How to Get Away with Murder Yorumları

How to Get Away With Murder, açıkçası beni önceden düşünsem aklıma gelmeyecek şekilde etkiledi. İzlediğim en iyi dizilerden birisi olduğunu rahatça söyleyebilirim. Altı sezon içerisinde birbirine bağlanmış ve her sezonda genişleyen konuları ile dizi çok şaşırtıcı bir ritmle öyküsünü anlatıyor ve çok güzel bir finalle de sona eriyor. 90 bölümü art arda izledikten sonra düşündüğüm şu oldu: Batı toplumlarının hak, adalet, özgürlük kavramları ve değerlerinin temsil edildiği bir kürsü olarak hukuk olgusunun aslında ne kadar çok manipüle edildiğini görüyoruz. Çeşitli açıkları ve kusurlarının insanlar tarafından istismar edilmesi sebebiyle sahte başarılar ve adaletsizlikler ortaya koyarak var olmaya devam edebildiği, insanın insanın kurdu olduğu bir dünyada bir bölümde analise karakterinin söylediği gibi güçsüzler, yoksullar, düşmüşler için de adalet sesinin yükseltildiği, bu sesin duyulmasının sağlandığı bir mekan da ayrıca, dizi bunu da söylüyor; ancak esas işaret edilen yerler birden fazla: çocukların istismarı ve sömürüsü üzerine kurulmuş bir medeniyetin üzerinde yükseldiği çocuk cesetlerini de görebiliyoruz burada. Dizi ABD toplumunda veya Batı toplumlarında önemli meseleler olan kadın hakları, ırk ayrımcılığının sona erdirilmesi, cinsel yönelimi farkı insanların doğal bir şekilde yaşayabilmesi ve yaşama haklarının yasal anlamda korumaya alınması ve her şart ve koşulda adalet talebi gibi konuları bir siyah, bir biseksüel ve bir avukat olarak Annalise karakteri üzerinden anlatıyor...ama ne anlatmak! Burada ilk dikkat çeken şeylerden biri dizinin anlatım hızı ve ritmi, her şey çok hızlı oluyor. İkinci olarak 6 sezonun tamamına yayılmış olan karanlık atmosfer, ürkütücü aura; ayrıca özellikle annalise karakterinde senaryonun şaşırtıcı derinlikler, gerçekçi derinlikler ortaya koyabilmesi.

İlk üç sezonda nefes almamıza izin vermeden akan hikaye, dördüncü ve beşinci sezonda ritmini bir tık aşağı düşürüyor, çünkü bu sezonlarda hikayeye gereksiz yan hikayeler ekleniyor, ancak yine de ana hikayeden asla tam anlamıyla kopulmuyor. Altıncı sezonun ara sezon finaliyle birlikte ilk üç sezonun ritmini yeniden yakalıyor ve üst üste bomba bölümlerle kafamıza vura vura hikayesini sona erdiriyor dizi.

How to get away with Murder, adının söylediği gibi cinayetten paçayı kurtarmak üzerine dönen ana hikayesi ve ona eklenerek çoğalan cinayetler arasında, bütün sırların altında istismar edilmiş, sömürülmüş; hayatları ve çocuklukları darmadağın edilmiş insanları anlatıyor. Siyah olmak, eşcinsel ya da biseksüel olmak gibi meseleler oldukça ön plana çıkmış olmasına rağmen gerçek hikaye bu. Dizi, böyle yaparak aslında kapitalizmin çıkar ve menfaat uğruna hukuk ve adalet kavramı ve olguları dahil her şeyi manipüle edebilmesini, maskelerle yaşayarak güçlü olmak için yırtınan insanların olduğu ve böyle yaşamanın bir değer kabul edildiği bu toplumda/medeniyette hakikatte suçlu olanın hakikatin üzerine yalan ve manipülasyon perdesi ve maskesi geçirerek ahlaklı ve doğru pozu yapabildiğini, ve böylesi bir sistemin gücünü aslında çocukların üzerinden silindir gibi geçerek elde ettiğini söylüyor. Mezbahaya kamera koymak gibi sanki: küçücük kuzuların boyunlarının koparılabildiği bir dünyada adaletten söz edebilmek...

Diziyi KESİNLİKLE öneriyorum: klişe gelebilecek bir çok yanı olmasına rağmen cinselliğe yaklaşımındaki doğallık, karakterlerine- en azından annalise, bonnie, nate, frank, annalise’in annesi vb gibi bir çok kişiyi düşünerek söylüyorum- verdiği önem; altı sezon boyunca bu kadar iç içe geçmiş konuları tek tek çözerek hikayeleri birbirine bağlayarak anlatabilmek, bunlar çok ama çok güzel bir maharetin sonucu. İnanılmaz bir diziydi, inanılmaz, inanılmaz bir diziydi kesinlikle. Mutlaka izleyin.