13 yıl önce
7.2
360 OYPUAN VER
5
Imdb: 7.9 (319.754 OY)
KONUSU
80lerin en başarılı profesyonel güreşçilerinden biri olan Randy Koç Robinson, artık New Jersey civarındaki okul ve müsamere salonlarında dövüşerek kuruşu kuruşuna geçinmeye çalışmaktadır. Yalnız, özel hayatında başarısız, tek ailevi bağı olan kızıyla arası kopuk bir adamdır. Ringe çıkmanın heyecanı,
... Devamı
80lerin en başarılı profesyonel güreşçilerinden biri olan Randy Koç Robinson, artık New Jersey civarındaki okul ve müsamere salonlarında dövüşerek kuruşu kuruşuna geçinmeye çalışmaktadır. Yalnız, özel hayatında başarısız, tek ailevi bağı olan kızıyla arası kopuk bir adamdır. Ringe çıkmanın heyecanı, dövüşün adrenalini ve kalan hayranlarının sevgisiyle hayata tutunur. Ancak bir karşılaşma esnasında kalp krizi geçirince, doktoru, Randyye bir daha güreşmemesi gerektiğini söyler. Şov dünyasına bu şekilde zoraki bir veda eden Randy, hayatını gözden geçirmek durumunda kalır. Bir süre için işler yolunda gidecek gibi gözükür. Süpermarkette tezgahtar olarak işe girer, kızıyla ilişkisini düzeltmeye başlar ve bir striptizciyle yakınlaşır. Ancak dövüşün cazibesi karşı koyulmazdır ve bir süre sonra ringe geri dönmeye karar verir.
Günümüzün en heyecan verici, bağımsız ruhlu yönetmenlerden biri olan Darren Aronofsky imzalı film, hayattan tokat yemiş hayalperestlerin ve kaybedenlerin hikayesi. İlk olarak 25 yıl önce Rumble Fishteki rölüyle seyircileri ekrana kilitleyen Mickey Rourke, Şampiyonda son yılların en çarpıcı sinema performanslarından biriyle yeniden kalbimizi fethediyor.
Günümüzün en heyecan verici, bağımsız ruhlu yönetmenlerden biri olan Darren Aronofsky imzalı film, hayattan tokat yemiş hayalperestlerin ve kaybedenlerin hikayesi. İlk olarak 25 yıl önce Rumble Fishteki rölüyle seyircileri ekrana kilitleyen Mickey Rourke, Şampiyonda son yılların en çarpıcı sinema performanslarından biriyle yeniden kalbimizi fethediyor.
-
Darren Aronofsky
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Randy 'The...
Cassidy
Stephanie
Lenny
Wayne
Nick Volpe
Scott Brum...
The Ayatollah
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Aronofsky'nin Mumu
film izlemeye önce tür takip ederek başlanır, komedi.. korku... romantik.. dram.. vesaire... sonra bu filmlerde gördüğümüz bir oyuncu takip etmeye başlarız. sonrasında film izlemek bir tutku halini aldığında ise, işin aslında yönetmenlerin etrafında döndüğünü anlarız. bundan sonrası artık detaylardan ibarettir... yönetmenin seçtiği, oyuncular.. müzikler.. senaryo ve üslup onun diğerlerinden ayrılmasını sağlar bizim için....
benim favorimdarren aronofsky, sinemaya ilkpiisimli filmiyle giren ve dikkat çekmeyi başaran yönetmenin bu filmi sonrasında yapacağı filmlerle aynı kalitede değil elbette çok düşük bir bütçeyle ve acemiliğini atlattığı bu filmi bir kenara koyarsanız, yönetmenin gerçek eserleriyle karşılaşırsınız. bunların ilkirequiem for a dreamyönetmenin kullandığı değişik çekim teknikleri, oyuncuların etkileyici performansları,clint mansell’inmüzikleri ile izleyeni büyül ... Devamı
film izlemeye önce tür takip ederek başlanır, komedi.. korku... romantik.. dram.. vesaire... sonra bu filmlerde gördüğümüz bir oyuncu takip etmeye başlarız. sonrasında film izlemek bir tutku halini aldığında ise, işin aslında yönetmenlerin etrafında döndüğünü anlarız. bundan sonrası artık detaylardan ibarettir... yönetmenin seçtiği, oyuncular.. müzikler.. senaryo ve üslup onun diğerlerinden ayrılmasını sağlar bizim için....
