13 yıl önce
7.6
203 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.5 (4.410 OY)
KONUSU
Yusuf Atılgan’ın romanından uyarlanan ruhbilimsel ayrıntılarla destekli çarpıcı bir ’iç dünya filmi. İstasyon yakınlarındaki babadan kalma on dört odalı, eski bir konaktan bozma otele gecikmeli Ankara treniyle gizemli bir kadın gelir. Otelin katibi ve sahibi Zebercet, bir gece kalıp giden meçhul kad
... Devamı
Yusuf Atılgan’ın romanından uyarlanan ruhbilimsel ayrıntılarla destekli çarpıcı bir ’iç dünya filmi. İstasyon yakınlarındaki babadan kalma on dört odalı, eski bir konaktan bozma otele gecikmeli Ankara treniyle gizemli bir kadın gelir. Otelin katibi ve sahibi Zebercet, bir gece kalıp giden meçhul kadını bekler durur. Dünyasına cinsel bir düş gibi giren kadını umutsuz bekleyişi Zebercet’ i trajik bir sona doğru götürecektir.
-
Ömer Kavur
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Zebercet
Mysterious...
Zeynep
Retired Of...
Old Man In...
The Teacher
Chestnut s...
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
"Anayurt Oteli" Güzellemesi.
Bu filmi izledikten yada kitabı okuduktan sonra belkide en çok Yusuf Atılganın ömründe sadece 2 roman yazabilmiş olmasına üzülüyorsunuz. Heleki son romanı canistan ı ise bitiremeden öldüğünü duyduğunuzda üzüntünüz katbekat artıyor. Yazsaydı kimbilir ne harikulade bir kitap olurdu. Belki filmi çekilirdi, ne kadar müthiş olurdu kimbilir. Acaba hangi oyuncu oynardı. Yalnızlık, yabancılaşma ne çok yakışırdı bunlar bir kitaba, bir filmine. Heleki Yusuf Atılgan anlatıyorsa eğer. .
Sonrasında defalarca okunan Aylak Adam, Anayurt Oteli ve yazdığı birkaç şiiri ve yazdığı birkaç hikaye. Zaman zaman Yusuf Atılganı yad ederek. Onun kadar iyi yazarların yetişebilmesini dilerken bulursunuz kendinizi.
Anayurt Otelini izlemem böyle anlardan birine denk geldi. Tek fark Anayurt Oteli ni izledikten sonra kitabını okumuş olmam maalesef.
Filmi izledikten sonra çoğu kez izlememiş olmay ... Devamı
Bu filmi izledikten yada kitabı okuduktan sonra belkide en çok Yusuf Atılganın ömründe sadece 2 roman yazabilmiş olmasına üzülüyorsunuz. Heleki son romanı canistan ı ise bitiremeden öldüğünü duyduğunuzda üzüntünüz katbekat artıyor. Yazsaydı kimbilir ne harikulade bir kitap olurdu. Belki filmi çekilirdi, ne kadar müthiş olurdu kimbilir. Acaba hangi oyuncu oynardı. Yalnızlık, yabancılaşma ne çok yakışırdı bunlar bir kitaba, bir filmine. Heleki Yusuf Atılgan anlatıyorsa eğer. .
Sonrasında defalarca okunan Aylak Adam, Anayurt Oteli ve yazdığı birkaç şiiri ve yazdığı birkaç hikaye. Zaman zaman Yusuf Atılganı yad ederek. Onun kadar iyi yazarların yetişebilmesini dilerken bulursunuz kendinizi.
Anayurt Otelini izlemem böyle anlardan birine denk geldi. Tek fark Anayurt Oteli ni izledikten sonra kitabını okumuş olmam maalesef.
Filmi izledikten sonra çoğu kez izlememiş olmay ... Devamı
"Anayurt Oteli" Güzellemesi.
Bu filmi izledikten yada kitabı okuduktan sonra belkide en çok Yusuf Atılganın ömründe sadece 2 roman yazabilmiş olmasına üzülüyorsunuz. Heleki son romanı canistan ı ise bitiremeden öldüğünü duyduğunuzda üzüntünüz katbekat artıyor. Yazsaydı kimbilir ne harikulade bir kitap olurdu. Belki filmi çekilirdi, ne kadar müthiş olurdu kimbilir. Acaba hangi oyuncu oynardı. Yalnızlık, yabancılaşma ne çok yakışırdı bunlar bir kitaba, bir filmine. Heleki Yusuf Atılgan anlatıyorsa eğer. .
Sonrasında defalarca okunan Aylak Adam, Anayurt Oteli ve yazdığı birkaç şiiri ve yazdığı birkaç hikaye. Zaman zaman Yusuf Atılganı yad ederek. Onun kadar iyi yazarların yetişebilmesini dilerken bulursunuz kendinizi.
Anayurt Otelini izlemem böyle anlardan birine denk geldi. Tek fark Anayurt Oteli ni izledikten sonra kitabını okumuş olmam maalesef.
Filmi izledikten sonra çoğu kez izlememiş olmayı diledim.
Bir çok kişide olduğu gibi tabiiki bende her zaman kitap uyarlamalarını izlemeden önce okunması gerektiği taraftarıyım. Yazım dili her zaman daha etkili ve daha iyi anlatıcıdır. Kimine göre film daha iyi anlatabilme özelliğine sahip gibi görünsede ben her zaman tam tersini düşündüm. Algısal farklılıklardan kaynaklı olsa gerek.
