Azrail'i Beklerken

Ne demiş hafız; ?Ben kaderini beğenmeyip ölenlerden değilim. Eğer istediğim gibi olmazsa onu yok ederim.? Sözü ile anımsayacağım fransa ve iran yapımı bu güzelim filmi dilim döndüğünce yazacağım buraya. Bu iki başarılı yönetmeni hiç düşünmeden izlediğim en iyi animasyon film olan Persepolis?den tanıyorum. Kendi hayatını anlattığı Persepolis?den sonra Marjane Satrapi bu kez de büyük dayısının hikayesini çekmiş. Tam bir yönetmen filmiydi, beni hiç yanıltmadı. Yine o sürükleyici kurgu, yine o muhteşem müzikler ve yine aynı trajedi? Film öyle güzel ki yönetmen olma hayalleriyle yaşayan ben, izlerken asla bu güzellikte bir film çekemem dedim kendi kendime. Masal gibi birşeydi, bittikten sonra ya sizi yataklara düşürecek ya da yeniden diriltecekti sanki. Güzeldi, çok? Film 1958?de İran Tahran?da dönemin en iyi kemancılarından olan Nasser Ali Khan?ın kemanı kırılınca kendini öldürmeyi istemesiyle başlıyor. Yatağına uzanıp ölümün gelmesini beklerken onun hayatına en baştan tanık oluyoruz. Annesine, kardeşiyle ne kadar farklı oluşlarına, yasak aşkına, yıllarca dünyayı gezişine? Bu filmi izledikten sonra Persepolis'i de izleyin mutlaka. etkisinden uzun zaman çıkamayacağınız babalar gibi iki film öneriyorum size. Şiddetle tavsiyemdir.