13 yıl önce
7.4
139 OYPUAN VER
5
Imdb: 8 (66.527 OY)
KONUSU
Paraları olmadığı için, annesi Gelsomina’yı gezici karnavallarda gösteri yapan Zampano isminde bir adama satar. Bu duygusuz ve sessiz adam, Gelsomina’ya köle muamelesi yaparak nereye gitse onu da yanında sürükler.
Katıldıkları bir sirkte Matto isminde bir soytarıdan hoşlanan Gelsomina, Zampano’yu b ... Devamı
Katıldıkları bir sirkte Matto isminde bir soytarıdan hoşlanan Gelsomina, Zampano’yu b ... Devamı
Paraları olmadığı için, annesi Gelsomina’yı gezici karnavallarda gösteri yapan Zampano isminde bir adama satar. Bu duygusuz ve sessiz adam, Gelsomina’ya köle muamelesi yaparak nereye gitse onu da yanında sürükler.
Katıldıkları bir sirkte Matto isminde bir soytarıdan hoşlanan Gelsomina, Zampano’yu bırakıp kaçmak ister. Ama Matto’dan nefret eden Zampano’nun kendisine aşık olduğunu düşününce onu bırakmanın iyi bir fikir olmayacağına karar verecektir.
Usta Federico Fellini’nin en önemli yapıtlarından La Strada, En İyi Yabancı Film dalında da Oscar almıştı.
Katıldıkları bir sirkte Matto isminde bir soytarıdan hoşlanan Gelsomina, Zampano’yu bırakıp kaçmak ister. Ama Matto’dan nefret eden Zampano’nun kendisine aşık olduğunu düşününce onu bırakmanın iyi bir fikir olmayacağına karar verecektir.
Usta Federico Fellini’nin en önemli yapıtlarından La Strada, En İyi Yabancı Film dalında da Oscar almıştı.
-
Federico Fellini
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Zampanò
Gelsomina
Il 'Matto'
Il Signor ...
La Vedova
La Suorina
Prostitute...
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Sonsuz Sokaklar Fellini’den bir başyapıttır. Bu denli güçlü ve yalın bir anlatıma hiç tesadüf etmemiştim ki filmde diyalogtan ziyade beden dili ve mimikler kullanılmıştır. Bu oldukça doğal latife ekstradan bir vurguya neden oluyor. Neden sonuç ilişkileri zekice iç içe örülmüş ve sonunda seyirciye ’vay be’ ne acıklı bir hikayemiş bu böyle dedirtiyor.
Oyunculuklara gelirsek hafif deli palyaço rolündeki Gulietta Masima öyle saf ve temiz bir rol kesmiş ki erkek eli değmemiş, doğayla içe içe olan bu çocuksu kadın karakterini büyük bir ustalıkla canlandırmış, zaman zaman da pandomin sanatçıların kullandığı yüz ifadelerini kullanarak bu saf kadın rolünün altını çizmeyi başarmıştır. Anthony Quinn canlandırdığı avare sokak göstericisi Zampano da tam bi zorba, duygusuz, maço ve katı bir erkek. Hem Gelsomina ve Zampano arasındaki iletişimsizliği izlemek eğlenceliydi...sahip köpek ilişkisini izler gibisiniz.
Gelsomina Zampano’nun sadakatsızlığınd ... Devamı
Oyunculuklara gelirsek hafif deli palyaço rolündeki Gulietta Masima öyle saf ve temiz bir rol kesmiş ki erkek eli değmemiş, doğayla içe içe olan bu çocuksu kadın karakterini büyük bir ustalıkla canlandırmış, zaman zaman da pandomin sanatçıların kullandığı yüz ifadelerini kullanarak bu saf kadın rolünün altını çizmeyi başarmıştır. Anthony Quinn canlandırdığı avare sokak göstericisi Zampano da tam bi zorba, duygusuz, maço ve katı bir erkek. Hem Gelsomina ve Zampano arasındaki iletişimsizliği izlemek eğlenceliydi...sahip köpek ilişkisini izler gibisiniz.
Gelsomina Zampano’nun sadakatsızlığınd ... Devamı
Sonsuz Sokaklar Fellini’den bir başyapıttır. Bu denli güçlü ve yalın bir anlatıma hiç tesadüf etmemiştim ki filmde diyalogtan ziyade beden dili ve mimikler kullanılmıştır. Bu oldukça doğal latife ekstradan bir vurguya neden oluyor. Neden sonuç ilişkileri zekice iç içe örülmüş ve sonunda seyirciye ’vay be’ ne acıklı bir hikayemiş bu böyle dedirtiyor.
Oyunculuklara gelirsek hafif deli palyaço rolündeki Gulietta Masima öyle saf ve temiz bir rol kesmiş ki erkek eli değmemiş, doğayla içe içe olan bu çocuksu kadın karakterini büyük bir ustalıkla canlandırmış, zaman zaman da pandomin sanatçıların kullandığı yüz ifadelerini kullanarak bu saf kadın rolünün altını çizmeyi başarmıştır. Anthony Quinn canlandırdığı avare sokak göstericisi Zampano da tam bi zorba, duygusuz, maço ve katı bir erkek. Hem Gelsomina ve Zampano arasındaki iletişimsizliği izlemek eğlenceliydi...sahip köpek ilişkisini izler gibisiniz.