Her neyse,
Anayurt Otelini izlemem türk sinemacılığının gidişhatı açısından bu gününü fazlasıyla yermeme sebebiyet vermiş olsada eskiye yönelik fazlasıyla açlık ve merak duygusu uyandırdı içimde. Ardından bir sürü film buldum, izledim. Şimdiye kadar bunları bulamamış yada farkedememiş olduğum için bir yandan hayıflanıp diğer yandan inanılmaz bi haz duygusu yaşadım.
80 öncesi türk romancılığının ne denli lezzetli olduğunu yeni yeni idrak edip, tadını yeni yeni alabiliyorum.
Yine kısmen 80 öncesi ve kısmende 90 lı yıllara denk gelen bu romanları filmleştirme süreci var ve bu filmleri izlerkende aldığınız zevk okurken aldığınızdan tamamen farklı bi zevk olsada onunla kıyaslanacak ölçüde bi zevk olduğuna eminim.
O zevki en fazla alacağınız film ise Ömer Kavur,un çektiği Anayurt Oteli dir.
Birazda kendime kızarak söylüyorum ama bu filmi izlemeden önce Macit Koper in oyunculuğuna dair hiçbir fikre sahip değildim, hatta Macit Koper adını okuduğumda acaba kimdi diye biraz düşündüğümüde itiraf etmeliyim.
Fakat film bittiğinde türk sinemasındaki en iyi erkek oyuncu sıralamasında en üst sıralarda bulunması gerektiğini düşündüğüm bir oyuncu olduğuna karar verdim.
Filmin ana kahramanı Zebercet karakterini Macit Koperden daha iyi kimse canlandıramazdı herhalde. Zabercet demek Macit Koper demektir artık benim için.
Belkide bu kadar iyi bir oyuncu seçimi yüzünden Anayurt Oteli bir sinema filmi olarak hüsrana uğratmıyor insanı.
Velhasıl kelam, bir solukta izlediğim Anayurt Oteli insanda çok farklı sorgulama duyguları uyandırıyor. Her film insanı sorgulatmaz, yada her film insanda anlama çabası ortaya çıkarmaz. Bu film ise fazlasıyla ortaya çıkarıyor bu duygularınızı.
Zebercetin en donuk haliyle Benim adım Zebercet demesiyle başlar film. Tıpkı filmin sonunda aynı tepkisizlikle adını söylerkenki gibi.
Bu başlangıç izleyiciye Zebercet ile ilgili bir sürü ipucu vererek başlıyor filme.
Zebercetin iç dünyasının karartıcılığını, gelgitlerini, psikolojik bozukluklarını .. hepsinin anlatımı son derece etkileyici. ( görüntü yönetmeni Orhan Oğuzun başarısını olsa gerek)
Filmin sonu tam olarak netleştirilemesenizde, intihar etmeden önce tavan arasında foroğrafa baktığında bi çoğuna göre ankara treniyle gelen kadının aslında annesini temsil ettiğini düşünebiliriz.
Aslında Zebercetin hayatını düşündüğümüzde onun tüm bu sorunlarının kaynağının ailesinde başladığını düşünmekte mümkün.
Zebercetin otelde yaşadığı oda kendi hayatını, bilincini yansıtırken. Gelen kadının kaldığı oda ise Zebercetin bilinçaltı, takıntılarını, özlemlerini, yarımlığını sakladığı yerdir. Zamanla birbirine girer hepsi, bilinciyle bilinçaltı arasında gidip gelmekten yorulan bi insandır, fikrine eylemine sızan hareketsizlik duygusu, altüst olmuş gerçeklik, hayatının rutinine vurulmuş bir balta gibidir tüm bunlar. Ve tabiiki hiçbir zaman gerçekten sahip olamadığı bir kimliği reddedemeyecek olmanın yarattığı boşluktur esasında Zeberceti intihara sürükleyen.
Filmde sonradan bir daha izlediğinizde aslında rastlantısal olmayan bir çok tarihe rastlamakta mümkün, bunları anlanlandırmaya çalışmakta ayrı bir zevkli. Kısmen asker okuluna gitmesine ve ideolojik görüşüyle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Filmin belkide en çok akılda kalan sahnesidir son sahne. Ve son olarak söylenenler:
tam o sırada dışarıdan birkaç arabanın korna seslerini duydu; başka araçlar da katıldılar buna; kornalar, tren düdükleri, fabrika düdükleri arasız, kesintisiz ötmeye başladılar. neydi bu? kulakları mı uğulduyordu? yoksa dışarının, başkalarının bir çağrısı mıydı? yüzünü buruşturdu. sağdı daha, her şey elindeydi. ipi boynundan çıkarabilir, bir süre daha bekleyebilir, kaçabilir, karakola gidebilir, konağı yakabilirdi. dayanılacak gibi değildi bu özgürlük.
Uzun lafın kısası,
Anayurt Oteli Ömer Kavur sinemasının başyapıtı desek abartı olmaz. Ve tabiiki Yusuf Atılgan edebiyatınında.
Zebercet adını hiçbir zaman unutmayacaksınız.
Not: Filmin çekimleri Aydında yapılmış ve o otel nazillide hala bulunmaktaymış. Bunu bilmenizde fayda var çünkü filmi izledikten sonra yaptığınız araştırmalar sonucu bu bilgilere ulaşacak ve oraları gidip görme isteğiyle yanıp tutuşacaksınız. Biliyorum.
