Nomadland

Filmi az önce izledim. Az önce izledim diyorum, çünkü filmle geçirdiğim 1 saat 47 dakikanın etkisini geriye dönüp baktığımda, sarmalımın içerisinde hatırlamak istiyorum. izlediğim görüntülere film demek ve onu kavramsal olarak sınırlandırmak hiç istemiyorum. fern nasıl bir yere ait değilse, bunun için hem seçimleri hem zorunlulukları varsa, izlediğim görüntülerde herhangi bir yere ait değil, dünyanın içinden, insan formunun yolculuğundan ibaret sadece.ve o kadar dokunaklı bir yerden ki. sınırlarını çok iyi bilen dramatize etmek yerine, salt haliyle olduğu gibi bize aktaran cinsten. yolculuğun nasıl başladığı, nerelerde durduğun ve geriye sapmalar yaşadığımızın insanın bir sonraki adımında ne kadar etkili olduğunu izledik. Çekimlerinden, iyi oyunculuktan terimsel kısımlardan bahsederek bu filmi filmleştirmek istemeyecek kadar çok sevdim.

kısaca bu filmi izlemeyin, deneyimleyin ve dönüp kendi gerçekliğinize ne kadar aitsiniz buna bir bakın derim.

Chloe Zhao’nun üçüncü uzun metrajlı filmi olan ’Nomadland’ gerçek bir hikayeden uyarlanmış. İşini ve eşini kaybeden Fern, herşeyi geride bırakarak karavanda yaşamayı seçer. Yolculuğu esnasında karşılaştığı zorluklar ve tanıştığı insanlardan öğrendikleriyle yeni hayatına uyum sağlamaya çalışır. Fern’in, kendisi gibi karavanda yaşamını sürdüren Swankie’ye baktığında yakın gelecekte ne gibi durumlarla karşı karşıya kalacağını görebilmesi mümkündür. Önünde göçebelikten kurtulup yerleşik hayata geçme fırsatları varken, evi olarak benimsediği karavanın da yaşamayı seçer. Filmin başrolünde Fern, olarak gördüğümüz Frances McDormand böyle bir hikaye için doğru bir tercih olmuş. Hikayenin tamamının Fern, karakteri üzerinden ilerliyor olması, onu canlandıracak oyuncunun da McDormand gibi bir ustanın altından kalkabileceği bir rol haline getiriyor.
Yönetmen, önceki filmi The Rider’da gerçek rodeocuları kullandığı gibi, Nomadland’te karavan yaşamını seçen insanları oyuncu olarak kullanıyor. Bu şekilde filmlerini belgesele yakın bir deneyime dönüştürdüğü söylenebilir.
Zhao, daha önce çektiği iki filmin de görüntü yönetmeni olan Joshua James Richards ile Nomadland’te yine işbirliğine devam etmiş. Richards’ın, ağırlıklı olarak genel planlardan faydalanması, ıssız doğanın içindeki ana karakteri yalnız olarak görüntülenmesi, filmin anlatı yapısına olumlu olarak yansımış. Karakterin yalnızlığı ve tek başınalığı, bu karelerle uyumlu olduğundan daha güçlü bir etkiye sahip olmuş. Nomadland, görüntü estetiğinin yarattığı atmosfer sayesinde, atlar ve kovboyların yerini, karavanların ve yalnız insanların aldığı modern bir Western filmi haline gelmiş.
Görüntülere eşlik eden müziklerin Ludovico Einaudi gibi bir müzisyene ait oluşu, filmin görsel olduğu kadar ve işitsel olarak ta bir ziyafet olmasını sağlıyor.