R

R hapse düşer ve başka bir R ile tanışır. Birlikte hapishanenin katı hiyerarşisini kendi avantajlarına çevirebileceklerine inanırlar. Ancak, katı ve gerçekçi Danimarkalı bakışıyla, hapishane mahkuma ancak iki seçenek sunar: Kurban olmak ya da katil olmak.

Rune, bir bıçaklama olayı nedeniyle hapse girer ve şiddetin, yolsuzluğun ve ırkçılığın kol gezdiği bu ortamda varolmaya çalışır. Babalar, birini benzetmesi için Runeu görevlendirir ve o noktadan itibaren en aşağılık işlere koşturulan bir köle haline gelir. Kendini sağlama almak için, aksayan uyuşturucu ticaretini yola koyacak bir çözüm geliştirir. Hapishanedeki tek gerçek arkadaşı Rashidi, ticaretin müslüman ayağını bağlaması amacıyla işine ortak eder. Patronun gözüne girer ama düşmanlar da edinir.Peygamberin Maliki gibi durumu kontrolü altında tutmayı başaracak mı? Tüm mesele orada. Tüm fark da. Ama bu öyle bir fark ki, ortaya tamamen bambaşka bir film çıkarıyor.Peygambergerçekçi ise bu film naturalist. İskandinav eli değmiş. Kamera çıplak, görüntüler ham, anlatım sert. Kapı, ayak, yatak sesi gibi dış sesler yüksek, konuşmalar ekonomik. Tatlı anlar sadece Rashid ve Runeun mutfakta beraber çalıştıkları sahnelerle sınırlı. R ikisini birden temsil ediyor. Zira filmin meselesi, hapishanelere önemsiz olabilecek suçlardan düşmüş Rlerin suçlu ve/veya kurban olarak rehabilite edilmesine odaklanıyor.