6 yıl önce
7.3
219 OYPUAN VER
5
Imdb: 7 (186.794 OY)
KONUSU
Yunan yönetmen Yorgos Lanthimosun The Lobsterdan sonra İngilizce çektiği ikinci filmi, izleyicisini her zamanki gibi tekinsiz, oyunbaz ve özenle tasarlanmış yeni bir lanetli Lanthimos evrenine davet ediyor. Kutsal Geyiğin Ölümü başarılı bir cerrah ve babasının boşluğunu onunla doldurmaya çabalayan b
... Devamı
Yunan yönetmen Yorgos Lanthimosun The Lobsterdan sonra İngilizce çektiği ikinci filmi, izleyicisini her zamanki gibi tekinsiz, oyunbaz ve özenle tasarlanmış yeni bir lanetli Lanthimos evrenine davet ediyor. Kutsal Geyiğin Ölümü başarılı bir cerrah ve babasının boşluğunu onunla doldurmaya çabalayan bir ergen etrafında dönüyor. Tuhaf ikili, aileleriyle tanıştığında işler daha da tuhaflaşıyor ve muzip bir tür Alacakaranlık Kuşağı hikayesi ortaya çıkıyor. Lanthimos bedensel şiddetten doğan mizahı da her daim olduğu gibi filmine tatminkar miktarda eklemeye devam ediyor. Aileye, suçluluk duygusuna ve sınıfa dair, etkisinden kurtulması çok zor bir soğuk duş bu film.
-
Yorgos Lanthimos
Yönetmen
-
Efthymis Filippou
Senarist
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Steven Murphy
Anna Murphy
Martin Lang
Kim Murphy
Bob Murphy
Matthew Wi...
Martin's M...
Ed Thompso...
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Bu filmi anlamayanlar için şöyle bir kısa bilgi vereyim, truva filminden hatırlarsınız agemennon vardı hani şu truva ya savaş açan Yunan komutan, zamanında ava gider ve bir geyik öldürür. Bu geyik Artemis’in kutsal geyiğidir. Bunun üzerine Artemis tüm rüzgarı durdurur ve Truva’ya giden askerler denizi geçemez. Agemennon çaresiz kalır,af edilmek ve ülkesini kurtarmak için kızını kurban etmeye karar verir.
Öncelikle film bana şunu verdi: Lanthimos’un "Baba" figürleriyle gerçekten büyük problemleri var. Aşırı hem de.
Ah be. bu sefer çok da olmamış be. :( hayal kırıklığı yorumlarını okudum, inanmak istemedim ama evet biraz öyle olmuş. Lanthimos; biraz Amerikan gazıyla mıdır nedir bilemedim bu filmiyle o tuhaf atmosferini ve anlatısını değiştirmiş. Film, yine Lobster filmi gibi ikiye bölük bir şekilde ilerliyor. Filmin ilk yarısını izlerken o kadar üzüldüm ki. çünkü o kadar iyi değildi ki. sürekli bir zoom-in ve zoom-out açılar, diğer filmlerinin atmosferine uysa da bu filmde çok uymayan o Lanthimosvari donuk oyunculuk... neyse ki filmin ikinci yarısı tam bir Lanthimos filmine dönüştü ve birazcık keyiflendirdi. ne kadar hayal kırıklığı olursa olsun tabi ki hiç kötü bir film değil bu arada. hatta ortalamanın da üstünde. özellikle final sahnesi gerçekten sinirleri hat safhada bozdu. çıkışta bi’ 1 saat nefes alamadım o sahneden sonra. çok iyiy ... Devamı
Ah be. bu sefer çok da olmamış be. :( hayal kırıklığı yorumlarını okudum, inanmak istemedim ama evet biraz öyle olmuş. Lanthimos; biraz Amerikan gazıyla mıdır nedir bilemedim bu filmiyle o tuhaf atmosferini ve anlatısını değiştirmiş. Film, yine Lobster filmi gibi ikiye bölük bir şekilde ilerliyor. Filmin ilk yarısını izlerken o kadar üzüldüm ki. çünkü o kadar iyi değildi ki. sürekli bir zoom-in ve zoom-out açılar, diğer filmlerinin atmosferine uysa da bu filmde çok uymayan o Lanthimosvari donuk oyunculuk... neyse ki filmin ikinci yarısı tam bir Lanthimos filmine dönüştü ve birazcık keyiflendirdi. ne kadar hayal kırıklığı olursa olsun tabi ki hiç kötü bir film değil bu arada. hatta ortalamanın da üstünde. özellikle final sahnesi gerçekten sinirleri hat safhada bozdu. çıkışta bi’ 1 saat nefes alamadım o sahneden sonra. çok iyiy ... Devamı
Öncelikle film bana şunu verdi: Lanthimos’un "Baba" figürleriyle gerçekten büyük problemleri var. Aşırı hem de.
