Bir yere kadar "Mavi en sıcak renktir" filminin erkek versiyonu tadı veren sonra François Ozon klasik hikaye anlatıcılığına evrilen hayran olduğum yönetmenin nispeten zayıf bulduğum filmlerinden ama bizi 85 yazına ışınlaması ve aşkı seyirciye geçirmesiyle bile yine fark yaratmış olduğunu da belirteyim.
Uzun zamandır sinema salonlarına gelmesini beklediğim,pandemiden ötürü mümkün olmayınca baya baya film sitelerinde aradığım ama bulamadığım,bulduğum gün izlememe rağmen yorum yapmak için uzunca bir süre beklediğim film..Ozon filmlerini seviyorum lakin 85 yazı için olumsuz çok yorum duymuştum.Baa kalırsa film bu eleştirileri haketmiyor.Ancak insan ister istemez Frantz,kumun altında,veda vakti ile de kıyaslıyor.Bu filmlere göre daha yüzeysel bir film olsada aşk acısını bana iliklerime kadar hissettirdi ve gerçekten 80’lerden bir hikaye izliyormusum hissini verdi.
Ozon hayranı olarak büyük heyecanla gidip hayal kırıklığıyla döndüğüm bir film. İnanılmaz şaşkınım. Her şey normal seyirde giderken birden bambaşka bir hikayeye büründü. Dram izlerken kendimi absurd bir komedinin içinde buldum. Fakat müzikler ve karakter uyumu müthişti, David ve Alex’i çok sevdim.
@ustilago
1 yıl önce
4.1 / 10
@sabiha
2 yıl önce
@betelgeuze
2 yıl önce
@mahi
3 yıl önce
@tayla
3 yıl önce
7.8 / 10
@merodesidero
3 yıl önce