sıradışı bir Chan-Wook Park zekası daha. üstelik kızı için yapmış olduğu bir filmmiş bu. "kızım, yönettiğim hiç bir filmi yaşı dolayısıyla seyredemedi" deyip bu tatlı filmi ona hediye etmiş.
dün gece sabaha kadar stroh, visky üstünede bira içip sabah içkinin verdiği uykusuzlukla soda gibi gelmiş filmdir
fabrika sahnesicha plin in modern times'ını hatırlatırken, insanların deli olma, uçarı,melankolik ve aykırı olma hakkının sistem tarafından nasıl elinden alındığının da göstergesi film(kızımızın insan olma kurallarında 7 günahı betimlemesiyle robot nasıl olunacağı resmen açıklanmış ki bunu çoğumuz yapıyoruz, merhamet veya gündüz düşlerimiz artık yok).kız o yüzden sürekli beyaz önlüklüleri öldürme hayalinde.onun en sevdiği varlığı ananesini götürüyorlar, elemanın dediği gibi zorla bir şey yapmaya hakları ellerinde bulunmuyor. zaten dahiyane fikriyle çocuk kıza yemek yedirtiyor tekrardan. doktorlar ne kadar iyi gösterilse bile, kızın yemeğini şişkonun yediğini, ya da kızın cyborg olduğunu her fırsatta belli etmesi (pil yalaması vs) bu durumları fark edemiyorlar ki doktor pinpon oynarken hırsız çocuğa senin yapmadığını biliyorum diyor.... Devamı
dün gece sabaha kadar stroh, visky üstünede bira içip sabah içkinin verdiği uykusuzlukla soda gibi gelmiş filmdir
fabrika sahnesicha plin in modern times'ını hatırlatırken, insanların deli olma, uçarı,melankolik ve aykırı olma hakkının sistem tarafından nasıl elinden alındığının da göstergesi film(kızımızın insan olma kurallarında 7 günahı betimlemesiyle robot nasıl olunacağı resmen açıklanmış ki bunu çoğumuz yapıyoruz, merhamet veya gündüz düşlerimiz artık yok).kız o yüzden sürekli beyaz önlüklüleri öldürme hayalinde.onun en sevdiği varlığı ananesini götürüyorlar, elemanın dediği gibi zorla bir şey yapmaya hakları ellerinde bulunmuyor. zaten dahiyane fikriyle çocuk kıza yemek yedirtiyor tekrardan. doktorlar ne kadar iyi gösterilse bile, kızın yemeğini şişkonun yediğini, ya da kızın cyborg olduğunu her fırsatta belli etmesi (pil yalaması vs) bu durumları fark edemiyorlar ki doktor pinpon oynarken hırsız çocuğa senin yapmadığını biliyorum diyor. bu da bize aptch adams filmini ve requem for a dreamdek annenin doktorunu hatrlatıyor... ayrıca.kızımız leger'in makine ustası eseri gibi robotlaşan insanın en özgün biçimde gösterimiyken, eleman ise ensor'un toplum içinde takmak zorunda olduğu maskeli karakterlerine ve hopper'ın piyerosuna benzetilmiş. piyero hayatın analmasızlığı içinde acı çeken bir tiplemedir. resimde yer alan yüksek mertebedeki tiplerde ona zıtlık yaratır. bkz: http://uploads3.wikipaintings.org/images/edward-hopper/blue-night.jpg
insan şunu soruyor kendine, neden en nutlu ve kendimiz gibi olduğumuz zamanlar sarhoş ve aşıkken oluyor, mantığı kaybetmek veya kendimize eziyet etmek makul oluyor ve bunlar hakkında eserler tüketip bu durumu seviyoruz. ayrıca herkes genelde neden akıl hastanesinde geçen filmleri seviyor. herkesi kendi deliliğine davet ediyorum en azında 2 dakika için
Liseli veletlerin "ben şizofrenim", "ben nevrotiğim" diyerek ortalıkta dolaşmasına, o mertebeye ulaşamayanların harıl harıl bir hastalık aramalarına sebep olan onca "deli filmi"nden sonra bu çok iyi geldi. "Deli" dediklerimizin de en neticede insan olduklarını, "farklılığın" sadece kafada oluşunu göstermesi beni filme bağladı. Yoksa o kadar da kore hayranı değilim :D
Chan-wook park'tan kesinlikle beklemeyeceğim derecede sevimli ve tarzı olmamasına rağmen çok güzel bir film. Daha afişini gördüğüm gibi, önceki filmlerini düşünüp (bknz: önceki filmleri oldboy, sympathy for Mr. Vengeance, sympathy for lady. Vengeance )bu sevimli gençle sevimli kızcağız kimleri ne denli psikopatça ayrıntılar içine girip öldürecekler diye düşünmeye başlamışken (Gerçi Su'nun bu konuda bazı planları ve düşleri yok değildi) izledikçe yüzümde hafif bir gülümseme bırakıp düşündükçe bile aynı gülümsemeyi geri getirebilen film :)
İlginç ve güzel bir konu ama sadece finali değil genel olarak yetersiz ve sıkıcı bir film. Bir süre sonra hikayeye ve anlatılmak istenene odaklanıyorsunuz ama tatmin edici gelişmeler olmuyor sürekli kendisini tekrar edip duruyor. Yani 45 dak. bir konuyu 2 saate yakın anlatıyorlar. İzlesinizde izlemesenizde bir şey kaybetmezsiniz.
