8 yıl önce
7.9
983 OYPUAN VER
5
IMDb: 7.8 (225.909 OY)
KONUSU
20. Yüzyıldan 21. Yüzyıl’a, farklı zaman dönemlerine uzanan bir hikaye.
Başlıkta bahsi geçen Bay Hiçkimse, 2092 yılında dünyada kalmış son ölümlü olan 117 yaşındaki Nemo adlı bir adam. Ölüm döşeğindeki Nemo genç bir çocukken bir peronda durduğunu hatırlar. Tren kalkmak üzeredir. Annesiyle birlikte ... Devamı
Başlıkta bahsi geçen Bay Hiçkimse, 2092 yılında dünyada kalmış son ölümlü olan 117 yaşındaki Nemo adlı bir adam. Ölüm döşeğindeki Nemo genç bir çocukken bir peronda durduğunu hatırlar. Tren kalkmak üzeredir. Annesiyle birlikte ... Devamı
20. Yüzyıldan 21. Yüzyıl’a, farklı zaman dönemlerine uzanan bir hikaye.
Başlıkta bahsi geçen Bay Hiçkimse, 2092 yılında dünyada kalmış son ölümlü olan 117 yaşındaki Nemo adlı bir adam. Ölüm döşeğindeki Nemo genç bir çocukken bir peronda durduğunu hatırlar. Tren kalkmak üzeredir. Annesiyle birlikte mi gitmeli, yoksa babasıyla mı kalmalıdır? Bu karar, sonsuz sayıda olasılığı doğuracaktır. Ve pek çok gezegen, iki ölüm ve sevilecek kadınlar...
Başlıkta bahsi geçen Bay Hiçkimse, 2092 yılında dünyada kalmış son ölümlü olan 117 yaşındaki Nemo adlı bir adam. Ölüm döşeğindeki Nemo genç bir çocukken bir peronda durduğunu hatırlar. Tren kalkmak üzeredir. Annesiyle birlikte mi gitmeli, yoksa babasıyla mı kalmalıdır? Bu karar, sonsuz sayıda olasılığı doğuracaktır. Ve pek çok gezegen, iki ölüm ve sevilecek kadınlar...
-
Jaco Van Dormael
Yönetmen / Senarist
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Nemo Nobod...
Adult Elise
Adult Anna
Adult Jean
Nemo's Father
Nemo's Mother
Nemo age 16
Anna age 15
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Beynimi yakan bir filmdi , bitirdikten sonrahayatıma dairacaba şu kararı alsam sonucları nasıl olurdu diye deliler gibi sorgulayıp kafa yordum.Yorucu bir film ama şiddetle tavsiye ederim..
tam bir başucu filmidir. kimi kitaplar, müzikler, filmler hayatın belirli dönemlerde ara ara tekrar edilmelidir. bu da onlardan birisi. 35-40 yaşlarıma geldiğimde tekrar izleyip, neler düşüneceğimi merak ettiğim filmlerden birisi.
filmi butterfly effect’ e benzetip küçümseyenler olabilir. ama onlar kendi bakış açılarının sığlığını ortaya koymuş olurlar. bu film butterfly effects gibi gişe filmi değildir. tuttu diye 2-3 diye seriye de döktürülecek bir film değildir. zaten adamlar 2 saat 20 dakikalık film yapmışlar. bir filmin içine 4-5 ayrı film sığdırmışlar. düşündürdükleri aten amış başını gitmiş. kaç tane çerez sinema izleyicisi bu film sonunda mavi ekran vermeden çıkabilir ki?...
neyse şimdi gelelim filme. filmi izlemeyenler aşağıdaki yorumlarımı okumasalar daha iyi olur.
film başında "pigeon superstition" denilen olaylan ki eğitimciler bu davranışsal psikolojiyi iyi bilirler, yola çıkıyor ... Devamı
filmi butterfly effect’ e benzetip küçümseyenler olabilir. ama onlar kendi bakış açılarının sığlığını ortaya koymuş olurlar. bu film butterfly effects gibi gişe filmi değildir. tuttu diye 2-3 diye seriye de döktürülecek bir film değildir. zaten adamlar 2 saat 20 dakikalık film yapmışlar. bir filmin içine 4-5 ayrı film sığdırmışlar. düşündürdükleri aten amış başını gitmiş. kaç tane çerez sinema izleyicisi bu film sonunda mavi ekran vermeden çıkabilir ki?...