Not2: Tek üzüldüğüm taraf ise filmde bir çok sahnenin kesilmiş olması. Orijinal halini bulup izleyebilirseniz bir çok şeyi daha iyi anlamlandırabilirsiniz.
Not3: Aylak Adam ın hala filmi çekilmedi, evet bende bunu çekecek bir yönetmenin ortaya çıkmasını sabırsızlıkla bekliyorum.
Sevgilerimle.
Bu filmi izledikten yada kitabı okuduktan sonra belkide en çok Yusuf Atılganın ömründe sadece 2 roman yazabilmiş olmasına üzülüyorsunuz. Heleki son romanı canistan ı ise bitiremeden öldüğünü duyduğunuzda üzüntünüz katbekat artıyor. Yazsaydı kimbilir ne harikulade bir kitap olurdu. Belki filmi çekilirdi, ne kadar müthiş olurdu kimbilir. Acaba hangi oyuncu oynardı. Yalnızlık, yabancılaşma ne çok yakışırdı bunlar bir kitaba, bir filmine. Heleki Yusuf Atılgan anlatıyorsa eğer. .
Sonrasında defalarca okunan Aylak Adam, Anayurt Oteli ve yazdığı birkaç şiiri ve yazdığı birkaç hikaye. Zaman zaman Yusuf Atılganı yad ederek. Onun kadar iyi yazarların yetişebilmesini dilerken bulursunuz kendinizi.
Anayurt Otelini izlemem böyle anlardan birine denk geldi. Tek fark Anayurt Oteli ni izledikten sonra kitabını okumuş olmam maalesef.
Filmi izledikten sonra çoğu kez izlememiş olmayı diledim.
Bir çok kişide olduğu gibi tabiiki bende her zaman kitap uyarlamalarını izlemeden önce okunması gerektiği taraftarıyım. Yazım dili her zaman daha etkili ve daha iyi anlatıcıdır. Kimine göre film daha iyi anlatabilme özelliğine sahip gibi görünsede ben her zaman tam tersini düşündüm. Algısal farklılıklardan kaynaklı olsa gerek.
Her neyse,
Anayurt Otelini izlemem türk sinemacılığının gidişhatı açısından bu gününü fazlasıyla yermeme sebebiyet vermiş olsada eskiye yönelik fazlasıyla açlık ve merak duygusu uyandırdı içimde. Ardından bir sürü film buldum, izledim. Şimdiye kadar bunları bulamamış yada farkedememiş olduğum için bir yandan hayıflanıp diğer yandan inanılmaz bi haz duygusu yaşadım.
80 öncesi türk romancılığının ne denli lezzetli olduğunu yeni yeni idrak edip, tadını yeni yeni alabiliyorum.
Yine kısmen 80 öncesi ve kısmende 90 lı yıllara denk gelen bu romanları filmleştirme süreci var ve bu filmleri izlerkende aldığınız zevk okurken aldığınızdan tamamen farklı bi zevk olsada onunla kıyaslanacak ölçüde bi zevk olduğuna eminim.
O zevki en fazla alacağınız film ise Ömer Kavur,un çektiği Anayurt Oteli dir.
Birazda kendime kızarak söylüyorum ama bu filmi izlemeden önce Macit Koper in oyunculuğuna dair hiçbir fikre sahip değildim, hatta Macit Koper adını okuduğumda acaba kimdi diye biraz düşündüğümüde itiraf etmeliyim.
Fakat film bittiğinde türk sinemasındaki en iyi erkek oyuncu sıralamasında en üst sıralarda bulunması gerektiğini düşündüğüm bir oyuncu olduğuna karar verdim.
Filmin ana kahramanı Zebercet karakterini Macit Koperden daha iyi kimse canlandıramazdı herhalde. Zabercet demek Macit Koper demektir artık benim için.
Belkide bu kadar iyi bir oyuncu seçimi yüzünden Anayurt Oteli bir sinema filmi olarak hüsrana uğratmıyor insanı.
Velhasıl kelam, bir solukta izlediğim Anayurt Oteli insanda çok farklı sorgulama duyguları uyandırıyor. Her film insanı sorgulatmaz, yada her film insanda anlama çabası ortaya çıkarmaz. Bu film ise fazlasıyla ortaya çıkarıyor bu duygularınızı.
Zebercetin en donuk haliyle Benim adım Zebercet demesiyle başlar film. Tıpkı filmin sonunda aynı tepkisizlikle adını söylerkenki gibi.
Bu başlangıç izleyiciye Zebercet ile ilgili bir sürü ipucu vererek başlıyor filme.
Zebercetin iç dünyasının karartıcılığını, gelgitlerini, psikolojik bozukluklarını .. hepsinin anlatımı son derece etkileyici. ( görüntü yönetmeni Orhan Oğuzun başarısını olsa gerek)
Filmin sonu tam olarak netleştirilemesenizde, intihar etmeden önce tavan arasında foroğrafa baktığında bi çoğuna göre ankara treniyle gelen kadının aslında annesini temsil ettiğini düşünebiliriz.
Aslında Zebercetin hayatını düşündüğümüzde onun tüm bu sorunlarının kaynağının ailesinde başladığını düşünmekte mümkün.
