Cesur Yürek Gelini Alır Yorumları

Nadir rastlanabilecek hint filmlerinden biri. Üç saat boyunca, müzik ve dans kareograifleri de buna dahil olmak üzere hiç sıkılmadan izleyebiliyorsunuz. Simran, 20li yaşlarında hayatının baharında bir kızdır fakat hindistan adetleri üzere doğduğun sözü verilmiş olan kişi ile evlendirilecektir. Raj ise, okulu terk etmiş zengin bir ailenin çocuğudur ve daha fazla okula devam etmeyeceği kesinleştikten sonra artık işlerin başına geçmesi gerekmektedir. İkisininde bu hayat dönüm noktalarında yapmak istedikleri son bir şey vardır. Avrupa turu atmak. İşte bu tur hayatlarının kesiştiği ve değiştiği bir tur olur.

Filmde baştan sonra dikkat çeken birçok unsur mevcut. En başta, okulu geçemediği için beklediğimiz klişeleri kıran "bravo aramızda okulu en ileri seviyede bırakan sen oldun oğlum!" girişi, piyano çalma(yada çalamama) sahnesi, her kıza aynı metodu kullanması, kızların sürekli fedakarlık etmek zorunda olduğu bir toplumda doğdukları ile ilgili eleştiriler, evlilikteki kız-erkek tarafı keskinliği ile ilgili göndermeler gibi. Film sadece romantik komedi değil aynı zamanda süre gelen çekilmez geleneklere de iyi bir eleştiri niteliğindedir. Filmdeki her şarkı/sözleri ve dansları özenle hazırlanmış. Çoğu hint filminde bu sahnelerin yarısını geçmişliğim vardır ama bu filmde hepsini izledim.

Filmi eleştirdiğim tek nokta sondaki kavga sahnesi. Gerçekten çok sırıtan sahneler mevcut. Daha profesyonel çekilebilirdi. Filmin 2,7 saatlik kısmına bu kadar özen gösterip son sahneyi bu kadar özensiz yapmak gerçekten yakışmamış.

Sıkıldığım bir film oldu. Aldığı puanı hiç haketmeyen bir film olduğunu düşünüyorum. Daha iyi Hint filmleri varken bunla vakit kaybetmenizi önermem. Ne "Romantik" bir film ne de "komedi" filmi. Avrupa seyahatine çıkma fikrini daha iyi işleyebilirlerdi örneğin. Hem romantik hem komik birçok sahne çıkabilirdi fakat pek fazla güldürmeyen üstelik duygusal olarak da içine çekmeyen sahneler çekmeyi başarmışlar.

Filmin hikaye kısmı çok rahat 1-1.5 saate indirilebilir ve çok da güzel çekilebilir. Bunu diğer birçok Hint filmleri için de söyleyebiliriz evet ama en azından iyi Bollywood filmlerindeki danslar, şarkılar, koreografiler daha güzel. Örnek: Sholay, Kabhi Khushi Kabhie Gham. Bu filmdeyse ne danslardan ne şarkılardan diğerlerindeki kadar zevk aldım. Müzikleri çok beğenilmiş fakat bir ikisi dışında pek beğendiğimi söyleyemeyeceğim.

Sondaki kavga sahnesinde yumrukların, tekmelerin gerçekten atılmadığını fark etmek de bir başka kötü yöndü filmde. 70’li yıllarda Yeşilçam’da daha iyi dövüş sahneleri vardı.

Başladığım bir filmi yarım bırakmak istemediğim için izledim sonuna kadar. Belki sonlara doğru beni yanıltır diye düşündüm fakat hiç de öyle olmadı. Son söz kötü bir film, vakit kaybetmeye değmez.