Gelsomina Zampano’nun sadakatsızlığından rahatsız olmaya başlayınca ve Zampano’ya hesap sormaya çalışınca Zampano kendisinde hak yapmaya gördüğü şeylerin hesabını bile vermeye yanaşmamaktadır, zira kalbi taşlaşmıştır ve katıdır. Ancak Gelsomina tanıştığı bir cambazın da etkisiyle evrende herşeyin bir nedeni olduğunu düşünmektedir ve aslında Zampano’nun taşlaşmış yüreği ardında yumuşak bir kalbi olduğunu sezmektedir. Bu davranışı feminist çevrelerce elştirebilinir ama Gelsomina biraz deli olmakla beraber her yere uyum sağlayabildiği halde oldukça eski kafalıdır.
Filmi sabırla izlemenizi tavsiye ederim, çünkü tüm ilişkileri altüst edecek bir kırılma nokatasına sahip. Nina Rota’nın bestelediği müzikte filmin ana temasını belirlemektedir ki filmin sonunda Zampano’nun Gelsomina’yı seviyormuydu ya da sevmiyormuydu çözebilmiş değilim. 8/10
Oyunculuklara gelirsek hafif deli palyaço rolündeki Gulietta Masima öyle saf ve temiz bir rol kesmiş ki erkek eli değmemiş, doğayla içe içe olan bu çocuksu kadın karakterini büyük bir ustalıkla canlandırmış, zaman zaman da pandomin sanatçıların kullandığı yüz ifadelerini kullanarak bu saf kadın rolünün altını çizmeyi başarmıştır. Anthony Quinn canlandırdığı avare sokak göstericisi Zampano da tam bi zorba, duygusuz, maço ve katı bir erkek. Hem Gelsomina ve Zampano arasındaki iletişimsizliği izlemek eğlenceliydi...sahip köpek ilişkisini izler gibisiniz.
Gelsomina Zampano’nun sadakatsızlığından rahatsız olmaya başlayınca ve Zampano’ya hesap sormaya çalışınca Zampano kendisinde hak yapmaya gördüğü şeylerin hesabını bile vermeye yanaşmamaktadır, zira kalbi taşlaşmıştır ve katıdır. Ancak Gelsomina tanıştığı bir cambazın da etkisiyle evrende herşeyin bir nedeni olduğunu düşünmektedir ve aslında Zampano’nun taşlaşmış yüreği ardında yumuşak bir kalbi olduğunu sezmektedir. Bu davranışı feminist çevrelerce elştirebilinir ama Gelsomina biraz deli olmakla beraber her yere uyum sağlayabildiği halde oldukça eski kafalıdır.
Filmi sabırla izlemenizi tavsiye ederim, çünkü tüm ilişkileri altüst edecek bir kırılma nokatasına sahip. Nina Rota’nın bestelediği müzikte filmin ana temasını belirlemektedir ki filmin sonunda Zampano’nun Gelsomina’yı seviyormuydu ya da sevmiyormuydu çözebilmiş değilim. 8/10
Yeni Gerçekçiliğin Sessiz Filmi
İtalyan yeni gerçekçiliği akımının son filmlerinden La Strada. Hatta kimilerince akıma dahil sayılmıyor. Ama filmi izleyen birinin akımın diğer filmlerindeki lezzeti almaması mümkün değil. Kaldı ki son filmi denince sanki gelip geçici bir dönemmiş ve sona ermiş gibi bir izlenim de oluşuyor. Böyle değil elbette. Günümüz sinemasında dahi halen etkileri görülektedir bu dönemin. Öylesine önemli öylesine eşsiz bir bakış açısıdır akımın sinemaya kattığı. Ve bu akımın kanımca en önemli yönetmenlerindendir Fellini.
Fellini gibi bi ustanın elinden çıkmış bir film La Strada öncelikle. Sağlam bir referansı var yani. Kısaca tanıtmak gerekirse sokak gösterileri yaparak hayatını kazanan biraz hoyrat bir adam (Anthony Quinn) ve gösterilerde kendisine yardım etmek üzere ailesinden
para ile aldığı bir kızın (Giulietta Masina) öyküsü. Biraz acıklı bir öykü doğal olarak. Dahil ol ... Devamı
İtalyan yeni gerçekçiliği akımının son filmlerinden La Strada. Hatta kimilerince akıma dahil sayılmıyor. Ama filmi izleyen birinin akımın diğer filmlerindeki lezzeti almaması mümkün değil. Kaldı ki son filmi denince sanki gelip geçici bir dönemmiş ve sona ermiş gibi bir izlenim de oluşuyor. Böyle değil elbette. Günümüz sinemasında dahi halen etkileri görülektedir bu dönemin. Öylesine önemli öylesine eşsiz bir bakış açısıdır akımın sinemaya kattığı. Ve bu akımın kanımca en önemli yönetmenlerindendir Fellini.
Fellini gibi bi ustanın elinden çıkmış bir film La Strada öncelikle. Sağlam bir referansı var yani. Kısaca tanıtmak gerekirse sokak gösterileri yaparak hayatını kazanan biraz hoyrat bir adam (Anthony Quinn) ve gösterilerde kendisine yardım etmek üzere ailesinden
para ile aldığı bir kızın (Giulietta Masina) öyküsü. Biraz acıklı bir öykü doğal olarak. Dahil ol ... Devamı
Yeni Gerçekçiliğin Sessiz Filmi
İtalyan yeni gerçekçiliği akımının son filmlerinden La Strada. Hatta kimilerince akıma dahil sayılmıyor. Ama filmi izleyen birinin akımın diğer filmlerindeki lezzeti almaması mümkün değil. Kaldı ki son filmi denince sanki gelip geçici bir dönemmiş ve sona ermiş gibi bir izlenim de oluşuyor. Böyle değil elbette. Günümüz sinemasında dahi halen etkileri görülektedir bu dönemin. Öylesine önemli öylesine eşsiz bir bakış açısıdır akımın sinemaya kattığı. Ve bu akımın kanımca en önemli yönetmenlerindendir Fellini.
Fellini gibi bi ustanın elinden çıkmış bir film La Strada öncelikle. Sağlam bir referansı var yani. Kısaca tanıtmak gerekirse sokak gösterileri yaparak hayatını kazanan biraz hoyrat bir adam (Anthony Quinn) ve gösterilerde kendisine yardım etmek üzere ailesinden
para ile aldığı bir kızın (Giulietta Masina) öyküsü. Biraz acıklı bir öykü doğal olarak. Dahil olduğu akımın diğer filmleri gibihümanizmin öne çıktığı bir film olmalıydı çünkü. Bunusa böylesine yalnızlık kokan ve hatta bu yalnızlığa rağmen bir yanıyla da biryol hikayesi diyebileceğimiz öyküde başka türlü yapmak çok da mümkün değildi. Ha keza zaten savaş sonrasının ekonomik şartları vebıraktığı boşluk duygusunun o yıllara ve aslında akımın geneline hakim olmasıyla beraber her savaş sonrası dönemle beraber ortayaçıkan ahlaki çöküntü ortamında hümanizmin empoze edileceği daha etkili bir yöntem de düşünülemezdi.
Yani savaş sonrası dönemin filmiydi La Strada. Yani İtalyan yeni gerçekçiliğinin bir örneğiydi. Biraz ağlamaklı bir senaryo anlatılacak insanın içini burkan bir hava katılacaktı filme. Bu kaçınılmaz bi durumdu. Oyunculuk olarak da elbette ki belli bir seviyeyi tutturacaktı. Zira iki efsanevi oyuncusu kadrosundaydı filmin. Lakin bu durumu aynı potada böylesine eritip izleyiciye sunmasını açıkçası ben de beklemiyordum filmden önce. Bilhassa Giulietta Masina yani filmdeki adıyla Gelsomina insanın bam telini öyle bir yerden yakalıyor ki sizin için artık onun ekranda görünmesi bile bir duygusal yoğunluk yaşanmasına neden oluyor. Aman Allah'ım o nasıl bir oyunculuk. Böylesine güçlü mimiklere bedensel anlatımı ile duygunun böylesine aktarımına sessiz sinemadöneminde bile rastlanması mucize sayılır. Öyle ki konuşmasa hiç diyor insan izlerken.Yeni gerçekçilik filmleri sessiz çekilirsesler sonradan dublajla eklenirmiş filme. Bu yüzden midir yoksa daha güçlü bir anlatım mümkün olmadığından mıdır bilmiyorum konuştuğunda bile Gelsomina daha fazla etkili olamıyor. Ki zaten o konuşurken izlemekten söylediklerine kulak verecek halde de olmuyor insan.
Tabi bu çerçevede Anthony Quinn'den bahsetmemek de büyük eksiklik olacaktır. Çünkü Masina'nın efsanevi performansının asistini de
o yapıyor. Biraz duyarsız ve hatta kaba bi portre çizmesi gereken bir rol Quinn'in ki ve bunu öyle iyi yapıyor ki rol olduğunubilseniz de film bittiğinde ve gerçeğe döndüğünüzde ancak yeniden saygı/sevgi besleyebiliyorsunuz kendisine. Bu da filmi bir kat daha izlenesi/önerilesi yapıyor.
İtalyan yeni gerçekçiliği akımının son filmlerinden La Strada. Hatta kimilerince akıma dahil sayılmıyor. Ama filmi izleyen birinin akımın diğer filmlerindeki lezzeti almaması mümkün değil. Kaldı ki son filmi denince sanki gelip geçici bir dönemmiş ve sona ermiş gibi bir izlenim de oluşuyor. Böyle değil elbette. Günümüz sinemasında dahi halen etkileri görülektedir bu dönemin. Öylesine önemli öylesine eşsiz bir bakış açısıdır akımın sinemaya kattığı. Ve bu akımın kanımca en önemli yönetmenlerindendir Fellini.
