durumu yüzünden başkalarının çocuklarını hayatına sokup iyilik yaptığını düşünerek hayatı zehir edebiliyorlar.
@cerenbusse
8 ay önce
9.2 / 10
@ekopyen
3 yıl önce
7.1 / 10
@cruachan
3 yıl önce
8 / 10
Spoiler: Hayatta ne anneler var ya kendi çocuklarının üzücü durumu yüzünden başkalarının çocuklarını hayatına sokup iyilik yaptığını düşünerek hayatı zehir edebiliyorlar.
@bigamist
3 yıl önce
7 / 10