Ajitasyona kaçmadan pedagojiyi yerinde yansıtmış iz bırakan, anlamlı film, bittiğinde boğanıza bir düğüm atması olası. Köy hayatında büyüyen çocukların ne şanslı olduğunu bir kez daha düşündüm, köyde kendi evreninde sade hayatın huzuruna öykündüm. Yönetmeni takibe alacağım böyle güzel işlerin devamı gelir diye umuyorum. Çocukluğu bilmeyenlere göre olmayan film ama bilenler kah Frida kah Anna kah yenge ile özdeşim kurabilir.
Yengenin yaklaşımını gerçekten bilinçli ebeveyn olanlar anlayacak bu anlamda pek ülkemiz ebeveynlerine göre değil zira ilkokulda ayakkabısını bağlayamayan, su matarasını kendisi açamayan çocuklarımız ülkemiz için gayet normaldir çocuğa motor gelişim, kişisel gelişim, özgüven arttırıcı davranışlar kazandırmada epey geride bir bilinç seviyemiz var.
Frida’nın kendisini çok seven yengesine masada yönelttiği annesine yönelik sorular, sırtında çantası kaçış sahnesi, Anna’yı ortadan kaldırmaya yönelik sinsi planları sonrasındaki ... Devamı
Ajitasyona kaçmadan pedagojiyi yerinde yansıtmış iz bırakan, anlamlı film, bittiğinde boğanıza bir düğüm atması olası. Köy hayatında büyüyen çocukların ne şanslı olduğunu bir kez daha düşündüm, köyde kendi evreninde sade hayatın huzuruna öykündüm. Yönetmeni takibe alacağım böyle güzel işlerin devamı gelir diye umuyorum. Çocukluğu bilmeyenlere göre olmayan film ama bilenler kah Frida kah Anna kah yenge ile özdeşim kurabilir.
Yengenin yaklaşımını gerçekten bilinçli ebeveyn olanlar anlayacak bu anlamda pek ülkemiz ebeveynlerine göre değil zira ilkokulda ayakkabısını bağlayamayan, su matarasını kendisi açamayan çocuklarımız ülkemiz için gayet normaldir çocuğa motor gelişim, kişisel gelişim, özgüven arttırıcı davranışlar kazandırmada epey geride bir bilinç seviyemiz var.
Frida’nın kendisini çok seven yengesine masada yönelttiği annesine yönelik sorular, sırtında çantası kaçış sahnesi, Anna’yı ortadan kaldırmaya yönelik sinsi planları sonrasındaki pişmanlıkları korkusu, dans sahnesinde aileye dışardan bakarken onunla hissettiğimiz yersiz dışlanmışlık hissi ve özellikle vurucu son sahnesiyle iz bırakan bir film
Sanırım filmin konusunu okuyunca beklentiye girdim. Anne-babasını kaybeden küçük bir kızın, yeni ailesine adaptasyon sürecini anlatan minnoş bir film bekliyordum. Film beklediğimden daha gerçekçi çıktı. Özellikle, Frida'nın başına gelen kötü olay nedeniyle onunla empati kurmaya hazır bir şekilde izlerken bu karakterin yaptığı 'çocukça kötülükler' beni rahatsız etti. Çünkü, karaktere olan sempatimi azalttı. Ancak, filmin sonunda filmdeki karakterlerin, özellikle Frida'nın gerçek hayattan olduğunu daha iyi anladım. /10/6)
Annesini ve babasını kaybedip başka bir evde büyümek zorunda kalan, kendini hep yabancı ve kusurlu gören, yanlış yapma tedirginliğiyle yaşayan, korkan, sevilmeyi hissedemeyen, hayal kırıklığına uğrayan, çocukluğunu hep başkalarının mutluluğuna özenerek geçiren ve içini dolduran o kocaman yalnızlık duygusundan asla kaçamayan herkese selam olsun. Güzel filmdi. Oluyor böyle. Bir film geliyor ve bir şekilde çarpıyor sizi. Aaah aaah. :) Yine de gülelim. :))
aile olmak için kan bağına gerek var mı? buna ağız dolusu bir hayır diyen film.
hikayeyi bambaşka noktalara götürebilecek çok kırılma noktası vardı, yeni annesi ve frida için. yeni anne tüm bu sınavlarda insan kusurluluğuyla geçti. arkadaşlarının, ailesinin çelmelerine rağmen hem de. çok etkileyiciydi.
en son saf bir mutluluk selinden sonra ağlamaya başlaması, bir ailesi olduğunu idrak etme anıydı sanki.
çok fazla yazılacak bir şey yok film hakkında aklımda kalan bir sahne de. bütünü açısından baktığımda ise gidilir mi sinemaya böyle bir film için; bence gidilir sadece kadın bir yönetmen olması bile bir sebep:) senaryo gerçekten de duygu sömürüsüne maruz bırakmıyor sizi. oyunculuklar için ise eh işte, diyebilirim. final ise tüm filmin çekilme sebebi bence;)
@sabiha
4 yıl önce
8 / 10
Yengenin yaklaşımını gerçekten bilinçli ebeveyn olanlar anlayacak bu anlamda pek ülkemiz ebeveynlerine göre değil zira ilkokulda ayakkabısını bağlayamayan, su matarasını kendisi açamayan çocuklarımız ülkemiz için gayet normaldir çocuğa motor gelişim, kişisel gelişim, özgüven arttırıcı davranışlar kazandırmada epey geride bir bilinç seviyemiz var.
Frida’nın kendisini çok seven yengesine masada yönelttiği annesine yönelik sorular, sırtında çantası kaçış sahnesi, Anna’yı ortadan kaldırmaya yönelik sinsi planları sonrasındaki ... Devamı
Yengenin yaklaşımını gerçekten bilinçli ebeveyn olanlar anlayacak bu anlamda pek ülkemiz ebeveynlerine göre değil zira ilkokulda ayakkabısını bağlayamayan, su matarasını kendisi açamayan çocuklarımız ülkemiz için gayet normaldir çocuğa motor gelişim, kişisel gelişim, özgüven arttırıcı davranışlar kazandırmada epey geride bir bilinç seviyemiz var.
Frida’nın kendisini çok seven yengesine masada yönelttiği annesine yönelik sorular, sırtında çantası kaçış sahnesi, Anna’yı ortadan kaldırmaya yönelik sinsi planları sonrasındaki pişmanlıkları korkusu, dans sahnesinde aileye dışardan bakarken onunla hissettiğimiz yersiz dışlanmışlık hissi ve özellikle vurucu son sahnesiyle iz bırakan bir film
@thematrixhasyou
4 yıl önce
Son sahnede yaşanan duygu boşalması filmin saklı kozu.
@jaleduruu
4 yıl önce
6 / 10
@mgkgunay
5 yıl önce
@fermina
6 yıl önce
hikayeyi bambaşka noktalara götürebilecek çok kırılma noktası vardı, yeni annesi ve frida için. yeni anne tüm bu sınavlarda insan kusurluluğuyla geçti. arkadaşlarının, ailesinin çelmelerine rağmen hem de. çok etkileyiciydi.
en son saf bir mutluluk selinden sonra ağlamaya başlaması, bir ailesi olduğunu idrak etme anıydı sanki.
@erenyangin
7 yıl önce
7 / 10