Russian Doll

Senaryosu fena değil. Natasha Lyonne neredeyse diziyi tek başına yapmış. Hem başrol, hem yönetmen hemde yazar olarak. Oyunculuklar fena değil ama diziyi dizi yapan gerçekten Lyonne'nin doğal oyunculuğu. İzlerken bu kadın normal hayatında da böyledir dedirtiyor. 35.yaş gününde Maxine isimli en iyi arkadaşının düzenlediği bir partide başlıyor dizi. Biraz hava almak için dışarı çıkıp kaybolan kedisini gördüğünde onu alırken bir araba çarpıyor ve ölüm aynı partinin tuvaletinde uyanıyor. Her öldüğünde burada uyanan Nadia bir noktadan sonra neler olduğunu çözebilmek için uğraşıyor.

Dizinin ilk sezonu -ki daha devamı yayınlanmadı (Bu yorumu yazarken sadece ilk sezon vardı)- 8 bölümden oluşuyor. Bundan iki bölümü çok sıkıcıydı. 6 bölümde olabilirmiş. Onun dışında Alan karakterinin oyunculuğunu zayıf buldum. Yada bu diziye uygun bir seçim değildi. Tamam iki uç noktadaki karakterin zamanla birbirine evrilişini izliyoruz ve sadece Nadia'nın çocukluğuna inilmesi, Alan'ın niye öyle ezik bir karakter olduğuna değinilmemesi eksiklik olmuş. ikisi aynı anda ölmüyor olsaydı dizide ciddi mantık hataları oluşabilirdi ama bu kurguyla bunun önüne geçilmiş. Dizinin en iyi kısmı son bölümde iki karakterde farklı evrenlerde uyanıp, kendilerini tanımayan karakterleri kendilerine ikna etmeye çalıştıkları kısım olmuş.

2.sezon sonrası edit: Natasha bu sezon çıtayı bir derece daha yükselterek, zaman sarmalından ziyade zamanda yolculuk ve paralel evren konularına da el atıyor. İlk sezondaki gibi herşeye mantıklı bir açıklama geleceği beklentisiyle izlerseniz hayal kırıklığına uğrarsınız -ki zaten Natasha son bölümdeki bir replikte partide dans edenlere bakarak, "onlar sanatçı ve gerçek üstünü severler" diyor.

Sürreal-absürt komedi başarılı bir şekilde devam ederken her dönem üzerindeki sanatsal çalışmaları başarılı bulduğumu söyleyebilirim. 1990-1980-1960-1940lı yıllar şeklinde çeşitli zamanlarda Nadia karakterinin geçmişi ile ilgili farklı bir hikaye izliyoruz. Eğlenceliydi.

Senaryosu fena değil. Natasha Lyonne neredeyse diziyi tek başına yapmış. Hem başrol, hem yönetmen hemde yazar olarak. Oyunculuklar fena değil ama diziyi dizi yapan gerçekten Lyonne'nin doğal oyunculuğu. İzlerken bu kadın normal hayatında da böyledir dedirtiyor. 35.yaş gününde Maxine isimli en iyi arkadaşının düzenlediği bir partide başlıyor dizi. Biraz hava almak için dışarı çıkıp kaybolan kedisini gördüğünde onu alırken bir araba çarpıyor ve ölüm aynı partinin tuvaletinde uyanıyor. Her öldüğünde burada uyanan Nadia bir noktadan sonra neler olduğunu çözebilmek için uğraşıyor.

Dizinin ilk sezonu -ki daha devamı yayınlanmadı (Bu yorumu yazarken sadece ilk sezon vardı)- 8 bölümden oluşuyor. Bundan iki bölümü çok sıkıcıydı. 6 bölümde olabilirmiş. Onun dışında Alan karakterinin oyunculuğunu zayıf buldum. Yada bu diziye uygun bir seçim değildi. Tamam iki uç noktadaki karakterin zamanla birbirine evrilişini izliyoruz ve sadece Nadia'nın çocukluğuna inilmesi, Alan'ın niye öyle ezik bir karakter olduğuna değinilmemesi eksiklik olmuş. ikisi aynı anda ölmüyor olsaydı dizide ciddi mantık hataları oluşabilirdi ama bu kurguyla bunun önüne geçilmiş. Dizinin en iyi kısmı son bölümde iki karakterde farklı evrenlerde uyanıp, kendilerini tanımayan karakterleri kendilerine ikna etmeye çalıştıkları kısım olmuş.