Fellini gibi bi ustanın elinden çıkmış bir film La Strada öncelikle. Sağlam bir referansı var yani. Kısaca tanıtmak gerekirse sokak gösterileri yaparak hayatını kazanan biraz hoyrat bir adam (Anthony Quinn) ve gösterilerde kendisine yardım etmek üzere ailesinden
para ile aldığı bir kızın (Giulietta Masina) öyküsü. Biraz acıklı bir öykü doğal olarak. Dahil olduğu akımın diğer filmleri gibihümanizmin öne çıktığı bir film olmalıydı çünkü. Bunusa böylesine yalnızlık kokan ve hatta bu yalnızlığa rağmen bir yanıyla da biryol hikayesi diyebileceğimiz öyküde başka türlü yapmak çok da mümkün değildi. Ha keza zaten savaş sonrasının ekonomik şartları vebıraktığı boşluk duygusunun o yıllara ve aslında akımın geneline hakim olmasıyla beraber her savaş sonrası dönemle beraber ortayaçıkan ahlaki çöküntü ortamında hümanizmin empoze edileceği daha etkili bir yöntem de düşünülemezdi.
Yani savaş sonrası dönemin filmiydi La Strada. Yani İtalyan yeni gerçekçiliğinin bir örneğiydi. Biraz ağlamaklı bir senaryo anlatılacak insanın içini burkan bir hava katılacaktı filme. Bu kaçınılmaz bi durumdu. Oyunculuk olarak da elbette ki belli bir seviyeyi tutturacaktı. Zira iki efsanevi oyuncusu kadrosundaydı filmin. Lakin bu durumu aynı potada böylesine eritip izleyiciye sunmasını açıkçası ben de beklemiyordum filmden önce. Bilhassa Giulietta Masina yani filmdeki adıyla Gelsomina insanın bam telini öyle bir yerden yakalıyor ki sizin için artık onun ekranda görünmesi bile bir duygusal yoğunluk yaşanmasına neden oluyor. Aman Allah'ım o nasıl bir oyunculuk. Böylesine güçlü mimiklere bedensel anlatımı ile duygunun böylesine aktarımına sessiz sinemadöneminde bile rastlanması mucize sayılır. Öyle ki konuşmasa hiç diyor insan izlerken.Yeni gerçekçilik filmleri sessiz çekilirsesler sonradan dublajla eklenirmiş filme. Bu yüzden midir yoksa daha güçlü bir anlatım mümkün olmadığından mıdır bilmiyorum konuştuğunda bile Gelsomina daha fazla etkili olamıyor. Ki zaten o konuşurken izlemekten söylediklerine kulak verecek halde de olmuyor insan.
Tabi bu çerçevede Anthony Quinn'den bahsetmemek de büyük eksiklik olacaktır. Çünkü Masina'nın efsanevi performansının asistini de
o yapıyor. Biraz duyarsız ve hatta kaba bi portre çizmesi gereken bir rol Quinn'in ki ve bunu öyle iyi yapıyor ki rol olduğunubilseniz de film bittiğinde ve gerçeğe döndüğünüzde ancak yeniden saygı/sevgi besleyebiliyorsunuz kendisine. Bu da filmi bir kat daha izlenesi/önerilesi yapıyor.
Fellini Gelsomina rolünü özellikle karısı Giulietta Masin için yazıyor. O dönem prodüktör Carlo Ponti'ye filmden bahsettiğinde ticari kaygılarla reddediliyor. Kendisine ticari kaygılarla filmin başrolünde Silvano Mangano ve Burt Lancaster ikilisi önerilmesine karşın Fellini rol için karısında ısrar ediyor. Quinn ise o sırada zaten İtalya'da çekimleri devam eden Attila the Hun'da oynuyor zaten. Herkes Gelsomin'nın saf yürekli iyimserliği ve Zampano'nun kabalığındaki müthiş oyunculuğu ve Fellini'nin gerçekçiliğini överken unutulan şey bu filmin zamanına İtalyan solu tarafından dini kullanma biçemiyle yerden yere vurulmuş olması. Fellini daha sonra filmin aynı zamanda bir dinsel alegori olduğunu ve Il Matto (Deli)'nin aslında İsa'yı temsil ettiğini ifade ediyor. Bu kadar açlık, yokluk içinde Katolik dünyasını bu kadar şirin göstermesi de aslında üzerinde düşünmeye ve fazlasıyla eleştirmeye değer, ki o Katolik dünyanın o dönemden bugüne ne
... Devamı
Fellini Gelsomina rolünü özellikle karısı Giulietta Masin için yazıyor. O dönem prodüktör Carlo Ponti'ye filmden bahsettiğinde ticari kaygılarla reddediliyor. Kendisine ticari kaygılarla filmin başrolünde Silvano Mangano ve Burt Lancaster ikilisi önerilmesine karşın Fellini rol için karısında ısrar ediyor. Quinn ise o sırada zaten İtalya'da çekimleri devam eden Attila the Hun'da oynuyor zaten. Herkes Gelsomin'nın saf yürekli iyimserliği ve Zampano'nun kabalığındaki müthiş oyunculuğu ve Fellini'nin gerçekçiliğini överken unutulan şey bu filmin zamanına İtalyan solu tarafından dini kullanma biçemiyle yerden yere vurulmuş olması. Fellini daha sonra filmin aynı zamanda bir dinsel alegori olduğunu ve Il Matto (Deli)'nin aslında İsa'yı temsil ettiğini ifade ediyor. Bu kadar açlık, yokluk içinde Katolik dünyasını bu kadar şirin göstermesi de aslında üzerinde düşünmeye ve fazlasıyla eleştirmeye değer, ki o Katolik dünyanın o dönemden bugüne ne durumda olduğunu gelişen haber alma teknolojileriyle bir kez daha düşündüğümüzde.
Büyülü bir sinemasal anlatım...
Fellini'nin en iyi filmlerinden birisi bana göre. Sımsıcak ana karakteri ile, öyküsü ile, dramatik ilerleyişi ile gerçekten çok güzel bir filmdi. Anthony Quinn'i kısmen kötü karakterinde izlemek büyük keyifti. Filmin en büyük artılarından ikisi, güçlü İtalya görseli ve kesinlikle karakter kurulumu. Bütün karakterler birbirlerine zıt, birbirlerine yakın. Bir antiparantez Giulietta Masina'nın harika oyunculuğu. Gelsomina'nın yer aldığı tüm sahneler, planlar, inanılmazdı. Kendi yaşam perspektifini hareketlerine yansıtan, sonunda umutsuz bir duruma düşen Gelsomina, o acımasız gerçekliğin ve Zampano'nun tuhaf, fakat yadsınamaz yanlarının toplamıydı belki de. Richard Basehart ise kısa fakat akılda kalıcı bir performans sunuyor. Fellini'den dünyanın acımasız bir sirk olduğu gerçeğine bakışı... Neşe, iyimserlik, bağlanma, insanı yıkıma hazırlar...
Fellini'nin en iyi filmlerinden birisi bana göre. Sımsıcak ana karakteri ile, öyküsü ile, dramatik ilerleyişi ile gerçekten çok güzel bir filmdi. Anthony Quinn'i kısmen kötü karakterinde izlemek büyük keyifti. Filmin en büyük artılarından ikisi, güçlü İtalya görseli ve kesinlikle karakter kurulumu. Bütün karakterler birbirlerine zıt, birbirlerine yakın. Bir antiparantez Giulietta Masina'nın harika oyunculuğu. Gelsomina'nın yer aldığı tüm sahneler, planlar, inanılmazdı. Kendi yaşam perspektifini hareketlerine yansıtan, sonunda umutsuz bir duruma düşen Gelsomina, o acımasız gerçekliğin ve Zampano'nun tuhaf, fakat yadsınamaz yanlarının toplamıydı belki de. Richard Basehart ise kısa fakat akılda kalıcı bir performans sunuyor. Fellini'den dünyanın acımasız bir sirk olduğu gerçeğine bakışı... Neşe, iyimserlik, bağlanma, insanı yıkıma hazırlar...
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Filme başladım, çok güzel, çok hüzünlü bir film derken, 24ncü dakikada "zınk" diye kaldım. Fellini gibi bir usta böyle büyük bir hatayı nasıl yapar diye inanamayıp biraz geri aldım ve o sahneyi tekrar izledim. Hani duygusuz zorba Zampano’nun kızı sabaha kadar sokakta beklettikten sonra, kızın arabayı bulma ümidiyle kırsala doğru giden yola seğirttiği, (bu eşi benzeri olmayan) arabamsı motoru 300-500 metre öteden görmesi, direkt araca yönelmesi gerekirken, kabak gibi ortada duran, etrafında bir duvar, bir ağaç, çalı benzeri hiç bir görüşü engelleyici nesne olmamasına rağmen, sanki araç bir duvarın arkasındaymış da, kızcağız duvarı geçer geçmez arabayı yeni farketmiş gibi arabanın dibine kadar koşup, birden durarak arabaya yaklaştığı sahne.
İnanılmaz büyüklükte bir yönetmen hatası. Etrafındaki asistanlar, ödül veren eleştirmenler nasıl farketmediler bu sahneyi hayret. Torpil dönüyor bu işlerde. Orası kesin.
Filmdeki hoyrat, zorba, duygusu ... Devamı
İnanılmaz büyüklükte bir yönetmen hatası. Etrafındaki asistanlar, ödül veren eleştirmenler nasıl farketmediler bu sahneyi hayret. Torpil dönüyor bu işlerde. Orası kesin.
Filmdeki hoyrat, zorba, duygusu ... Devamı
Filme başladım, çok güzel, çok hüzünlü bir film derken, 24ncü dakikada "zınk" diye kaldım. Fellini gibi bir usta böyle büyük bir hatayı nasıl yapar diye inanamayıp biraz geri aldım ve o sahneyi tekrar izledim. Hani duygusuz zorba Zampano’nun kızı sabaha kadar sokakta beklettikten sonra, kızın arabayı bulma ümidiyle kırsala doğru giden yola seğirttiği, (bu eşi benzeri olmayan) arabamsı motoru 300-500 metre öteden görmesi, direkt araca yönelmesi gerekirken, kabak gibi ortada duran, etrafında bir duvar, bir ağaç, çalı benzeri hiç bir görüşü engelleyici nesne olmamasına rağmen, sanki araç bir duvarın arkasındaymış da, kızcağız duvarı geçer geçmez arabayı yeni farketmiş gibi arabanın dibine kadar koşup, birden durarak arabaya yaklaştığı sahne.
İnanılmaz büyüklükte bir yönetmen hatası. Etrafındaki asistanlar, ödül veren eleştirmenler nasıl farketmediler bu sahneyi hayret. Torpil dönüyor bu işlerde. Orası kesin.
Filmdeki hoyrat, zorba, duygusuz Zampano ve biraz fazlaca saf, vasat IQ’lü Gelsomina çok güzel vermişler rollerinin hakkını. Gelsomina’nın ağladı ağlayacak hüzünlü gözleri muhteşemdi...
Bir sahneye takılıp kalmamı bağışlayın. Filmi mutlaka izleyin. İyi seyirler...
İnanılmaz büyüklükte bir yönetmen hatası. Etrafındaki asistanlar, ödül veren eleştirmenler nasıl farketmediler bu sahneyi hayret. Torpil dönüyor bu işlerde. Orası kesin.
Filmdeki hoyrat, zorba, duygusuz Zampano ve biraz fazlaca saf, vasat IQ’lü Gelsomina çok güzel vermişler rollerinin hakkını. Gelsomina’nın ağladı ağlayacak hüzünlü gözleri muhteşemdi...
Bir sahneye takılıp kalmamı bağışlayın. Filmi mutlaka izleyin. İyi seyirler...
Bilindik bir senaryonun ustaca işlendiği bir başyapıt... Gelsomina'nın ağladı ağlayacak iri gözleri iç burkucu, hele o melodi :(
kalmak üzerine bir hikaye. insan gitmeyi düşledikçe daha da kalıyor. Gelsomina nın gelgitleri ile hayatının şekilsizliği öyle bir uyum içinde ki, yüzündeki ifadeler bile yaşayamamakla ilişkili sanki.
tüm sıkıntılarına rağmen kendisine tutunacak bir umut bulması hala varolduğunun kanıtı olacak bir kapı sanki, "çılgın adam"ın söylediklerine hemen inanması ise ona o kapıyı açacak bir anahtar. kapıyı açtığındaysa gördüklerinin umut olduğunu sandı ama sadece birer ilizyondu.
bence filmde çaresizlik ön planda ama sanki iyi ile kötünün bir temsili var gibi, kötülük her ne kadar iyiliğe zarar verse de, iyilik kötülüğün peşini bırakmaz. Gelsomina sanki bir vicdandı ve Zampanoyu hep takip etti ta ki vicdan yükünü kaldıramayana kadar.
Gelsomina karakterini canlandıranGiulietta Masina o kadar güzel canlandırmış ki yüzündeki o ifadeler mimikler sadece bakışlarıyla neler anlattı aslında.
tüm sıkıntılarına rağmen kendisine tutunacak bir umut bulması hala varolduğunun kanıtı olacak bir kapı sanki, "çılgın adam"ın söylediklerine hemen inanması ise ona o kapıyı açacak bir anahtar. kapıyı açtığındaysa gördüklerinin umut olduğunu sandı ama sadece birer ilizyondu.
bence filmde çaresizlik ön planda ama sanki iyi ile kötünün bir temsili var gibi, kötülük her ne kadar iyiliğe zarar verse de, iyilik kötülüğün peşini bırakmaz. Gelsomina sanki bir vicdandı ve Zampanoyu hep takip etti ta ki vicdan yükünü kaldıramayana kadar.
Gelsomina karakterini canlandıranGiulietta Masina o kadar güzel canlandırmış ki yüzündeki o ifadeler mimikler sadece bakışlarıyla neler anlattı aslında.
Sanatsal yorum yapayım diye kendimi hiç kasmama gerek yok, olmamış filmdir. Fellini’nin Tatlı Hayat’ı tam benim tarzım bir filmken, La Strada’sı tamamen benim hiç sevmediğim tarzda bir film olmasını anlayamıyorum. İMDB Top 250 listesine Fellini imzası nedeniyle girmiş çok belli. Ama ben o listede en sona koyardım bu filmi.
çılgın adam kötü hissediyor.
ben de.
ben de.
Nasıl yorum yapsam cidden bilemedim. Söylenecek çok söz var ancak uzun uzadıya anlatmaya üşendim. Sadece şu kısma değinmeden geçemeyeceğim; Giulietta Masina’nın muazzam oyunculuk performansı! Ben mimikleri bu kadar etkin kullanabilen çok az oyuncu gördüm. Mutlaka izleyin içinizi sar(s)acak bir film!
Hüznün melodisi. Çaresizlik ve yalnızlık duygusu filmin sonunda içinize işliyor.
https://www.youtube.com/watch?v=XtD1PVkY-pg
"Sen gerçekten bir kadın mısın? Enginara benziyorsun."
https://www.youtube.com/watch?v=XtD1PVkY-pg
"Sen gerçekten bir kadın mısın? Enginara benziyorsun."
İtalyan Gerçekçiliğinin muhteşem bir örneğini teşkil ediyor film. Fellini yaşadığı dönemin sosyal ilişki biçimlerini perdeye taşımış. (Böyle büyük cümleler kurarak film yorumu yapmak da meeee)
1960 tarihli türk filmi 'aliii' de kadir savun'un canlandırdığı zincirkıran canbaz karakteri ile karşılaşanlar, 'la strada' da anthony Quinn'in canlandırdığına benzer bir karakter ve performans görebilirler...
-------------------------SPOILER------------------------
İtalyan yeni gerçekçiliği döneminin önemli eserlerininin senaristliğini yapan Fellini bu filminde toplumdan çok bireyi irdelemiştir. Bu anlamda yeni gerçekçi akımın içinde mi bulunur yoksa tamamen ayrı bir yerde mi durur bilemiyorum. Ama bir Fellini filmi olduğu her karesinden ve tercihinden bellidir.
*
Film 'Sonsuz Sokaklar' olarak türkçeye çevrilse de La Strada' nın tam türkçe çevrimi 'Yol' dur. Filmde Zampano ve Gelsomina' nın denizin yanında başlayıp, denizin yanında biten yolculuğuna tanık oluruz. Filmin sonunda Zampano' nun denizin yanında yolculuğunu bitirmesini başka gidilecek yolun kalmadığı olarak mı yoksa başladığı yere geri dönmek olarak mı okumalıyız? Gelsomina ile yolculuğuna başladığı deniz kıyısında onun için ağlamasını, Zampano' nun geçmişi geri getirme çabası/isteği olarak algıladım ben.
*
Gelsomina' yı Fellini hep doğayla özdeşleştirir. Zampano tarafından b ... Devamı
İtalyan yeni gerçekçiliği döneminin önemli eserlerininin senaristliğini yapan Fellini bu filminde toplumdan çok bireyi irdelemiştir. Bu anlamda yeni gerçekçi akımın içinde mi bulunur yoksa tamamen ayrı bir yerde mi durur bilemiyorum. Ama bir Fellini filmi olduğu her karesinden ve tercihinden bellidir.
*
Film 'Sonsuz Sokaklar' olarak türkçeye çevrilse de La Strada' nın tam türkçe çevrimi 'Yol' dur. Filmde Zampano ve Gelsomina' nın denizin yanında başlayıp, denizin yanında biten yolculuğuna tanık oluruz. Filmin sonunda Zampano' nun denizin yanında yolculuğunu bitirmesini başka gidilecek yolun kalmadığı olarak mı yoksa başladığı yere geri dönmek olarak mı okumalıyız? Gelsomina ile yolculuğuna başladığı deniz kıyısında onun için ağlamasını, Zampano' nun geçmişi geri getirme çabası/isteği olarak algıladım ben.
*
Gelsomina' yı Fellini hep doğayla özdeşleştirir. Zampano tarafından b ... Devamı
-------------------------SPOILER------------------------
İtalyan yeni gerçekçiliği döneminin önemli eserlerininin senaristliğini yapan Fellini bu filminde toplumdan çok bireyi irdelemiştir. Bu anlamda yeni gerçekçi akımın içinde mi bulunur yoksa tamamen ayrı bir yerde mi durur bilemiyorum. Ama bir Fellini filmi olduğu her karesinden ve tercihinden bellidir.
*
Film 'Sonsuz Sokaklar' olarak türkçeye çevrilse de La Strada' nın tam türkçe çevrimi 'Yol' dur. Filmde Zampano ve Gelsomina' nın denizin yanında başlayıp, denizin yanında biten yolculuğuna tanık oluruz. Filmin sonunda Zampano' nun denizin yanında yolculuğunu bitirmesini başka gidilecek yolun kalmadığı olarak mı yoksa başladığı yere geri dönmek olarak mı okumalıyız? Gelsomina ile yolculuğuna başladığı deniz kıyısında onun için ağlamasını, Zampano' nun geçmişi geri getirme çabası/isteği olarak algıladım ben.
*
Gelsomina' yı Fellini hep doğayla özdeşleştirir. Zampano tarafından bir kadın için terkedildiğinde gece yarısı bir sokakta otururken yanından at geçtiği sahne onun yalnızlığının güzel bir sinemasal anlatımıdır. Yolculuğunun çeşitli anlarında genç bir ağacı vücuduyla taklit etmesi ya da sıradan bir delikteki küçük bir böceği özgürlüğüne kavuşturması onun çocuksu doğallığını ve masumluğunu destekler.
*
Zampano ise gücüyle parasını kazanan, Gelsomina' ya ters bir şekilde bedensel zevk arayışında olan bir kararkter. Ne kadar katı, ruhsuz bir adam olarak gözükse de filmin sonunda ağlarken görürüz. Zampano' daki bu değişimin en önemli nedeninin Gelsomina' da gördüğü bu saflık ve temizlik diyebiliriz. Fellini çamaşır asan kadınla Zampano'yu konuşturduğu sahnede bu saflığın güzel bir sembolize edilişini gösterir. Kadın, Gelsomina' yı anlatırken bütün ekranı bembeyaz, tertemiz çarşavlar kaplar. Zampano ise bu görüntüye, saflığa, temizliğe birkaç dikenli telin arkasından bakar.
*
Bu film için her karesi fotoğraf niteliğinde demek istemiyorum. Daha çok her karesi klasik fotoğraf tekniklerinin gerektirdiklerini yerine getirir. Ortaçağda üretilen tablolardaki gibi her nesne veya karakterin o karede bulunmasının belli bir amacı ve görevi olduğunu hissettirir. Bu dengeyi hareket eden karakter ve nesnelerle Fellini? nin nasıl gerçekleştirdiği de her karede şaşırtıcı, inanılmaz benim için. Vurgu bazı zamanlar karakterlerdeyken bazı zamanlarda da nesnelerdedir.
İtalyan yeni gerçekçiliği döneminin önemli eserlerininin senaristliğini yapan Fellini bu filminde toplumdan çok bireyi irdelemiştir. Bu anlamda yeni gerçekçi akımın içinde mi bulunur yoksa tamamen ayrı bir yerde mi durur bilemiyorum. Ama bir Fellini filmi olduğu her karesinden ve tercihinden bellidir.
*
Film 'Sonsuz Sokaklar' olarak türkçeye çevrilse de La Strada' nın tam türkçe çevrimi 'Yol' dur. Filmde Zampano ve Gelsomina' nın denizin yanında başlayıp, denizin yanında biten yolculuğuna tanık oluruz. Filmin sonunda Zampano' nun denizin yanında yolculuğunu bitirmesini başka gidilecek yolun kalmadığı olarak mı yoksa başladığı yere geri dönmek olarak mı okumalıyız? Gelsomina ile yolculuğuna başladığı deniz kıyısında onun için ağlamasını, Zampano' nun geçmişi geri getirme çabası/isteği olarak algıladım ben.
*
Gelsomina' yı Fellini hep doğayla özdeşleştirir. Zampano tarafından bir kadın için terkedildiğinde gece yarısı bir sokakta otururken yanından at geçtiği sahne onun yalnızlığının güzel bir sinemasal anlatımıdır. Yolculuğunun çeşitli anlarında genç bir ağacı vücuduyla taklit etmesi ya da sıradan bir delikteki küçük bir böceği özgürlüğüne kavuşturması onun çocuksu doğallığını ve masumluğunu destekler.
*
Zampano ise gücüyle parasını kazanan, Gelsomina' ya ters bir şekilde bedensel zevk arayışında olan bir kararkter. Ne kadar katı, ruhsuz bir adam olarak gözükse de filmin sonunda ağlarken görürüz. Zampano' daki bu değişimin en önemli nedeninin Gelsomina' da gördüğü bu saflık ve temizlik diyebiliriz. Fellini çamaşır asan kadınla Zampano'yu konuşturduğu sahnede bu saflığın güzel bir sembolize edilişini gösterir. Kadın, Gelsomina' yı anlatırken bütün ekranı bembeyaz, tertemiz çarşavlar kaplar. Zampano ise bu görüntüye, saflığa, temizliğe birkaç dikenli telin arkasından bakar.
*
Bu film için her karesi fotoğraf niteliğinde demek istemiyorum. Daha çok her karesi klasik fotoğraf tekniklerinin gerektirdiklerini yerine getirir. Ortaçağda üretilen tablolardaki gibi her nesne veya karakterin o karede bulunmasının belli bir amacı ve görevi olduğunu hissettirir. Bu dengeyi hareket eden karakter ve nesnelerle Fellini? nin nasıl gerçekleştirdiği de her karede şaşırtıcı, inanılmaz benim için. Vurgu bazı zamanlar karakterlerdeyken bazı zamanlarda da nesnelerdedir.
Bedeni arzuları zampano,ruhsal hazları iseGelsomnia temsil ediyor diyebiliriz,hem birbirine zıt hem de birbirine bu kadar bağlı iki unsurun hazin sonu,alt metinlerini,zıtlıklarla dolu mesajlarını ve dönemin İtalya gerçekçiliğini net bir şekilde gösteren kült filmlerden biridir La Strada.
Sonsuz Sokaklar filmine Benzer Film ekliyorsun.
Sonsuz Sokaklar filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Sonsuz Sokaklar filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL