Üç Billboard Ebbing Çıkışı, Missouri Yorumları

sadece değindiği toplumsal sorunlar ve müzikleri için bile izlemeye değer

filmde kime üzülsem kime sevinsem bilemedim ki bu nedir ! ama şu suratına avuç içi yiyen sekreter kıza yazık oldu o kesin

Tecavüz edilip yakılarak öldürülen kızının katillerini bulmak için çabalayan annenin yaptıkları anlatılıyor. Kızının öldürüldüğü yoldaki üç bilborda şunları yazdırıyor: ’’Ölürken tecavüze uğradı ve hala kimse tutuklanmadı? bu nasıl olur Şef Willoughby?’’
Filmin sonlarında Dixon’ın kendini öldüreceğini zannettim hep, iyi ki de yaşıyor. Bardaki sahne, eve gittiğinde annesine görünmemeye çalışarak banyoya girmesi, sürekli iyi olduğunu tekrarlaması çok iyiydi. Dixon’ın kırılma anını izlemek çok harikaydı. Sam Rockwell çok iyi oyuncusun.
Welby’nin merhameti çok değerliydi. PORTAKAL SUYU SAHNESİ SEN ÇOK HARİKA BİR SAHNESİN

Tamam da o kadar iyi bir yapım değil

Söyleyeceğim ilk şey filmin puanı fazla olmasıdır. İyi film. Bize vermek istediği birçok ders var. Özellikle Amerika halkına yönelik sağlam eleştiride bulunuyor. Hatta bizler için de eleştiri sağlam. Sonuçta birileri çıkıp söylemedikçe hukuk işlemeyen ülkelerde bu gibi olaylar çok. Adalet gerçekten önemli bir olgu. Ve bence de adalet evrensel ahlak yasaları içerisinde değişkenlik gösterebilir. Hep şu soru gelir akla, kötüleri polis yakalayacak hakim yargılayacak ama ya polis ve hakimi? Bu gibi bir hukuk boşluğu olan yerlerde de adaletin ne hale geldiğini görüyoruz. Neyse film iyi. Oyuncular da bildik rollerde. Abartılacak bir şey yok. Oscar olayını zaten pek anlayan biri değilimdir. İki üç çarpıcı an ile kendini bağlayan normal bir film kısacası.

İyi seyirler.

Olive Kitteridge dizisinin ana karakteri Frances McDormand bu filmin de ana karakteri. Hunharca bir cinayetle öldürülen kızının katilinin peşine düşen bir anneyi canlandırışı ve bildiğimiz suratsız-gözü pek hali ile ana karakter beklediğim gibiydi. Ama konunun ele alınış biçimi ve işlenişi için aynısını söyleyemeyeceğim. İzlemesem de olurdu.

Çok akıcı değil, süper bir konusu ya da şahane senaryosu yok bence ama gerçekliğiyle etki bırakabilecek bir film. Dram türünde olsa da farklı bir espri tarzı da var aslında. İzlerken tarz çok tanıdık geldi, yönetmenine bakınca daha önceki filmlerini izlediğimi ve sevdiğimi görünce hatırladım. Hayata dair hikayeleri seviyorum. Sam Rockwell pek çok yerde yazıldığı ve ödül aldığı gibi gerçekten döktürmüş. Bir kadının kaybettiği kızı için mücadelesi gibi başlıyor ama hikaye ilerledikçe her insanın içinde hem iyilik, hem kötülük olabileceği bir fikre bağlıyor. Mücadele eden kadının çok iyi bir anne olmadığı, ya da çok kötü gözüken bir polisin o kadar kötü olmadığı olabilecek en sadece ve gerçekçi şekilde aktarılmış. Bu tür kasaba hikayelerini seviyorum. Aslında çok çağdaş olduğunu düşündüğümüz Abd’de de mahalle baskısı, adaletsizlik gibi çarpıcı gerçekler olduğunu sunan bir hikaye olduğu için beğendim.

Güzel. Hem içimizden bir konu, hem de dışımıza vurmak istemediğimiz yaraları ele alıyor ama en kötüsüde bunu yapanın bir anne olması. Çok iyi. Oscar'ı sonuna kadar hakettiğini düşünüyorum.

Tam bir yönetmen filmi diyebiliriz. Diğer filmlerine ve tiyatro oyunlarına nazaran absürtlük ve rahatsız edici sahneler daha az. Lakin yine kara mizahından taviz vermemiş yazarımız. Ne bir sahne eksik ne bir sahne fazla, her şey tam bu filmde. Umarım Martin McDonagh'ı beyaz perdede daha sık görürüz.

Basından sonuna çok begendigim bir film oldu. Şam Rockwell in performansına bayıldım. Ödül almasına da ayrıca çok sevindim. Filmde bir annenin kızı için adalet arayışı anlatılmış. Beni duygulandıran bir film oldu.