12 yıl önce
7.3
185 OYPUAN VER
5
Imdb: 8 (98.148 OY)
KONUSU
Solaris isimli bir gezegen, zeka ve sonsuzluğun ’uydusu’... Rus bilim adamları, Solaris’in gizini çözmek için bir operasyon düzenliyorlar. Ancak bir şeyler ters gidiyor, bilim adamları ’mantıksız’ davranmaya başlıyorlar. Bunun üzerine ’merkezden’ durumu kontrol altına almak için yeni bir bilim adamı
... Devamı
Solaris isimli bir gezegen, zeka ve sonsuzluğun ’uydusu’... Rus bilim adamları, Solaris’in gizini çözmek için bir operasyon düzenliyorlar. Ancak bir şeyler ters gidiyor, bilim adamları ’mantıksız’ davranmaya başlıyorlar. Bunun üzerine ’merkezden’ durumu kontrol altına almak için yeni bir bilim adamı yollanıyor. Fakat Solaris’ın okyanusu, kısa sürede bu adamı da etkisi altına alacak.
-
Andrei Tarkovsky
Yönetmen
OYUNCULAR
Tüm Oyuncular ve Teknik Ekip
Kris Kelvin
Hari
Dr. Snaut
Dr. Sartorius
Kelvin's F...
Henri Berton
Prof. Mess...
Dr. Gibarian
YORUM YAZ
POPÜLER YORUMLAR
Batı : "hep ben ben!" diyor..
Andrei TARKOVSKY
**
Artık yeryüzünün her yerinde varız.Antartikada üslerimiz var.Okyanus diplerini ziyaret ediyoruz.Hatta içimizden on iki kişi Ayda yürüdü.. Şu anda sayımız altı milyara yakın ve bu sayı her on yılda Çinin nüfusu kadar büyüyor. Öteki hayvanları ve bitkileri dize getirdik. (mikroplara karşı o kadar başarılı olamasak da..) Birçok canlıyı evcilleştirdik ve emirlerimize boyun eğdirdik. Çeşitli ölçütlere göre yeryüzünün egemen türü durumuna geldik..
Üstelik attığımız her adımda küresel değil yereli, uzun değil kısa vadeyi temel aldık. Ormanları yok ettik, toprağı aşındırdık, atmosferin bileşimini değiştirdik, koruyucu ozon tabakasını incelttik, iklimle oynadık, suyu ve havayı zehirledik ve bozulan çevrenin zararını en yoksullara çektirdik.Kendimizde küstahça hak görerek ve hiç vermeden hep alarak biyosferin can alıcı avcıları olduk ve şimdi hem kendimiz hem de gezegenimizi paylaştığımız ... Devamı
Andrei TARKOVSKY
**
Artık yeryüzünün her yerinde varız.Antartikada üslerimiz var.Okyanus diplerini ziyaret ediyoruz.Hatta içimizden on iki kişi Ayda yürüdü.. Şu anda sayımız altı milyara yakın ve bu sayı her on yılda Çinin nüfusu kadar büyüyor. Öteki hayvanları ve bitkileri dize getirdik. (mikroplara karşı o kadar başarılı olamasak da..) Birçok canlıyı evcilleştirdik ve emirlerimize boyun eğdirdik. Çeşitli ölçütlere göre yeryüzünün egemen türü durumuna geldik..
Üstelik attığımız her adımda küresel değil yereli, uzun değil kısa vadeyi temel aldık. Ormanları yok ettik, toprağı aşındırdık, atmosferin bileşimini değiştirdik, koruyucu ozon tabakasını incelttik, iklimle oynadık, suyu ve havayı zehirledik ve bozulan çevrenin zararını en yoksullara çektirdik.Kendimizde küstahça hak görerek ve hiç vermeden hep alarak biyosferin can alıcı avcıları olduk ve şimdi hem kendimiz hem de gezegenimizi paylaştığımız ... Devamı
Batı : "hep ben ben!" diyor..
Andrei TARKOVSKY
**
Artık yeryüzünün her yerinde varız.Antartikada üslerimiz var.Okyanus diplerini ziyaret ediyoruz.Hatta içimizden on iki kişi Ayda yürüdü.. Şu anda sayımız altı milyara yakın ve bu sayı her on yılda Çinin nüfusu kadar büyüyor. Öteki hayvanları ve bitkileri dize getirdik. (mikroplara karşı o kadar başarılı olamasak da..) Birçok canlıyı evcilleştirdik ve emirlerimize boyun eğdirdik. Çeşitli ölçütlere göre yeryüzünün egemen türü durumuna geldik..
Üstelik attığımız her adımda küresel değil yereli, uzun değil kısa vadeyi temel aldık. Ormanları yok ettik, toprağı aşındırdık, atmosferin bileşimini değiştirdik, koruyucu ozon tabakasını incelttik, iklimle oynadık, suyu ve havayı zehirledik ve bozulan çevrenin zararını en yoksullara çektirdik.Kendimizde küstahça hak görerek ve hiç vermeden hep alarak biyosferin can alıcı avcıları olduk ve şimdi hem kendimiz hem de gezegenimizi paylaştığımız öteki canlılar için bir tehlike haline geldik..
Küresel çevreye karşı girişilen bu topyekün saldırının sorumlusu, sadece kar etme hırsı içindeki sanayiciler ya da öngörüsüz ve yoz politikacılar değil.. Paylaşacak yeterince suç var..
Carl Sagan
**
-->Kubrickin 2001i; Evrene, dünyanın oluşumuna ve insanlığın geleceğine Materyalist, Darwinist bir açıdan baktı..Tarkovsky ise Solarisde insanoğlunun -dünya hariç- başka bir yerde "insanca yaşayıp yaşamayacağını sorguladı"..
peki sonuç: "Hiçbir yerde insanca yaşayamıyoruz.."
