Filmin şöyle bir tadı var, sanki İsabel Allende'nin ya da Marquez'in bir romanı gibi, Orhan Pamuk'un Kara Kitap'ı, Hasan Ali Toptaş'ın romanları gibi. Büyülü gerçekçi bir film.
Bugün niçin böyle filmler göremiyoruz? Öncelikle Nazım Yılmaz'a selam olsun, her şey dijitalleşti. Her şey! Ben bile. Dolayısıyla bu filmi kesen bir el, kurgu odasında bir telaşe, sesler, sessizlik, bütün bunların acayip bir sihri var. Vardı yani.
Bir de şu an sistemi domine eden film süresi kargaşası, uzun ve anlamlı filmlere bu yüzyılda artık tahammül kalmadı, ya bol duyarlı streaming dizi-filmleri olacak ya da sinema için korku ya da süper kahraman filmi. Oysa bu tiyatronun tadı, böyle filmler oldukça nadirdir ve şişelenip bir köşede korunması gerekir, bir tülbente sarıp koynuna koymalık bir film.
Film hakkında oldukça fazla analiz ve yorum var, bu sebeple Kumru kimdi, neler oldu, fotoğraf, hayalbazlık, gölge oyunu gibi konularda ahkam kesemeyeceğim. Filmin dimağımda öyle bir tadı kaldı ki, bir medda... Devamı
Filmin şöyle bir tadı var, sanki İsabel Allende'nin ya da Marquez'in bir romanı gibi, Orhan Pamuk'un Kara Kitap'ı, Hasan Ali Toptaş'ın romanları gibi. Büyülü gerçekçi bir film.
Bugün niçin böyle filmler göremiyoruz? Öncelikle Nazım Yılmaz'a selam olsun, her şey dijitalleşti. Her şey! Ben bile. Dolayısıyla bu filmi kesen bir el, kurgu odasında bir telaşe, sesler, sessizlik, bütün bunların acayip bir sihri var. Vardı yani.
Bir de şu an sistemi domine eden film süresi kargaşası, uzun ve anlamlı filmlere bu yüzyılda artık tahammül kalmadı, ya bol duyarlı streaming dizi-filmleri olacak ya da sinema için korku ya da süper kahraman filmi. Oysa bu tiyatronun tadı, böyle filmler oldukça nadirdir ve şişelenip bir köşede korunması gerekir, bir tülbente sarıp koynuna koymalık bir film.
Film hakkında oldukça fazla analiz ve yorum var, bu sebeple Kumru kimdi, neler oldu, fotoğraf, hayalbazlık, gölge oyunu gibi konularda ahkam kesemeyeceğim. Filmin dimağımda öyle bir tadı kaldı ki, bir meddah bana güldürüklü bir temaşa anlatmış ama o anlattıkça ben ağlamışım gibi çevirdim sayfaları. Kara Kitap'ın "kahramanı benmişim" bölümünü okuyup üstüne cila yapınız.
Ne çok zaman geçmiş ilk izleyişimin üzerinden... Gerçekten o zamanlar varmıydı şimdi bana bile hayal geliyor. Akün sineması mesela var mıydı? Eti Sineması? GİMA nın önünde kim buluştu. Kim bekledi öyle alık alık...
Kapanış hariç gerisini takdir ederek izlediğim, türk sinemasında bir binek taşı niteliğinde film. Abidin ve Mahmut, ikili komedyan olarak pavyonda çalışmaktadır ve bir gün sağır-dilsiz olarak pavyona satılan konsomatris ile yolları kesişince yaşadıkları sıra-dışı macerayı işleyen filmde, alışılmış ögelerin dışında bir çok unsur görmek mümkün. Özellikle tiyatral yapının yansıtıldığı ikili komedyen dialog ve oyunculukları efsaneydi. Bir sahnede demirel taklidi yaptıklarını görmek o dönemki özgünlüğün çok hoş görüntülerinden biriydi.
bu yeni dönem türk sinemasının öncülerinden diyebilirim, ne yavuz turgul, ne şener şen ne de şevket altuğ'un yaptığı herhangi bir iş, tamamen başka bir şey var, yeni bir şey, günümüz filmlerinde yakalamaya çalışılan bir şey... filmi arayıp da bulamayan ve izlemek isteyen varsa ve iletişime geçerseniz link atabilirim, kötü bir kayıt, tv kaydı, ama yine de elimizde olan tek şey bu.
Gerçek nedir? Yaşadıklarımızın gerçek olması için diğer insanların görmesi şart mı?
