Kelebek ve Dalgıç Yorumları

Zengin bir züppenin özel hemşirelerle özel iletişim psikiyatristlerle çalışarak bir hikaye çıkarması üzerine bir film, ölümün beteride var dedirtecek cinsten bir olgu yaratılmış fakat onun hastalığı dünyada binlerce bu cinsten hastalıklar var bu hastanın zengin olması diğerlerinin fakir olmasından kaynaklı kitap çıkartmaya neden engelki vasat bir film içimdeki deniz bu konuda bu filme 100 basar

Önemsememiz gereken şeyleri , önemsemek istediğimizde geç olabilir. Ve hayallerimiz .. dört duvarın arasında amaçsızca kurulsa bile, garip bir şekilde bizi mutlu eder.. Başarılı bir film.

Gerçek bir hikayeden yola çıkılarak çekilmiş,akıcı olmayan ama güzel mesajlar veren vasat bir dram filmi..

Film konu itibariyle çok güzel, hayatın başka bir yönü anlatılmış. Yalnız çok durağan bir türlü akmıyor.

''Bugün artık bütün varlığımın küçük ıskalamalardan oluştuğunu hissediyorum. Sevmeyi bilemediğim kadınlar, hissedemediğim fırsatlar , kaçıp gitmesine izin verdiğim mutluluk anları, sonucunu önceden bildiğim ama kazananı seçemediğim bir yarış. Kör yada sağırmıyım yada gerçek doğamı bulmam için bir felaketin ışığımı gerekiyordu''

sıkılmam durağanlıktan dersen izlenebilir :)

Film diyor ki şükret nefes alıyorsun,yürüyorsun,görüyorsun,yemek yiyebiliyorsun.

Duygular en fazla bu şekilde anlatılabilirdi bence. 10/8

işlevini kaybeden bir uzvumuz hakkında iş işten geçtikten sonra neredeyse birer uzman haline geliriz. ama bu hikayede yaşanılan, öncesinde başınıza gelecek olan durumla ilgili bilgi sahibi olmanızın pek bir şey değiştiremeyeceği türden...

jean-dominique bauby alkol ve sigara dahi kullanmamasına rağmen açıklanamayacak bir biçimde neredeyse bir bitki gibi yaşamaya mahkum oluyor. onun hikayesini izlerken gerçekten sahip olduğumuz ve özgürce kullanabileceğimiz şeylerin sadece hayal gücü ve hafızamız olduğunu öğreniyoruz. yani yaşarken çizdiğimiz resmin ölürken bize refakat edeceğini...

filmdeki çekim ve kamera oyunlarının karakterin içinde bulunduğu durumu daha iyi aktarabilmek adına olduğunu anlamış olsam da, belli bir yerden sonra seyri oldukça zor bir hal alıyor ama bunu iyi bir film için kusur olarak adlandırmakta yersiz olur herhalde...

ve bu filmle bir kez daha gördüm ki, bir çok şeyi ifade edebilmek için kullanılabilecek en iyi metafor kelebekler...

Etkileyici bir filmdi. Kamera kullanımı, oyunculuklar, müzik seçimi muhteşemdi. Mathieu Amalric'in performansı filmi başka bir boyuta taşımış. Gerçek hayattan uyarlama, yaşanmış bir hikaye olması daha da bir etkileyici kılıyor filmi.

Dokunaklı bir film.The Diving Bell and the Butterfly ' ıizlerken sürekli insanın boğazında bir şey düğümlenmiş gibi oluyor. Bence yönetmenin çekim tarzı gerçekten sürekli irite edici ama bir yandan da empati kurmanızı sağlayan bir teknik. Oyunculuklar harika çünkü bu filmin çok büyük sabırlarla çekildiği belli. Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlama olmasıda filme ayrı bir lezzet katıyor.

Film ağır ilerlediğini kabul etmek lazım. İzliycek olanlar bunu da göz önünde bulundursun derim.

İyi seyirler dilerim..