**
Hayatın anlamı? İnsan mutluyken hayatın anlamı, sonsuzluk hakkındaki diğer nadiren ilgilenir.. İnsan bu soruları hayatının sonunda sormalı.. Ecelimiz ne zaman bilmiyoruz, bu yüzden de acele ediyoruz.. En mutlu insanlar, bu lanetli sorularla canını hiç sıkmayanlar.. Biz hayatı, onu anlamlandırmak için sorguluyoruz.. Hala basit insani doğruları korumak için gizeme ihtiyaç duyuyoruz.. Mutluluğun, ölümün, aşkın gizemi.. Bunu düşünmek eceli bilmek gibi bir şey.. Zamanını bilmek bizi ölümsüz yapmaz.. Acı çekmek hayatı gri ve güvenilmez gösterir.. Bilim mi? Boş laf.. İçinde bulunduğumuz durumda, sıradanlık ve deha aynı derecede yararsız.. Evreni fethetmekle ilgilenmiyoruz.. Dünyayı evrenin sınırlarına kadar genişletmek istiyoruz.. Öbür dünyalarla ne yapacağımızı bilmiyoruz.. Başka dünyalara ihtiyacımız yok.. Bir aynaya ihtiyacımız var.. Bağlantı için çabalıyoruz, ama onu asla bulamayacağız.. Korktuğu ve ihtiyaç duymadığı bir amaç uğruna gayret sarf eden o ahmakça insanlık durumundayız.. İnsanın insana ihtiyacı var..
**
-->bu laflar bir işe yarayacak mı? Başka dünyaya ihtiyacımız yok deniliyor, o zaman neden sürekli uzaya ve aya çıkılıyor, yeni gezegenler keşfedilmeye çalışılıyor; insanın ömrü uzayacak mı, rusların yapay ruh iddaaları doğru mu? dünyayı kolonileştirdiğimiz ve her bir metrekasını kuşattığımız (işgal ettiğimiz) doğru mu?Acaba insanlık maneviyata mı yönelecek, dinler gerçekten bir çözüm mü? yoksa insanın kendi iç huzurunu ve egosunu tatmin etmek için bir araç mı?Gerçek bir kurtuluş yok mu? bu soruların bir anlamı var mı? Nükleer savaş çıkacak mı? Huxley ve Orwellin öngörüleri doğru çıkacak mı? Yoksa İnsnaoğlu John Boormanın "Zardoz " filminde anlatmak istediği gibi "Ölümsüzlükten bıkıp Ölümü mü isteyecek?"
Kaçacak delik yok mu? Söylenecek sözler bitti mi? Yoksa Bela Tarr, "Torino Atı"nda "Bu iş artık bitti, sadece umutsuzca bekliyoruz" der miydi?
Andrei TARKOVSKY
**
Artık yeryüzünün her yerinde varız.Antartikada üslerimiz var.Okyanus diplerini ziyaret ediyoruz.Hatta içimizden on iki kişi Ayda yürüdü.. Şu anda sayımız altı milyara yakın ve bu sayı her on yılda Çinin nüfusu kadar büyüyor. Öteki hayvanları ve bitkileri dize getirdik. (mikroplara karşı o kadar başarılı olamasak da..) Birçok canlıyı evcilleştirdik ve emirlerimize boyun eğdirdik. Çeşitli ölçütlere göre yeryüzünün egemen türü durumuna geldik..
Üstelik attığımız her adımda küresel değil yereli, uzun değil kısa vadeyi temel aldık. Ormanları yok ettik, toprağı aşındırdık, atmosferin bileşimini değiştirdik, koruyucu ozon tabakasını incelttik, iklimle oynadık, suyu ve havayı zehirledik ve bozulan çevrenin zararını en yoksullara çektirdik.Kendimizde küstahça hak görerek ve hiç vermeden hep alarak biyosferin can alıcı avcıları olduk ve şimdi hem kendimiz hem de gezegenimizi paylaştığımız öteki canlılar için bir tehlike haline geldik..
Küresel çevreye karşı girişilen bu topyekün saldırının sorumlusu, sadece kar etme hırsı içindeki sanayiciler ya da öngörüsüz ve yoz politikacılar değil.. Paylaşacak yeterince suç var..
Carl Sagan
**
-->Kubrickin 2001i; Evrene, dünyanın oluşumuna ve insanlığın geleceğine Materyalist, Darwinist bir açıdan baktı..Tarkovsky ise Solarisde insanoğlunun -dünya hariç- başka bir yerde "insanca yaşayıp yaşamayacağını sorguladı"..
peki sonuç: "Hiçbir yerde insanca yaşayamıyoruz.."
**
Hayatın anlamı? İnsan mutluyken hayatın anlamı, sonsuzluk hakkındaki diğer nadiren ilgilenir.. İnsan bu soruları hayatının sonunda sormalı.. Ecelimiz ne zaman bilmiyoruz, bu yüzden de acele ediyoruz.. En mutlu insanlar, bu lanetli sorularla canını hiç sıkmayanlar.. Biz hayatı, onu anlamlandırmak için sorguluyoruz.. Hala basit insani doğruları korumak için gizeme ihtiyaç duyuyoruz.. Mutluluğun, ölümün, aşkın gizemi.. Bunu düşünmek eceli bilmek gibi bir şey.. Zamanını bilmek bizi ölümsüz yapmaz.. Acı çekmek hayatı gri ve güvenilmez gösterir.. Bilim mi? Boş laf.. İçinde bulunduğumuz durumda, sıradanlık ve deha aynı derecede yararsız.. Evreni fethetmekle ilgilenmiyoruz.. Dünyayı evrenin sınırlarına kadar genişletmek istiyoruz.. Öbür dünyalarla ne yapacağımızı bilmiyoruz.. Başka dünyalara ihtiyacımız yok.. Bir aynaya ihtiyacımız var.. Bağlantı için çabalıyoruz, ama onu asla bulamayacağız.. Korktuğu ve ihtiyaç duymadığı bir amaç uğruna gayret sarf eden o ahmakça insanlık durumundayız.. İnsanın insana ihtiyacı var..