gerçeküstü olaylara bir anda sizde acaba olabilir mi diyorsunuz. yönetmenin dili, senaryo,oyunculuk derken karşınıza beynin yarattığı gerçeküstü olayları izliyorsunuz. hastanenin içinden bir hasta oluyorsunuz belki doktor işte tam anlamıyla konunun içine alan bir dili var chan wook park'ın. renkler,konuya eşlik eden uyumlu müzik herşeyi tamamlıyor. Masum bir aşk örneğinin en masumunu izliyorsunuz adeta. normal diye nitelendirdiğimiz insan toplulukları keşke onlar kadar masum ve kendi hayatlarını diledikleri gibi yaşasalar diyorsunuz jenerik akarken.
@pnarpnar
12 yıl önce
10 / 10
@kaede
12 yıl önce
fabrika sahnesicha plin in modern times'ını hatırlatırken, insanların deli olma, uçarı,melankolik ve aykırı olma hakkının sistem tarafından nasıl elinden alındığının da göstergesi film(kızımızın insan olma kurallarında 7 günahı betimlemesiyle robot nasıl olunacağı resmen açıklanmış ki bunu çoğumuz yapıyoruz, merhamet veya gündüz düşlerimiz artık yok).kız o yüzden sürekli beyaz önlüklüleri öldürme hayalinde.onun en sevdiği varlığı ananesini götürüyorlar, elemanın dediği gibi zorla bir şey yapmaya hakları ellerinde bulunmuyor. zaten dahiyane fikriyle çocuk kıza yemek yedirtiyor tekrardan. doktorlar ne kadar iyi gösterilse bile, kızın yemeğini şişkonun yediğini, ya da kızın cyborg olduğunu her fırsatta belli etmesi (pil yalaması vs) bu durumları fark edemiyorlar ki doktor pinpon oynarken hırsız çocuğa senin yapmadığını biliyorum diyor. ... Devamı
fabrika sahnesicha plin in modern times'ını hatırlatırken, insanların deli olma, uçarı,melankolik ve aykırı olma hakkının sistem tarafından nasıl elinden alındığının da göstergesi film(kızımızın insan olma kurallarında 7 günahı betimlemesiyle robot nasıl olunacağı resmen açıklanmış ki bunu çoğumuz yapıyoruz, merhamet veya gündüz düşlerimiz artık yok).kız o yüzden sürekli beyaz önlüklüleri öldürme hayalinde.onun en sevdiği varlığı ananesini götürüyorlar, elemanın dediği gibi zorla bir şey yapmaya hakları ellerinde bulunmuyor. zaten dahiyane fikriyle çocuk kıza yemek yedirtiyor tekrardan. doktorlar ne kadar iyi gösterilse bile, kızın yemeğini şişkonun yediğini, ya da kızın cyborg olduğunu her fırsatta belli etmesi (pil yalaması vs) bu durumları fark edemiyorlar ki doktor pinpon oynarken hırsız çocuğa senin yapmadığını biliyorum diyor. bu da bize aptch adams filmini ve requem for a dreamdek annenin doktorunu hatrlatıyor... ayrıca.kızımız leger'in makine ustası eseri gibi robotlaşan insanın en özgün biçimde gösterimiyken, eleman ise ensor'un toplum içinde takmak zorunda olduğu maskeli karakterlerine ve hopper'ın piyerosuna benzetilmiş. piyero hayatın analmasızlığı içinde acı çeken bir tiplemedir. resimde yer alan yüksek mertebedeki tiplerde ona zıtlık yaratır. bkz: http://uploads3.wikipaintings.org/images/edward-hopper/blue-night.jpg
insan şunu soruyor kendine, neden en nutlu ve kendimiz gibi olduğumuz zamanlar sarhoş ve aşıkken oluyor, mantığı kaybetmek veya kendimize eziyet etmek makul oluyor ve bunlar hakkında eserler tüketip bu durumu seviyoruz. ayrıca herkes genelde neden akıl hastanesinde geçen filmleri seviyor. herkesi kendi deliliğine davet ediyorum en azında 2 dakika için
@fakkun
12 yıl önce
7.5 / 10
@jamais_vu
12 yıl önce
9 / 10
@jude
13 yıl önce
@wecandoeverythi
13 yıl önce
7.1 / 10
@asyagurgun
13 yıl önce
@viking
14 yıl önce
5 / 10
@metehan
14 yıl önce
9 / 10
@ecezkc
14 yıl önce
9.5 / 10