Cem Yılmaz: Diamond Elite Platinum Plus

Netflix'de yayınlanan ile canlı gösteri arasında çok fark var. Netflix'in ve günümüz video içeriklerinin popüler jump-cut tekniği ne yazık ki içeriği çok kötü bir hale getirmiş. Canlıda neredeyse dört saat süren bir içeriği bir buçuk saate sığdırmışlar. Eski gösterileri izlerken dikkat edin verdiği esler veya kendi kendine gülmesi vs. sizi içine alan ve anı tattıran bir dokunuş ve bütünüyle bir yapı oluşturuyor. Bir de tabi pandemi seyiricisi meselesi de var salonun tam dolu olmaması enerjiyi düşürmüş bu kayıtta. Ayrıca yine pandemi sebebiyle gösterilerin herkes için ulaşılabilir olmaması izleyici çeşitliliğini de baya etkilemiş. Canlı izlediğimiz ile kayıt arasında da tamamen olmayan bölümler var; bunların arasında,siyasi hiciv bölümleri, izleyiciler ile temas kurulan bölümler ve biraz daha sert denilebilecek eleştiri içerikli bölümler yer alıyor.

Tabi ki eski gösterileri gibi değil ama bence bu saçma ve bağlam dışı bir yorum olur, çünkü tekrar bu gözle eski gösterilerini izleyin hiçbiri bir önceki gibi değil. Milenyum'daki fırlamalığı beklemek ve hatta ona benzer bir stand-up görmek garip olurdu.

,hiçbir yerde paylaşmadiğımı belirterek, canlı gösteriyi ses kaydına almıştım gece gece onu dinledim ve sonra tekrar izledim. Bu sebeple bu yorumu yazma ihtiyacı hissettim. Umarım bir gün bu gösterinin başka bir uzun versiyonu yayınlanır.

Tüm filmlerini, gösterilerini izlediğim ve kalitesini çok beğendiğim birisi.
Nitekim bu gösterisini de beğendim.İzlerken şunu farkettim Cem Yılmaz başından geçen veya gözlemlediği olayları anlatmak yerine(askerlik anıları,bayram mesajları vs.) daha çok toplumsal sınıf farkını anlatmış.(ipad,tekne,para vs.)
Ben diğer gösterilerine göre kötü olduğunu düşünmüyorum.Sadece buradaki en büyük dezavantaj seçtiği konuları aşırı uzun tutmuş ve çeşitlilik açısından kıt bir gösteri olmuş.Ne kadar doğru bilmiyorum ama eskisi gibi esprileri arka arkaya patlatmıyor kahkahaya tufanına sokmuyor yorumlarını ben buna bağlıyorum.
Benim anladığım biz aslında bu tür gösterilerde toplumsal gözlemini ustalıkla yapabilen ve işin doğası gereği abartarak kaliteli espriler ekleyerek yine bize anlatan kişileri izleyip gülüyoruz.Cem Yılmaz’da bu gözlem yeteneğini çok iyi konuşturabilen ve bence kaliteli mizahı olan birisi ama yukarıda belirttiğim hususlar yüzünden bunu gösteremediğini düşünüyorum.

Yıllar içinde Cem Yılmaz da değişti, evlendi, baba oldu, yaş aldı. Belki aynı saiklerle Okan Bayülgen'i de eleştirdik, değişti dedik, artık aynı tadı vermiyor dedik. Ama onun da bizim de yaş aldığımızı, bizim eğitim ve hayata bakış açımızın değiştiğini, toplumsal gelişmelerin günlük rutin ve düşünüz tarzlarımızı değiştirdiğini unuttuk. Biz on sene evvelki kişi değiliz çünkü on sene önceki Türkiye yok. İstesek de istemesek de bu toplumun bir parçasıyız ve bundan etkileniyoruz.

Cem Yılmaz eski gösterilerindeki tempoyu bu gösteride göster(e)medi. Bunu pandemi şartlarında çekildiğini anladığımız yarı dolu salona ya da Cem Yılmaz'ın artık yaşının ilerlemiş olmasına, belki de bir tür "bilgeçlik" taslamasına bağlayabiliriz. Espriler, önceki gösterilerde daha sık gördüğümüz orta/alt sınıf Türkiyelinin ezikliğinden ya da öyle hissetmesinden, gündelik hayatta karşılaştığı basit-karikatürize edilmiş hikayelerden yoksundu. Artık onlarla işi yok Cem Yılmaz'ın, onların devri geçti ve onları sahnede tüketti. Daha çok artık kendi çevresinde karşılaştığı "Beyaz Türkler"i, zengin ünlüleri, muhafazakar ikiyüzlülükleri ve politik doğruculuğu kendisine ana konu yapmışa gözüküyor. Yine politik espri yapmamış görünmesine rağmen bu zamana kadar yaptığı en "politik" esprileri bu gösteride yapmış görünüyor(CHP'li kadın saçı, teknecik, dolar mevzusu vs.).

Genel olarak Cem Yılmaz artık eski tadı vermiyor, veremez de. Ancak bu bir eleştiri değil realitedir. Çünkü ne Cem Yılmaz, ne izleyici ne de Türkiye eskisi gibi değil, değişti. Bu, gösteriyi farklı bir bakış açısıyla izlememiz gerektiğini gösteriyor. O esprisi yapılan orta sınıfın iktidarının ruhunun Cem Yılmaz gösterisine sirayet ettiğini söyleyebiliriz.