Orada Olmayan Adam

Bir sahnede Crane için şu sözler söylenir: ''Kendisine yer olmayan bir dünyada yaşamaya mahkum, sıradan bir adam.'' O, bu dünyada yer kazanmak için uğraş verir. Bu uğraş ise asla bir yükselme hırsı değil, arayıştır. Bu uğraş sonucu verdiği kayıplarının ardından yas tutar, üzülür ama yine de içinde arayış içindedir çünkü arayış hayatın uçsuz bucaksız yolculuğudur, bizi varlıktan öte insan yapan yegane şeydir. Düşündürür, sorgulatır, yenilenmemizi sağlar. Crane'de bu arayış, yaşadıklarından ötürü belki de hedefe dönüşmüş olacak ki, müşterisinin, piyanoda sürekli ''Sonata Pathetique'' çalan kızına menajer olmak bile ister. Bu aslında başarısızlık öyküsünün son çırpınışlarıdır. Öykünün içinde ise başarısız olan kesinlikle sadece Ed Crane değil, çevresindeki herkes de aslında başarısızdır. Buna Amerikan hukuk sistemi de dahil.

''Labirentteyken dikkatsizce dolanıp yönünü şaşırırsın ve çıkmaz yollara saparsın. Ama biraz ilerleyince de ''Benim hayatım neden böyle'' diye düşünürsün.'' Filmde ki bu replik, Ed Crane'nin yaşam sürecini anlatan belki de en vurucu anlatı.

Coen Kardeşlerin 2001 yılında yazıp yönettiği kara film olan The Man Who Wasn?t There için kendi adıma şunu söyleyebilirim, Coen Kardeşlerin Fargo'yla beraber en iyi filmi. Sinematografisi, Ed Crane karakterini canlandıran Billy Bob Thornton'un aşırı karizmatik, sigaralı ve muazzam oyunculuğu, zekice yazılan karakterler ve diyaloglar?Peki ya ona hayran kalmamızın sebebi elinden ve ağzından düşürmediği sigara mı? Karizması mı? Tükenmişliği mi? Bu tükenmişliğe karşı verdiği mücadele mi?

Hem müzikleriyle,hem sinematografisiyle,hem oyunculuklarıyla, hem de Coen'lerin harika yönetimiyle beni benden almış ama sinema çevrelerince ''underrated'' bırakılmış bir şaheser.

Coen tarzına alışkın olanlar bilir kendileri birer kara film hastasıdır ve filmleriyle de bunu gösterirler.'No Country for Old Man ' (10/10) filminde bir sonraki sahnede ne olduğunu bilemiyoduk ve bunun av-avcı kovalamacasıyla birlikte harmanlanıp sunulmasıyla mükemmel bir aksiyon filmi izlemiştik.'The Man Who Want There' ( 9/10) filminde de bir sonraki sahnede ne olacağını kestiremiyoruz ama görece olarak daha sakin bir hikayeye sahip . Lakin kendinizi olayların akışına kaptırdığınızda sakin olan bu hikaye gerçekten bir heyecan fırtınasına dönüşebiliyor ki bana öyle oldu bu yüzden Coen Kardeşleri kutlamamam elde değil.

Bu şaheseri izlerken Ed Crane'in sigara içişi, Beethoven 'ın ''Moonlight Sonata'' eşliğindeki sekanslar, Billy Bon Thornton'ın hikayeyi anlatışı , kaza yapan arabanın havadaki mükemmel uçuş sahnesiyle yaşadığım şok,uzaylılar vs gibi gördüğüm birçok element de filmi mükemmel kılan etkenler arasında.Ama gene aklıma geliyor , Cannes Film Festivali'nde en iyi yönetmen ödülü alan Joel Coen'in bu muhteşem filmi nasıl olurda Akademi tarafından bir tek adaylıkla(sinematografi) geçiştirilir, ilginç. Sonuçta bu film iyidir, candır ,izleyelim izlettirelim .