**
-->bu laflar bir işe yarayacak mı? Başka dünyaya ihtiyacımız yok deniliyor, o zaman neden sürekli uzaya ve aya çıkılıyor, yeni gezegenler keşfedilmeye çalışılıyor; insanın ömrü uzayacak mı, rusların yapay ruh iddaaları doğru mu? dünyayı kolonileştirdiğimiz ve her bir metrekasını kuşattığımız (işgal ettiğimiz) doğru mu?Acaba insanlık maneviyata mı yönelecek, dinler gerçekten bir çözüm mü? yoksa insanın kendi iç huzurunu ve egosunu tatmin etmek için bir araç mı?Gerçek bir kurtuluş yok mu? bu soruların bir anlamı var mı? Nükleer savaş çıkacak mı? Huxley ve Orwellin öngörüleri doğru çıkacak mı? Yoksa İnsnaoğlu John Boormanın "Zardoz " filminde anlatmak istediği gibi "Ölümsüzlükten bıkıp Ölümü mü isteyecek?"
Kaçacak delik yok mu? Söylenecek sözler bitti mi? Yoksa Bela Tarr, "Torino Atı"nda "Bu iş artık bitti, sadece umutsuzca bekliyoruz" der miydi?
kitabını okumadan izlediğim film. öncelikle belirtmek gerekir ki kitabını okuyup da izleyenler tarkovsky versiyonu için de soderberg versiyonu için de olmamış diyorlar. ayrıca öğrendiğim kadarıyla tarkovsky’nin beğenmediği tek filmiymiş.
spoiler
+ izlediğim en ağır tarkovsky filmiydi. söylemekte yarar var. filmin bir bilimkurgu filmi olmadığını düşünüyorum. bilimkurgu filmin sadece görünen tarafıymış gibi geliyor bana. asıl anlatmak ya da vurgulamak istediği, bilinçaltı, bilinçaltımızdakilerin hiçbir zaman kaybolmaması vs... ama kitabını okumadım, söyleyim...
+ usta daha önceki filmlerinde de kullandığı malzemeleri yine kullanmış: sulak bir alan ve sisli bir ortam, bu sulak alana komşu sessiz sakin bir ev, bir anda bastıran sağnak yağmur, at vb...
+ filmin başlarındaki yağmur yağan sahnedeki teknik hatalar bariz biçimde görülmekte. örneğin yağmur yağdığı esnada iki çocuğun bulundukları yerden apar topra kaçmaları sahnesi olmamış. çü ... Devamı
spoiler
+ izlediğim en ağır tarkovsky filmiydi. söylemekte yarar var. filmin bir bilimkurgu filmi olmadığını düşünüyorum. bilimkurgu filmin sadece görünen tarafıymış gibi geliyor bana. asıl anlatmak ya da vurgulamak istediği, bilinçaltı, bilinçaltımızdakilerin hiçbir zaman kaybolmaması vs... ama kitabını okumadım, söyleyim...
+ usta daha önceki filmlerinde de kullandığı malzemeleri yine kullanmış: sulak bir alan ve sisli bir ortam, bu sulak alana komşu sessiz sakin bir ev, bir anda bastıran sağnak yağmur, at vb...
+ filmin başlarındaki yağmur yağan sahnedeki teknik hatalar bariz biçimde görülmekte. örneğin yağmur yağdığı esnada iki çocuğun bulundukları yerden apar topra kaçmaları sahnesi olmamış. çü ... Devamı
kitabını okumadan izlediğim film. öncelikle belirtmek gerekir ki kitabını okuyup da izleyenler tarkovsky versiyonu için de soderberg versiyonu için de olmamış diyorlar. ayrıca öğrendiğim kadarıyla tarkovsky’nin beğenmediği tek filmiymiş.
spoiler
+ izlediğim en ağır tarkovsky filmiydi. söylemekte yarar var. filmin bir bilimkurgu filmi olmadığını düşünüyorum. bilimkurgu filmin sadece görünen tarafıymış gibi geliyor bana. asıl anlatmak ya da vurgulamak istediği, bilinçaltı, bilinçaltımızdakilerin hiçbir zaman kaybolmaması vs... ama kitabını okumadım, söyleyim...
+ usta daha önceki filmlerinde de kullandığı malzemeleri yine kullanmış: sulak bir alan ve sisli bir ortam, bu sulak alana komşu sessiz sakin bir ev, bir anda bastıran sağnak yağmur, at vb...
+ filmin başlarındaki yağmur yağan sahnedeki teknik hatalar bariz biçimde görülmekte. örneğin yağmur yağdığı esnada iki çocuğun bulundukları yerden apar topra kaçmaları sahnesi olmamış. çünkü yağmurun oraya yağmadığı, sadece kameranın çekim yaptığı yerin hemen önünde suyun boca edildiği o kadar belli ki. ama görmezden gelinebilir tabii.
+ filmin başında 8. dakikada kızın yeni tanıştığı oğlana bir bakışı var ki akıllara zarar. o kıza o bakışı nasıl verdirdin arkadaş. buna aklım ermiyor. nasıl bir potansiyeldir bu böyle...
+ adam siyah beyaz filmde olayı anlatırken 15. dk 18. saniyede arka tarafta adamın birisi çay almaya geliyor. fincanı alırken anlatan adam yani burton birden arkasını dönüyor. bu sahnede de söz konusu paranoyayı çok iyi yansıtmışlar.
+ filmde bilimin insandışılaştırılmasına dair de çok güzel diyaloglar var (hiroşima’yı hatırla diyor mesela bir yerde).
+ tüneller boyunca yapılan arabayla yolculuk acayip bir his ve karmaşa yüklüyor insanın zihnine. tek kelimeyle harika olmuş bu sahne. hemen sonrasında gelen sessiz göl kıyısı sahnesi de yine olağanüstü oturmuş (pejo 508 reklamı gibi olmuş). başka filmlerinde de kullanmıştı bu etkiyi.
+ her filminde olduğu gibi bu filminde de filmdeki kahramanların çok da müdahele edemedikleri bir kavram var. offret de mesela nükleer savaştı bu. burada da okyanus var. insanların yaşayıp da unutmaya çalıştıklarını, bilinçaltına ittiklerini yeniden aynı formda ve aynı duygusallıkta yaratan bir okyanus.
+ kris ve hari’nin yerçekimi olmadığı anda havada süzülmeleri görülmeye değer sahnelerden birisi. yerçekiminin olmaması durumundan sadece kris, hari, bir şamdan ve bir kitabın etkilenmesi de dikkate değer.
+ filmin 91. dakikasında kadın adamı göremeyince kapıyı sarsmaya başlıyor ve kapıyı diğer tarafa çekerek açmayı akıl edemeyip parçalıyor. tabii bu sahneden hemen sonra adamın, kadının eşyalarını bir köşeye sıkıştırıp saklaması da gözden kaçmamalı. anlamlandıramadığım kısımlardan birisidir bu.
+ okyanusu gösterirken öyle bir görüntü seçilmiş ki uzun süre bakılacak olursa devrelerin yanması işten bile değil. çok rahatsız edici bir görüntü (doğal olarak).
+ kris solaris’e gidip de baba ocağına döndükten sonra fark ediyoruz ki gitmeden önce yaktığı ateşten hala dumanlar çıkıyor. bu da, acaba söz konusu yolculuk gerçekte değil de sadece zihinde ya da bilinçaltında mı yapıldı sorusunu getiriyor akıllara.
+ filmin sonunda baba ocağını okyanusun ortasında görüyoruz. şu mudur olay yani: nereye gidersek gidelim, ister solaris’te olalım ister baba evinde, o okyanus her zaman bizimle birlikte (mi?). bize unutmaya çalıştığımız şeyleri hatırlatmaya, bizi karşılaşmak istemediklerimizle, bilinçaltına ittiklerimizle yüzleştirmeye hazır bekliyor (mu?) olacak. bizim dışımızda, gücünü bizim yaşadıklarımızdan ve yaşattıklarımızdan alan, bizim belleğimizdekilerle beslenen bir tanrısal bir güç (mü?) var. her yerimiz onunla (mı?) çevrili.
+ "Diyelim ki seni seviyorum. Aşk hissedebildiğimiz bir şey ama asla açıklayamayız. Sadece ’aşk’ düşüncesi açıklanabilir. İnsan kaybedebileceğini sever; kendini, bir kadını, ülkesini... Bugüne kadar, insanlık, dünya, aşka giden bir yol bulamadı. O kadar azız ki! Belki de burada olmamızın nedeni, ilk defa insanoğlunu, aşkın bir nedeni olarak anlayalım diyedir."
spoiler
spoiler
+ izlediğim en ağır tarkovsky filmiydi. söylemekte yarar var. filmin bir bilimkurgu filmi olmadığını düşünüyorum. bilimkurgu filmin sadece görünen tarafıymış gibi geliyor bana. asıl anlatmak ya da vurgulamak istediği, bilinçaltı, bilinçaltımızdakilerin hiçbir zaman kaybolmaması vs... ama kitabını okumadım, söyleyim...
+ usta daha önceki filmlerinde de kullandığı malzemeleri yine kullanmış: sulak bir alan ve sisli bir ortam, bu sulak alana komşu sessiz sakin bir ev, bir anda bastıran sağnak yağmur, at vb...
+ filmin başlarındaki yağmur yağan sahnedeki teknik hatalar bariz biçimde görülmekte. örneğin yağmur yağdığı esnada iki çocuğun bulundukları yerden apar topra kaçmaları sahnesi olmamış. çünkü yağmurun oraya yağmadığı, sadece kameranın çekim yaptığı yerin hemen önünde suyun boca edildiği o kadar belli ki. ama görmezden gelinebilir tabii.
+ filmin başında 8. dakikada kızın yeni tanıştığı oğlana bir bakışı var ki akıllara zarar. o kıza o bakışı nasıl verdirdin arkadaş. buna aklım ermiyor. nasıl bir potansiyeldir bu böyle...
+ adam siyah beyaz filmde olayı anlatırken 15. dk 18. saniyede arka tarafta adamın birisi çay almaya geliyor. fincanı alırken anlatan adam yani burton birden arkasını dönüyor. bu sahnede de söz konusu paranoyayı çok iyi yansıtmışlar.
+ filmde bilimin insandışılaştırılmasına dair de çok güzel diyaloglar var (hiroşima’yı hatırla diyor mesela bir yerde).
+ tüneller boyunca yapılan arabayla yolculuk acayip bir his ve karmaşa yüklüyor insanın zihnine. tek kelimeyle harika olmuş bu sahne. hemen sonrasında gelen sessiz göl kıyısı sahnesi de yine olağanüstü oturmuş (pejo 508 reklamı gibi olmuş). başka filmlerinde de kullanmıştı bu etkiyi.
+ her filminde olduğu gibi bu filminde de filmdeki kahramanların çok da müdahele edemedikleri bir kavram var. offret de mesela nükleer savaştı bu. burada da okyanus var. insanların yaşayıp da unutmaya çalıştıklarını, bilinçaltına ittiklerini yeniden aynı formda ve aynı duygusallıkta yaratan bir okyanus.
+ kris ve hari’nin yerçekimi olmadığı anda havada süzülmeleri görülmeye değer sahnelerden birisi. yerçekiminin olmaması durumundan sadece kris, hari, bir şamdan ve bir kitabın etkilenmesi de dikkate değer.
+ filmin 91. dakikasında kadın adamı göremeyince kapıyı sarsmaya başlıyor ve kapıyı diğer tarafa çekerek açmayı akıl edemeyip parçalıyor. tabii bu sahneden hemen sonra adamın, kadının eşyalarını bir köşeye sıkıştırıp saklaması da gözden kaçmamalı. anlamlandıramadığım kısımlardan birisidir bu.
+ okyanusu gösterirken öyle bir görüntü seçilmiş ki uzun süre bakılacak olursa devrelerin yanması işten bile değil. çok rahatsız edici bir görüntü (doğal olarak).
+ kris solaris’e gidip de baba ocağına döndükten sonra fark ediyoruz ki gitmeden önce yaktığı ateşten hala dumanlar çıkıyor. bu da, acaba söz konusu yolculuk gerçekte değil de sadece zihinde ya da bilinçaltında mı yapıldı sorusunu getiriyor akıllara.
+ filmin sonunda baba ocağını okyanusun ortasında görüyoruz. şu mudur olay yani: nereye gidersek gidelim, ister solaris’te olalım ister baba evinde, o okyanus her zaman bizimle birlikte (mi?). bize unutmaya çalıştığımız şeyleri hatırlatmaya, bizi karşılaşmak istemediklerimizle, bilinçaltına ittiklerimizle yüzleştirmeye hazır bekliyor (mu?) olacak. bizim dışımızda, gücünü bizim yaşadıklarımızdan ve yaşattıklarımızdan alan, bizim belleğimizdekilerle beslenen bir tanrısal bir güç (mü?) var. her yerimiz onunla (mı?) çevrili.
+ "Diyelim ki seni seviyorum. Aşk hissedebildiğimiz bir şey ama asla açıklayamayız. Sadece ’aşk’ düşüncesi açıklanabilir. İnsan kaybedebileceğini sever; kendini, bir kadını, ülkesini... Bugüne kadar, insanlık, dünya, aşka giden bir yol bulamadı. O kadar azız ki! Belki de burada olmamızın nedeni, ilk defa insanoğlunu, aşkın bir nedeni olarak anlayalım diyedir."
spoiler
solaris,bir yer, uzayda herhangi bir mekan.gitmek için herhangi bir araca ihtiyacınız yok,solaris sizin belleğiniz.tüm hatıralar orda solaris denizinin içinde ve yaşamaya devam ediyorlar.ara sıra çıkarız o yolculuklara hiç bir şey değişmez solariste herşey bırakıldığı gibidir.
YENİ YORUMLAR
Tüm Yorumlar
Ve artık hükmü kalmayacak ölümün.
Ölüler çırılçıplak birleşecek tek bir gövdede
Ölüler çırılçıplak birleşecek tek bir gövdede
Anılar onu geri getirmez ve sen benimdin. ben ölümü daha fazla bilirim ölülerden, ben canlılar içinden en canlısıyım. kelebeğin biri kız çocuğu gibi alay ediyor benimle, altın yaldızlı bir ipek parçası gibi. Ve sen benimdin.
“Uzayı fethetmek falan istemiyoruz aslında. Dünyayı durmadan genişletmek istiyoruz. Diğer dünyaları istemiyoruz, bir ayna istiyoruz sadece.”
Tarkovsky'nin Stalker'ı izlememden epey geçmesine rağmen hala sesleriyle bile aklımdadır. Öyle iyi bulurum o filmi. Daha iyi bir sci-fi yapabilmiş mi derken her açıdan olmasa da belli açılardan üzerine koyduğu bir iş olmuş Solaris. Kötü oyunculuklara (oyuncular bazen yanlışlıkla kameraya bakıyorlar), nispeten zayıf müzik kullanımına (Stalker bu konuda da bir başyapıttır) rağmen bir başyapıt, inanılmaz bir deneyim. Orijinal eserin yazarı Stanislaw Lem'e göre başarısız bir uyarlama olduğuna da katılmıyorum. Sinema ve edebiyatın dil farkı orijinal eserin mesajlarından bazılarını kısıtlasa da filmin düşünmeye bıraktığı alan romana fazlasıyla yakın. Hatta yakın olmasa dahi Tarkovsky'nin teknik becerisi bu eseri yine iyi yapardı.
Solaris düşünen bir gezegen, bir okyanus ve araştırmacı ekibe kaybett ... Devamı
Tarkovsky'nin Stalker'ı izlememden epey geçmesine rağmen hala sesleriyle bile aklımdadır. Öyle iyi bulurum o filmi. Daha iyi bir sci-fi yapabilmiş mi derken her açıdan olmasa da belli açılardan üzerine koyduğu bir iş olmuş Solaris. Kötü oyunculuklara (oyuncular bazen yanlışlıkla kameraya bakıyorlar), nispeten zayıf müzik kullanımına (Stalker bu konuda da bir başyapıttır) rağmen bir başyapıt, inanılmaz bir deneyim. Orijinal eserin yazarı Stanislaw Lem'e göre başarısız bir uyarlama olduğuna da katılmıyorum. Sinema ve edebiyatın dil farkı orijinal eserin mesajlarından bazılarını kısıtlasa da filmin düşünmeye bıraktığı alan romana fazlasıyla yakın. Hatta yakın olmasa dahi Tarkovsky'nin teknik becerisi bu eseri yine iyi yapardı.
Solaris düşünen bir gezegen, bir okyanus ve araştırmacı ekibe kaybett ... Devamı
“Uzayı fethetmek falan istemiyoruz aslında. Dünyayı durmadan genişletmek istiyoruz. Diğer dünyaları istemiyoruz, bir ayna istiyoruz sadece.”
Tarkovsky'nin Stalker'ı izlememden epey geçmesine rağmen hala sesleriyle bile aklımdadır. Öyle iyi bulurum o filmi. Daha iyi bir sci-fi yapabilmiş mi derken her açıdan olmasa da belli açılardan üzerine koyduğu bir iş olmuş Solaris. Kötü oyunculuklara (oyuncular bazen yanlışlıkla kameraya bakıyorlar), nispeten zayıf müzik kullanımına (Stalker bu konuda da bir başyapıttır) rağmen bir başyapıt, inanılmaz bir deneyim. Orijinal eserin yazarı Stanislaw Lem'e göre başarısız bir uyarlama olduğuna da katılmıyorum. Sinema ve edebiyatın dil farkı orijinal eserin mesajlarından bazılarını kısıtlasa da filmin düşünmeye bıraktığı alan romana fazlasıyla yakın. Hatta yakın olmasa dahi Tarkovsky'nin teknik becerisi bu eseri yine iyi yapardı.
Solaris düşünen bir gezegen, bir okyanus ve araştırmacı ekibe kaybettikleri insanları reprodüksiyon ederek geri gönderiyor. Düşünmemiz gereken ise bu "ziyaretçilerin" gerçekliğinden çok amacı veya amaçsızlığı oluyor. Evet, Solaris klişe tabirle "varoluşsal krizler" ile oluş sebebimizi sorguluyor. Tarkovsky kitaba oranla daha net bir final yapsa da kapıları tamamen kapatmıyor, aralık bırakıyor.
Öyle iyi yansıma sahneleri, öyle iyi geçişler vardı ki sadece sinematografisi için bile izlenmeli.
Tarkovsky'nin Stalker'ı izlememden epey geçmesine rağmen hala sesleriyle bile aklımdadır. Öyle iyi bulurum o filmi. Daha iyi bir sci-fi yapabilmiş mi derken her açıdan olmasa da belli açılardan üzerine koyduğu bir iş olmuş Solaris. Kötü oyunculuklara (oyuncular bazen yanlışlıkla kameraya bakıyorlar), nispeten zayıf müzik kullanımına (Stalker bu konuda da bir başyapıttır) rağmen bir başyapıt, inanılmaz bir deneyim. Orijinal eserin yazarı Stanislaw Lem'e göre başarısız bir uyarlama olduğuna da katılmıyorum. Sinema ve edebiyatın dil farkı orijinal eserin mesajlarından bazılarını kısıtlasa da filmin düşünmeye bıraktığı alan romana fazlasıyla yakın. Hatta yakın olmasa dahi Tarkovsky'nin teknik becerisi bu eseri yine iyi yapardı.
Solaris düşünen bir gezegen, bir okyanus ve araştırmacı ekibe kaybettikleri insanları reprodüksiyon ederek geri gönderiyor. Düşünmemiz gereken ise bu "ziyaretçilerin" gerçekliğinden çok amacı veya amaçsızlığı oluyor. Evet, Solaris klişe tabirle "varoluşsal krizler" ile oluş sebebimizi sorguluyor. Tarkovsky kitaba oranla daha net bir final yapsa da kapıları tamamen kapatmıyor, aralık bırakıyor.
Öyle iyi yansıma sahneleri, öyle iyi geçişler vardı ki sadece sinematografisi için bile izlenmeli.
Binlerce yıldır varolan insanoğlu yeterince sorgulamamış.Kendi felaket dünyasında hapsolmuş.Tolstoyun insan türünü sevmek yolundaki ızdıraplarını unuttun mu ..Uzun süresine rağmen ilginçtir keyifle izledim.Onlarca harika replik ve kasvetli havası ile beni benden alan film ..Dingin müziğide bir harikaydı.Bunu da buraya bırakıyorum. https://www.youtube.com/watch?v=Ey83hCAX9Ok
film şirketleri bazı salonlarını tarkovski filmlerine açtı. solaris de bunlardan biri.
ben de tarkovskisever olarak filmleri bir de sinemada izleme kararı aldım.
stanislaw lem'in kitabından uyarlanma solaris, sıradan bir bilim kurgu değil.
uzun süren sekanslar tarkovski'yi en sevilen yönetmenlerden biri yapıyor. bu sahnelerde oldukça zevk alıyorum. yeşilliklerin sudaki dalganışlarını uzun uzun seyretmek gibi... bu filme şiirsel bir zaman katıyor ve o anlık gerçek zaman algısıyla bir eşleme yapıyor bana göre. gerçek hayatta nasıl durup seyredersen onu bize yakınlaştırıyor sanki, sadece gösterilip geçiştirilmiyor. çok sevme nedenlerimden biri de belki bu. ciğerlerime kadar o anı soluyup hissiyatı arttırması.
filmin genelinde de bu şiirsel hl, rüya vardı.
solaris, bir okyanus gezegen. çoğu mite göre yaratılış suda başladı. inanmak istediklerimizi, bizi mutlu edecekleri yarattık. filmdeki gezegenin yarattıkları gibi.
bana göre filmin özet ... Devamı
ben de tarkovskisever olarak filmleri bir de sinemada izleme kararı aldım.
stanislaw lem'in kitabından uyarlanma solaris, sıradan bir bilim kurgu değil.
uzun süren sekanslar tarkovski'yi en sevilen yönetmenlerden biri yapıyor. bu sahnelerde oldukça zevk alıyorum. yeşilliklerin sudaki dalganışlarını uzun uzun seyretmek gibi... bu filme şiirsel bir zaman katıyor ve o anlık gerçek zaman algısıyla bir eşleme yapıyor bana göre. gerçek hayatta nasıl durup seyredersen onu bize yakınlaştırıyor sanki, sadece gösterilip geçiştirilmiyor. çok sevme nedenlerimden biri de belki bu. ciğerlerime kadar o anı soluyup hissiyatı arttırması.
filmin genelinde de bu şiirsel hl, rüya vardı.
solaris, bir okyanus gezegen. çoğu mite göre yaratılış suda başladı. inanmak istediklerimizi, bizi mutlu edecekleri yarattık. filmdeki gezegenin yarattıkları gibi.
bana göre filmin özet ... Devamı
film şirketleri bazı salonlarını tarkovski filmlerine açtı. solaris de bunlardan biri.
ben de tarkovskisever olarak filmleri bir de sinemada izleme kararı aldım.
stanislaw lem'in kitabından uyarlanma solaris, sıradan bir bilim kurgu değil.
uzun süren sekanslar tarkovski'yi en sevilen yönetmenlerden biri yapıyor. bu sahnelerde oldukça zevk alıyorum. yeşilliklerin sudaki dalganışlarını uzun uzun seyretmek gibi... bu filme şiirsel bir zaman katıyor ve o anlık gerçek zaman algısıyla bir eşleme yapıyor bana göre. gerçek hayatta nasıl durup seyredersen onu bize yakınlaştırıyor sanki, sadece gösterilip geçiştirilmiyor. çok sevme nedenlerimden biri de belki bu. ciğerlerime kadar o anı soluyup hissiyatı arttırması.
filmin genelinde de bu şiirsel hl, rüya vardı.
solaris, bir okyanus gezegen. çoğu mite göre yaratılış suda başladı. inanmak istediklerimizi, bizi mutlu edecekleri yarattık. filmdeki gezegenin yarattıkları gibi.
bana göre filmin özeti şuydu:
"maddesel bir arayışla tatmin olmak mı, manevi bir yaratımla mutlu olmak mı?"
ben de tarkovskisever olarak filmleri bir de sinemada izleme kararı aldım.
stanislaw lem'in kitabından uyarlanma solaris, sıradan bir bilim kurgu değil.
uzun süren sekanslar tarkovski'yi en sevilen yönetmenlerden biri yapıyor. bu sahnelerde oldukça zevk alıyorum. yeşilliklerin sudaki dalganışlarını uzun uzun seyretmek gibi... bu filme şiirsel bir zaman katıyor ve o anlık gerçek zaman algısıyla bir eşleme yapıyor bana göre. gerçek hayatta nasıl durup seyredersen onu bize yakınlaştırıyor sanki, sadece gösterilip geçiştirilmiyor. çok sevme nedenlerimden biri de belki bu. ciğerlerime kadar o anı soluyup hissiyatı arttırması.
filmin genelinde de bu şiirsel hl, rüya vardı.
solaris, bir okyanus gezegen. çoğu mite göre yaratılış suda başladı. inanmak istediklerimizi, bizi mutlu edecekleri yarattık. filmdeki gezegenin yarattıkları gibi.
bana göre filmin özeti şuydu:
"maddesel bir arayışla tatmin olmak mı, manevi bir yaratımla mutlu olmak mı?"
Bazı zayıf noktalar içermeyen, yetersizliklerden tamamen arınmış olan tek bir başyapıt dahi tanımıyorum." (Andrey Tarkovski) Kendi yapıtları da dahildir buna, önce iyi yanlarından başlayalım Solaris'in: Dönemine göre oldukça iyi çekim kalitesi, konunun harika olması, filmde sıklıkla rastlayacağınız derin çıkarımlar vb. Örnek olarak bir noktada Hari, Kris'e "Kim olduğunu biliyor musun?" diye sorar. Kris'in cevabı ise "Evet, tüm insanlar bilir". Gerçekte tüm insanlar bunu bilemez maalesef, Hari'nin sorusu açık uçlu bir sorudur ve evet-hayır gibi kısa cevaplarla soru yanıt bulamaz. Filmin olumsuz yanlarına gelecek olursak ilk yarısının yer yer insanı sıkması, oyunculuk namına pek bir şeyin olmaması ve kamera çekim teknikleri. Yer yer haddinden fazla yakın çekime maruz kalabilirsiniz izlerken. Size tavsiyem filmi sadece sinema sanatı açısından değil, yapabileceğiniz çıkarımlar açısından da seyretmeniz.
film hakkında çok şey söylenebilir ancak;
-aşk ile imgelenen her şeyle insanlığı vurgulamış tarkovsky. hari'nin insanlığınızı yaşayamıyorsunuz dediği diyalog ve devamı üzerine düşünülmesi gereken bir vurguydu bence. aşk ve insanlığı kurtarışı zaten en çok değinilen yaklaşımlardan biri. insanın aşkı değil ancak aşk düşüncesini anlayabileceği de ifade ediliyordu zaten. aşk'ın ne olduğuna dair hiç düşünmemiş insanoğlu, basit insani şeylerin açıklamaları için gizemi kullanmaya da devam etmiş. başka dünyalar aramaya, daha doğrusu genişletmeye çalışırken, esas olana kendine dönmeyi es geçmiş.
bu durumu açıklaması benim açımdan en vurucu şeydi.
ancak anlamadığım birşey var:
son sahnede evde neden yağmur var?
-aşk ile imgelenen her şeyle insanlığı vurgulamış tarkovsky. hari'nin insanlığınızı yaşayamıyorsunuz dediği diyalog ve devamı üzerine düşünülmesi gereken bir vurguydu bence. aşk ve insanlığı kurtarışı zaten en çok değinilen yaklaşımlardan biri. insanın aşkı değil ancak aşk düşüncesini anlayabileceği de ifade ediliyordu zaten. aşk'ın ne olduğuna dair hiç düşünmemiş insanoğlu, basit insani şeylerin açıklamaları için gizemi kullanmaya da devam etmiş. başka dünyalar aramaya, daha doğrusu genişletmeye çalışırken, esas olana kendine dönmeyi es geçmiş.
bu durumu açıklaması benim açımdan en vurucu şeydi.
ancak anlamadığım birşey var:
son sahnede evde neden yağmur var?
belki ucuz entel terimlerle burayı süslemek varken sadece çok sıkıcı çok uzun çok hırpalıyıcı bir filmdi entel laklaklıktan sakınarak diyorum ki çok sıkıcı bir filmdi
oturup kubrik'in filmlerinin sinematografisyle uğraşmak daha zevkli daha heyecan verici
illa entel olucam diyorsan bilemem zorlaya zorlaya olursun be anam.
zaten kitabını okuyanlar filmin ne kadar itici olduğunu anlayabilirler tarkovski hayranlarına burdan cevabım adam zaten kendi beğenmemiş yaptığı filmi zorlamayın kendinizi
oturup kubrik'in filmlerinin sinematografisyle uğraşmak daha zevkli daha heyecan verici
illa entel olucam diyorsan bilemem zorlaya zorlaya olursun be anam.
zaten kitabını okuyanlar filmin ne kadar itici olduğunu anlayabilirler tarkovski hayranlarına burdan cevabım adam zaten kendi beğenmemiş yaptığı filmi zorlamayın kendinizi
kendini sorgulaması gereken insan temalı bir tarkovski filmi daha. etkileyici bir labirentte sürekli kendiyle karşılaşan insan ve herseferinde aradığı başka biriymiş gibi kendini pas geçen yine aynı insan. hem bilimkurgu türünde olan hem de olmayan bir film aynı zamanda. tarkovski bilimkurguyu daha çok bir gizem nesnesi olarak kullanıyor. aslında keşfetmek istediği tek gerçek insanın basit özü. vertovun dediği gibi gerçeği anlatmanın zorluğu basitliğinden gelir ya işte o denli basit ve o denli zor bir işe imsa atmış usta yönetmen. bilimkurgu türünu kullanmasının bir diğer nedeni ise meşhur sovyet sansürünü alt etmek. hoş kerameti kendinden menkul sovyet sansür kurulu yine de pek çok engel icat etmiştir ama yine de tarkovski klasını koruyan bir film ortaya çıkmıştır. genelde filme yöneltilen eleştiriler türünün yüz karası olduğu iddiası etrafında dolanıyor. türe bakıp film izleyenleri şaşırtan bir yapım olduğu bir gerçek ama bu filmin de
... Devamı
kendini sorgulaması gereken insan temalı bir tarkovski filmi daha. etkileyici bir labirentte sürekli kendiyle karşılaşan insan ve herseferinde aradığı başka biriymiş gibi kendini pas geçen yine aynı insan. hem bilimkurgu türünde olan hem de olmayan bir film aynı zamanda. tarkovski bilimkurguyu daha çok bir gizem nesnesi olarak kullanıyor. aslında keşfetmek istediği tek gerçek insanın basit özü. vertovun dediği gibi gerçeği anlatmanın zorluğu basitliğinden gelir ya işte o denli basit ve o denli zor bir işe imsa atmış usta yönetmen. bilimkurgu türünu kullanmasının bir diğer nedeni ise meşhur sovyet sansürünü alt etmek. hoş kerameti kendinden menkul sovyet sansür kurulu yine de pek çok engel icat etmiştir ama yine de tarkovski klasını koruyan bir film ortaya çıkmıştır. genelde filme yöneltilen eleştiriler türünün yüz karası olduğu iddiası etrafında dolanıyor. türe bakıp film izleyenleri şaşırtan bir yapım olduğu bir gerçek ama bu filmin değerini gölgelemekten çok uzak bir durum.
filme gelecek olursak psikolog kris kelvin solaris isimi gezegeni mesken tutmuş bir uzay gemisi ile ilgili iddiaları yerinde görmek için görevlendirilmiş bir görevlidir. filmimizin teması uzaya ahtapot misali kollarını uzatmış bir dünya tabi ki. gemiye ulaşan kris çok ilginç deneyimlere tanıklık etmeye başlar. bir kere uzay gemisinin 3 mürettebatından birisi intihar etmiştir. diğer ikisi de tuhaf davranışlar sergilemektedir. soru işaretlerinden geçilmeyen bu bulmacayı çözmeden önce bir uyku çekmek ister kris ve uykuyla beraber solaris gezegeninşn tuhaf evrenine dahil olur. gezegen zeki bir organizma gibi davranmaktadır. ve geminin mürettebatlarıyla iletişim kurmak için de onların rüyalarında gördüğü hatıraları kullanmaktadır. hal böyle olunca, kris uykusundan en büyük pişmanlığıyla beraber uyanır. 10 yıl önce intihar eden karısı hariyle. anlaşıldığı üzere bilimkurgu sıfatını sadece derdini anlatma noktasında kullanıyor yönetmen. zira filmin harinin dahil olmasından sonraki kısmı insanın kendiyle karşılaşmasını anlatıyor.
insanın daha çok öğrenerek mutlu olamayacağını anlatıyor krisin -ve hepimizin- yazgısı. gizemi önemli gerçekleri muhafaza etmek için kullanırız diyor tarkovski ve insan oğlu her gizeme aşılması gereken bir dağ muamelesi yaptıkça asla huzura eremez diye sürdürüyor kelamını. ne iyi yapıyor, hayatın bizi getirdiği öyle bir yer var ki işte orada deha ile basitliğin bir farkı kalmıyor orada önemli olan tek gerçeklik vicdandır. artırabilecekken artırmadığımız sevgiler ile azaltabilecekken azaltmadığımız acılar ateş olur yakar çürüyen bedenimizi. ve işte o zaman tanrıyı ararız çünkü o saatten sonra bizi affedebilecek tek olgu odur.
film bir arkeolog hoyratlığıyla benliğimize saldırıyor ve bilinçaltımıza sakladığımız tüm olmamışlıklara tarihi eser muamelesi yapıyor. izlemesi de hazmı da zor bir film ama bu durum onun iyi bir film olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
filme gelecek olursak psikolog kris kelvin solaris isimi gezegeni mesken tutmuş bir uzay gemisi ile ilgili iddiaları yerinde görmek için görevlendirilmiş bir görevlidir. filmimizin teması uzaya ahtapot misali kollarını uzatmış bir dünya tabi ki. gemiye ulaşan kris çok ilginç deneyimlere tanıklık etmeye başlar. bir kere uzay gemisinin 3 mürettebatından birisi intihar etmiştir. diğer ikisi de tuhaf davranışlar sergilemektedir. soru işaretlerinden geçilmeyen bu bulmacayı çözmeden önce bir uyku çekmek ister kris ve uykuyla beraber solaris gezegeninşn tuhaf evrenine dahil olur. gezegen zeki bir organizma gibi davranmaktadır. ve geminin mürettebatlarıyla iletişim kurmak için de onların rüyalarında gördüğü hatıraları kullanmaktadır. hal böyle olunca, kris uykusundan en büyük pişmanlığıyla beraber uyanır. 10 yıl önce intihar eden karısı hariyle. anlaşıldığı üzere bilimkurgu sıfatını sadece derdini anlatma noktasında kullanıyor yönetmen. zira filmin harinin dahil olmasından sonraki kısmı insanın kendiyle karşılaşmasını anlatıyor.
insanın daha çok öğrenerek mutlu olamayacağını anlatıyor krisin -ve hepimizin- yazgısı. gizemi önemli gerçekleri muhafaza etmek için kullanırız diyor tarkovski ve insan oğlu her gizeme aşılması gereken bir dağ muamelesi yaptıkça asla huzura eremez diye sürdürüyor kelamını. ne iyi yapıyor, hayatın bizi getirdiği öyle bir yer var ki işte orada deha ile basitliğin bir farkı kalmıyor orada önemli olan tek gerçeklik vicdandır. artırabilecekken artırmadığımız sevgiler ile azaltabilecekken azaltmadığımız acılar ateş olur yakar çürüyen bedenimizi. ve işte o zaman tanrıyı ararız çünkü o saatten sonra bizi affedebilecek tek olgu odur.
film bir arkeolog hoyratlığıyla benliğimize saldırıyor ve bilinçaltımıza sakladığımız tüm olmamışlıklara tarihi eser muamelesi yapıyor. izlemesi de hazmı da zor bir film ama bu durum onun iyi bir film olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Bir bilimkurgu başyapıtı nasıl mahvedilir sorusuna en güzel cevap. Birçok insanın sırf Tarkovski çekti diye taptığı, benimse nefret ettiğim film.
Solaris filmine Benzer Film ekliyorsun.
Solaris filmini Kategorize ediyorsun.
Bu filmi aşağıdaki seçenekleri işaretleyerek kategorize edebilirsin.
Solaris filmine Konu ekliyorsun.
FİLM İLE İLGİLİ İSTATİSTİKLER
Arama sonuçları
Bu filmi izleyen 20 kişi
Kullanıcı Bulunamadı...
ÜYE OL