SEVERMİŞİM MEĞER
yıl 62 Mart 28
Prag-Berlin treninde pencerenin yanındayım
akşam oluyor
dumanlı ıslak ovaya akşamın yorgun bir kuş gibi inişini severmişim meğer
akşamın inişini yorgun kuşun inişine benzetmeyi sevmedimtoprağı severmişim meğer
toprağı sevdim diyebilir mi onu bir kez olsun sürmeyen
ben sürmedim
Platonik biricik sevdam da buymuş meğer
meğer ırmağı severmişim
ister böyle kımıldanmadan aksın kıvrıla kıvrıla tepelerin eteğinde
doruklarına şatolar kondurulmuş Avrupa tepelerinin
ister uzasın göz alabildiğine dümdüz
bilirim aynı ırmakta yıkanılmaz bir kere bile
bilirim ırmak yeni ışıklar getirecek sen göremeyeceksin
bilirim ömrümüz beygirinkinden azıcık uzun karganınkinden alabildiğine kısa
bilirim benden önce duyulmuş bu keder
benden sonra da duyulacak
benden önce söylenmiş bunların hepsi bin kere
benden sonra da söylenecek
gökyüzünü severmişim meğer
kapalı olsun açık olsun
Borodino savaş alanında Andıreyin sırtüstü seyrettiği gök kubbe
hapiste Türkçeye çevirdim iki cildini Savaşla Barışın
kulağıma sesler geliyor
gök kubbeden değil meydan yerinden
gardiyanlar birini dövüyor yine
ağaçları severmişim meğer
çırılçıplak kayınlar Moskova dolaylarında Peredelkinoda kışın
çıkarlar karşıma alçakgönüllü kibar
kayınlar Rus sayılıyor kavakları Türk saydığımız gibi
İzmirin kavakları
dökülür yaprakları
bize de Çakıcı derler
yar fidan boylum
yakarız konakları
Ilgaz ormanlarında yıl 920 bir keten mendil astım bir çam dalına
ucu işlemeli
yolları severmişim meğer
asfaltını da
Vera direksiyonda Moskovadan Kırıma gidiyoruz Koktebele
asıl adı Göktepe ili
bir kapalı kutuda ikimiz
dünya akıyor iki yandan dışarda dilsiz uzak
hiç kimseyle hiçbir zaman böyle yakın olmadım
eşkiyalar çıktı karşıma Boludan inerken Geredeye kırmızı yolda ve yaşım on sekiz
yaylıda canımdan gayri alacakları eşyam da yok
ve on sekizimde en değersiz eşyamız canımızdır
bunu bir kere daha yazdımdı
çamurlu karanlık sokakta bata çıka Karagöze gidiyorum Ramazan gecesi
önde körüklü kaat fener
belki böyle bir şey olmadı
.
çiçekler geldi aklıma her nedense
gelincikler kaktüsler fulyalar
İstanbulda Kadıköyde Fulya tarlasında öptüm Marikayı
ağzı acıbadem kokuyoryaşım on yedi
kolan vurdu yüreğim salıncak buluklara girdi çıktı
çiçekleri severmişim meğer
üç kırmızı karanfil yolladı bana hapishaneye yoldaşlar 1948
yıldızları hatırladım
severmişim meğer
gözümün önüne kar yağışı geliyor
ağır ağır dilsiz kuşbaşısı da buram buram tipisi de
meğer kar yağışını severmişim
güneşi severmişim meğer
şimdi şu vişne reçeline bulanmış batarken bile
güneş İstanbulda da kimi kere renkli kartpostallardaki gibi batar
ama onun resmini sen öyle yapmayacaksın
meğer denizi severmişim
hem de nasıl
ama Ayvazofkinin denizleri bir yana
bulutları severmişim meğer
ister altlarında olayım ister üstlerinde
ister devlere benzesinler ister ak tüylü hayvanlara
ayışığı geliyor aklıma en aygın baygın en yalancısı en küçük burjuvası
severmişim
yağmuru severmişim meğer
ağ gibi de inse üstüme ve damlayıp dağılsa da camlarımda yüreğim
beni olduğum yerde bırakır ağlara dolanık ya da bir damlanın
içinde ve çıkar yolculuğa hartada çizilmemiş bir memlekete gider
yağmuru severmişim meğer
ama neden birdenbire keşfettim bu sevdaları Prag-Berlin treninde
yanında pencerenin
altıncı cıgaramı yaktığımdan mı
bir eski ölümdür benim için
Moskovada kalan birilerini düşündüğümden mi geberesiye
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
zifiri karanlıkta gidiyor tren
zifiri karanlığı severmişim meğer
kıvılcımlar uçuşuyor lokomotiften
kıvılcımları severmişim meğer
meğer ne çok şeyi severmişim de altmışında farkına vardım bunun
Prag-Berlin treninde yanında pencerenin yeryüzünü dönülmez bir
yolculuğa çıkmışım gibi seyrederek
NAZIM HİKMET
FORUM
şiirsiz yaşanır mı, sevdiğiniz şiirler ?
