bu filmin çıkış hikayesi 1958 de romada verilen gerçek bir partiye dayanıyordu fellinide o partideymiş skandalı yapan ise ermeni asıllı türk vatandaşı bir kadındı.partide çırıpçıplak soyunmuş ve fotografı gazeteye çıkmış italyada baya gündem olmuş o dönemde.
Filmin uzunluğuna ve siyah beyaz renklerine aldanıp izlemeyecek olanlara tavsiyem, bu filmi izlemeden ölmemeleri gerektiğidir. İnsanın ağzında tat bırakan, zevkli ve karizmatik bir film. Fellini ustayı bana sevdiren bir başyapıt olduğunu söyleyebilirim.
Fazlasıyla İtalyan olan film için bana ilginç gelen şu bilgileri sizinle de paylaşmak istedim:
"Marcello'yla beraber skandal peşinde koşan Paparazzo birçok dile 'paparazzi' termimin yerleştirmiş, filmin adı ise 'lüküs hayat' kavramıyşa eşdeğer kullanılmıştır.
Ayrıca Roma şehrinin filmde çizilen portresi yüzünden Vatikan ve İtalyan Katolik partisi filme şiddetle karşı çıkmıştır."
’ölmeden önce izlemeniz gereken filmler’ listeleri kombinasyonunun vazgeçilmez filmlerinden olmasına karşın hem sözlükte hem de sitemizdeki ilgi azlığının nedenini bir türlü anlayamadığım bir film olmuştur kendisi.
yine de dilim döndüğünce hakkındaiki kelam etmek isterim:
film oldukça ağır ilerlemekte ve uzun sürmekte. dolayısıyla izlerken biraz ara verme isteği uyandırmadı değil. ben filmi gün içerisinde iki ayrı zamanda bitirebildim.
senaryo olarak aslında belki de henüz yozlaşmadığını düşündüğümüz eski zamanların -60ların- yozlaşmış dünyasını, sosyetesini ve anlayışını ortaya koyar.
filmin kahramanı gazeteci Marcello sakin, entellektüel edebiyat dünyası ile gayet hareketli ve kısmen daha sığ sosyete dünyası arasına sıkışmış bir karakterdir. her ne kadar işi sosyete dünyasının içinde olmasını gerektiriyorsa da arkadaşı Steiner’in dünyasına girdiği zaman ona özenir ve kendisini yazmaya verir. bir sahil ka sabasına gider ve konsantre olmaya ... Devamı
’ölmeden önce izlemeniz gereken filmler’ listeleri kombinasyonunun vazgeçilmez filmlerinden olmasına karşın hem sözlükte hem de sitemizdeki ilgi azlığının nedenini bir türlü anlayamadığım bir film olmuştur kendisi.
yine de dilim döndüğünce hakkındaiki kelam etmek isterim:
film oldukça ağır ilerlemekte ve uzun sürmekte. dolayısıyla izlerken biraz ara verme isteği uyandırmadı değil. ben filmi gün içerisinde iki ayrı zamanda bitirebildim.
senaryo olarak aslında belki de henüz yozlaşmadığını düşündüğümüz eski zamanların -60ların- yozlaşmış dünyasını, sosyetesini ve anlayışını ortaya koyar.
filmin kahramanı gazeteci Marcello sakin, entellektüel edebiyat dünyası ile gayet hareketli ve kısmen daha sığ sosyete dünyası arasına sıkışmış bir karakterdir. her ne kadar işi sosyete dünyasının içinde olmasını gerektiriyorsa da arkadaşı Steiner’in dünyasına girdiği zaman ona özenir ve kendisini yazmaya verir. bir sahil ka sabasına gider ve konsantre olmaya çalışır. yani kahramanımızın iki ayrı dünyası vardır ve bu dünyalar arasında gel gitler yaşar.sosyete dünyasında kadınlar arasındaki tanınmışlığı ile aslında bir şekilde sadık kalmak istediği nişanlısı da bu iki ayrı dünyaya vurgu yapar. ancak kendisi için kırılma noktası, çok görüşmemesine karşın örnek aldığı, yaşamına özendiği arkadaşı steiner’in kendisini ve iki çocuğunu öldürmesiyle yaşanır. evine vardıktan sonra arkadaşının üstü örtülürken ona son bir bakışı vardır ki sanki marcello’nun iki dünyasından biri olan edebiyat dünyasına hüzünlü gözlerle son bir kez bakıp veda ettiğini düşündürür. zira bu sahneden sonra da marcello’yu kendisine bir yol çizmiş olarak sosyeteden arkadaşlarının arasında görürüz. zaten melek yüzlü kıza el sallamasıyla da bu tercih doğrulanmıştır.