Zebercetin otelde yaşadığı oda kendi hayatını, bilincini yansıtırken. Gelen kadının kaldığı oda ise Zebercetin bilinçaltı, takıntılarını, özlemlerini, yarımlığını sakladığı yerdir. Zamanla birbirine girer hepsi, bilinciyle bilinçaltı arasında gidip gelmekten yorulan bi insandır, fikrine eylemine sızan hareketsizlik duygusu, altüst olmuş gerçeklik, hayatının rutinine vurulmuş bir balta gibidir tüm bunlar. Ve tabiiki hiçbir zaman gerçekten sahip olamadığı bir kimliği reddedemeyecek olmanın yarattığı boşluktur esasında Zeberceti intihara sürükleyen.
Filmde sonradan bir daha izlediğinizde aslında rastlantısal olmayan bir çok tarihe rastlamakta mümkün, bunları anlanlandırmaya çalışmakta ayrı bir zevkli. Kısmen asker okuluna gitmesine ve ideolojik görüşüyle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Filmin belkide en çok akılda kalan sahnesidir son sahne. Ve son olarak söylenenler:
tam o sırada dışarıdan birkaç arabanın korna seslerini duydu; başka araçlar da katıldılar buna; kornalar, tren düdükleri, fabrika düdükleri arasız, kesintisiz ötmeye başladılar. neydi bu? kulakları mı uğulduyordu? yoksa dışarının, başkalarının bir çağrısı mıydı? yüzünü buruşturdu. sağdı daha, her şey elindeydi. ipi boynundan çıkarabilir, bir süre daha bekleyebilir, kaçabilir, karakola gidebilir, konağı yakabilirdi. dayanılacak gibi değildi bu özgürlük.
Uzun lafın kısası,
Anayurt Oteli Ömer Kavur sinemasının başyapıtı desek abartı olmaz. Ve tabiiki Yusuf Atılgan edebiyatınında.
Zebercet adını hiçbir zaman unutmayacaksınız.
Not: Filmin çekimleri Aydında yapılmış ve o otel nazillide hala bulunmaktaymış. Bunu bilmenizde fayda var çünkü filmi izledikten sonra yaptığınız araştırmalar sonucu bu bilgilere ulaşacak ve oraları gidip görme isteğiyle yanıp tutuşacaksınız. Biliyorum.
Not2: Tek üzüldüğüm taraf ise filmde bir çok sahnenin kesilmiş olması. Orijinal halini bulup izleyebilirseniz bir çok şeyi daha iyi anlamlandırabilirsiniz.
Not3: Aylak Adam ın hala filmi çekilmedi, evet bende bunu çekecek bir yönetmenin ortaya çıkmasını sabırsızlıkla bekliyorum.
Sevgilerimle.
Kitabı okuduktan sonra filme yabancılık çekmiyorsunuz.Hakikaten oyuncu seçimi çok yerinde olmuş. Macit Koper'in yanı sıra Serra Yılmaz da takdire şayan
Güzel bir yazı olmuş.Anayurt oteli filmini izlediğimde sanki bir David lynch filmi izliyormuşum gibi gelmiştir.Karanlık hikayesi ve ben zebercet değişi aklıma kayıp otoban filminde ki dick laurent öldü repliğini anımsatır.
Yalnızlık temasını yazılarında çok iyi işleyen Yusuf Atılganın Anayurt Oteli kitabından uyarlanan bu film izledikten sonra ruhunuzda bi daralma hissederseniz film amacına ulaşmış demektir. Türk sinemasının yapı taşlarından biri olan bu filmi ele alan Ömer Kavur her bir ayrıntıyı özenle işlemiştir.
Ayrıca Anayurt Oteli kitabını da herkese tavsiye ederim
Ayrıca Anayurt Oteli kitabını da herkese tavsiye ederim
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Bir gece vakti trt 2 de izledigim film ömer kavur sinemasinin da başyapıtı. Uzun uzadiya elestiri yapilacak detaylarla dolu film derin bir psikolojik altyapiya sahip. Filmi ve kitabi begenmeyenlerin ne tür seyleri sevdigini bilirsiniz.
"ne oldu? yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak her şeye karşın sağ kalmak...
"ne oldu? yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak her şeye karşın sağ kalmak...
" Maşatlık taşı sensin ulan ! " ( çok zor bir sahne içerden yıkıyor insanı )
Psikolojik gerilim türünde mutlaka izlenilmesi gereken filmlerimiz arasında. Zebercet’in dünyasına okuyarak da girilmeli..
Psikolojik gerilim türünde mutlaka izlenilmesi gereken filmlerimiz arasında. Zebercet’in dünyasına okuyarak da girilmeli..
Dikkatlice seyredildiğinde sessiz ortamda efsane filmler arasında yerini alabilecek bir Ömer Kavur şaheseridir.
Bu filmde Türkiye sinemasının en çok hakkı yenilen ve en iyi oyuncusu tartışmalarında adı geçmeyen fakat bana göre en iyi oyuncusu olan Macit Koper oynuyor. Zebercet rolü oynanması çok zor bir rol çünkü tiyatrodaki oyunculuk hiçbirine haiz değil. Macit Koper bu işin altından çok iyi kalkıyor. Tabi bunda Fransa'da eğitim alan Ömer Kavur'un ve Robert Bresson öğretilerinin payı büyük.
