Gölgeli Topraklar

Narnia kitaplarının yazarı olan C.S.Lewis’in hayatından bir kesitin işlendiği bir film. Hopkins’in mükemmel oyunculuğu ile sonuna kadar (her ne kadar ağır işleyen bir film olsa da) izliyorsunuz. Özellikle Hopkins’in, ağzına pipoyu alırken Joy ile ilgili arkadaşlarına açıklama yaptığı sahnede, çekingenlik ile karmaşık duygu hissini karşıya yansıtışına hayran kaldım. Filmin başından ortalarına kadar olan kısımda yüksek miktarda etkileyici repliklerle karşılaşıyorsunuz. Özellikle filmde dikkatimi çeken unsur, Lewis’in, ben ateist iken inançlı biri oldum demesi ve bir konuşmasında yaratıcının, insanların acı çekmelerine neden müsade ettiği ile ilgili konuşması oldu. Bu çok nadir rastlanan bir durumdur ve bu yüzden filmin bir noktasında neden inanmayı tercih ettiği ile ilgili birşeyler bekledim. Fakat malesef öyle bir sahne çıkmadı.

Film, ikinci yarıda Joy’un kanser oluşuna odaklanıyor. Filmin bu kısmı, ilk kısmındaki etkileyiciye kıyasla oldukça düşük bir tempoya bürünüyor. Yani, ilk başta Lewis’in savunduğu "en mükemmel aşk erişilemeyen aşktır. Çünkü arzudan daha üstün tutku olamaz" savını sürdürmek adına bu kısma filmin ikinci yarısı verilmiş gibi geldi bana. Eminim Lewis’in hayatından Narnia ile ilgili konuşmaları ve eşiyle geçirdiği süreç dışında anlatmaya değer başka şeylerde bulunabilirdi.