öncelikle sahne,styling, müzik birbirinden harikaydı bence, tüm ekibin eline sağlık. hakan günday, zaten. finalden çok tatmin oldum. fakat final olmasaydı diziye yorumum biraz daha farklı olurdu. finalde delirdim ya. hatta bir şey diyeyim mi finali bir daha izleyeceğim lan. neyse.
finalde agah beyoğlunun ettiği birkaç sözüyle bitirmek istiyorum yorumumu; "sen karıştırıyosun, sen adaletle hukuğu karıştırıyosun, adalet başka bir şey hukuk başka bir şey. senin söylediğin hukuken olması gereken şey, o da hukuk varsa. ama, adalet başka bir şey. adalet bu. zaten adalet dediğin ne ki? nefsi müdafaa. intikam; geç kalmış bir nefsi müdafaa."
senaryo, oyunculuk, mekan seçimleri, verdiği mesajlar gibi bir çok açıdan kaliteli buldugum bir dizi. Sırf bazı replikleri daha iyi sindirebilmek için bir daha bile izleyebilirim.
Terörist gibi başkomiser mi olur allasen? Ayrıca o Müjde Ar ne öyle yüzü fondotene batırıldıktan sonra kara kalemle kaş göz çizmişler gibi? Avustralya’dan yıllar sonra gelen bir genç biraz çekingen falan olur ama Deva, geldiğinin ikinci günü adam dövdü, üçüncü gün çete kurdu, tek özelliği konuşmamak olan bir manita yaptı. Hay maşşallah yiğidime... Agâh Beyoğlu ise asansörden arabanın arkasına kadar 25 kiloluk kömür çuvalını götüremezsin, 80 kiloluk adamı nasıl... Ayrıca önceden silah kullanmamış biri olarak bazen önündeki adama isabet ettiremezken, bazen 30 metreden pireyi vuruyor vs vs. Gereksiz ve anlamsızca uzatılmış çok fazla sahne vardı. 45’er dakikalık 8 bölüm ile bitirilebilirdi. Işık, kostüm, çekimler, kamera kullanımı falan bir Türk dizisine göre gayet başarılıydı fakat gene de dizinin biraz fazla abartıldığını düşünüyorum.
Nasılsa unutulacak diye her şeyi yapacaksak, şahsiyetimiz ne olacak peki?
İstanbul gibi bir büyük şehrin yorgunluğundan kurtulmak için fırsat gibi gelen bir tayin ile Kamburaya yerleşen Agah beyoğlu, sonunda biraz dinlenebileceğini ve huzur soluyabileceğini düşünür. Fakat burada öyle bir olaya tanıklık eder ki yıllarca birşeyler yapamamanın verdiği huzursuzlukla yaşar. Defalarca dener (dizinin ilk bölümündeki sahneler) ama cesaretini tamamen toplayamadığı için bir türlü bir sonuca ulaştıramaz. Ta ki bir gün Alzeimer olduğunu ve her şeyi unutacağını öğrenene kadar. Bu olaya karşı birşey yapamadan unutmak yerine bireyler yapmanın zamanı geldi artık deyip 25 yıl aradan sonra intikamı almaya başlar.
Bir kaç kişi dışında (Deva,sefa,nükhet) oyunculukların başarılı olduğu -ki Haluk bilginerin oyunculuğu tartışmasız harikaydı- dizide hikaye anlatış biçimi ve olayların kurgusu da yerindeydi. Bazı olaylar gereksiz ve kaliteyi biraz etkileyici olabiliyor... Devamı
Nasılsa unutulacak diye her şeyi yapacaksak, şahsiyetimiz ne olacak peki?
İstanbul gibi bir büyük şehrin yorgunluğundan kurtulmak için fırsat gibi gelen bir tayin ile Kamburaya yerleşen Agah beyoğlu, sonunda biraz dinlenebileceğini ve huzur soluyabileceğini düşünür. Fakat burada öyle bir olaya tanıklık eder ki yıllarca birşeyler yapamamanın verdiği huzursuzlukla yaşar. Defalarca dener (dizinin ilk bölümündeki sahneler) ama cesaretini tamamen toplayamadığı için bir türlü bir sonuca ulaştıramaz. Ta ki bir gün Alzeimer olduğunu ve her şeyi unutacağını öğrenene kadar. Bu olaya karşı birşey yapamadan unutmak yerine bireyler yapmanın zamanı geldi artık deyip 25 yıl aradan sonra intikamı almaya başlar.