benim favorimdarren aronofsky, sinemaya ilkpiisimli filmiyle giren ve dikkat çekmeyi başaran yönetmenin bu filmi sonrasında yapacağı filmlerle aynı kalitede değil elbette çok düşük bir bütçeyle ve acemiliğini atlattığı bu filmi bir kenara koyarsanız, yönetmenin gerçek eserleriyle karşılaşırsınız. bunların ilkirequiem for a dreamyönetmenin kullandığı değişik çekim teknikleri, oyuncuların etkileyici performansları,clint mansell’inmüzikleri ile izleyeni büyül ... Devamı
Aronofsky'nin Mumu
film izlemeye önce tür takip ederek başlanır, komedi.. korku... romantik.. dram.. vesaire... sonra bu filmlerde gördüğümüz bir oyuncu takip etmeye başlarız. sonrasında film izlemek bir tutku halini aldığında ise, işin aslında yönetmenlerin etrafında döndüğünü anlarız. bundan sonrası artık detaylardan ibarettir... yönetmenin seçtiği, oyuncular.. müzikler.. senaryo ve üslup onun diğerlerinden ayrılmasını sağlar bizim için....
benim favorimdarren aronofsky, sinemaya ilkpiisimli filmiyle giren ve dikkat çekmeyi başaran yönetmenin bu filmi sonrasında yapacağı filmlerle aynı kalitede değil elbette çok düşük bir bütçeyle ve acemiliğini atlattığı bu filmi bir kenara koyarsanız, yönetmenin gerçek eserleriyle karşılaşırsınız. bunların ilkirequiem for a dreamyönetmenin kullandığı değişik çekim teknikleri, oyuncuların etkileyici performansları,clint mansell’inmüzikleri ile izleyeni büyüleyen bu film uyuşturu bağımlısı bir genç , arkadaşı ,sevgilisi ve annesinin hikayesinianlatıyor.
kendileri için uyuşturucu temin edebilmek için uyuşturucu satan jared leto, arkadaşı ve sevgilisi için hayat işler ters gitmeye başladığında bağımlılığın onları ne duruma düşüreceğini bilmedenbu şekilde sürmekteyken..annesi ise bağımlısı olduğu televizyonda izlediği bir yarışmaya katılma hakkı kazanınca , sevdiği eski bir elbiseyi giyerek katılmak ister ancak elbiseye girebilmek kilo vermesi gerekmektedir, yine bağımlısı olduğu tv den bulduğu bir yöntemle(içeriğinde uyuşturucu olan haplar) kilo vermeye başlar. oğlu annesinin bu durumunu farkettiğinde iş işten geçmiştir anneside bir bağımlıdır artık.. bu film de ve sonra ki filmlerinde olduğu gibi aronofsky’nin tarzının hiç de eğlenceli olmadığını görebilirsiniz... her şey gerçek hayatta ki gibidir. sınırı aşınca sert bir iniş yaparsınız elinizden bir şey gelmez.
sonraki film the fountainde pi’de olduğu gibisenaryosunu da yazarak farklı bir yönünü de ortaya koymuştur. bu filmde yine müzik mansell e teslim edilmiştir. bu film diğer filmlerinden farklı bir yerde durmaktadır, öyle ki filmde olabildiğince gereksiz diyaloglardan uzak yalın bir dil kullanmış, ayrıca film üç ayrı hikayenin, üç ayrı zaman da paralel bir kurgu ile ilerlemesi, hikayelerin ortak amacı olan ölümsüzlüğe, hayat ağacına ulaşmayı ortak bir sona bağlaması ile diğer filmlerinden ayrılmasını sağlar.
