Gel ve Gör

Savaş bir insanlık hastalığı belki kesin bir tedavi yöntemi yok ama sağduyusu olan tüm insanlar semptomlarını azaltmak için ellerinden gelen herşeyi yapıyor. onlardan biri de elem klimov, yönettiği bu son filmde öyle sekanslara imza atmış ki anlaşılır gibi değil. sinema tüm diğer sanatların oluşturduğu bir voltran adeta. bundandır tesir gücü tüm diğer sanat dallarının toplamından fazla. zaten bazı filmlerin yüreklerimizi boyutlar arası bir yolculuğa çıkarmasının başka bir izahı yok. 1943'ün beyaz rusyası, hitlerin ölüm saçan müridleri rusyayı fersah fersah işgal etmekte. gönüllü bir rus birliğine yeni katılan florya savaşı bir büyüme bahanesi olarak kullanmanın derdinde. fakat büyümek savaşların sebep olduğu bahanelerin en masumu kalır. gel ve gör öyle bir savaş filmi ki savaşan birliklerin yer aldığı hiçbir sekans görmüyorsunuz. zaten saksıyı biraz olsun çalıştırdığınızda sıcak çatışma denen durumun aslında savaşların küçük bir zaman dilimini işgal ettiğini, asıl yıkımın ise çatışmaların öncesinde ve sonrasında yaşandığını anlıyorsunuz. hollywood kökenli savaş filmleri birazda aksiyon sahnelerinden gelecek olan rantın hesabıyla, savaşları bir savaş oyunu gibi gösterirler ve farkında olmadan kötüledikleri şeyden seyircinin seyir zevki almasına neden olurlar. bu film ise savaşlarda atılan en tesirli bombanın yüreklerde patladığını haykırıyor. evet savaşların yarattığı en büyük yıkım insanın yegane sığınağı olan insanlığa olan inancını yitirmesidir. otomatik portakal filminde şiddete meyyal alex karakterine izletilen şiddet karşıtı filmi hatırlarsınız işte o filmin bu film olma ihtimali var diyeyim ve gerisini size bırakayım. iyi seyirler...