Arizona Rüyası

Duygusallık adına filmde yok yok. Genç balıkçı kalfası Axel, çok sevdiği amcası tarafından düğününe çağrılmaktadır. Amcası, Arizona da bir cadillac satıcısıdır. Axel, amcası gibi olmak istemiyordur ve kendi hayallerine göre yaşamak istiyordur. Ama amcasının ricası üzerine en azından bir hafta dükkanda çalışmayı kabul etmiştir. Bu sırada Elaine ve Grace isimli (anne-kız) iki müşteri gelir. Axel'in hayatı bu noktadan sonra değişir. Elaine'ye aşık olur ve Elaine'nin doğum gününde akşam yemeğine davet edilir. Bu noktadan sonra duygularına dur diyemez artık ve Elaine'nin çekimine kapılarak hayatını sürdürmeye devam eder.

Film, genç düşkünü olan Leo'dan, uçmak için elinden geleni yapan ve hoşlandığı gençlerle birlikte olan dul Elaine'ye kadar, annesinin gölgesi altında kalmış ve istediği kimseyle birlikte olamamış Grace'den, hayatı film izlemek ve aktör olma hayalleriyle geçen Paul'a kadar, bir çok duyguyu barındırmaktadır. Özellikle Elaine'nin oyunculuğu efsaneydi. Evet Johnny kendini her türlü izlettiriyor ama Elaine bu filme resmen kendini adamış gibi oynuyordu. Her sahnesi ve mimiği tam yerindeydi. Grace'in oyunculuğunu bu kadar takdir edemem ama oynadığı sahnelerdeki incelikler çok güzeldi. Örneğin Axel'in arkasından, ona dokunmadan-dokunuyormuş gibi hissetmesi, rus ruleti sahnesi gibi...

Filmin müzikleri ayrı bir efsane. Uçan balık hikayesine geçiş sahneleri herkes tarafından beğenilmeyebilir -ki bende kısmen yakındım- ama filmin duygusallığı içinde sırıtmıyor. Ve kapanıştaki eskimo sahnesi çok yerinde oldu. o intiharın üstüne, görülmeye değer tek sahne bu olabilirdi Ve çok küçük bir detay gibi olsa da, torunu yaşında Millie ile evlenen Leo'nun, günün sonunda gelip Elaine'ye oğlun yaşında olan yeğenimi rahat bırak demesi tam trajediydi.

Bu filmi sevmek için çok uğraştım, neden bilmiyorum ama beğenmem gereken bir filmmiş gibi izledim fakat sonuçta beğenmedim. Johnny Depp bile filmi kurtaramadı -tamam o kadarı da yalan, adam her türlü izletiyor ama yine de karakterini ve diğer iki kadın karakterle olan ilişkisini bir türlü anlamlandıramadım. Senaryo o kadar kötü geldi ki bir yerinden tutmam mümkün olmadı.Aslında filmin tek izlenebilir tarafı Paul karakteriydi. Seçmelerde oynanabilecek en ilginç sahneyi canlandırması, ve dünyanın en orijinal ölüm hayaline sahip olması çok iyiydi. Onun dışında film bana hiç birşey ifade etmedi. Hatta belki de çok lafı edildiği için özellikle merak ettiğim ’uçan balık’ bile büyük bir hayalkırıklığı oldu, bir şeyler yarım kalmış gibiydi, tüm o garip sahneler gerçekten sadece garipti ve -aaahh- o kadar merak ettiğim müzikler neredeydi hiç bilmiyorum. Belki de filmden çok şey bekledim, Matrix’i daha geçenlerde(!) seyrettiği için hayal kırıklığına uğrayan arkadaşımın dediği gibi: e şimdi bu muydu?!? :)