Olduğumuzu zannettiğimiz kişinin dışında içimizde saklı kalmış bazı özelliklerimiz vardır. Bunları ne biz biliriz nede diğerleri. (Psikoloji buna "Bilinmeyen benlik" demekte. Biz bir şey diyemiyoruz maalesef çünkü böyle bir benliğimizin olduğunun farkında değiliz.) İçimizde saklı kalmış bu özelliklerimizin ortaya çıkması için bazen tarifi mümkün olmayan olaylar gerekir. İşte bu filmde bunu izliyoruz Şener Şen ve Şevket Altuğ`un harika oyunculuklarıyla.
Keşke Şevket Altuğ kamera önlerini bırakmasaydı diyorum her filmini izlediğimde.
Senaryosu bu dünyadan olmayan bu ülkeden hiç mi hiç olmayan bir Yavuz Turgul filmi. Sağır dilsizi oynayan kıza aşık olduğumu hatırlıyorum. Çekimler, kurgu, diyaloglar ve hatta espriler o kadar farklı ki Şener Şen ve Şevket Altuğ'u tanımasam ve de dublajlı izlesem kesin yabancı film derim. Bir yerlerden edinilesi, izlenilesi...
@hamhumsaralop
1 yıl önce
Bugün niçin böyle filmler göremiyoruz? Öncelikle Nazım Yılmaz'a selam olsun, her şey dijitalleşti. Her şey! Ben bile. Dolayısıyla bu filmi kesen bir el, kurgu odasında bir telaşe, sesler, sessizlik, bütün bunların acayip bir sihri var. Vardı yani.
Bir de şu an sistemi domine eden film süresi kargaşası, uzun ve anlamlı filmlere bu yüzyılda artık tahammül kalmadı, ya bol duyarlı streaming dizi-filmleri olacak ya da sinema için korku ya da süper kahraman filmi. Oysa bu tiyatronun tadı, böyle filmler oldukça nadirdir ve şişelenip bir köşede korunması gerekir, bir tülbente sarıp koynuna koymalık bir film.
Film hakkında oldukça fazla analiz ve yorum var, bu sebeple Kumru kimdi, neler oldu, fotoğraf, hayalbazlık, gölge oyunu gibi konularda ahkam kesemeyeceğim. Filmin dimağımda öyle bir tadı kaldı ki, bir medda ... Devamı
Bugün niçin böyle filmler göremiyoruz? Öncelikle Nazım Yılmaz'a selam olsun, her şey dijitalleşti. Her şey! Ben bile. Dolayısıyla bu filmi kesen bir el, kurgu odasında bir telaşe, sesler, sessizlik, bütün bunların acayip bir sihri var. Vardı yani.
Bir de şu an sistemi domine eden film süresi kargaşası, uzun ve anlamlı filmlere bu yüzyılda artık tahammül kalmadı, ya bol duyarlı streaming dizi-filmleri olacak ya da sinema için korku ya da süper kahraman filmi. Oysa bu tiyatronun tadı, böyle filmler oldukça nadirdir ve şişelenip bir köşede korunması gerekir, bir tülbente sarıp koynuna koymalık bir film.
Film hakkında oldukça fazla analiz ve yorum var, bu sebeple Kumru kimdi, neler oldu, fotoğraf, hayalbazlık, gölge oyunu gibi konularda ahkam kesemeyeceğim. Filmin dimağımda öyle bir tadı kaldı ki, bir meddah bana güldürüklü bir temaşa anlatmış ama o anlattıkça ben ağlamışım gibi çevirdim sayfaları. Kara Kitap'ın "kahramanı benmişim" bölümünü okuyup üstüne cila yapınız.
Sevgiler
@ozan_taylan
3 yıl önce
@tiamath
4 yıl önce
7.5 / 10
@yigittpasa
4 yıl önce
@unutkan_suflor
6 yıl önce
7.5 / 10
@dursun_duran
7 yıl önce
@fawkessa
7 yıl önce
@miracyigit44
7 yıl önce
@seko
10 yıl önce
Olduğumuzu zannettiğimiz kişinin dışında içimizde saklı kalmış bazı özelliklerimiz vardır. Bunları ne biz biliriz nede diğerleri. (Psikoloji buna "Bilinmeyen benlik" demekte. Biz bir şey diyemiyoruz maalesef çünkü böyle bir benliğimizin olduğunun farkında değiliz.) İçimizde saklı kalmış bu özelliklerimizin ortaya çıkması için bazen tarifi mümkün olmayan olaylar gerekir. İşte bu filmde bunu izliyoruz Şener Şen ve Şevket Altuğ`un harika oyunculuklarıyla.
Keşke Şevket Altuğ kamera önlerini bırakmasaydı diyorum her filmini izlediğimde.
Puanım: 9
@anathema
11 yıl önce
9.3 / 10
@ksantippe
12 yıl önce