Bu film öyle olmasına rağmen asla opera hissi vermeyen, güçlü, duygusal açıdan yorucu bir melodramdır; olayların belgesel-drama yönüne yaklaşıyor, ne kadar abartılı görünebileceğini kabul eden ancak bunun bazen, bir yerlerde, bazı ailelerin birbirleriyle böyle olduğunu ileri süren türden bir film.
Ve Dolan'ın inanılmaz sinematik zevkine düşkünlüğü bazen benim için diğer filmlerini gölgede bıraksa da, burada tam anlamıyla doğru geldi, her iğne damlası ve ağır çekim sahnesi sizi daha da içine çekiyor ve şiddetli çatışmaların ortasında basit mutluluktan oluşan kısa soluklanmalar sunuyor.
Neden bu kadar etkileyici olduğunu açıklamak çok zor ama en azından kişisel olarak bunun onun bütüne gerçek dışı hakimiyeti olduğunu düşünüyorum: duygusal sinematografi ve yumuşak ışıklandırma, nostaljik şarkı seçimleri ve kışkırtıcı diyaloglar ve yanında duygusal dalgalanmalarını anlayamayan ve dengeleyemeyen bir çocuk. Bekar annesinin, ikisinin üzerinde beliren güvensizlik duygusuna rağmen elinde... Devamı
Bu film öyle olmasına rağmen asla opera hissi vermeyen, güçlü, duygusal açıdan yorucu bir melodramdır; olayların belgesel-drama yönüne yaklaşıyor, ne kadar abartılı görünebileceğini kabul eden ancak bunun bazen, bir yerlerde, bazı ailelerin birbirleriyle böyle olduğunu ileri süren türden bir film.
Ve Dolan'ın inanılmaz sinematik zevkine düşkünlüğü bazen benim için diğer filmlerini gölgede bıraksa da, burada tam anlamıyla doğru geldi, her iğne damlası ve ağır çekim sahnesi sizi daha da içine çekiyor ve şiddetli çatışmaların ortasında basit mutluluktan oluşan kısa soluklanmalar sunuyor.
Neden bu kadar etkileyici olduğunu açıklamak çok zor ama en azından kişisel olarak bunun onun bütüne gerçek dışı hakimiyeti olduğunu düşünüyorum: duygusal sinematografi ve yumuşak ışıklandırma, nostaljik şarkı seçimleri ve kışkırtıcı diyaloglar ve yanında duygusal dalgalanmalarını anlayamayan ve dengeleyemeyen bir çocuk. Bekar annesinin, ikisinin üzerinde beliren güvensizlik duygusuna rağmen elinden gelenin en iyisini yapma çabaları.
Transandantal ve tüm şartlar kusursuz olarak sağlansa bile yeniden çekilemeyecek bir film. Dahi olmak böyle bir şey herhalde, yönetmen bu filmi 23 yaşında çekmiş.
Aynı anda hem rahatsız edici, hem de samimi gelen bir aile ilişkisi içerisinde buldum kendimi. Teknik olarak geniş alanda dar paslaşmanın bu denli doğrudan etki bırakmasınaysa diyecek sözüm yok.
müthiş bir oyunculukla anne oğul ilişkisi izleyeceksiniz ve ağlamaktan helak olacaksınız ben oldum ya içim dışıma çıktı valla annelik zor yavruuum 5bin kere düşünmek lazım çocuk yapmadan önce.
Oğlunu yitirmiş ve geçirdiği travmayla toparlanamamış bir kadın ne kadar sorunlu olursa olsun çocuğunun hayatta yanında olmasını yeğlerdi.. Onun için bıkmadan çabalardı . Ve diğer bir anne çocuğunu hayatının merkezine ne kadar koymaya uğraşmış olsa da , ruhu özgür ve bezgin gel-gitler yaşarken devamını getiremez .. Ve Steve annesine hayran , annesine aşık babasıyla dahi annesini paylaşamamış olan bir oğlan . Annesinin sevgisizliğini hazmedemeyecek halde hayata veda edebilir potansiyele sahip. Sorunlu bir çocuğu iki farklı anne gözüyle yaşamış olduk .. Oyunculuklar göz doldurucu .. oldukça beğendiğim bir film oldu .
" Mommy kurgusal bir Kanada'da geçiyor. Kurgusal olmasının nedeni , gerçekte olmayan bir yasanın filmde varmış gibi gösterilmesi . Bu yasa gereği aileler , kendilerini tehlike altında hissederlerse çocuklarını bir hastaneye bırakabiliyor . "
steve kyla'nın kolyesini kopardıktan sonraki sahnelerden birinde kyla'nın odasına gidiyor. hani kyla'nın kolyesini geri taktığı sahne. o sahnede kyla'nın odasında bir erkek çocuğunun çerçevelenmiş fotoğrafları var. hatta steve'e çok benziyor tipi, aynı onun gibi sarışın. bir de kızının fotoğrafları var. ancak filmde kızını görmemize rağmen oğlunu hiç görmüyoruz. anlaşılan o ki kyla oğlunu kaybetmiş ve bu sebepten travmaya bağlı kekeme olmuş. ve muhtemelen oğlu yaşasaydı steve'in yaşlarında olacaktı. steve'i bu kadar sahiplenmesinin sebebi de bu. kendi oğlunun yerine koyuyor. muhtemelen oğlu quebec'te ölmüş, çünkü quebec lafı geçtiğinde ağlamaklı oluyor.
Tanıdığım herkese önerdiğim ve kimseye bir türlü izletemediğim bir film. Arada youtube dan son sahnesini açıp izliyorum her seferinde aynı etkiyi veriyor. La la land e ödül aldıran 'farklı tercih yapsaydık hayatımız ne olurdu' bakışlı sahnenin milyonlarca kat daha başarılısı ve daha anlamlısı burda mevcut. Müzikleri hakkında yorum yapmama bile gerek yok çünkü Xavier ın kötü bir soundtrack e sahip filmi hiç olmadı. Bu filmin en önemli kısmı o muhteşem soundtracki oyuncuların bu kadar rahat giyebilmesi. Sahneler görsellik ve müzikler o kadar uyumlu ve aslında sade ki hiçbirşey abartılmamış doğal ama etkileyici. Lütfen izleyin gerçekten izleyin! Filmi beğenmeyenlerin ne beklediğini merak ediyorum çünkü bu film yönetmenin ustalık eseri. Ayrıca kategorilerde pembe sinema var film de LGBTI konusu işlenmiyor izlemeden sadece yönetmene bakıp böyle bir çıkarım yapılması üzücü.Film Xavierın pembe sinema olmayan tek filmi arkadaşlar .Neyse izleyin liberte!
Bu filmi beğenmeyenlerin beğendiği filmler varmıdır, varsa nelerdir merak ediyorum.
Filmde verilmek istenen duygular güzelce verilmiş, oyunculuklara şapka çıkartılır, çekimler, senaryo ve müziklerini de beğendim. Bu kadar genç birinin gözlem yeteneği ve bunu aktarabilmesi büyük başarı. Filmde bütün karakterlerle kendinizi özdeşleştiriyorsunuz ve değişik duyguları onlar gibi yaşıyorsunuz.
Gerçekten, güzel bir film çekmek o kadar da zor değil, Dolan bunu bize çok iyi gösteriyor. Bana tekrar festival filmlerini sevdiren iki yönetmen var, Dolan ve Sorrentino.
Filmin başındaki araba kazası sahnesinde, kazayı gören kadın sanırım komşuları, bunu 2.kez izlediğimde farkettim, çünkü kaza olduktan sonra konuşamıyor :))
Xavier Dolan adını o kadar çok gördüm ve duydum ki bildiğim bi yönetmen hissine kapılmıştım. ilk filmini izlediğimi yeni fark ettim. :)) sevdim. takip edilesi bir yönetmen artık benim için...
aklımda bir iki soru var. anne ve oğulu anladığımı zannediyorum. yeteri kadar derin işlenmişti de kyla'nın durumu ne? Steve'e anne şefkatiyle yaklaşırkenailesine karşı özellikle çocuğuna karşı neden bu kadar ilgisiz? Kyla'nın hikayesini neden açmadı yönetmen? ailesiyle konuşurken tutuk, komşuyla dostluğunda neden bu kadar rahat. evinde onu geren mutsuz eden şey ne? bir film de Kyla'dan çıkar bence.
film freudyen bir okuma gerektirebilir ama ona gücüm yetmez. müzikler ve oyunculuk şahane.
@iremsoylu
2 ay önce
10 / 10
Ve Dolan'ın inanılmaz sinematik zevkine düşkünlüğü bazen benim için diğer filmlerini gölgede bıraksa da, burada tam anlamıyla doğru geldi, her iğne damlası ve ağır çekim sahnesi sizi daha da içine çekiyor ve şiddetli çatışmaların ortasında basit mutluluktan oluşan kısa soluklanmalar sunuyor.
Neden bu kadar etkileyici olduğunu açıklamak çok zor ama en azından kişisel olarak bunun onun bütüne gerçek dışı hakimiyeti olduğunu düşünüyorum: duygusal sinematografi ve yumuşak ışıklandırma, nostaljik şarkı seçimleri ve kışkırtıcı diyaloglar ve yanında duygusal dalgalanmalarını anlayamayan ve dengeleyemeyen bir çocuk. Bekar annesinin, ikisinin üzerinde beliren güvensizlik duygusuna rağmen elinde ... Devamı
Ve Dolan'ın inanılmaz sinematik zevkine düşkünlüğü bazen benim için diğer filmlerini gölgede bıraksa da, burada tam anlamıyla doğru geldi, her iğne damlası ve ağır çekim sahnesi sizi daha da içine çekiyor ve şiddetli çatışmaların ortasında basit mutluluktan oluşan kısa soluklanmalar sunuyor.
