Nebraska

Öncelikle "hayatıma kaç insan sığar" sorusu sizin için çok önemli ve sosyalliğinizden gurur duyan biri iseniz bana güvenin ve bu filmi boşverin...

Hava atmanız için kısaca filmi anlatayım huysuz bir ayyaş kendisine loto çıktığı konusunda bir yalan söylüyor ancak muhtelif olaylar sonunda yalanı ortaya çıkıyor.Size hitap etmeyecek sıkıcı ve yavaş bir film.Bu kadarı size yeter...CİDDİYİM :)

Bunları spoiler olarak belirtmeden yazıyorum çünkü aklı başında izleyici zaten bu filmin konusundan ibaret olamdığnı anlayacaktır... Bu film bence bir yalnızlık hikayesi... Ama öyle klişe ve ilgi bekler bir yalnızlık değil bu film Camus’un bulantıları ve hatta Dostoyevski’nin "Yer altından notlar"ından fırlamış bir sıradanlığı bir yalnızlığı ve çaresiz bir boşvermişliği, bir "siyah beyaz"lığı anlatıyor...

Bazı filmler ve bazı kitaplar için büyük ovgüler cakalı laflar sarfedemezsiniz.Evet cerezliktirler ve çok temel, çok klasik şeylerden söz ederler...Kimselerle onlar hakkında çok konuşamayacsksınızdır... Ancak duygular zaten ortak değil midir? Yani temelde hepimiz aynı duygları -hüzün, haz, korku, sevgi hatta yalnızlık vs. vs.- hissetmez miyiz? Ve önemli olan aslında bu TEMEL güdüleri güzel ifade etmek ve kişiselleştirmek/karakterize etmek değil midir? Evet bazı kitaplar ve bazı filmler çok temel ve basit şeylerden bahsederler ancak ölmeden önce kesinlikle bir kere okunmalı/izlenmelidirler... Çünkü hayat bazen raylarda diş aramak bazen kamyonetle köyde turlamak, sevgisini kazanamadığın sevgiline hava atmak ve bazen "kazandın" yaftalı bir şapkayı lotoya tercih etmektir...Bu yeterdir, kafidir...

Ayrıca;

-Does he have Alzheimer’s?

-No, he just believes what people tell him...

yer yer kara mizah öğeleri de içeren, genel olarak dramatik bir öyküye sahip, lanse edildiği üzereyol değil, bir baba-oğul, hatta benim yorumlayışımca bir varoluş hikayesinin anlatıldığı son zamanların en iyi filmlerinden bir tanesi. gerek sinematografisi, gerek müzikleri, gerekse de senaryosuyla olsun, çok sağlam, izlenilmesi ve izlettirilmesi gereken bir filmdir.