Tesbih
Sen giderken gözlerim dopdoluydu
Ve yağan yağmurla caddeler ıslak
Yokluğundan bir rüzgar esti hazin
Teselliler döküldü yaprak yaprak
Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
Bir karanlık geldi gittiğin yerden
Ümitlerim vardı tesbih misali
Sen giderken dağılıverdiler birden.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sen giderken gözlerim dopdoluydu
Ve yağan yağmurla caddeler ıslak
Yokluğundan bir rüzgar esti hazin
Teselliler döküldü yaprak yaprak
Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
Bir karanlık geldi gittiğin yerden
Ümitlerim vardı tesbih misali
Sen giderken dağılıverdiler birden.
Ümit Yaşar Oğuzcan
Vidalar
İşçi demir dikmeleri boyuyor duvarın üstüne binmiş,
boya kutusuna banarak usulca fırçayı. Gündeliği kaça?
Doyarlar mı dersiniz çoluk çocuk! Tahtaları çakmak için
usta vida almaya gitti motosikletle, kavakların altından.
Bir toz bulutu yükseliyor upuzun ardında. Kasabaya vardığında
nalbura girecek: "Vida, diyecek, beşlik," küf kokan dükkanda.
Bir kutunun içinden vidalar çıkaracak nalbur, uzatacak.
Alışverişle dönüyor dünya, mevsimler gelip geçiyor.
Tahtalar dökülüyor ne denli sağlam çakılsa yıllardan sonra
ve otlar, dikenler, ısırganlar bürüyor duvar diplerini.
Ama şu bulutlar, maviliğin içinde,yıllardan sonra da
gelip geçecek göçük ya da yeni duvarların üstünden.
-Beşlik vida kısa düşer, ustam, altılık ister bu tahtalara,
günün birinde yine çürür düşerler ya, şimdilik.
Oktay Rıfat Horozcu
İşçi demir dikmeleri boyuyor duvarın üstüne binmiş,
boya kutusuna banarak usulca fırçayı. Gündeliği kaça?
Doyarlar mı dersiniz çoluk çocuk! Tahtaları çakmak için
usta vida almaya gitti motosikletle, kavakların altından.
Bir toz bulutu yükseliyor upuzun ardında. Kasabaya vardığında
nalbura girecek: "Vida, diyecek, beşlik," küf kokan dükkanda.
Bir kutunun içinden vidalar çıkaracak nalbur, uzatacak.
Alışverişle dönüyor dünya, mevsimler gelip geçiyor.
Tahtalar dökülüyor ne denli sağlam çakılsa yıllardan sonra
ve otlar, dikenler, ısırganlar bürüyor duvar diplerini.
Ama şu bulutlar, maviliğin içinde,yıllardan sonra da
gelip geçecek göçük ya da yeni duvarların üstünden.
-Beşlik vida kısa düşer, ustam, altılık ister bu tahtalara,
günün birinde yine çürür düşerler ya, şimdilik.
Oktay Rıfat Horozcu
Kent
Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim dedin.
Bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz yargısıyla karşı karşıya
-bir ceset gibi- gömülü kalbim
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam
Kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün
Boşuna bunca yılı tükettiğim ülkede
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın.
Aynı mahallede koşacaksın;
Aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
Öyle tükettin demektir
Bütün yeryüzünde.
Konstantin Kavafis
Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim dedin.
Bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz yargısıyla karşı karşıya
-bir ceset gibi- gömülü kalbim
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam
Kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün
Boşuna bunca yılı tükettiğim ülkede
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın.
Aynı mahallede koşacaksın;
Aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
Öyle tükettin demektir
Bütün yeryüzünde.
Konstantin Kavafis
yeni başlayanlar için hallac-ı mansur
öğrenciydi.
bir kıza aşıktı
ve aynı zamanda başka bir senaryo üzerinde çalışıyordu.
ah muhsin ünlü
öğrenciydi.
bir kıza aşıktı
ve aynı zamanda başka bir senaryo üzerinde çalışıyordu.
ah muhsin ünlü
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
hep böyle mi bu?
bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım, ölü benim kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayri yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına?
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına?
niye kimseler izin vermez yollarına kuş konmasına?
"öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
/Nilgün Marmara
http://www.youtube.com/watch?v=dMq5HLOjHuU(Leyla ile Mecnun'dan;)
hep böyle mi bu?
bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım, ölü benim kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayri yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına?
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına?
niye kimseler izin vermez yollarına kuş konmasına?
"öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.