tüm oyunculuklar muhteşemdi. özellikle son sahnelerde marcello’nun tüm yüz ifadelerine hayran kaldım ve takdir ettim.
bu uzun soluklu filmi tüm listelerin ve roma’nın hatrına izlenmesini salık veririm:)
@luis_bunuel23
6 yıl önce
@sinemapuan
9 yıl önce
7.9 / 10
@betulkars
12 yıl önce
"Marcello'yla beraber skandal peşinde koşan Paparazzo birçok dile 'paparazzi' termimin yerleştirmiş, filmin adı ise 'lüküs hayat' kavramıyşa eşdeğer kullanılmıştır.
Ayrıca Roma şehrinin filmde çizilen portresi yüzünden Vatikan ve İtalyan Katolik partisi filme şiddetle karşı çıkmıştır."
@khresimos
13 yıl önce
7 / 10
yine de dilim döndüğünce hakkındaiki kelam etmek isterim:
film oldukça ağır ilerlemekte ve uzun sürmekte. dolayısıyla izlerken biraz ara verme isteği uyandırmadı değil. ben filmi gün içerisinde iki ayrı zamanda bitirebildim.
senaryo olarak aslında belki de henüz yozlaşmadığını düşündüğümüz eski zamanların -60ların- yozlaşmış dünyasını, sosyetesini ve anlayışını ortaya koyar.
filmin kahramanı gazeteci Marcello sakin, entellektüel edebiyat dünyası ile gayet hareketli ve kısmen daha sığ sosyete dünyası arasına sıkışmış bir karakterdir. her ne kadar işi sosyete dünyasının içinde olmasını gerektiriyorsa da arkadaşı Steiner’in dünyasına girdiği zaman ona özenir ve kendisini yazmaya verir. bir sahil ka sabasına gider ve konsantre olmaya ... Devamı
yine de dilim döndüğünce hakkındaiki kelam etmek isterim:
film oldukça ağır ilerlemekte ve uzun sürmekte. dolayısıyla izlerken biraz ara verme isteği uyandırmadı değil. ben filmi gün içerisinde iki ayrı zamanda bitirebildim.
senaryo olarak aslında belki de henüz yozlaşmadığını düşündüğümüz eski zamanların -60ların- yozlaşmış dünyasını, sosyetesini ve anlayışını ortaya koyar.
filmin kahramanı gazeteci Marcello sakin, entellektüel edebiyat dünyası ile gayet hareketli ve kısmen daha sığ sosyete dünyası arasına sıkışmış bir karakterdir. her ne kadar işi sosyete dünyasının içinde olmasını gerektiriyorsa da arkadaşı Steiner’in dünyasına girdiği zaman ona özenir ve kendisini yazmaya verir. bir sahil ka sabasına gider ve konsantre olmaya çalışır. yani kahramanımızın iki ayrı dünyası vardır ve bu dünyalar arasında gel gitler yaşar.sosyete dünyasında kadınlar arasındaki tanınmışlığı ile aslında bir şekilde sadık kalmak istediği nişanlısı da bu iki ayrı dünyaya vurgu yapar. ancak kendisi için kırılma noktası, çok görüşmemesine karşın örnek aldığı, yaşamına özendiği arkadaşı steiner’in kendisini ve iki çocuğunu öldürmesiyle yaşanır. evine vardıktan sonra arkadaşının üstü örtülürken ona son bir bakışı vardır ki sanki marcello’nun iki dünyasından biri olan edebiyat dünyasına hüzünlü gözlerle son bir kez bakıp veda ettiğini düşündürür. zira bu sahneden sonra da marcello’yu kendisine bir yol çizmiş olarak sosyeteden arkadaşlarının arasında görürüz. zaten melek yüzlü kıza el sallamasıyla da bu tercih doğrulanmıştır.
tüm oyunculuklar muhteşemdi. özellikle son sahnelerde marcello’nun tüm yüz ifadelerine hayran kaldım ve takdir ettim.
bu uzun soluklu filmi tüm listelerin ve roma’nın hatrına izlenmesini salık veririm:)