filmin baş kahramanı eski bir alkolik olan woody, dünyada neredeyse hiçbir şeye sahip olmamış, olamayan, artık bu dünyada son düzlüğe girmiş, bir ayağı çukurda, zorlukla yürüyebilen, evlenmiş ve iki çocuğu olmasına karşın onlar tarafından dahi pek anlaşılmayan, bilinmeyen, neredeyse iplenmeyen tam bir kaybeden karakteri. film, woodynin zorlukla, ayağını sürükleye sürükleye nebraskaya doğru yürümesi sekansıyla açılıyor. nebraskaya gitmek istemesinin nedeni ise, yakın zamanda kendisine gelen 1 milyon dolar kazandığını ve bu ödülü almak için nebraskaya gelmesini bildiren bir bildirim pusulası. oğulları ve eşi bunun artık modası geçmiş bir dolandırıcılık numarası olduğunu söylemelerine rağmen, woody nebraskaya gitmekte ısrarcı davranıyor. çünkü o, şimdiye kadar hiç kimseye hayır diyememiş ve her söylenene inanmış saf bir yapıya sahip. onun şimdiye kadar bir şeye sahip olamamasını sağlayan yani onu kaybeden yap şey de tam olarak bu saflık işte. zaten kaybedenler, biraz da saflığından kaybetmezler mi? neyseoraya gitmek istemesinin bir sebebi de, bir kamyonet almak. kamyoneti neredeyse kullanabilecek durumda olmamasına rağmen, oğlu neden alacağını sorduğunda verdiği cevap son derece manidar: sahip olmak için. bir diğer nedeni de hemen arkasından oğullarının durumu yerinde olmasına rağmen, onlara bir şeyler bırakmak için olarak açıklıyor. filme bu açıdan bakılınca ki ben bu açıdan bakıyorum baştan ayağa varoluş kokuyor film. tabi ki bunlar filmin başında değil, replikler arasında gizlenmiş birçok şekilde açığa çıkıyor yavaş yavaş. tekrar filme dönecek olursam, babasının ısrarlarına dayanamayan oğlu david onu 1500km uzaklıktaki nebraskaya götürmeye razı oluyor ve beraber yola çıkıyorlar. filmi yol filmi olarak lanse edenlerin de çıkış noktasının tam olarak burası olduğunu düşünüyorum ama filmin çoğunluğu yolda geçmiyor. keza woody ve david araya haftasonu girdiği için, yol üzerinde bulunan woodynin hayatının önemli bir kısmının geçtiği, hala birçok arkadaşının ve akrabasının bulunduğu hawthorne kasabasına uğruyorlar. bu iki günlük haftasonu durağı, bizimle birlikte davidin de babasını tanıdığı zaman dilimi oluyor. akrabalarla bir kaynaşılma ortamı olsun diye david, annesi ve diğer erkek kardeşini de çağırıyor. bu şekilde son derece dominant ve biraz da ukala olan woody nin eşi kate i de tanımış oluyoruz. filmin belki de tek ve en anlaşılmayan noktası, woody nin neden bu kadar içine kapanık ve sessiz bir yapıda olduğu. bununla ilgili ise sadece varsayımlarda bulunabiliyorum. şunu da belirtmek gerekir ki giant* ailesi genel olarak konuşmayı sevmeyen bir yapıya sahip. bunu da söz konusu haftasonu tüm giant kardeşlerin toplandığı bir vakit, birbirleriyle konuşmayıp sessiz sedasız bir şekilde hep beraber bir futbol maçı izlemelerinden anlıyoruz. ancak woody nin özel durumunu, bunlar bir yana, kore savaşı sırasındaki ciddi yaralanmasına, hayatta hiçbir istediğini elde edemeyişin verdiği bir umutsuzluk ve takmayışa ve eşinin dominant tavırlarına bağladım ben. filmdeki kara mizah ya da komedi öğelerinin en yoğun şekilde yaşandığı sahneler yine bu kasabadaki sahnelerde meydana geliyor. woody saflığından dolayı, nebraskaya kazandığı ödülü almaya gittiğini söyleyince, kendimizi birden şener şenin namuslu-namussuz filminde buluveriyoruz. woody nin eşi ve oğulları bunun aslı astarı olmayan bir olay olduğunu söylediklerinde de, kimse bunu ciddiye almıyor haliyle. artık yavaş yavaş filmi sonlandırmam gerekirse dedavid, babası woody i sonunda nebraskadaki ödülü alacağı yere götürdüğünde bildirimde eğer talihli numara sizdeyse 1 milyon dolar kazanacaksınız- yazdığını ve o numaranın da woody de olmadığını görüyoruz. bundan sonra ikna olan woody, derginin verdiği, üzerinde gerçek kazanan yazan bir şapkayla boynu bükük bir şekilde eve dönmeye hazırlanırken oğlu kendisine bir jest yapıyor ve arabasını satıp kamyonet alıyor. filmin finali ise, eve dönerken geçilen hawthorne kasabasında kamyoneti kullanan woody nin, eski arkadaşlarını ve sevgilisini görürken gururla ve tatminle parlayan yüzündeki zafer gülümsemesi oluyor ki sırf o sahne için bile izlenir bu film.