düzenin kıskaçlarının son katmana, özgürlüklerin en temeline ve "ilkeline"; bedene saldırdığı bir durumda, insanın bu vahşi saldırıya, akıldan yoksun, içgüdüsel tepkiler vermesine kızamazdık elbette ama geleceğe olan umudumuzu kaybedebilirdik. Fakat insanlık tarihinin sayfalarında minnet ve güzellikle anılacak olan Bobby Sands ve yoldaşlarının, zamanın en karanlık meydanlarına tezat olarak, beden aracılığıyla, aklın ışığında ilerici bir mücadeleyi örgütleyişine, bu mücadeleye yakışır bir sanat eseriyle, tanık olmanın ötesinde, hem insani hem de ideolojik olarak bağlanıyoruz.
İnanılmaz derecede carpıcı bir film. Hapishane ve iskence olgularını tamamen beden uzerinden anlatıp, seyircinin gozunde belli bir kahraman yaratma arzusu gutmemesiyle, oncullerinden ayrılıyor. Filmin kendi icerisinde yarattıgı gerceklik ve 17 dakikalık; kesme icermeyen diyalog sahnesi enfes. Ayrıca hemen hemen butun festivallerde Sonbahar (Özcan ALPER) ile arka arkaya gosterildiler. Bunun nedeni ise birbirlerini inanılmaz derecede tamamlamaları olsa gerek. ( hatırlarsanız Sonbahar, bedenden ziyade ruhsal bir yonden incelemekteydi cekilen sıkıntıları) Gecen yılın en basarılı filmi bence, izlenmeli.
@pensive
14 yıl önce
6.9 / 10
@bdcritias
16 yıl önce
9 / 10
@blind
16 yıl önce
@zweig
16 yıl önce