/Nilgün Marmara
http://www.youtube.com/watch?v=dMq5HLOjHuU(Leyla ile Mecnun'dan;)
Yine dudaklarıma bir parmak bal çalıyorsun
Biliyorum bu eşek kadar adamla kumar oynuyor
Ve kıs kıs gülüyorsun,hem de yüzüne yüzüne arsızca
Kendince keyf ediyorsun
Umurumda değilsin biliyormusun
O dudaklarıma çaldığın bir parmak bal yetip artıyor bana
Işığım var benin,direncim,razı bir yüreğim ve şükrüm
Kulaklarına inanamayacaksın
Çok mutluyum ben
Bu kez başaramayacaksın
Bu da sana kapak olsun
Ezber bozuyorum
Gözü karayım bu kez
Olup biten rüya değil,çimdiği attım çoktan
Değilim bu kez sefil
Dimdikim,hiç olmadığımca savaşçıyım arenanda
Kalemim rengarenk,kağıdım bembeyaz
Hadi alda gel üstüme üstüme
Daha neyin varsa sırada
Ah Agop ah! çekip gidecek zamanmıydı pis şişko
Öldünmüydü acından dostum
Bir kuru somun, üç kalem efkarı birkaç damla gözyaşıyla ıslatıp
Tıka basa doymazmıydık biz
Ah açgözlü, ah korkak herif ah haris
Hadi aç şu telefonu ver adresi bulayım seni
Bu kez zenginiz
Çınarcığa basar gider, çilingir soframızı kumlara serer
Benzemez kimse sana tavrına kurban olayımla yırtınır
Silemezler gönlümdenle dinlenir
Bi ara da döner şu ikimiz de kıs kıs gülene küfrederiz
Yakamozlar, kumsal ve sarhoş sandallar gördüklerine inanamaz
Bakarsın gözleri aşka gülen bir sarı Gül getirir geceye deniz
Acı var mı acı
Ne oldu nereye kaybolup gitti
Dudaklarındaki müstehzi gülücükler
Umurumda değilsin biliyormusun
Dudaklarıma çaldığın bir parmak bal yetip artıyor
Işığım var benim, direncim, razı bir yüreğim ve şükrüm
Kulaklarına inanamayacaksın
Çok mutluyum ben
En azından şimdilik
Bu da sana kapak olsun
Eyy hayat
(Abdürrahim Kahraman)
Biliyorum bu eşek kadar adamla kumar oynuyor
Ve kıs kıs gülüyorsun,hem de yüzüne yüzüne arsızca
Kendince keyf ediyorsun
Umurumda değilsin biliyormusun
O dudaklarıma çaldığın bir parmak bal yetip artıyor bana
Işığım var benin,direncim,razı bir yüreğim ve şükrüm
Kulaklarına inanamayacaksın
Çok mutluyum ben
Bu kez başaramayacaksın
Bu da sana kapak olsun
Ezber bozuyorum
Gözü karayım bu kez
Olup biten rüya değil,çimdiği attım çoktan
Değilim bu kez sefil
Dimdikim,hiç olmadığımca savaşçıyım arenanda
Kalemim rengarenk,kağıdım bembeyaz
Hadi alda gel üstüme üstüme
Daha neyin varsa sırada
Ah Agop ah! çekip gidecek zamanmıydı pis şişko
Öldünmüydü acından dostum
Bir kuru somun, üç kalem efkarı birkaç damla gözyaşıyla ıslatıp
Tıka basa doymazmıydık biz
Ah açgözlü, ah korkak herif ah haris
Hadi aç şu telefonu ver adresi bulayım seni
Bu kez zenginiz
Çınarcığa basar gider, çilingir soframızı kumlara serer
Benzemez kimse sana tavrına kurban olayımla yırtınır
Silemezler gönlümdenle dinlenir
Bi ara da döner şu ikimiz de kıs kıs gülene küfrederiz
Yakamozlar, kumsal ve sarhoş sandallar gördüklerine inanamaz
Bakarsın gözleri aşka gülen bir sarı Gül getirir geceye deniz
Acı var mı acı
Ne oldu nereye kaybolup gitti
Dudaklarındaki müstehzi gülücükler
Umurumda değilsin biliyormusun
Dudaklarıma çaldığın bir parmak bal yetip artıyor
Işığım var benim, direncim, razı bir yüreğim ve şükrüm
Kulaklarına inanamayacaksın
Çok mutluyum ben
En azından şimdilik
Bu da sana kapak olsun
Eyy hayat
(Abdürrahim Kahraman)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=CLDUJij3kJo
Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum
..
Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan
Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin
Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen
Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun
Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada
Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum.
Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil
..
Uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
Bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna.
..
Çocuksun sen çocuğumsun.
Ahmet Telli
Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum
..
Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan
Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin
Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen
Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun
Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada
Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum.
Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil
..
Uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
Bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna.
..
Çocuksun sen çocuğumsun.
Ahmet Telli
ÜYE OL