Neden bu kadar etkileyici olduğunu açıklamak çok zor ama en azından kişisel olarak bunun onun bütüne gerçek dışı hakimiyeti olduğunu düşünüyorum: duygusal sinematografi ve yumuşak ışıklandırma, nostaljik şarkı seçimleri ve kışkırtıcı diyaloglar ve yanında duygusal dalgalanmalarını anlayamayan ve dengeleyemeyen bir çocuk. Bekar annesinin, ikisinin üzerinde beliren güvensizlik duygusuna rağmen elinden gelenin en iyisini yapma çabaları.
"Biz hala birbirimizi seviyoruz değil mi?"
"En iyi olduğumuz şey bu dostum."
@wolfgang33
2 yıl önce
@gadnokopele
2 yıl önce
@yildizligecee
3 yıl önce
8 / 10
@fruit_fly
5 yıl önce
7.8 / 10
@naksidil
6 yıl önce
8.2 / 10
Oğlunu yitirmiş ve geçirdiği travmayla toparlanamamış bir kadın ne kadar sorunlu olursa olsun çocuğunun hayatta yanında olmasını yeğlerdi.. Onun için bıkmadan çabalardı . Ve diğer bir anne çocuğunu hayatının merkezine ne kadar koymaya uğraşmış olsa da , ruhu özgür ve bezgin gel-gitler yaşarken devamını getiremez .. Ve Steve annesine hayran , annesine aşık babasıyla dahi annesini paylaşamamış olan bir oğlan . Annesinin sevgisizliğini hazmedemeyecek halde hayata veda edebilir potansiyele sahip. Sorunlu bir çocuğu iki farklı anne gözüyle yaşamış olduk .. Oyunculuklar göz doldurucu .. oldukça beğendiğim bir film oldu .
" Mommy kurgusal bir Kanada'da geçiyor. Kurgusal olmasının nedeni , gerçekte olmayan bir yasanın filmde varmış gibi gösterilmesi . Bu yasa gereği aileler , kendilerini tehlike altında hissederlerse çocuklarını bir hastaneye bırakabiliyor . "
@bnbnbnbnbn
7 yıl önce
steve kyla'nın kolyesini kopardıktan sonraki sahnelerden birinde kyla'nın odasına gidiyor. hani kyla'nın kolyesini geri taktığı sahne. o sahnede kyla'nın odasında bir erkek çocuğunun çerçevelenmiş fotoğrafları var. hatta steve'e çok benziyor tipi, aynı onun gibi sarışın. bir de kızının fotoğrafları var. ancak filmde kızını görmemize rağmen oğlunu hiç görmüyoruz. anlaşılan o ki kyla oğlunu kaybetmiş ve bu sebepten travmaya bağlı kekeme olmuş. ve muhtemelen oğlu yaşasaydı steve'in yaşlarında olacaktı. steve'i bu kadar sahiplenmesinin sebebi de bu. kendi oğlunun yerine koyuyor. muhtemelen oğlu quebec'te ölmüş, çünkü quebec lafı geçtiğinde ağlamaklı oluyor.
@oldirtysweater
7 yıl önce
10 / 10
@onurtural
7 yıl önce
9.2 / 10
Filmde verilmek istenen duygular güzelce verilmiş, oyunculuklara şapka çıkartılır, çekimler, senaryo ve müziklerini de beğendim. Bu kadar genç birinin gözlem yeteneği ve bunu aktarabilmesi büyük başarı. Filmde bütün karakterlerle kendinizi özdeşleştiriyorsunuz ve değişik duyguları onlar gibi yaşıyorsunuz.
Gerçekten, güzel bir film çekmek o kadar da zor değil, Dolan bunu bize çok iyi gösteriyor. Bana tekrar festival filmlerini sevdiren iki yönetmen var, Dolan ve Sorrentino.
Filmin başındaki araba kazası sahnesinde, kazayı gören kadın sanırım komşuları, bunu 2.kez izlediğimde farkettim, çünkü kaza olduktan sonra konuşamıyor :))
@mamcici
7 yıl önce
aklımda bir iki soru var. anne ve oğulu anladığımı zannediyorum. yeteri kadar derin işlenmişti de kyla'nın durumu ne? Steve'e anne şefkatiyle yaklaşırkenailesine karşı özellikle çocuğuna karşı neden bu kadar ilgisiz? Kyla'nın hikayesini neden açmadı yönetmen? ailesiyle konuşurken tutuk, komşuyla dostluğunda neden bu kadar rahat. evinde onu geren mutsuz eden şey ne? bir film de Kyla'dan çıkar bence.
film freudyen bir okuma gerektirebilir ama ona gücüm yetmez. müzikler ve oyunculuk şahane.