bu filmi izlerken kendimidostoyevskinin kitaplarında buldum sanki kişilikler olağan üstüydü ve o çağın insanları değildi.. kıskançlık ve aşağılık kompleksleri karşısında sessiz kalan insanların gelecekte ki sessizliğe bir işaretti sanki.. o zamanlarda böyle bir film büyük başarı zannımca..
izlemesi zor, sahneleri yavaş bi film. "hanna ve ester’in aslında aynı kişi olduğu fakat içsel çatışmalar yaşadığı şeklinde bi görüşle izlenirse daha anlamlı olabilir" diye bi şey demişnihilanth diye biri. olaylar genellikle çocuğun etrafında (johannes) dönüyor. bir de uşak var önemli olan karakterler arasında. kadın tercüman olmasına rağmen, farklı diller bilen bi uşak ve bi velet kadar iletişim kuramıyo bacısıyla (kendisi de olabilir gene). o dikkatimi çekti. izlerken sıkıldım, uykum geldi.
@helyotrop
11 yıl önce
@susar
14 yıl önce