neyse şimdi gelelim filme. filmi izlemeyenler aşağıdaki yorumlarımı okumasalar daha iyi olur.
film başında "pigeon superstition" denilen olaylan ki eğitimciler bu davranışsal psikolojiyi iyi bilirler, yola çıkıyor ... Devamı
tam bir başucu filmidir. kimi kitaplar, müzikler, filmler hayatın belirli dönemlerde ara ara tekrar edilmelidir. bu da onlardan birisi. 35-40 yaşlarıma geldiğimde tekrar izleyip, neler düşüneceğimi merak ettiğim filmlerden birisi.
filmi butterfly effect’ e benzetip küçümseyenler olabilir. ama onlar kendi bakış açılarının sığlığını ortaya koymuş olurlar. bu film butterfly effects gibi gişe filmi değildir. tuttu diye 2-3 diye seriye de döktürülecek bir film değildir. zaten adamlar 2 saat 20 dakikalık film yapmışlar. bir filmin içine 4-5 ayrı film sığdırmışlar. düşündürdükleri aten amış başını gitmiş. kaç tane çerez sinema izleyicisi bu film sonunda mavi ekran vermeden çıkabilir ki?...
neyse şimdi gelelim filme. filmi izlemeyenler aşağıdaki yorumlarımı okumasalar daha iyi olur.
film başında "pigeon superstition" denilen olaylan ki eğitimciler bu davranışsal psikolojiyi iyi bilirler, yola çıkıyor. bu da biraz aslında film içerisinde insanın kendi alsığı kararların bir şekilde olacağını ama bunu aldığı kararlara bağlama isteğini anlatmaya çalışıyor. yani bir de "human superstition"dan bahsetmek gerekiyor. genel olarak paralel evrenlerde başka seçimler doğrultusunda yaşandığını düşündüğümüz yaşamlarımız var. fakat aslında bu hayatların hepsi bir bütün hayat oluşturuyor. yani aslında kişi bütün hayatları bir arada yaşıyor, fakat biliçli olarak içinde bulunduğu hayatı hissediyor. mesela başka bir evrendeki golyadkin bu filmi izlemek yerine seçtiği başka filmi izlemiş ve onun hakkında düşünüyor, ki böylece benden bir sürü oluşuyor, herkesten olduğu gibi. ayrıca yaşamın ölümden doğuma dopru ilerlediğine dair göndermeler var. ya da şöyle denebilir. insan en ufak seçimleri de dahil o kadar farklı hayatlar yaşıyor. ve bunların hepsi bir öncekinin ölümüyle başlıyor. ve hatta filde insanların doğuştan getirdikleri korkulardan bahsettiği bölüm yine buraya gönderme yapıyor. bir de filmin bir yerinde şöyle bir replik var: "bir hayat için dier bütün hayatlarımdan vazgeçtim" işte bu da insanın yaptığını sandığı seçimleri doğrultusunda arkasında bıraktığını sandığı diğer hayatların varlığından bahsediyor. ayrıca filmde çocukluktan tanıdığı kişilerle tekrar karşılaşması, yolların kesişmesi gibi noktalarda hep aynı hengamenin içinde debelendiğimizi, ve bir tercih sonucu seçtiğimiz hayatın bir diğerinden çok da farklı mükemmelikte olmadığını gösteriyor. filmin sonunda geçen şu söz de ok etkileyici "önceden neler olacağını bilmdiğinden seçim yapamıyordu, şimdiyse neler olacağını bildiği bildiği için seçim yapması imkansızlaştı.."
filmi butterfly effect’ e benzetip küçümseyenler olabilir. ama onlar kendi bakış açılarının sığlığını ortaya koymuş olurlar. bu film butterfly effects gibi gişe filmi değildir. tuttu diye 2-3 diye seriye de döktürülecek bir film değildir. zaten adamlar 2 saat 20 dakikalık film yapmışlar. bir filmin içine 4-5 ayrı film sığdırmışlar. düşündürdükleri aten amış başını gitmiş. kaç tane çerez sinema izleyicisi bu film sonunda mavi ekran vermeden çıkabilir ki?...
neyse şimdi gelelim filme. filmi izlemeyenler aşağıdaki yorumlarımı okumasalar daha iyi olur.
film başında "pigeon superstition" denilen olaylan ki eğitimciler bu davranışsal psikolojiyi iyi bilirler, yola çıkıyor. bu da biraz aslında film içerisinde insanın kendi alsığı kararların bir şekilde olacağını ama bunu aldığı kararlara bağlama isteğini anlatmaya çalışıyor. yani bir de "human superstition"dan bahsetmek gerekiyor. genel olarak paralel evrenlerde başka seçimler doğrultusunda yaşandığını düşündüğümüz yaşamlarımız var. fakat aslında bu hayatların hepsi bir bütün hayat oluşturuyor. yani aslında kişi bütün hayatları bir arada yaşıyor, fakat biliçli olarak içinde bulunduğu hayatı hissediyor. mesela başka bir evrendeki golyadkin bu filmi izlemek yerine seçtiği başka filmi izlemiş ve onun hakkında düşünüyor, ki böylece benden bir sürü oluşuyor, herkesten olduğu gibi. ayrıca yaşamın ölümden doğuma dopru ilerlediğine dair göndermeler var. ya da şöyle denebilir. insan en ufak seçimleri de dahil o kadar farklı hayatlar yaşıyor. ve bunların hepsi bir öncekinin ölümüyle başlıyor. ve hatta filde insanların doğuştan getirdikleri korkulardan bahsettiği bölüm yine buraya gönderme yapıyor. bir de filmin bir yerinde şöyle bir replik var: "bir hayat için dier bütün hayatlarımdan vazgeçtim" işte bu da insanın yaptığını sandığı seçimleri doğrultusunda arkasında bıraktığını sandığı diğer hayatların varlığından bahsediyor. ayrıca filmde çocukluktan tanıdığı kişilerle tekrar karşılaşması, yolların kesişmesi gibi noktalarda hep aynı hengamenin içinde debelendiğimizi, ve bir tercih sonucu seçtiğimiz hayatın bir diğerinden çok da farklı mükemmelikte olmadığını gösteriyor. filmin sonunda geçen şu söz de ok etkileyici "önceden neler olacağını bilmdiğinden seçim yapamıyordu, şimdiyse neler olacağını bildiği bildiği için seçim yapması imkansızlaştı.."
Bu filmi izlerken sürekli empati yapıp kendi seçimleri sorguladım.Bence senaryosu,kurgusu ve müzikleri ile muhteşem bi film
Beynimi yakan bir film diyenlere şaşkınlıkla bakiyorum. Filme gelecek olursak 2.35 dk cok fazla gereksiz aşk detayları içinde fazla durulmuş. Yine de izlenebilir güzel bi film
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Filmi ilk olarak 15 yaşındayken izlemiştim. Senaryosunun farklılığıyla zihmimde yer etmiş sevdiğim bir film olmuştu ancak 15 yaşında hayatında neredeyse hiç seçim yapmak zorunda kalmamış biri olarak filmi yeterince anlayamadığını farkettim ve aradan geçen on yıl sonra bir daha izledim. O on yıl boyunca aldığım her kararı, girdiğim her yol ayrımını, tanıştığım veya yanından geçip gittiğim her insanı düşündüm. Sadece tek bir seçimi farklı yapsaydım neler olurdu, bambaşka bir yerde bambaşka bir hayat yaşar mıydım diye düşündüm. İnsan mutsuz olduğunda yaptığı seçimleri daha çok düşünüyor galiba. Şu an başıma gelen en ufak bir şeyin on yıl sonramı şekillendireceğini bilerek bir on yıl sonra tekrardan izleyeceğim bu filmi. Belki filmi tekrardan izlemek bile küçük bir kelebek etkisi yaratacak benim için ve bambaşka bir yola savuracak hayatımı. Nefis bir film gerçekten.