Ufak tefek noktalar dışında neredeyse birebir bir uyarlama. Macit Koper ise ilk gördüğümde kafamdaki Zebercet’e uymasa da şu anda benim için sadece Zebercet.
saydemir@gazeteduvar.com.tr
Anayurt Oteli ya da bir toplum nasıl ?ruh hastası? oldu Türkiye sinemasının en önemli filmlerinden ?Anayurt Oteli? restore edilmiş kopyasıyla yeniden sinemalarda. Filme bugünden bakınca Türkiye?nin modernleşme serüveninin sancılarını Zebercet?in kimliğinde seyirciye aktarmakta oldukça maharetli olduğu bir kez daha görülüyor. ?Anayurt Oteli? seyirciyle buluştuğu 1987 yılından bu yana yapılan ?Türkiye sinemasının en iyi filmleri? listesinde çoğunlukla kendisine ilk onda yer bulmayı başaran bir yapıt. Bunda filme kaynaklık eden Yusuf Atılgan?ın aynı adlı romanının gücü kadar ülke sinemasının en özel yönetmenlerinden birisi olan Ömer Kavur?un da payı var hiç kuşku yok ki. Çünkü filmin kahramanı Zebercet o güne kadar sinemamızda alışık olmadığımız bir tip olarak karşımıza çıkmıştı. Türkiye sineması, daha çok ?durum/ hikaye? anlatısı kalıbı üzerine şekillenen bir yapıya sah ... Devamı
Anayurt Oteli ya da bir toplum nasıl ?ruh hastası? oldu Türkiye sinemasının en önemli filmlerinden ?Anayurt Oteli? restore edilmiş kopyasıyla yeniden sinemalarda. Filme bugünden bakınca Türkiye?nin modernleşme serüveninin sancılarını Zebercet?in kimliğinde seyirciye aktarmakta oldukça maharetli olduğu bir kez daha görülüyor. ?Anayurt Oteli? seyirciyle buluştuğu 1987 yılından bu yana yapılan ?Türkiye sinemasının en iyi filmleri? listesinde çoğunlukla kendisine ilk onda yer bulmayı başaran bir yapıt. Bunda filme kaynaklık eden Yusuf Atılgan?ın aynı adlı romanının gücü kadar ülke sinemasının en özel yönetmenlerinden birisi olan Ömer Kavur?un da payı var hiç kuşku yok ki. Çünkü filmin kahramanı Zebercet o güne kadar sinemamızda alışık olmadığımız bir tip olarak karşımıza çıkmıştı. Türkiye sineması, daha çok ?durum/ hikaye? anlatısı kalıbı üzerine şekillenen bir yapıya sah ... Devamı
saydemir@gazeteduvar.com.tr
Anayurt Oteli ya da bir toplum nasıl ?ruh hastası? oldu Türkiye sinemasının en önemli filmlerinden ?Anayurt Oteli? restore edilmiş kopyasıyla yeniden sinemalarda. Filme bugünden bakınca Türkiye?nin modernleşme serüveninin sancılarını Zebercet?in kimliğinde seyirciye aktarmakta oldukça maharetli olduğu bir kez daha görülüyor. ?Anayurt Oteli? seyirciyle buluştuğu 1987 yılından bu yana yapılan ?Türkiye sinemasının en iyi filmleri? listesinde çoğunlukla kendisine ilk onda yer bulmayı başaran bir yapıt. Bunda filme kaynaklık eden Yusuf Atılgan?ın aynı adlı romanının gücü kadar ülke sinemasının en özel yönetmenlerinden birisi olan Ömer Kavur?un da payı var hiç kuşku yok ki. Çünkü filmin kahramanı Zebercet o güne kadar sinemamızda alışık olmadığımız bir tip olarak karşımıza çıkmıştı. Türkiye sineması, daha çok ?durum/ hikaye? anlatısı kalıbı üzerine şekillenen bir yapıya sahip. Asıl olarak hikayeye odaklanan ve karakterlerin de bu hikayeler içinde şekillendiği bu estetik Yeşilçam geleneğinin de omurgasını oluşturuyordu. Metin Erksan?ın özellikle ?Sevmek Zamanı?nda bu yapıyı bozma girişimiyle başlayan süreç, 70?li yıllarda ilk filmlerini üreten genç kuşak yönetmenlerle gelişmişti. Ancak ?Anayurt Oteli?, karakterin bizzat hikayenin kendisi haline geldiği, onun davranışlarının hikayenin geçmiş ve geleceğine dair ipuçları verdiği bir film olarak bu sürecin de zirvesini oluşturur. Bu yüzden kimi sinema tarihçileri eserin Türkiye?de ?karakter odaklı? ilk film olduğunu yazarlar. Haksız da sayılmazlar. ?Anayurt Oteli? yalnızca iyi bir film olduğu için değil, kendisinden sonraki, yani Reha Erdem, Zeki Demirkubuz, Nuri Bilge Ceylan ve Derviş Zaim?in başını çektiği kuşağın sinemasının da ?kurucu öznesi? olarak kabul edilebilir. ROMANA KÜÇÜK DOKUNUŞLAR Yusuf Atılgan?ın romanı 1973 yılında yayımlanmıştı ve 60?lı yıllarda geçiyordu. Ancak Ömer Kavur filmin çekildiği zamanda yani 1980?lerde geçmesini istediği için bazı değişiklikler yapmak ister. Senaryo Atılgan tarafından da beğenilince film çekilir. Bu değişiklikler hikayenin özünü bozmaz hatta onun zamanını daha da genişletir. Film genç bir kadının Anayurt Oteli?nin kapısından girip yer olup olmadığını sormasıyla açılır. Jenerik girer ve Zebercet ile tanışırız. Babadan yadigar bu oteli işletmektedir. Zebercet bir çırpıda hayatını anlatır seyirciye. 1950?de doğmuştur. Annesini 1960 yılında sünnet olduğu gün kaybetmiştir. 1971?de askerden döner ve babasının öldüğü 1980 yılından bu yana oteli işletmektedir. Dikkatli okur bu tarihlerin Türkiye için anlamını hemen fark etmiştir. Zebercet, Demokrat Parti iktidar olduğunda doğar, 1960 darbesinde annesini, 1980 darbesinde babasını kaybeder. Askerden döndüğü yıl ise muhtıra verilmiştir. Filmin zamanla kurduğu ilişki bununla kalmaz. Daha sonra konağın 1839?da yani Tanzimat Fermanı?nın ilan edildiği tarihte yapıldığını ve 1923?ten yani Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren de otel olarak kullanıldığını öğreniriz. Bütün bu tarihler Türkiye?nin modernleşme/demokratikleşme sürecinin ilerleme-kesintiye uğrama aşamalarını gösterir. Böylece Zebercet?in nasıl bir sürecin içinden çıkarak olduğu noktaya geldiğini anlarız. Zebercet, Türkiye?dir! ÖRSELENMİŞ BİR ?RUH? OLARAK ZEBERCET Bu olguları alt alta sıraladığımızda ortada ?didaktik? bir roman ve film olması gerektiği sonucuna varılabilir. Fakat öyle değildir. Yusuf Atılgan?ın karakter derinliği ile Ömer Kavur?un sinema dehası birleştiğinde bambaşka bir anlatı çıkar ortaya. Bütün bu tarihler, filmin ana ögesini oluşturmazlar. Film bu tarihlerde neler olduğunu hatırlatır seyirciye ve karakterine odaklanır asıl olarak. Kavur, Zebercet?in geçmişine dair anlattıklarının bir kısmını kullanmamıştır filmde ama bu boşluklar görsel olarak başarıyla doldurur. Otel tam da 1980 sonrası Türkiye?nin bir yansıması gibi kurulmuştur. Zebercet?in arada sırada cinsel ihtiyaçlarını gidermek için de istismar ettiği temizlikçi Zeynep, tedirginliği her halinden belli olan yaşlı bir müşteri, hayvan tüccarları, memurlar, seks işçileri vb. gelip geçer her gün otelden. Ancak Zebercet, filmin açılışında gördüğümüz ve bir hafta sonra döneceğini söyleyen kadını beklemektedir. Bekleyiş uzadıkça Zebercet?in davranışları da değişmeye başlar. Otelden fazla uzaklaşmayan, yalnız, tekinsiz ve cinsel açıdan tatminsiz bir adamdır. Müşteriler hakkında tahminlerde bulunur, onların geçmiş ve geleceklerine dair yorumlar yapar. Gizemli kadının gelişi geciktikçe Zebercet?in ruh sağlığı da bozulacaktır. Oteli kapatır ve insanların arasına karışmayı dener ancak gittiği hiçbir yerde yalnızlık ve kaybolmuşluk duygusunu üzerinden atamaz. Film, Zebercet?in nadiren sokağa çıktığı sahnelerden ikisiyle de dikkat çeker. İlki Cumhuriyet bayramı kutlamasıdır. Zebercet ilgilenmez kutlamalarla, şöyle bir bakıp geçer. İkinci sahne bir pazar yerindedir, muhtemelen bir camiden gelen dua sesi nedeniyle herkes ellerini açmış ?Amin? demektedir. Zebercet ellerini nereye koyacağını, nasıl açacağını bilemez. Yani bununla da ilgilenmemektedir. TOPLUMSAL DELİLİĞİN İZDÜŞÜMÜ Zebercet, Tanzimat?tan bugüne bir türlü tamamlanamamış, sivil/askeri müdahalelerle kesintiye uğramış çarpıtılmış modernleşme/demokratikleşme süreçlerinin hüküm sürdüğü bir ülkenin neden bu kadar arada derede kaldığını anlayamayan bireyidir aslında. Kendisini ne cumhuriyete ait hisseder ne de dine. Ne geleneklerinden kopabilmiştir ne de modern ilişkiler yaşayacak kadar gelişebilmiştir. Geçmişini travmalar, bugününü bekleyişler belirler ama gelecek yoktur hayatında. ?Anayurt Oteli? bir roman ve bir kitap olarak bütün bu ağır yükü, politik bir metinle değil, bu toplumsal hafızanın ?sıradan? bir insanın psikolojisi üzerinde yarattığı yıkımla anlatmayı başarır. ?Anayurt Oteli?ni ülke tarihinin en iyi filmlerinden birisi yapan ve bugünkü ?insan ruhunu anlamaya çalışan? filmlerden ayıran şey de budur! ?Anayurt Oteli? birçok kereler izlenmeyi hak eden bir film, okunması gereken bir roman.
