Oldukça vurucu bir film. Bir akıl hastanesine yatırılan ve kendini karga sanan Coco, akıl hastanesinin duvarlarında gezen başka akıl hastaları ile tanışır. Bu üçlünün duvarda gezme ufkunu açan Coco, artık şehrin heryerinde duvar üzerinde gezmek kaydıyla gezilebileceğini kabullenir. Bu şekilde gezerken bir kiliseye denk gelirler ve onlara iyi bir yaklaşım sergileyen papaz, kendilerine incil verir. İncilden kıyameti okuyan bu üç akıl hastası, maden dünyanın sonu gelecekmiş bunu iyi bir yerden izleyelim diye yollarına devam ederler.
Akıl hastanesindeki hastalara davranış biçimlerinden tutun, akıl hastalarının düşünce biçimlerinin nasıl uçsuz bucaksız olabileceğine kadar zengin bir içeriğe sahip film. Filmi ciddi anlamda baltalayan kısımsa yirmi dakika boyunca mastürbasyon yapan şahısla oldukça değişik bir cinsel organa sahip geçmişten gelen öğretmen. Tsumiji nasıl bir kafa yaşamışta öğretmenini böyle tasvir ediyor bu konuda ciddi bir bilgi alamadık.
"Hep bir tabancam olsun istemişimdir. Ya da oyuncak bebeğim" sahnesinde David Cooper’ın The Language of Madness ’taki "Umut yok,yalnızca sürgit mücadele var ; bu, bizim umudumuz. Deliliğin dili işte bu cümleyle başlar" sözlerini hatırlattı.
@tiamath
1 yıl önce
7 / 10
Akıl hastanesindeki hastalara davranış biçimlerinden tutun, akıl hastalarının düşünce biçimlerinin nasıl uçsuz bucaksız olabileceğine kadar zengin bir içeriğe sahip film. Filmi ciddi anlamda baltalayan kısımsa yirmi dakika boyunca mastürbasyon yapan şahısla oldukça değişik bir cinsel organa sahip geçmişten gelen öğretmen. Tsumiji nasıl bir kafa yaşamışta öğretmenini böyle tasvir ediyor bu konuda ciddi bir bilgi alamadık.
@alisinatif
3 yıl önce