Camille Claudel'in neredeyse 30 yıl süren akıl hastanesindeki yaşamı daha ne kadar iyi anlatılabilirdi ki...Sonuçta akıl hastanesinde geçenyirmi küsür yıldan bir kesit anlatılıyor, filmden çoktaatraksiyon beklememek lazım ;) Camille gibi bir sanat dehasını ne güzel canlandırmışjuliette Binoche..
Camille Claudel'in biyografisi farklı bir kadro ile 1988 yapımı filmde başarıyla anlatılmıştı. Bu filmde sanatçının bütünsel biyografisi anlatılmak yerine aklıl hastanesinde geçirdiği kesite bir bakış atılmış. Filmin başında ve sonunda yazılan notlar ile biyografisi özetlenmiş. Dolayısıyla ele aldığı bu dönem için çokça "ekşın" beklemek anlamsız. Bu bir tercih ve tercihin bu yönde olduğu samimiyetle ortaya konmuş. Bu kadar dar bir kesit ele alındığı için anlatılacak konunun kısırlığı filmin süresini de kısaltmış. Aslında daha da kısalabilecek süre biraz gereksiz görüntülerle uzun tutularak standart bir film süresine getirilmeye çalışılmış. Tamamlayıcı bir eser olarak değerlendiripJuliette Binoche'nin ustalık dönemi oyunculuğunun keyfi çıkarılmalı... 70/100
1988 yapımı Camile Claudel'de Isabelle Adjani çok daha etkileyiciydi benim fikrimce. Evet hayatının farklı dönemlerini konu alıyor, evet Camille'in olgunluk dönemlerine Binoche çok yakışmış. Fakat yine de ben ilkinde aldığım tadı yakalayamadım.
Film bitince düşündüğüm tek şey; sanatçının yaşarken yüzü gülmedi üstüne hayatının filmi çekildi gene gülmeyeceğidir. Çünkü ne yaşadığı acı düzgün yansıtılabilmiş ne de hayatının bir kesiti. Çok güzel olabilirdi adını duyduğumuzda yaşadıkları aklımıza gelebilirdi. Buna rağmen filmden çıkınca yarım yamalak hislerle ayrılıyorsunuz .
@muhammed_b
4 yıl önce
@pudukheba
7 yıl önce
7.5 / 10
@poormf
10 yıl önce
7 / 10
@elfamorphosis
10 yıl önce
@aslihanulu
11 yıl önce
1 / 10
@miilaa
11 yıl önce
@ibodirector
11 yıl önce