Bir kaç kişi dışında (Deva,sefa,nükhet) oyunculukların başarılı olduğu -ki Haluk bilginerin oyunculuğu tartışmasız harikaydı- dizide hikaye anlatış biçimi ve olayların kurgusu da yerindeydi. Bazı olaylar gereksiz ve kaliteyi biraz etkileyici olabiliyordu. Örneğin amerikadan gelen deva karakterinin yaptığı hoppa tavırlar ile sanırım dizinin içine renk katılmak istenmiş ama hiç bir yaptığının ne olay örgüsüyle ne anlatılmak istenilenler ile alakası olmaması maalesef yersiz kılmış. Birde kız arkadaşının bunca zaman sessiz kalıp, olayları çözdüklerini düşündüğümüz arkadaşlarına birden sıkması da cabası. Burada sanırım ikinci bir sezon çekebilmek için açık kapı bırakılmış. Kız arabaya bindirilirken bizim bir sırrımız var diyerek bindirilmişti. Bunun dışında Deva’nın internette konuştuğu eleman nereden çıktı? neden silah ve mermi verme jestlerinde bulunuyordu? bunlar çok yüzeysel kaldı. Ayrıca Kambura ile ilgili bunca detay verilirken, kendi bünyesinden çıkan kişilere karşı koruyucu ve kollamacı oluşları gibi, dizinin ilk 7-8 bölümünün üzerinden yürümüş olduğu evin yakılması hikayesinin detaylı bir şekilde gösterilmemiş olması bence olmamış. Bu gibi şeyler yerine, evin yanma olayını baştan sona bir bölümün yarısında izleseydik çok daha iyi olabilirdi.
Dizinin içerisinde bir çok felsefe ve replik yakalamak mümkün. Bir kaçını söylersek, Cemil’in burçlarla ilgili olarak söylediği: Bir kimsenin burcu memleketi, yükseleni ise büyüdüğü yerdir sözü, yada "bizler polis arayıp paranızı şuraya koyun dediğinde tartışmasız yapan kişileriz. Çünkü bizi korumaları gereken kişilerden korkan bir milletiz" gibi. Böylece ülke ile ilgili bir çok gerçeğe de yerinde ve dozunda göndermeler yapılmaktadır. Tüm bunların yanında gazeteciliğin çaresizliği de yan konu olarak güzel işlenmiş durumda.
Tüm diziyi yanan ev olayının intikamı gibi izlerken son 4 bölümde gerçeklik örgüsü açılmaya başlandığında, dizi kendi kalitesini bir tık üste taşıyor resmen. Anlatım biçimini gerçekten çok beğendim. Ayrıca sanat yönetmenliği kısmen başarılı kısmen yetersizdi. Örneğin flamenko dansı ile birleştirilmiş sahneler, Alzeimer’in herşeyi unutturup, değer verdiği tek tük noktalar ile geri gelebilmesi detayları başarılıydı. Ama parti ile eşleştirilen kısımlar yersizdi. Sanat müzikleri ile süslenen tüm noktalar yerindeydi -ki özellikle son reyhan parçası ile kapanış şahaneydi.
Son bölümde Agah’ın, Nevra’ya dediği: sen hukuk ile adaleti karıştırıyorsun. Bu adamın hapse atılması sorgulanması falan, onlar hukuki şeyler. Ama adalet bu canavarın öldürülmesi demektir. Bu replik bana Levent Kırca’nın bir skecini hatırlattı. Yaşanmış bir olaydan esinlenilmiş olan bu skeçte, beş kişi tarafından tecavüze uğramış olan bir kızın, aynı kişilerle birlikte mahkemeye, hastaneye, psikologa götürülme sürecini ve mahkeme kararıyla da çıkan komik sonucu işliyordu. Gerçekten sorgulanılası bir adalet sisteminde hukuğun zayıflı birçok yerde karşımıza çıkmakta.
Gittikçe daha çok farkına vardığımız, yada zaten hep böyleydi ama medyanın ve haberciliğin yaygınlaşması sonucu daha çok haberdar olduğumuz sübyancılığın, bu şekilde işlenmiş olması gerçekten etkileyiciydi. Bu kadar başarılı bulduğum birde imirzalıoğlunun oynadığı kurt kapanı filmi vardı. Umaırm mesajlar gerekli yerlere ulaşabilmiştir ve umarım böyle yapımlarımızın sayısı her geçen gün artar.
Son derece başarılı bir yapım. İzlerken gerçekten gururlandım diyebilirim. Agah Beyoğlu, kamburada görev yapmış bir memur olarak bir olaya tanıklık eder. Hiçbir şey yapamaması öyle içine oturmuştur ki 25 yıl sonra Alzeimer olduğunu öğrenince,olayları unutmadan bir şey yapmaya karar verir ve intikamını almaya başlar. Dizi kurgu, oyunculuk, ortam olarak oldukça başarılı. Tek tük eleştirilecek noktaları olsa da genel olarak keyifle ve merakla izlediğim bir yapıt.
İzlerken sürekli olarak hayran kaldığım dizi. Özellikle ilk bölümlerde "vaay be"ler eşliğinde çok kez gururlandım. -sonraları alıştım muhtemelen.- Oyunculuklar, özellikle Haluk Bilginer, müzikler, açılar her şey çok iyi. Kurgu güzel.
Şebnem Bozoklu rolüne cuk oturmuş bence. Kötü oyunculuk yok mu? Yok diyemeyeceğim. Özellikle Reyhan'ın oyunculuğu rahatsız etti beni. Deva ve zibidi arkadaşlarını ve yaptıkları saçmalıkları izlerken sıkıldım, gereksiz geldi. Sonuç olarak, bu kalitede yapımlar çoğalmalı
dizide amerikanvari dizi kültürü vs. etkileri olduğuna katılmakla birlikte nesinin eleştirildiğini anlayamadım. yani sahneler sırıtmadıktan sonra bir problem yok bence. gayet yerinde ve dozajında ayarlanmış.
@niyetisyen
4 yıl önce
@prehistorikit
4 yıl önce
finalden çok tatmin oldum. fakat final olmasaydı diziye yorumum biraz daha farklı olurdu. finalde delirdim ya. hatta bir şey diyeyim mi finali bir daha izleyeceğim lan. neyse.
finalde agah beyoğlunun ettiği birkaç sözüyle bitirmek istiyorum yorumumu;
"sen karıştırıyosun, sen adaletle hukuğu karıştırıyosun, adalet başka bir şey hukuk başka bir şey. senin söylediğin hukuken olması gereken şey, o da hukuk varsa. ama, adalet başka bir şey. adalet bu. zaten adalet dediğin ne ki? nefsi müdafaa. intikam; geç kalmış bir nefsi müdafaa."
@cokoprenses
4 yıl önce
9 / 10
@zenobiaa
4 yıl önce
9.7 / 10
@basribabam
4 yıl önce
6.5 / 10
Agâh Beyoğlu ise asansörden arabanın arkasına kadar 25 kiloluk kömür çuvalını götüremezsin, 80 kiloluk adamı nasıl... Ayrıca önceden silah kullanmamış biri olarak bazen önündeki adama isabet ettiremezken, bazen 30 metreden pireyi vuruyor vs vs.
Gereksiz ve anlamsızca uzatılmış çok fazla sahne vardı. 45’er dakikalık 8 bölüm ile bitirilebilirdi.
Işık, kostüm, çekimler, kamera kullanımı falan bir Türk dizisine göre gayet başarılıydı fakat gene de dizinin biraz fazla abartıldığını düşünüyorum.
@gargamell
4 yıl önce
10 / 10
@tiamath
4 yıl önce
9.5 / 10
İstanbul gibi bir büyük şehrin yorgunluğundan kurtulmak için fırsat gibi gelen bir tayin ile Kamburaya yerleşen Agah beyoğlu, sonunda biraz dinlenebileceğini ve huzur soluyabileceğini düşünür. Fakat burada öyle bir olaya tanıklık eder ki yıllarca birşeyler yapamamanın verdiği huzursuzlukla yaşar. Defalarca dener (dizinin ilk bölümündeki sahneler) ama cesaretini tamamen toplayamadığı için bir türlü bir sonuca ulaştıramaz. Ta ki bir gün Alzeimer olduğunu ve her şeyi unutacağını öğrenene kadar. Bu olaya karşı birşey yapamadan unutmak yerine bireyler yapmanın zamanı geldi artık deyip 25 yıl aradan sonra intikamı almaya başlar.
Bir kaç kişi dışında (Deva,sefa,nükhet) oyunculukların başarılı olduğu -ki Haluk bilginerin oyunculuğu tartışmasız harikaydı- dizide hikaye anlatış biçimi ve olayların kurgusu da yerindeydi. Bazı olaylar gereksiz ve kaliteyi biraz etkileyici olabiliyor ... Devamı
İstanbul gibi bir büyük şehrin yorgunluğundan kurtulmak için fırsat gibi gelen bir tayin ile Kamburaya yerleşen Agah beyoğlu, sonunda biraz dinlenebileceğini ve huzur soluyabileceğini düşünür. Fakat burada öyle bir olaya tanıklık eder ki yıllarca birşeyler yapamamanın verdiği huzursuzlukla yaşar. Defalarca dener (dizinin ilk bölümündeki sahneler) ama cesaretini tamamen toplayamadığı için bir türlü bir sonuca ulaştıramaz. Ta ki bir gün Alzeimer olduğunu ve her şeyi unutacağını öğrenene kadar. Bu olaya karşı birşey yapamadan unutmak yerine bireyler yapmanın zamanı geldi artık deyip 25 yıl aradan sonra intikamı almaya başlar.
Bir kaç kişi dışında (Deva,sefa,nükhet) oyunculukların başarılı olduğu -ki Haluk bilginerin oyunculuğu tartışmasız harikaydı- dizide hikaye anlatış biçimi ve olayların kurgusu da yerindeydi. Bazı olaylar gereksiz ve kaliteyi biraz etkileyici olabiliyordu. Örneğin amerikadan gelen deva karakterinin yaptığı hoppa tavırlar ile sanırım dizinin içine renk katılmak istenmiş ama hiç bir yaptığının ne olay örgüsüyle ne anlatılmak istenilenler ile alakası olmaması maalesef yersiz kılmış. Birde kız arkadaşının bunca zaman sessiz kalıp, olayları çözdüklerini düşündüğümüz arkadaşlarına birden sıkması da cabası. Burada sanırım ikinci bir sezon çekebilmek için açık kapı bırakılmış. Kız arabaya bindirilirken bizim bir sırrımız var diyerek bindirilmişti. Bunun dışında Deva’nın internette konuştuğu eleman nereden çıktı? neden silah ve mermi verme jestlerinde bulunuyordu? bunlar çok yüzeysel kaldı. Ayrıca Kambura ile ilgili bunca detay verilirken, kendi bünyesinden çıkan kişilere karşı koruyucu ve kollamacı oluşları gibi, dizinin ilk 7-8 bölümünün üzerinden yürümüş olduğu evin yakılması hikayesinin detaylı bir şekilde gösterilmemiş olması bence olmamış. Bu gibi şeyler yerine, evin yanma olayını baştan sona bir bölümün yarısında izleseydik çok daha iyi olabilirdi.
Dizinin içerisinde bir çok felsefe ve replik yakalamak mümkün. Bir kaçını söylersek, Cemil’in burçlarla ilgili olarak söylediği: Bir kimsenin burcu memleketi, yükseleni ise büyüdüğü yerdir sözü, yada "bizler polis arayıp paranızı şuraya koyun dediğinde tartışmasız yapan kişileriz. Çünkü bizi korumaları gereken kişilerden korkan bir milletiz" gibi. Böylece ülke ile ilgili bir çok gerçeğe de yerinde ve dozunda göndermeler yapılmaktadır. Tüm bunların yanında gazeteciliğin çaresizliği de yan konu olarak güzel işlenmiş durumda.
Tüm diziyi yanan ev olayının intikamı gibi izlerken son 4 bölümde gerçeklik örgüsü açılmaya başlandığında, dizi kendi kalitesini bir tık üste taşıyor resmen. Anlatım biçimini gerçekten çok beğendim. Ayrıca sanat yönetmenliği kısmen başarılı kısmen yetersizdi. Örneğin flamenko dansı ile birleştirilmiş sahneler, Alzeimer’in herşeyi unutturup, değer verdiği tek tük noktalar ile geri gelebilmesi detayları başarılıydı. Ama parti ile eşleştirilen kısımlar yersizdi. Sanat müzikleri ile süslenen tüm noktalar yerindeydi -ki özellikle son reyhan parçası ile kapanış şahaneydi.
Son bölümde Agah’ın, Nevra’ya dediği: sen hukuk ile adaleti karıştırıyorsun. Bu adamın hapse atılması sorgulanması falan, onlar hukuki şeyler. Ama adalet bu canavarın öldürülmesi demektir. Bu replik bana Levent Kırca’nın bir skecini hatırlattı. Yaşanmış bir olaydan esinlenilmiş olan bu skeçte, beş kişi tarafından tecavüze uğramış olan bir kızın, aynı kişilerle birlikte mahkemeye, hastaneye, psikologa götürülme sürecini ve mahkeme kararıyla da çıkan komik sonucu işliyordu. Gerçekten sorgulanılası bir adalet sisteminde hukuğun zayıflı birçok yerde karşımıza çıkmakta.
Gittikçe daha çok farkına vardığımız, yada zaten hep böyleydi ama medyanın ve haberciliğin yaygınlaşması sonucu daha çok haberdar olduğumuz sübyancılığın, bu şekilde işlenmiş olması gerçekten etkileyiciydi. Bu kadar başarılı bulduğum birde imirzalıoğlunun oynadığı kurt kapanı filmi vardı. Umaırm mesajlar gerekli yerlere ulaşabilmiştir ve umarım böyle yapımlarımızın sayısı her geçen gün artar.
@mathiviolet
4 yıl önce
@tiamath
4 yıl önce
9.5 / 10
@bird_one
5 yıl önce
Şebnem Bozoklu rolüne cuk oturmuş bence. Kötü oyunculuk yok mu? Yok diyemeyeceğim. Özellikle Reyhan'ın oyunculuğu rahatsız etti beni.
Deva ve zibidi arkadaşlarını ve yaptıkları saçmalıkları izlerken sıkıldım, gereksiz geldi.
Sonuç olarak, bu kalitede yapımlar çoğalmalı
@darkscream
5 yıl önce
8.2 / 10