Ah be. bu sefer çok da olmamış be. :( hayal kırıklığı yorumlarını okudum, inanmak istemedim ama evet biraz öyle olmuş. Lanthimos; biraz Amerikan gazıyla mıdır nedir bilemedim bu filmiyle o tuhaf atmosferini ve anlatısını değiştirmiş. Film, yine Lobster filmi gibi ikiye bölük bir şekilde ilerliyor. Filmin ilk yarısını izlerken o kadar üzüldüm ki. çünkü o kadar iyi değildi ki. sürekli bir zoom-in ve zoom-out açılar, diğer filmlerinin atmosferine uysa da bu filmde çok uymayan o Lanthimosvari donuk oyunculuk... neyse ki filmin ikinci yarısı tam bir Lanthimos filmine dönüştü ve birazcık keyiflendirdi. ne kadar hayal kırıklığı olursa olsun tabi ki hiç kötü bir film değil bu arada. hatta ortalamanın da üstünde. özellikle final sahnesi gerçekten sinirleri hat safhada bozdu. çıkışta bi’ 1 saat nefes alamadım o sahneden sonra. çok iyiydi.
filmin kafamı karıştıran birçok şeyi oldu. diğer tüm filmlerinde kendi evrenini biraz daha bariz anekdotlarla veren Lanthimos bu filmde neyi, neyle anlattığını biraz daha dolaylı ve uçları açık şekilde anlatıyor. hikayenin esas mesajını, açıklamadığı bazı şeylerle çok boğmuş. diğer tüm filmlerinde kendi evrenini çizer, sınırlarını belirler ve onun içinde dilediğince oynardı. burada bu evrenin sınırları pek yok, filmin alt metni açıklanmayan ve neye referans verdiği belli olmayan olaylarla biraz boğulmuş. tahmin ediyorum herkeste hayal kırıklığı yaratan kısım bu oldu.
bu arada yanlışsam düzeltin. "The Killing of a Sacred Deer"ın gerçek karşılığı "Kutsal Geyiğin Ölümü" değil de "Kutsal Geyiği Öldürmek" veya "Kutsal Geyiğin Öldürülmesi" olsa çok daha anlamlı olurmuş. ne demek istediğimi filmi izledikten sonra anlarsınız. :)
Ah be. bu sefer çok da olmamış be. :( hayal kırıklığı yorumlarını okudum, inanmak istemedim ama evet biraz öyle olmuş. Lanthimos; biraz Amerikan gazıyla mıdır nedir bilemedim bu filmiyle o tuhaf atmosferini ve anlatısını değiştirmiş. Film, yine Lobster filmi gibi ikiye bölük bir şekilde ilerliyor. Filmin ilk yarısını izlerken o kadar üzüldüm ki. çünkü o kadar iyi değildi ki. sürekli bir zoom-in ve zoom-out açılar, diğer filmlerinin atmosferine uysa da bu filmde çok uymayan o Lanthimosvari donuk oyunculuk... neyse ki filmin ikinci yarısı tam bir Lanthimos filmine dönüştü ve birazcık keyiflendirdi. ne kadar hayal kırıklığı olursa olsun tabi ki hiç kötü bir film değil bu arada. hatta ortalamanın da üstünde. özellikle final sahnesi gerçekten sinirleri hat safhada bozdu. çıkışta bi’ 1 saat nefes alamadım o sahneden sonra. çok iyiydi.
filmin kafamı karıştıran birçok şeyi oldu. diğer tüm filmlerinde kendi evrenini biraz daha bariz anekdotlarla veren Lanthimos bu filmde neyi, neyle anlattığını biraz daha dolaylı ve uçları açık şekilde anlatıyor. hikayenin esas mesajını, açıklamadığı bazı şeylerle çok boğmuş. diğer tüm filmlerinde kendi evrenini çizer, sınırlarını belirler ve onun içinde dilediğince oynardı. burada bu evrenin sınırları pek yok, filmin alt metni açıklanmayan ve neye referans verdiği belli olmayan olaylarla biraz boğulmuş. tahmin ediyorum herkeste hayal kırıklığı yaratan kısım bu oldu.
bu arada yanlışsam düzeltin. "The Killing of a Sacred Deer"ın gerçek karşılığı "Kutsal Geyiğin Ölümü" değil de "Kutsal Geyiği Öldürmek" veya "Kutsal Geyiğin Öldürülmesi" olsa çok daha anlamlı olurmuş. ne demek istediğimi filmi izledikten sonra anlarsınız. :)
Çoğu kişi filme ilgili hayal kırıklıklarından bahsetmiş. Film esnasında ben de zaman zaman benzer hislere kapıldım ama sonradan ayrıntılar üzerine düşününce o hayal kırıklıkları büyük ölçüde dağıldı diyebilirim. Kendi evrenini yaratma kriteri açısından yönetmenin diğer filmleri ile karşılaştırma yapmak, biraz hakkının yenmesine neden oluyor. Yönetmenin hayata gelir gelmez içine düştüğümüz ve güç dengelerini anlamaya çalıştığımız ilk yapı olarak aile ile büyük dertleri olduğu doğru. Filmde babanın otoritesi altında kusursuz işler gibi görünen bir yapı olarak ailenin, dışarıdan başka bir güç müdahale ettiğinde (bu dış güç filmde adalet arayan Martin), bu yapının pek de istendiği gibi işlemediği anlaşılıyor ve bütünlüğü tehlike altına giriyor. Güç dengeleri değişirken ise gücünü kaybeden kadar gücü elde etmeye çalışan figürler de acı çekiyor. Kişilerin kendine verdiği fiziksel acı sahnelerinin neredeyse her filmde tutarlı şekilde tekrarlan
... Devamı
Çoğu kişi filme ilgili hayal kırıklıklarından bahsetmiş. Film esnasında ben de zaman zaman benzer hislere kapıldım ama sonradan ayrıntılar üzerine düşününce o hayal kırıklıkları büyük ölçüde dağıldı diyebilirim. Kendi evrenini yaratma kriteri açısından yönetmenin diğer filmleri ile karşılaştırma yapmak, biraz hakkının yenmesine neden oluyor. Yönetmenin hayata gelir gelmez içine düştüğümüz ve güç dengelerini anlamaya çalıştığımız ilk yapı olarak aile ile büyük dertleri olduğu doğru. Filmde babanın otoritesi altında kusursuz işler gibi görünen bir yapı olarak ailenin, dışarıdan başka bir güç müdahale ettiğinde (bu dış güç filmde adalet arayan Martin), bu yapının pek de istendiği gibi işlemediği anlaşılıyor ve bütünlüğü tehlike altına giriyor. Güç dengeleri değişirken ise gücünü kaybeden kadar gücü elde etmeye çalışan figürler de acı çekiyor. Kişilerin kendine verdiği fiziksel acı sahnelerinin neredeyse her filmde tutarlı şekilde tekrarlandığını söyleyebiliriz.
Bence aile teması aslında toplumdaki güçlü ve güçsüzler arasındaki ilişkinin bir prototipi. Bu gruplar arasındaki temas ise adaletsizliğin göz ardı edilemeyecek kadar somut olduğu noktada başlıyor (Bunun anlaşıldığı an ise bence spagetti diyaloğunda). Güçlünün suçluluk duygusu ile vicdanını rahatlatma çabalarının adaleti ikame edemeyeceği fark edildiğinde ise intikam alma ve eşitliği sağlama çabaları başlıyor.
Donuk oyunculuk ve mekanik konuşmaların da bu filmin atmosferine yakışmadığını düşünmüyorum. Bu iletişim tarzı bana kişilerin günlük hayattaki rolleri içinde uymaya çalıştıkları sosyal normlar ve oto sansür nedeni ile yaşadıkları duraksamaları çağrıştırıyor. Filmde belki bu duraksamanın olmadığı tek sahne Martin’in derdini hızlı hızlı ve hiç de mekanik olmayan bir tonda anlattığı sahneydi.
Bir de filmin hikayesinin İphigenia mitine dayandığı söyleniyor. Anlaşılmayan referansları merak edenler için faydalı olabilir.
---spoiler---
Ayrıca babanın sorumluluk almamakla ilgili çabasıydı önemliydi. Gidip lise öğretmenine sordu hangisi daha iyi diye. Yine de ben son noktada işi şansa bırakmanın göstermelik olduğunu düşündüm. Adamın sırrını bilen kişinin seçilmiş olması muhtemel.
Hastalığın kadını etkilememesinin nedeni ise kadının gerçeği arayan ve adamın suçluluğundan emin olan tek kişi olması olabilir.
---spoiler---
Bence aile teması aslında toplumdaki güçlü ve güçsüzler arasındaki ilişkinin bir prototipi. Bu gruplar arasındaki temas ise adaletsizliğin göz ardı edilemeyecek kadar somut olduğu noktada başlıyor (Bunun anlaşıldığı an ise bence spagetti diyaloğunda). Güçlünün suçluluk duygusu ile vicdanını rahatlatma çabalarının adaleti ikame edemeyeceği fark edildiğinde ise intikam alma ve eşitliği sağlama çabaları başlıyor.
Donuk oyunculuk ve mekanik konuşmaların da bu filmin atmosferine yakışmadığını düşünmüyorum. Bu iletişim tarzı bana kişilerin günlük hayattaki rolleri içinde uymaya çalıştıkları sosyal normlar ve oto sansür nedeni ile yaşadıkları duraksamaları çağrıştırıyor. Filmde belki bu duraksamanın olmadığı tek sahne Martin’in derdini hızlı hızlı ve hiç de mekanik olmayan bir tonda anlattığı sahneydi.
Bir de filmin hikayesinin İphigenia mitine dayandığı söyleniyor. Anlaşılmayan referansları merak edenler için faydalı olabilir.
---spoiler---
Ayrıca babanın sorumluluk almamakla ilgili çabasıydı önemliydi. Gidip lise öğretmenine sordu hangisi daha iyi diye. Yine de ben son noktada işi şansa bırakmanın göstermelik olduğunu düşündüm. Adamın sırrını bilen kişinin seçilmiş olması muhtemel.
Hastalığın kadını etkilememesinin nedeni ise kadının gerçeği arayan ve adamın suçluluğundan emin olan tek kişi olması olabilir.
---spoiler---
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Güzel bir psikolojik gerilim. Sonunu özellikle metaforlarla iyi bir şekilde bitirmişler. Mitolojik hikayesine de göndermeleri gözümüzden kaçmadı. :)
Film başından sonuna dek size bir gerilim hissi vermeyi başarıyor. Fakat bu gerilimin fazlasıyla boşlukta kaldığı kanaatindeyim. Aynı şeyi görsellik için de söyleyebilirim. Evet kamera hareketleri hoş, onlarla bir his vermeye çalışıyor ama bir şey anlatmıyor. İzlerken sanki bir bakıma The Shining havası katmaya çalışılmış gibi hissettim. Ama Shining’de ekranda gördüğünüz her şeyi aklınıza yatan, doğal bir şekilde açıklayabiliyorsunuz. Bu filmde ise sahte ve zorlama görünüyor. Yine başka bir gerilim filmi Midsommar ile karşılaştıracağım. Midsommar da size kendine özgü bir gerilimi hat safhada yaşatıyor. Konu olarak daha az abstrakt bir seyir izlese de genel itibariyle sıradan bir hikaye olmadığını hissediyorsunuz. Şahsi kanaatim filme zorla kendiniz bir alt metin eklemezseniz, ona zorla bir anlam yüklemezseniz bu bahsettiğim filmler arasından boşlukta kalan tek film The Killing of the Sacred Deer. Sorun soyut olması ya da metafor kullanm
... Devamı
Film başından sonuna dek size bir gerilim hissi vermeyi başarıyor. Fakat bu gerilimin fazlasıyla boşlukta kaldığı kanaatindeyim. Aynı şeyi görsellik için de söyleyebilirim. Evet kamera hareketleri hoş, onlarla bir his vermeye çalışıyor ama bir şey anlatmıyor. İzlerken sanki bir bakıma The Shining havası katmaya çalışılmış gibi hissettim. Ama Shining’de ekranda gördüğünüz her şeyi aklınıza yatan, doğal bir şekilde açıklayabiliyorsunuz. Bu filmde ise sahte ve zorlama görünüyor. Yine başka bir gerilim filmi Midsommar ile karşılaştıracağım. Midsommar da size kendine özgü bir gerilimi hat safhada yaşatıyor. Konu olarak daha az abstrakt bir seyir izlese de genel itibariyle sıradan bir hikaye olmadığını hissediyorsunuz. Şahsi kanaatim filme zorla kendiniz bir alt metin eklemezseniz, ona zorla bir anlam yüklemezseniz bu bahsettiğim filmler arasından boşlukta kalan tek film The Killing of the Sacred Deer. Sorun soyut olması ya da metafor kullanması değil, daha çok metaforla bile olsa anlattığı şeyin çok sınırlı ve boşlukta kalıyor olması. Bunların haricinde oyunculukları başarılı buldum. Yaratmaya çalıştığı soğukluğa ve gerilime güzel bir destek olmuş.
Özetle, gerildik mi gerildik fakat ben sebepsiz gerildiğim ve bu gerilimin bir şey anlatmıyor oluşundan dolayı tatmin olmadım doğrusu.
Özetle, gerildik mi gerildik fakat ben sebepsiz gerildiğim ve bu gerilimin bir şey anlatmıyor oluşundan dolayı tatmin olmadım doğrusu.
MüziK, atmosfer, o gergin sıradışı hava, karakterler kısacası film iyiydi tipik Lanthimos filmi şaşırtmadı. Kötü yorumda bulunanlar bu yönetmenin filmlerini izlemesinler.
Çocuğun aç gözlülüğü, hediyeler kesilince intikamın başlaması, annenin vurdumduymazlığı vs. Tamam Yunan mitolojisinde bir anlatı yeniden çevrilmiş ama burada yönetmen başka bir şey daha anlatıyor. Çocuk büyük ihtimalle vicdanı idi. Güzelce bi anlatan çıksa da keyfi.iz yerine gelse
Mistik yönü ağır basan bir filmdi. Sistemin insanlar üzerinde yarattığı mekanikleşme ve yabancılaşmayı kısacası burjuva ahlakını, adalet kavramı üzerinden eleştiren bir filmdi. Tek istediğim filmin daha gerçekçi bir eksende ilerlemesiydi pek onu göremedim aksine Yunan mitleri üzerinden hak yerini bulur gibisinden bir adalet anlayışı vardı. Filmin finali ve salondaki silahla dönme sahnesi ise tam bir fiyaskoydu. Sonu gelememiş bir filmdi. Materyalist bir eksende ilerlememesi ve nedensellik ekseninde olmaması filmin ana başarısızlığıydı. Cannes’te ödül almasını gereksiz buldum.
tanımadığın veledi evine alma.
Gerçeklerin ancak anormal yolla ortaya çıkabildiği dünyada insanlığın asıl gerçek olan bilinmeyene ulaşamayacak olması.
İlk yarı oldukça durgunken ikinci yarıdan itibaren filmin sonuna kadar tüm kaslarınız kasıp,dişlerinizi sıkıp izliyorsunuz. Filmin kötü finalinden dolayı sinirler iyice bozuluyor. Ama baba rolü çok çok iyi, Martin tam bi psikopat. 8/10
Sakın yorumlara aldırıp bu filmi izlemek gibi bir gaflete düşmeyin. Yine heba oldu 2 saatim. Özellikle böyle beş para etmez filmlerde ünlüleri oynatıyorlar ki izlensin.Mother! gibi buda saçmalık ötesi...
Gerim gerim gerildim bitince rahat bi nefes aldım. Müthiş senaryo, görsellik,açı,ışık şahaneydi
İzlemesi son derece keyifli bir film ama filmin sonu berbat..Martin rolündekiBarry Keoghan şov yapmış bence..Bir psikopat ergen,ancak bu kadar iyi canlandırılabilir..İnanılmaz sinir bozucu bir karakter..Bir şey daha deyip,spoilere geçeceğim..En tepedesiniz..Zirvede..Bir çocuk hayatınızı mahvedebilir..10/6
Martin'in ne yaptığını anlamadan film bitti..Acayip bir şey bu..Film boyunca bir şey merak ediyorsunuz ama film bu merakınızı sonlandırmadan bitiyor..Final çok çok kötü..İyi bir final olsaydı,yılın en iyileri arasına rahatlıkla girerdi..
Martin'in ne yaptığını anlamadan film bitti..Acayip bir şey bu..Film boyunca bir şey merak ediyorsunuz ama film bu merakınızı sonlandırmadan bitiyor..Final çok çok kötü..İyi bir final olsaydı,yılın en iyileri arasına rahatlıkla girerdi..
Kutsal Geyiğin Ölümü filmine Benzer Film ekliyorsun.
Kutsal Geyiğin Ölümü filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Kutsal Geyiğin Ölümü filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
SİNEROBOT
BUGÜN NE İZLEMEK İSTERSİN?
ÜYE OL