Son Mohikan

18.Yüzyılın sonlarına doğru Amerika kıtasında verilen bir ingiliz - fransız mücadelesinin arasında kalmış olan kabilelerin, bu savaşta taraflarını belirleyici unsurları kısmen işleyerek başlayan filmi asıl taşıyan nokta Daniel Day'in oyunculuğu ve filmin efsanevi müziğidir diyebilirim. İkinci olarak oldukça hareketli savaş sahneleri filmi güzel doldurmaktadır. Fakat filmle beraber paralel ilerleyen Hawkeye-Cora Munro aşkı filmin ana temasının kalitesini (bence) biraz düşürüyor.
Çatışma ve dövüşlerde ki ufak tefek sırıtan görünümler dışında çatışmalar başarılı (örnek verecek olursak, Cora'nın babası attayken arkadan üzerine atlayan yerliye, cebindeki tabancayı çıkarıp arkaya çevirerek ateş ederek öldürüyor ama silahın namlusunun geldiği kısım ile vücuttan mermi çıkan kısım alakasız veya kaleden ülkeye dönerken ki orman yolu kuşatmasında ki bir boğaz kesme sahnesinde bıçak boğaza neredeyse hiç değmiyor) . Bir de eleştirmek istediğim şu Cora ile Hawkeye'nin saçma öpüşme sahnesi. Belli ki aktörlerden biri pek istekli değilmiş bu sahneye -ki yüzlerini birbirlerinin göğüslerine kapatıp duruyorlar. Madem öyle ilk baştaki öpücük sahnesinden sonra kesip, işin bittiği sahneye geçiş yapsaydınız daha başarılı olabilirdi.
Bu eleştrilerimi toparlayan kısmı ise filmin son on dakikalık kısmıdır. Alışılmışlığın dışında ve daha mantığa yatkın bir final ile film ortalamanın üzerine çıkmıştır. eğer orada kızı intihar etmekten kurtaran bir senaryo yazılsaydı, film boyunca gelen kalite inanılmaz düşmüş olurdu.