insan evlatlarıyla diğer canlıların evlatlarını ayıran yegane şey arzu olabilir mi acaba. bu sorunun cevabını verebilecek birini tanıyorum, hikayemizin kahramanı profesör imanuel rath. kendisi bir kabare şarkıcısına olan aşkı uğruna saygın hayatından vazgeçmiş biri. hani geometride bir kural vardır paralel olmayan iki çizgi bir noktada birleşir diye. profesör ile lola lolanın buluşması da öyle, birbiriyle alakası olmayan iki hayat bir noktada birleşiyor sonra ise tekrar sonsuza dek ayrılıyor.
belki aşk herşeye affeder ama aşkın da bir süresi vardır. ama çevresi tarafından saygı görmenin önemsenmenin bir süresi yoktur belkide bu sebeple ölmek kötüdür ama yalnız ölmek daha kötüdür. filmimiz kulaklarımıza sen sen ol yalnız ölme diye mi fısıldıyor bilemeyiz. ama finaldeki duygu serenadı canlarımızı bildiğin yakıyor.
tavsiye film listelerinde göre göre bıkıp izlemeye karar verdiğim bir filmdi ve iyiki izlemişim. iyiki varsınız iyi filmler...
Finalde karakterin "sahneye" çıkıp can alıcı etkileyicilikte sahnelere imza atması benim gözümde bir filmin turnusol kağıdı gibi bir şey. Le Notti di Cabiria, Paths of Glory gibi örneklerin öncülü meğer bu filmmiş. Sesli sinemaya henüz geçilmişken ve müzikal anlatım denen şey bir örtü tüm sinemanın üzerindeyken bu örtüyü kırıştırmadan güzel bir eser çıkarmış ortaya yönetmen. Femme fatale'ye de selam etmiş dünya.
@faj
7 yıl önce
belki aşk herşeye affeder ama aşkın da bir süresi vardır. ama çevresi tarafından saygı görmenin önemsenmenin bir süresi yoktur belkide bu sebeple ölmek kötüdür ama yalnız ölmek daha kötüdür. filmimiz kulaklarımıza sen sen ol yalnız ölme diye mi fısıldıyor bilemeyiz. ama finaldeki duygu serenadı canlarımızı bildiğin yakıyor.
tavsiye film listelerinde göre göre bıkıp izlemeye karar verdiğim bir filmdi ve iyiki izlemişim. iyiki varsınız iyi filmler...
@paradigma
15 yıl önce
9 / 10