Hayatımda izlediğim en ilginç filmlerden, aynı zamanda düşündürücü. İnsanın kafasını allak bullak eden bir yapısı var. Kendine özgü yapısı ve muhteşem kurgusuyla filmi çok beğenerek izlediğimi söyleyebilirim. Kesinlikle izlemelisiniz!
Seçilen her yol doğru yoldur. Yaşanılanlar bambaşka şekillerde vuku bulabilirdi ancak öyle olsa dahi yine de aynı mana ve değeri taşırdı...
Seneler evvel lisede sınıfça izlemiştik ve bittiğinde Hayatımın Filmi Ol demiştim ::) Sınıfta ve sonrasında çoğunluğun beğenmediği hatta çok sert,kötü yorumlara maruz kalan bu filme ben şapka çıkarıyorum. Temayı biraz içselleştirmek gerektiğini düşünüyorum ve bunu yaparken de hayatı sorgulama yeteneğimizin gelişmiş düzeyde olması önemli bir koşul gibi. Belki bugün hayatımın filmi değil ama kesinlikle en iyi filmlerim sıralamasında üst sıralarda. Filmi izledikten sonra muhakkak düşünerek hareket ediyorsunuz bu artısı fakat aklınız hep alternatif seçeneklerde kalıyor. Yaşamın sonsuz olasılıklarla kuşatıldığı sistemin içinde benliğimizin ve algılarımızın tek bir gerçeklik (!?) te zuhur etmeye mahkum olması kararlarımızın ne denli büyük sonuçları olduğunu gösterirken sınırlı kaldığımız çaresizlik denizinde yüzmeye devam ediyoruz. Boğulana kadar , zorunlu kabuliyetle devam.
Film varoluşsal teması ile uzay, sicim teorisi, uzayda yaşam gibi konularda sadece bilimin değil felsefeninde son derece önemli olduğunu alaycı tavrı ile çok güzel bir biçimde göstermiş. Çoğu kişinin beyni bu alaycı tavır ve göndermeler yüzünden yanmış fakat aşırı derinlikli olmamasına rağmen mükemmel göndermeler barındırıyordu. Günümüzde bilim üretebilen çevreler kuantum fiziği gibi meselelerde özellikle felsefeden destek alarak bütüncül bakmaya çalışıyor. Materyalistlerin kuantum fiziğine karşı tutumlarının ne türde olduğunu konunun meraklıları biliyor hiç girmeyeceğim o konuya fakat zaman olgusunun üzerinde duracağım.
Zaman olgusu nasıl günümüz fizikçilerinin kafasını karıştırıp çok önemli paradoks ve çıkmazlara sebebiyet veriyorsa filmde burada ağırlığını koyuyor. Zamanın niceliksel değil niteliksel olduğu ve varoluşun zaman olmadan ele alınamayacağı gerçeği.
Spoiler:
Filmde Mars’ta geçen b ... Devamı
Zaman olgusu nasıl günümüz fizikçilerinin kafasını karıştırıp çok önemli paradoks ve çıkmazlara sebebiyet veriyorsa filmde burada ağırlığını koyuyor. Zamanın niceliksel değil niteliksel olduğu ve varoluşun zaman olmadan ele alınamayacağı gerçeği.
Spoiler:
Filmde Mars’ta geçen b ... Devamı
Film varoluşsal teması ile uzay, sicim teorisi, uzayda yaşam gibi konularda sadece bilimin değil felsefeninde son derece önemli olduğunu alaycı tavrı ile çok güzel bir biçimde göstermiş. Çoğu kişinin beyni bu alaycı tavır ve göndermeler yüzünden yanmış fakat aşırı derinlikli olmamasına rağmen mükemmel göndermeler barındırıyordu. Günümüzde bilim üretebilen çevreler kuantum fiziği gibi meselelerde özellikle felsefeden destek alarak bütüncül bakmaya çalışıyor. Materyalistlerin kuantum fiziğine karşı tutumlarının ne türde olduğunu konunun meraklıları biliyor hiç girmeyeceğim o konuya fakat zaman olgusunun üzerinde duracağım.
Zaman olgusu nasıl günümüz fizikçilerinin kafasını karıştırıp çok önemli paradoks ve çıkmazlara sebebiyet veriyorsa filmde burada ağırlığını koyuyor. Zamanın niceliksel değil niteliksel olduğu ve varoluşun zaman olmadan ele alınamayacağı gerçeği.
Spoiler:
Filmde Mars’ta geçen bisiklet için ucuz işgücü diyaloğu ve babası teleskoptayken geçen ’’Babam tüm bunları bilmesine rağmen 2 dakika sonrasında ne olacağını bilemiyor’’ diyaloğu alaycı fakat güzel göndermelerdi. Uzayda koloni kurulduktan sonra refaha ulaşılabileceğini düşünen gerzek fizikçilerle güzelce alay etmiş diyebilirim.
Zaman olgusu nasıl günümüz fizikçilerinin kafasını karıştırıp çok önemli paradoks ve çıkmazlara sebebiyet veriyorsa filmde burada ağırlığını koyuyor. Zamanın niceliksel değil niteliksel olduğu ve varoluşun zaman olmadan ele alınamayacağı gerçeği.
Spoiler:
Filmde Mars’ta geçen bisiklet için ucuz işgücü diyaloğu ve babası teleskoptayken geçen ’’Babam tüm bunları bilmesine rağmen 2 dakika sonrasında ne olacağını bilemiyor’’ diyaloğu alaycı fakat güzel göndermelerdi. Uzayda koloni kurulduktan sonra refaha ulaşılabileceğini düşünen gerzek fizikçilerle güzelce alay etmiş diyebilirim.
Sadece beyin yaksa yine iyi. Bari birazcık mantık kalsaydı? Her anını soluksuz izlediğim nadir bir senaryo, enfes oyunculuk. Mutlaka izleyin efenim.
Spoiler gibi ama değil. Sadece bir sahne.
Filmdeki sarışın psikopat olan ablamız, eşine arabasına kendinden daha fazla değer verdiğini düşündüğü için yakınmaktadır. Laf anlatamayacağını bilen adam arabasını yakar ve karısının yanına gelir. Arabanın yandığını gören kadına adam ’Arabayı senden çok sevmiyorum.’ gibisinden bir laf eder. Laftan anlamayan kadın da daha önce söylediklerini sanki hiç söylememiş gibi en ufak bir utanma hissetmeden geçer yerine yatar. Gelecekte yine başka saçma şeylerden yakınacaktır ve adam ne yaparsa yapsın onu asla mutlu edemeyecektir.
Bu sahne filmde aklımda en çok kalan sahne oldu, nedense.
Filmdeki sarışın psikopat olan ablamız, eşine arabasına kendinden daha fazla değer verdiğini düşündüğü için yakınmaktadır. Laf anlatamayacağını bilen adam arabasını yakar ve karısının yanına gelir. Arabanın yandığını gören kadına adam ’Arabayı senden çok sevmiyorum.’ gibisinden bir laf eder. Laftan anlamayan kadın da daha önce söylediklerini sanki hiç söylememiş gibi en ufak bir utanma hissetmeden geçer yerine yatar. Gelecekte yine başka saçma şeylerden yakınacaktır ve adam ne yaparsa yapsın onu asla mutlu edemeyecektir.
Bu sahne filmde aklımda en çok kalan sahne oldu, nedense.
Birkaç sahnesi var hiç aklımdan çıkmadığı ve galiba sonsuza denk çıkmayacak. Film senaryo ve yönetmen bakımından harika sayılabilir. Akışkan bir film olup sıkmıyor.
İzlenmesi gereken filmlerden.
İzlenmesi gereken filmlerden.
My bestie
Hakkını vermek gerek güzel bir film lakin benim aşırı midemi bulandırdın , sıktı beni film.
Karantinaya alıyorum ama sevmediğimden değil ya da sevdiğimden
Karantinaya alıyorum ama sevmediğimden değil ya da sevdiğimden
en garip ama en izlenesi senaryolardan. Jared Leto var bir de tabi. İzlendiğinde hayatı sorgulatan cinsten bir film.
Bay Hiçkimse filmine Benzer Film ekliyorsun.
Bay Hiçkimse filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Bay Hiçkimse filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL