Monster

Dahmer’de 7. Bölüme geçtim. Bence durağan bir dizi. Yani belgesel modunda gerçek görüntüler kullanılsa mesela çok çarpıcı olabilirdi. Ama dizi olarak korku gerilimden ziyade dram dizisi gibi. Hatta film gibi uzun uzadıya sahneler biraz sıkıcı dahi olabiliyor yer yer. Yani gerçek bir hikaye, insanların hayatlarının gerçek kesitleri evet bunu düşününce üzücü oluyor ama korkunç hissetiremiyor. Vahşeti çok gizli vermişler. Yani fresh diye bir film var mesela. Kurgu. Ama çok daha vahşi hissettiriyor ve nefret ile öfke uyandırıyor. Ama bu katil bende kötü ve itici bir his uyandıramadı bir türlü oysaki canavar. Yani anne baba ilgisizliği yüzünden bok gibi yetişmiş bir insan. Ama ne gerçek katiller var ve belgeselleri var izlerken tiksiniyorsun adamdan. Sanki katilden tiksindirmek amacı çok güdülmemiş gibi. Dizinin güzel taraflarından biri anne, babanın, babaannenin gerçeklerle yüzleşmekten kaçan ebeveyn tavrının gerçekçiliği. Gerçekte de böyledir. Ebeveynler çocuklarının çirkin taraflarıyla yüzleşmeden, olay büyümeden kapansın derdinde olurlar. Bu açıdan gerçekteki çelişkili insan halini yansıtabilmişler.