Anayurt Oteli ya da bir toplum nasıl ?ruh hastası? oldu Türkiye sinemasının en önemli filmlerinden ?Anayurt Oteli? restore edilmiş kopyasıyla yeniden sinemalarda. Filme bugünden bakınca Türkiye?nin modernleşme serüveninin sancılarını Zebercet?in kimliğinde seyirciye aktarmakta oldukça maharetli olduğu bir kez daha görülüyor. ?Anayurt Oteli? seyirciyle buluştuğu 1987 yılından bu yana yapılan ?Türkiye sinemasının en iyi filmleri? listesinde çoğunlukla kendisine ilk onda yer bulmayı başaran bir yapıt. Bunda filme kaynaklık eden Yusuf Atılgan?ın aynı adlı romanının gücü kadar ülke sinemasının en özel yönetmenlerinden birisi olan Ömer Kavur?un da payı var hiç kuşku yok ki. Çünkü filmin kahramanı Zebercet o güne kadar sinemamızda alışık olmadığımız bir tip olarak karşımıza çıkmıştı. Türkiye sineması, daha çok ?durum/ hikaye? anlatısı kalıbı üzerine şekillenen bir yapıya sahip. Asıl olarak hikayeye odaklanan ve karakterlerin de bu hikayeler içinde şekillendiği bu estetik Yeşilçam geleneğinin de omurgasını oluşturuyordu. Metin Erksan?ın özellikle ?Sevmek Zamanı?nda bu yapıyı bozma girişimiyle başlayan süreç, 70?li yıllarda ilk filmlerini üreten genç kuşak yönetmenlerle gelişmişti. Ancak ?Anayurt Oteli?, karakterin bizzat hikayenin kendisi haline geldiği, onun davranışlarının hikayenin geçmiş ve geleceğine dair ipuçları verdiği bir film olarak bu sürecin de zirvesini oluşturur. Bu yüzden kimi sinema tarihçileri eserin Türkiye?de ?karakter odaklı? ilk film olduğunu yazarlar. Haksız da sayılmazlar. ?Anayurt Oteli? yalnızca iyi bir film olduğu için değil, kendisinden sonraki, yani Reha Erdem, Zeki Demirkubuz, Nuri Bilge Ceylan ve Derviş Zaim?in başını çektiği kuşağın sinemasının da ?kurucu öznesi? olarak kabul edilebilir. ROMANA KÜÇÜK DOKUNUŞLAR Yusuf Atılgan?ın romanı 1973 yılında yayımlanmıştı ve 60?lı yıllarda geçiyordu. Ancak Ömer Kavur filmin çekildiği zamanda yani 1980?lerde geçmesini istediği için bazı değişiklikler yapmak ister. Senaryo Atılgan tarafından da beğenilince film çekilir. Bu değişiklikler hikayenin özünü bozmaz hatta onun zamanını daha da genişletir. Film genç bir kadının Anayurt Oteli?nin kapısından girip yer olup olmadığını sormasıyla açılır. Jenerik girer ve Zebercet ile tanışırız. Babadan yadigar bu oteli işletmektedir. Zebercet bir çırpıda hayatını anlatır seyirciye. 1950?de doğmuştur. Annesini 1960 yılında sünnet olduğu gün kaybetmiştir. 1971?de askerden döner ve babasının öldüğü 1980 yılından bu yana oteli işletmektedir. Dikkatli okur bu tarihlerin Türkiye için anlamını hemen fark etmiştir. Zebercet, Demokrat Parti iktidar olduğunda doğar, 1960 darbesinde annesini, 1980 darbesinde babasını kaybeder. Askerden döndüğü yıl ise muhtıra verilmiştir. Filmin zamanla kurduğu ilişki bununla kalmaz. Daha sonra konağın 1839?da yani Tanzimat Fermanı?nın ilan edildiği tarihte yapıldığını ve 1923?ten yani Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren de otel olarak kullanıldığını öğreniriz. Bütün bu tarihler Türkiye?nin modernleşme/demokratikleşme sürecinin ilerleme-kesintiye uğrama aşamalarını gösterir. Böylece Zebercet?in nasıl bir sürecin içinden çıkarak olduğu noktaya geldiğini anlarız. Zebercet, Türkiye?dir! ÖRSELENMİŞ BİR ?RUH? OLARAK ZEBERCET Bu olguları alt alta sıraladığımızda ortada ?didaktik? bir roman ve film olması gerektiği sonucuna varılabilir. Fakat öyle değildir. Yusuf Atılgan?ın karakter derinliği ile Ömer Kavur?un sinema dehası birleştiğinde bambaşka bir anlatı çıkar ortaya. Bütün bu tarihler, filmin ana ögesini oluşturmazlar. Film bu tarihlerde neler olduğunu hatırlatır seyirciye ve karakterine odaklanır asıl olarak. Kavur, Zebercet?in geçmişine dair anlattıklarının bir kısmını kullanmamıştır filmde ama bu boşluklar görsel olarak başarıyla doldurur. Otel tam da 1980 sonrası Türkiye?nin bir yansıması gibi kurulmuştur. Zebercet?in arada sırada cinsel ihtiyaçlarını gidermek için de istismar ettiği temizlikçi Zeynep, tedirginliği her halinden belli olan yaşlı bir müşteri, hayvan tüccarları, memurlar, seks işçileri vb. gelip geçer her gün