the wrestler’de yine özüne dönüp tarzına uygun bir senaryoyu ele alan yönetmen filmde başrolüde mickey rourke verip onun varolduğunu hatırlamamızı sağlıyor. zaten yönetmenin oyuncu tercihlerindeki başarısı filmlerine orantılı bir şekilde yansıyor.. bu filmde popülaritesini yitirmiş eski bir güreşçinin hayatını anlatıyor, sağlık sorunları yüzünden, ringlere veda etmek zorunda kalan rourke yaşadığı hayatı sorgulayıp geri dönüp yaptıklarına bakar.... ringlere olan tutkusu hayranları ile arasındaki bağ onun ailesinin dağılmasına sebep olmuş düzenli bir hayat sürememiştir. kızıyla arasını düzeltmek ister , bunun için ilgi duyduğu striptizci arkadaşından da destek alır. tezgahtarlık yapmaya başlar, ancak yinede işler yolunda gitmez.. sağlık problemlerine rağmen yine bildiği tek iş ve sevildiği yere yani ringlere döner... aronofsky tüm filmlerinde yaptığı gibi bu filmde de sonu seyirciye bırakır.. rourke, finalde meşhur atlayışını yapmak için iplerin üzerine çıkar ve rakibinin üzerine uçarak atlayışını yapar . mickey rourke bu filmdeki performasının oscar adaylığı ile sınırlı kalması ise benim için hayal kırıklığı olmuştu açıkçası... aslında bu filmi özetlemek için rourke’un finalde ringe çıktığında yaptığı konuşmayı kullanmak yeterli olur. bu konuşmasının bir bölümü şöyle ’’hayatı özensiz yaşar ve mumu iki ucundan yakarsanız bedelini ödersiniz, sevdiklerinizi ve sevenlerinizi kaybedebilirsiniz’
ve son filmi black swan tam anlamıyla bir aronofsky filmi olarak karşımıza geldi... artık yönetmenin tam olarak tarzı oturmuş ne anla tmak istediği takipçileri tarafından kolayca anlaşılır bir hal almıştı bu filmde.... önce ki filmlerinde ki güreşçiler, uyuşturucu bağımlılarından sonra burada balerinlerin hayatına girerek anlatıyor hikayesini... yine aynı şekilde çok değerli oyunculara filmde yer vermesiyle filmin dikkat çekmesini sağlamıştır. vincent cassel gibi benim için çok yetenekli ve değerli bir oyuncuyu alıp çok küçük bir role yerleştirmesi yönetmenin titizliğini gösteriyor, mila kunis gibi bir oyuncuyu cilalaması ve başrol verdiği natalie portman’a kazandırdığı oscar da cabası... filmde beni en çok rahatsız eden tchaikovsky nin kuğu gölü balesi müziğinin baskınlığı filmde müzik portman’ın içinde bulunduğu duruma göre şiddetleniyor yada hafifliyordu, yani gerilimi tırmandırmak için başvurduğu bir unsur gibiydi yönetmen için bu müzik, tabi aronofsky’nin her filminde olduğu gibi mansell’inde imzası var müziklerde.... filmde kuğu gölü balesinin yönetmeni cassel başrol oyuncusunu değiştirmek istemektedir ve portman’da karar kılar, ancak cassel’in hem siyah hemde beyaz kuğuyu canladırabileceği yönünde endişeleri vardır.. portman başrolü almak için yarışan ve sonunda buna ulaşan bir balerin, annesinin de eski hırslı bir balerin oluşu ve portman ’ı bu oyun için hazırlarken annesinin kendi hayallerini ona yüklemesi portman’ı kendisinin de tanımadığı siyah yüzüyle karşılaşmasını sağlayacaktır. aslında yönetmenin diğer filmleri the wrestler ve requeim for a dream de olduğu gibi bu filmde de aile bağlarında ki yozlaşmaya değinmesi açısından benzerlik göstermesi bana acaba kendini tekrar mı ediyor dedirtse de yine sonu seyirciye bırakarak imzasını attığı filmle çıtayı yükseltip beklentiyi büyütüyor.
film izlemeye önce tür takip ederek başlanır, komedi.. korku... romantik.. dram.. vesaire... sonra bu filmlerde gördüğümüz bir oyuncu takip etmeye başlarız. sonrasında film izlemek bir tutku halini aldığında ise, işin aslında yönetmenlerin etrafında döndüğünü anlarız. bundan sonrası artık detaylardan ibarettir... yönetmenin seçtiği, oyuncular.. müzikler.. senaryo ve üslup onun diğerlerinden ayrılmasını sağlar bizim için....
benim favorimdarren aronofsky, sinemaya ilkpiisimli filmiyle giren ve dikkat çekmeyi başaran yönetmenin bu filmi sonrasında yapacağı filmlerle aynı kalitede değil elbette çok düşük bir bütçeyle ve acemiliğini atlattığı bu filmi bir kenara koyarsanız, yönetmenin gerçek eserleriyle karşılaşırsınız. bunların ilkirequiem for a dreamyönetmenin kullandığı değişik çekim teknikleri, oyuncuların etkileyici performansları,clint mansell’inmüzikleri ile izleyeni büyüleyen bu film uyuşturu bağımlısı bir genç , arkadaşı ,sevgilisi ve annesinin hikayesinianlatıyor.
kendileri için uyuşturucu temin edebilmek için uyuşturucu satan jared leto, arkadaşı ve sevgilisi için hayat işler ters gitmeye başladığında bağımlılığın onları ne duruma düşüreceğini bilmedenbu şekilde sürmekteyken..annesi ise bağımlısı olduğu televizyonda izlediği bir yarışmaya katılma hakkı kazanınca , sevdiği eski bir elbiseyi giyerek katılmak ister ancak elbiseye girebilmek kilo vermesi gerekmektedir, yine bağımlısı olduğu tv den bulduğu bir yöntemle(içeriğinde uyuşturucu olan haplar) kilo vermeye başlar. oğlu annesinin bu durumunu farkettiğinde iş işten geçmiştir anneside bir bağımlıdır artık.. bu film de ve sonra ki filmlerinde olduğu gibi aronofsky’nin tarzının hiç de eğlenceli olmadığını görebilirsiniz... her şey gerçek hayatta ki gibidir. sınırı aşınca sert bir iniş yaparsınız elinizden bir şey gelmez.
sonraki film the fountainde pi’de olduğu gibisenaryosunu da yazarak farklı bir yönünü de ortaya koymuştur. bu filmde yine müzik mansell e teslim edilmiştir. bu film diğer filmlerinden farklı bir yerde durmaktadır, öyle ki filmde olabildiğince gereksiz diyaloglardan uzak yalın bir dil kullanmış, ayrıca film üç ayrı hikayenin, üç ayrı zaman da paralel bir kurgu ile ilerlemesi, hikayelerin ortak amacı olan ölümsüzlüğe, hayat ağacına ulaşmayı ortak bir sona bağlaması ile diğer filmlerinden ayrılmasını sağlar.
the wrestler’de yine özüne dönüp tarzına uygun bir senaryoyu ele alan yönetmen filmde başrolüde mickey rourke verip onun varolduğunu hatırlamamızı sağlıyor. zaten yönetmenin oyuncu tercihlerindeki başarısı filmlerine orantılı bir şekilde yansıyor.. bu filmde popülaritesini yitirmiş eski bir güreşçinin hayatını anlatıyor, sağlık sorunları yüzünden, ringlere veda etmek zorunda kalan rourke yaşadığı hayatı sorgulayıp geri dönüp yaptıklarına bakar.... ringlere olan tutkusu hayranları ile arasındaki bağ onun ailesinin dağılmasına sebep olmuş düzenli bir hayat sürememiştir. kızıyla arasını düzeltmek ister , bunun için ilgi duyduğu striptizci arkadaşından da destek alır. tezgahtarlık yapmaya başlar, ancak yinede işler yolunda gitmez.. sağlık problemlerine rağmen yine bildiği tek iş ve sevildiği yere yani ringlere döner... aronofsky tüm filmlerinde yaptığı gibi bu filmde de sonu seyirciye bırakır.. rourke, finalde meşhur atlayışını yapmak için iplerin üzerine çıkar ve rakibinin üzerine uçarak atlayışını yapar . mickey rourke bu filmdeki performasının oscar adaylığı ile sınırlı kalması ise benim için hayal kırıklığı olmuştu açıkçası... aslında bu filmi özetlemek için rourke’un finalde ringe çıktığında yaptığı konuşmayı kullanmak yeterli olur. bu konuşmasının bir bölümü şöyle ’’hayatı özensiz yaşar ve mumu iki ucundan yakarsanız bedelini ödersiniz, sevdiklerinizi ve sevenlerinizi kaybedebilirsiniz’
ve son filmi black swan tam anlamıyla bir aronofsky filmi olarak karşımıza geldi... artık yönetmenin tam olarak tarzı oturmuş ne anla tmak istediği takipçileri tarafından kolayca anlaşılır bir hal almıştı bu filmde.... önce ki filmlerinde ki güreşçiler, uyuşturucu bağımlılarından sonra burada balerinlerin hayatına girerek anlatıyor hikayesini... yine aynı şekilde çok değerli oyunculara filmde yer vermesiyle filmin dikkat çekmesini sağlamıştır. vincent cassel gibi benim için çok yetenekli ve değerli bir oyuncuyu alıp çok küçük bir role yerleştirmesi yönetmenin titizliğini gösteriyor, mila kunis gibi bir oyuncuyu cilalaması ve başrol verdiği natalie portman’a kazandırdığı oscar da cabası... filmde beni en çok rahatsız eden tchaikovsky nin kuğu gölü balesi müziğinin baskınlığı filmde müzik portman’ın içinde bulunduğu duruma göre şiddetleniyor yada hafifliyordu, yani gerilimi tırmandırmak için başvurduğu bir unsur gibiydi yönetmen için bu müzik, tabi aronofsky’nin her filminde olduğu gibi mansell’inde imzası var müziklerde.... filmde kuğu gölü balesinin yönetmeni cassel başrol oyuncusunu değiştirmek istemektedir ve portman’da karar kılar, ancak cassel’in hem siyah hemde beyaz kuğuyu canladırabileceği yönünde endişeleri vardır.. portman başrolü almak için yarışan ve sonunda buna ulaşan bir balerin, annesinin de eski hırslı bir balerin oluşu ve portman ’ı bu oyun için hazırlarken annesinin kendi hayallerini ona yüklemesi portman’ı kendisinin de tanımadığı siyah yüzüyle karşılaşmasını sağlayacaktır. aslında yönetmenin diğer filmleri the wrestler ve requeim for a dream de olduğu gibi bu filmde de aile bağlarında ki yozlaşmaya değinmesi açısından benzerlik göstermesi bana acaba kendini tekrar mı ediyor dedirtse de yine sonu seyirciye bırakarak imzasını attığı filmle çıtayı yükseltip beklentiyi büyütüyor.
'''gözden kaçanların farkedilmesini sağlamak'' ne yalan söyleyeyim gururum okşandı...
çok iyi bir özetleme olmuş.clint mansell'i hep gözden kaçırmışım.teşekkür ederim farketmemi sağladığın için.aronofsky senin de söylediğin gibi farklı bir hayal gücü ve estetik anlayışına sahip.-acının estetiği- sanırım doğru tamlama.hayran olunası.
Böyle oyunculuk mu yapılır be Mickey? Naptın usta sen? Bildiğin yaşadım burda olan biteni!
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Kesinlikle underrated... Gelmiş geçmiş dili en sade ve sağlam filmlerden biridir, kesinlikle izlenmeli. Aranofsky’den çok Mickey Rourke filmidir.
Mickey Rourke o sene en iyi erkek oyuncu Oscar’ını Sean Penn’e kaptırmış büyük şansızlık orada da inanılmaz bir performans vardı.
The Wrestler ile ilgili neredeyse tüm yorumlarda Mickey Rourke'un ne kadar başarılı bir oyunculuk sergilediği belirtilmiş. Kesinlikle katılıyorum. Filmde tema olarak dövüşmekten vazgeçemeyen "yalnız" bir adam işlenmiş. Belki de Mickey Rourke bu rol için biçilmiş kaftan olduğu için onu bu kadar beğendik. Mickey Rourke'un 80'lerdeki fotoğraflarına bakarsanız yüzünün bambaşka olduğunu görebilirsiniz. 90'lı yıllarda aktörlüğü bırakıp boksa yönelen Rourke, bu süreçte bir çok darbe aldı. Kendini sınamak için boksa yönelmiş olsa da, sonuçları tüm hayatını etkiledi. Belki de Mickey Rourke "Rady the Ram" ile aynı duyguları hissediyor, dövüşmek ile herşeyi kaybetmek arasında gidip geliyordu.
Dipnot: Son karşılaşmada çalan "Guns N' Roses- Sweet Child O Mine", Mickey Rourke'un boksörlük döneminde maçlara çıkarken kullandığı giriş şarkısıdır.
Dipnot: Son karşılaşmada çalan "Guns N' Roses- Sweet Child O Mine", Mickey Rourke'un boksörlük döneminde maçlara çıkarken kullandığı giriş şarkısıdır.
Mickey Rourke olağanüstü oynamış. Müzikler harika. Yalnızlık bu kadar güzel anlatılırdı herhalde.
hüzün, daha önce bu kadar sert anlatılmamıştır.. izlenmeli.. iyi seyirler..
Filmde baştan sona hüzün var. Hüzünle başlayıp, hüzünle devam ediyor. Haliyle sonu da bir başka hüzünlü... Zaten hangi yalnızlık mutlu olur ki ? Filme 7/10, Mickey Rourke'a 10/10.
çok güçlü ve başarılı bir dövüşçü....
onu hayranları çok seviyor...ve bu sevgiyle daha da güçlüdür...fakat yalnızdır...
bir gün show esnasında kalp krizi geçirince doktoru ringi bırakmasını soyler. bu moral bozukluğuyla ailesi olarak bildiği birtek kızı vardır ve kızını görmek ister fakat kızı aynı düşüncede değildir....canı cok yanmaktadır. kalbindeki fiziki ağrılardan çok ringten uzak kalmanın ve kızının ona uzakalığı canını daha çok yakmaktadır.
rigte doğmuştur ve herseye rağmen yine ringte herşeye veda etmek için yasak ta olsa tekrar ringlere geri döner. bu onun sonunu getirir..
Mickey Rourke un oyunculuğunun tekrar doğuşu olarak gösterilen ve bir çok festivalden ödülle dönen bu film gerçekten çok etkileyici...
onu hayranları çok seviyor...ve bu sevgiyle daha da güçlüdür...fakat yalnızdır...
bir gün show esnasında kalp krizi geçirince doktoru ringi bırakmasını soyler. bu moral bozukluğuyla ailesi olarak bildiği birtek kızı vardır ve kızını görmek ister fakat kızı aynı düşüncede değildir....canı cok yanmaktadır. kalbindeki fiziki ağrılardan çok ringten uzak kalmanın ve kızının ona uzakalığı canını daha çok yakmaktadır.
rigte doğmuştur ve herseye rağmen yine ringte herşeye veda etmek için yasak ta olsa tekrar ringlere geri döner. bu onun sonunu getirir..
Mickey Rourke un oyunculuğunun tekrar doğuşu olarak gösterilen ve bir çok festivalden ödülle dönen bu film gerçekten çok etkileyici...
Mickey Rourke abimizin yine döktürdüğü bir film olmuş..Sinema dünyasında çok da yabancı olmadığımız Yanlızız aslında,kalabalıklar içerisinde klişesine biraz farklı açıdan bakmış.
Yanlız kalmayı kendi seçmiş bir adamın hikayesi desek daha doğru olur The Wrestler için.Aslında film Randynin zirvede olduğu dakikalarda pek de etkili değildi benim için.Randynin kariyerinin çöküşe geçtiği,pişmanlıkları yaşamaya başladığı,yalnız kaldığını anlamaya başladığı anda,film benim için başladı.-evet seviyorum dramı- İlk önce kızına kavuşmayı denedi,belki de hiç aşık olamayacağı birine sırf bu boşluktan dolayı bir şeyler hissetmeye başladı..Bana göre eğer gerçekten seviyor olsaydı o ringe bir daha çıkmazdı,tercihini ringden yana kullanmaz,bile bile lades yapmazdı..Herşeyi anladığında,her şey için çok geç olduğunu fark ettiğinde yapabileceği ve en önemlisi istediği şeyi yaptı Randy..
Darren Aronofsky yine oldukç ... Devamı
Yanlız kalmayı kendi seçmiş bir adamın hikayesi desek daha doğru olur The Wrestler için.Aslında film Randynin zirvede olduğu dakikalarda pek de etkili değildi benim için.Randynin kariyerinin çöküşe geçtiği,pişmanlıkları yaşamaya başladığı,yalnız kaldığını anlamaya başladığı anda,film benim için başladı.-evet seviyorum dramı- İlk önce kızına kavuşmayı denedi,belki de hiç aşık olamayacağı birine sırf bu boşluktan dolayı bir şeyler hissetmeye başladı..Bana göre eğer gerçekten seviyor olsaydı o ringe bir daha çıkmazdı,tercihini ringden yana kullanmaz,bile bile lades yapmazdı..Herşeyi anladığında,her şey için çok geç olduğunu fark ettiğinde yapabileceği ve en önemlisi istediği şeyi yaptı Randy..
Darren Aronofsky yine oldukç ... Devamı
Mickey Rourke abimizin yine döktürdüğü bir film olmuş..Sinema dünyasında çok da yabancı olmadığımız Yanlızız aslında,kalabalıklar içerisinde klişesine biraz farklı açıdan bakmış.
Yanlız kalmayı kendi seçmiş bir adamın hikayesi desek daha doğru olur The Wrestler için.Aslında film Randynin zirvede olduğu dakikalarda pek de etkili değildi benim için.Randynin kariyerinin çöküşe geçtiği,pişmanlıkları yaşamaya başladığı,yalnız kaldığını anlamaya başladığı anda,film benim için başladı.-evet seviyorum dramı- İlk önce kızına kavuşmayı denedi,belki de hiç aşık olamayacağı birine sırf bu boşluktan dolayı bir şeyler hissetmeye başladı..Bana göre eğer gerçekten seviyor olsaydı o ringe bir daha çıkmazdı,tercihini ringden yana kullanmaz,bile bile lades yapmazdı..Herşeyi anladığında,her şey için çok geç olduğunu fark ettiğinde yapabileceği ve en önemlisi istediği şeyi yaptı Randy..
Darren Aronofsky yine oldukça başarılı bir iş çıkarmış..Film genel olarak belki bir Oscar adaylığı hak etmiyor olabilir ama Mickey Rourke hak ettiği ödülü alamamış.. Barda geçen 80ler ve 90lar muhabbetinde Kurt Cobaine geçirmeleri de en az film kadar etkileyiciydi,yanlış mı duydum diye,geri sardım o derece..
Yanlız kalmayı kendi seçmiş bir adamın hikayesi desek daha doğru olur The Wrestler için.Aslında film Randynin zirvede olduğu dakikalarda pek de etkili değildi benim için.Randynin kariyerinin çöküşe geçtiği,pişmanlıkları yaşamaya başladığı,yalnız kaldığını anlamaya başladığı anda,film benim için başladı.-evet seviyorum dramı- İlk önce kızına kavuşmayı denedi,belki de hiç aşık olamayacağı birine sırf bu boşluktan dolayı bir şeyler hissetmeye başladı..Bana göre eğer gerçekten seviyor olsaydı o ringe bir daha çıkmazdı,tercihini ringden yana kullanmaz,bile bile lades yapmazdı..Herşeyi anladığında,her şey için çok geç olduğunu fark ettiğinde yapabileceği ve en önemlisi istediği şeyi yaptı Randy..
Darren Aronofsky yine oldukça başarılı bir iş çıkarmış..Film genel olarak belki bir Oscar adaylığı hak etmiyor olabilir ama Mickey Rourke hak ettiği ödülü alamamış.. Barda geçen 80ler ve 90lar muhabbetinde Kurt Cobaine geçirmeleri de en az film kadar etkileyiciydi,yanlış mı duydum diye,geri sardım o derece..
Şu an bitirdim filmi, Mickey Rourke'un Oscar almaması gerçekten çok yazık olmuş.
ilkokul çağındaki çocukların tutkunu olduğu, izlerken 'ne saçma spordur lan bu.' dediğim amerikan güreşinin tema alınarak yapıldığı bir filmin beni böyle etkileyip, hüzünlendirebileceği aklıma gelmezdi. önyargılarımla izlemeye başlamama rağmen, hikayesiyle, 'The Ram' abimizin oyunculuğuyla beklentilerimin üstüne çıkan bir film olmuştur.
filmin sonunda randy iplerine üzerine çıkar, sonu vuruşunu yapacaktır. rakibinin üstüne atlar ve ekran kararır. siz daha ne olduğunu anlamadan filmin bittiğini farkedersiniz. öldü mü yoksa ölmedi mi? karar veremezsiniz.
Ancak randy geri dönüp cassidy'yi göremediğinde, iplerin üstüne çıkıp, ringde her türlü darbeyi alan o heybetli, kas yığını insan gözünden yaşlar süzülerek ağlarken zaten ölmüştür.
filmin sonunda randy iplerine üzerine çıkar, sonu vuruşunu yapacaktır. rakibinin üstüne atlar ve ekran kararır. siz daha ne olduğunu anlamadan filmin bittiğini farkedersiniz. öldü mü yoksa ölmedi mi? karar veremezsiniz.
Ancak randy geri dönüp cassidy'yi göremediğinde, iplerin üstüne çıkıp, ringde her türlü darbeyi alan o heybetli, kas yığını insan gözünden yaşlar süzülerek ağlarken zaten ölmüştür.
Marisa Tomei'yi bu filmde çekici bulanlar, tatlı halini de görmek isterlerse "happy accidents"i izleyebilirler.
black swan'ı izlemedim, izleyince yine fikir beyan ederim ancak o hariç en iyi aronofsky filmiydi. - çok da filmi yok zaten delikanlının- neyse mevzu o değil, filmde karar veremediğim bir şey var the ram karakterinde, tutkusu olduğu için mi güreşiyor yoksa en iyi yapabildiği iş o olduğu için mi? ikisine dair de ipuçları var filmde ama ben işin içinden çıkamadım.ama gönlüm beceriksizliğini kabullenmiş olduğu için güreşmeyi tutku haline çevirmiş olmasından yana. ,
favori muhabbetim ise şudur:
Randy 'The Ram' Robinson: Goddamn they don't make em' like they used to.
Cassidy: Fuckin' 80's man, best shit ever !
Randy 'The Ram' Robinson: Bet'chr ass man, Guns N' Roses! Rules.
Cassidy: Crue!
Randy 'The Ram' Robinson: Yeah!
Cassidy: Def Lep!
Randy 'The Ram' Robinson: Then that Cobain pussy had to come around & ruin it all.
Cassidy: Like theres something wrong with just wanting to have a good time?
Randy 'The Ram' Robinson: I'll tell yo ... Devamı
favori muhabbetim ise şudur:
Randy 'The Ram' Robinson: Goddamn they don't make em' like they used to.
Cassidy: Fuckin' 80's man, best shit ever !
Randy 'The Ram' Robinson: Bet'chr ass man, Guns N' Roses! Rules.
Cassidy: Crue!
Randy 'The Ram' Robinson: Yeah!
Cassidy: Def Lep!
Randy 'The Ram' Robinson: Then that Cobain pussy had to come around & ruin it all.
Cassidy: Like theres something wrong with just wanting to have a good time?
Randy 'The Ram' Robinson: I'll tell yo ... Devamı
black swan'ı izlemedim, izleyince yine fikir beyan ederim ancak o hariç en iyi aronofsky filmiydi. - çok da filmi yok zaten delikanlının- neyse mevzu o değil, filmde karar veremediğim bir şey var the ram karakterinde, tutkusu olduğu için mi güreşiyor yoksa en iyi yapabildiği iş o olduğu için mi? ikisine dair de ipuçları var filmde ama ben işin içinden çıkamadım.ama gönlüm beceriksizliğini kabullenmiş olduğu için güreşmeyi tutku haline çevirmiş olmasından yana. ,
favori muhabbetim ise şudur:
Randy 'The Ram' Robinson: Goddamn they don't make em' like they used to.
Cassidy: Fuckin' 80's man, best shit ever !
Randy 'The Ram' Robinson: Bet'chr ass man, Guns N' Roses! Rules.
Cassidy: Crue!
Randy 'The Ram' Robinson: Yeah!
Cassidy: Def Lep!
Randy 'The Ram' Robinson: Then that Cobain pussy had to come around & ruin it all.
Cassidy: Like theres something wrong with just wanting to have a good time?
Randy 'The Ram' Robinson: I'll tell you somethin', I hate the fuckin' 90's.
Cassidy: Fuckin' 90's sucked.
Randy 'The Ram' Robinson: Fuckin' 90's sucked.
favori muhabbetim ise şudur:
Randy 'The Ram' Robinson: Goddamn they don't make em' like they used to.
Cassidy: Fuckin' 80's man, best shit ever !
Randy 'The Ram' Robinson: Bet'chr ass man, Guns N' Roses! Rules.
Cassidy: Crue!
Randy 'The Ram' Robinson: Yeah!
Cassidy: Def Lep!
Randy 'The Ram' Robinson: Then that Cobain pussy had to come around & ruin it all.
Cassidy: Like theres something wrong with just wanting to have a good time?
Randy 'The Ram' Robinson: I'll tell you somethin', I hate the fuckin' 90's.
Cassidy: Fuckin' 90's sucked.
Randy 'The Ram' Robinson: Fuckin' 90's sucked.
Sevdiğim kadar izlerken bir o kadar da sıkıldığım bir film oldu. Çok uzun değil fakat çok ağır ilerliyor. Yine de yeteri kadar duygusal ve vermek istediği mesajı güzel bir dille anlatıvermiş...
bir güreş filminde bu kadar duygulanabilceğimi zannetmiyordum. mickey rourke yine muazzam oyunculuğuyla çok iyi iş çıkarmış darren aranofsky.
Şampiyon filmine Benzer Film ekliyorsun.
Şampiyon filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Şampiyon filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL