WandaVision

Sonunda kayda değer bir güzellikte marvel dizisi izledim ya artık gözüm arkada kalmaz. Iron Fist, Luke Cage ve benzerleri gibi netflixin yaptığı aşırı uzatılmış dizilerden sonra bu dizi, resmen bu iş böyle yapılır kıvamındaydı. Şimdi neden bu kadar beğendiğim kısmına gelirsek, öncelikle bu dizileri bu kadar beğenmenin bir diğer yolu, aynı zamanda dergilerini okuyan birileri olmakta yatmaktadır. 2000li yıllardan beri bulabildiğim kadar marvel dergisini okumuş ve aynı zamanda da bazılarını bizzat çevirmişliğim bulunmaktadır. Şimdi bununla ilgili detayları gördükçe dizinin bendeki albenisi giderek arttı. Agatha karakteri, beyaz vizyon gibi nadir bulunan karakterleri görmek harikaydı.

Marvel evreninde herşeyin bir anda olup biteceğini değil, tüm detayların sindirilerek işleneceğini artık anlamış olmak gerekiyor. İlk evredeki hikayenin Thanos’a gelene kadar ki sürecinde izlediğim filmlerin sayısını ele alırsanız, bu evrende de daha bir çok detayı işlemeyeceklerini tahmin etmek zor değil. Bu dizide de, ya ilk varlıklara, ya da house of M hikayesine(veya benzerine) bir geçiş anlatılmaktadır.

Dizinin içerisine girersek, tamamen wanda’nın zihniyle ele geçirilmiş ve gerçekliği değiştirilmiş olan kasabada, 60lı yıllardaki sitcom dizileri ile aynı yapıda bir hikaye ile başlıyor hikaye. Her bölüm on yıl daha ileri gidiyor ve etraftaki teknoloji ile modada değişime dikkat, hikaye günümüze doğru akıyor. Buradaki her obje bir detaydır. Sadece Agathanın boynunda asılı olan 3 cadı simgeli kolye bile onun bir cadı olduğunun mesajını vermektedir. Her bölümde çıkan reklamlar Wanda’nın travmalarını anlatmaktadır. Starkın ekmek kızartma makinası, wanda’nın küçükken evlerine düşen stark füzesindeki travmadır. Yada hydra reklamı, hydra’nın tarikatına katıldığı dönemi simgelemektedir. Daha bunlar gibi onlarca detay filmde geçmektedir.

Elizabeth Olsen’in oyunculuğu ise efsaneydi. Kadının her mimiği her duruşu tam rolünün hakkıydı. Marvel hayranıysanız ve yeni evreye geçiş dizisini sakın kaçırmayın.