otelden. Ancak Zebercet, filmin açılışında gördüğümüz ve bir hafta sonra döneceğini söyleyen kadını beklemektedir. Bekleyiş uzadıkça Zebercet?in davranışları da değişmeye başlar. Otelden fazla uzaklaşmayan, yalnız, tekinsiz ve cinsel açıdan tatminsiz bir adamdır. Müşteriler hakkında tahminlerde bulunur, onların geçmiş ve geleceklerine dair yorumlar yapar. Gizemli kadının gelişi geciktikçe Zebercet?in ruh sağlığı da bozulacaktır. Oteli kapatır ve insanların arasına karışmayı dener ancak gittiği hiçbir yerde yalnızlık ve kaybolmuşluk duygusunu üzerinden atamaz. Film, Zebercet?in nadiren sokağa çıktığı sahnelerden ikisiyle de dikkat çeker. İlki Cumhuriyet bayramı kutlamasıdır. Zebercet ilgilenmez kutlamalarla, şöyle bir bakıp geçer. İkinci sahne bir pazar yerindedir, muhtemelen bir camiden gelen dua sesi nedeniyle herkes ellerini açmış ?Amin? demektedir. Zebercet ellerini nereye koyacağını, nasıl açacağını bilemez. Yani bununla da ilgilenmemektedir. TOPLUMSAL DELİLİĞİN İZDÜŞÜMÜ Zebercet, Tanzimat?tan bugüne bir türlü tamamlanamamış, sivil/askeri müdahalelerle kesintiye uğramış çarpıtılmış modernleşme/demokratikleşme süreçlerinin hüküm sürdüğü bir ülkenin neden bu kadar arada derede kaldığını anlayamayan bireyidir aslında. Kendisini ne cumhuriyete ait hisseder ne de dine. Ne geleneklerinden kopabilmiştir ne de modern ilişkiler yaşayacak kadar gelişebilmiştir. Geçmişini travmalar, bugününü bekleyişler belirler ama gelecek yoktur hayatında. ?Anayurt Oteli? bir roman ve bir kitap olarak bütün bu ağır yükü, politik bir metinle değil, bu toplumsal hafızanın ?sıradan? bir insanın psikolojisi üzerinde yarattığı yıkımla anlatmayı başarır. ?Anayurt Oteli?ni ülke tarihinin en iyi filmlerinden birisi yapan ve bugünkü ?insan ruhunu anlamaya çalışan? filmlerden ayıran şey de budur! ?Anayurt Oteli? birçok kereler izlenmeyi hak eden bir film, okunması gereken bir roman.
Yıllar sonra tekrar izledim.Biliyorum bir eşik sonra tekrar izlerim.Düğüm noktası hala aynı: Yusuf Atılgan'a mı,Ömer Kavur'a mı,Macit Koper'e mi hayran olmalı? Ah Canım Zebercet...
Yeniden beyaz perdede.. fırsatı kaçırmayın ;)
Yusuf Atılgan’ın kitabından, Ömer Kavur’un yorumuyla uyarlanmış. Bazen kafkaesk bir hikayenin, bazen kalabalık içinde yalnız kalanların, bazen yabancılaşmanın, bazen marazi ama hüzünlü olanın tanımını size verebilir. İzleyin.
Yusuf Atılgan'a Aylak Adam romanında aslında tam anlamıyla beni anlatmasıyla bağımlı kaldım. Anayurt Oteli'nin kitabını okuduğumda açık söylemek gerekirse zorluk çektim. Bir kez daha okudum, hatta bir kez daha... Ya kendimi veremediğimden ya da öz eleştiri yapmak gerekirse benim gerizekalılığımdan kitabı 3. okuduğumda anladım. Ardından yarım kalmış olan Canistan romanını okudum, yarım kalmış hali bile bambaşkaydı. Evet, filmini yaklaşık 5 dakika önce bitirdim. Türk Sinemasının zamanında ne güzel işler yaptığını görmek enfesti. Zebercet, bir o kadar bağlı, çaresizliğin içinde kaybolmuş bir adam. Yalnız, yalnızlık hayatında boşluklara sebep olmuş, o boşlukları bir kadınla doldurmak istemiş fakat o kadın, yok... Harikaydı.
Bir edebiyat uyarlaması olarak edebi dil, sinema diline ağır basıyor bu filmde. Edebiyat uyarlaması filmlerin genel sorunu bu, yinede çok güçlü bir film, izlenmeli.
kitabıda çıkmış, ayrıca film trt 2 nin geceleri geleneksel olarak koydugu bir filmdri bu
-daha neyi bekliyorum demiştir zebercet anlamsız gecen ömrünün sinirsel döngüsünü koparı vermiştir
sanki dünyadaki sekiz milyar insanın ne yaptıgı sorusuna çok mantıklı bir cevap varmış gibi
-daha neyi bekliyorum demiştir zebercet anlamsız gecen ömrünün sinirsel döngüsünü koparı vermiştir
sanki dünyadaki sekiz milyar insanın ne yaptıgı sorusuna çok mantıklı bir cevap varmış gibi
Ömer Kavurun en iyi filmi Gizli Yüzdür..Grilletten bol bol esintiler taşır..
Anayurt Oteli ile sınırlı kalmayın..
Anayurt Oteli ile sınırlı kalmayın..
Anayurt Oteli filmine Benzer Film ekliyorsun.
Anayurt Oteli filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Anayurt Oteli filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL